Γράφει ο Κωνσταντίνος Ι. Βαθιώτης
Το λοκνταουνικό δις εξαμαρτείν, ου λαού σοφού, αλλ’ ηλιθίου, βρεφοποιημένου, μαζοχιστή ή δικτατοροποιημένου.
Μια και δυο φορές lockdown, πάντοτε lockdown!
Τουλάχιστον οι Γάλλοι αντιστέκονται στους δρόμους, ενώ οι Ελληνάρες ροχαλίζουν με την τηλεόραση επ' ώμου…
Το γεγονός ότι το 40,55% των Ελλήνων ψηφοφόρων επανεξέλεξε Μητσοτάκη, δηλ. τον πρωθυπούργο που εφάρμοσε χωρίς ίχνος ενσυναίσθησης τα πιο δρακόντεια υγειονομικά μέτρα, έκανε στάχτη τα δάση, μετέτρεψε τα βαγόνια σε θανάσιμες παγίδες, φίμωσε την αντίθετη άποψη, στέλνοντας ειρηνικούς διαδηλωτές στην ασφάλεια, εξευτέλισε τους ήρωες υγειονομικούς που αρνήθηκαν να εμβολιασθούν υποβιβάζοντάς τους σε παρίες και απαξιώνοντάς τους ως ψεκασμένους, αμόρφωτους ή χαζούς, όπως άλλωστε μεταχειρίσθηκε και κάθε άλλον ανεμβολίαστο πολίτη, εργαλειοποίησε φοιτητή της ΔΑΠ για να καταγγείλει αναπληρωτή καθηγητή Ποινικού Δικαίου, ο οποίος τολμούσε να μιλά στους φοιτητές του υπέρ του Συντάγματος, της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας του ανθρώπου, αντιμετώπισε τον λαό ως ξεπουπουλιασμένη κότα που την κάνει να τρέχει ξοπίσω του για να τσιμπολογά τα ψίχουλα που της πετά, δηλ. τα φτηνιάρικα pass και bonus, και έκανε και άλλα πολλά, επιδέχεται την εξής τριπλή ανάγνωση για τους μητσοτακικούς ψηφοφόρους:
α) Είναι πλασμένοι κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσίν του, οπότε προσήλθαν στην κάλπη ως μικροί δικτάτορες για να προσκυνήσουν τον απόλυτο μονάρχη τους.
β) Είναι κακοποιημένοι μαζοχιστές που δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς τον σαδιστή-κακοποιητή τους και, κατά βάθος, αποζητούν τον νέο βούρδουλα που θα βγάλει και το νέο ποδοπάτημα που θα τους φιλέψει με την χιτλερική του μπότα.
γ) Είναι μουρόχαυλοι χαυνοπολίτες που προέκριναν τον δήθεν στοργικό πατερ(κ)ούλη τους, ο οποίος πίστεψαν ότι θα μεριμνήσει για την ασφάλεια και την ευκολία τους, θεσπίζοντας τα νέα δρακόντεια μέτρα που θα τους σώσουν από τον νέο αόρατο εχθρό, όποιος κι αν είναι αυτός, δηλ. είτε πρόκειται π.χ. για καινούργια επιδημία είτε για επιδείνωση της δήθεν ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής.
Στον αντίποδα των Ελλήνων βρίσκονται σταθερά οι Γάλλοι, οι οποίοι δείχνουν, για μία ακόμη φορά, ότι δεν έχουν αγαπήσει την σκλαβιά τους, δεν είναι ασπόνδυλα-μαλάκια, αλλά τηρούν στάση ελεγκτική έναντι της κρατικής εξουσίας, συμπεριφερόμενοι ως ανθεκτικά-σκληρά καρύδια που δεν σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους.
Ο Γάλλος Πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν, ένα ακόμη νεοταξίτικο γιουσουφάκι της σχολής Σβαμπ, πνευματικό αδελφάκι του Κυριάκου Μητσοτάκη, χαρακτήρισε αδικαιολόγητη την στοχοποίηση των θεσμών και της δημοκρατίας.
Δυστυχώς, όμως, η δημοκρατία της Ευρώπης μοιάζει πλέον με έναν φαντασμαγορικό χάρτινο πύργο χτισμένο πάνω στην κινούμενη αυταρχική άμμο του Θαυμαστού Ανάποδου Κόσμου που υπηρετούν δαιμονικά οι μισάνθρωπες κυβερνήσεις των κρατών.
Φυσικά, η φρασιολογία του Μακρόν περί αδικαιολόγητης στοχοποίησης των θεσμών και της δημοκρατίας δεν είναι καθόλου τυχαία. Αποτελεί το ορολογικό άλλοθι για την ενεργοποίηση κρατικών αντιμέτρων ενάντια σε πολίτες-εχθρούς της δημοκρατίας, οι οποίοι ως τέτοιοι δεν αντιμετωπίζονται με τους κλασικούς-παραδοσιακούς τρόπους, όπως π.χ. με χρήση δακρυγόνων, αλλά καταπολεμούνται (το δεύτερο συνθετικό αυτού του ρήματος-καραμέλα αντικατοπτρίζει την ριζωμένη φαντασίωση των Νεοταξιτών, δηλ. ότι τελικώς τα πάντα ανάγονται στον πόλεμο!) με το εξελιγμένο υπερόπλο της κρατικής εξουσίας που καθιέρωσε η μαφιόζικη υπερεθνική παρέα του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ και του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ επ’ αφορμή (προκατασκευασμένη) της διαχείρισης του υγειονομικής φύσεως αόρατου εχθρού.
Εφόσον, λοιπόν, και τα επεισόδια στους δρόμους της Γαλλίας έχουν την δυναμική επιδημίας, δεν πρέπει να μας εκπλήσσει ότι στις 29 Ιουνίου 2023 οι αρχές του Κλαμάρ, μιας γαλλικής πόλης που αριθμεί περί τους 54.000 κατοίκους, ανακοίνωσαν την επιβολή lockdown από τις 21:00 έως τις 06:00 για τις επόμενες τέσσερις νύχτες, με το επιχείρημα ότι, μετά από δύο νύχτες χαοτικών επεισοδίων, υπάρχει κίνδυνος νέων διαταράξεων της δημόσιας τάξης, δηλ. μιλώντας με επιδημιολογικούς όρους: κίνδυνος εξάπλωσης νέων κρουσμάτων (αντιεξουσιαστικής) βίας.
Την πληροφορία αυτή θα βρει ο αναγνώστης στην τρίτη, επικαιροποιημένη έκδοση του βιβλίου μου «Από την τρομοκρατία στην πανδημία. Υποχρεωτικές ιατρικές πράξεις στον πόλεμο κατά του αόρατου εχθρού»2.
Οι διωκτικές Αρχές και το υπουργείο Εσωτερικών αρχίζουν να καταρτίζουν καταλόγους «προβληματικών» προαστίων, που φυσικά διαρρέουν στον Τύπο, μια μορφή κοινωνικού στιγματισμού εκατομμυρίων φτωχών που ζουν σ’ αυτές τις περιοχές, προάγγελος της γενικευμένης επιτήρησής τους. Με αφορμή τα επεισόδια σε κάποιο ρέιβ πάρτι, η Εθνοσυνέλευση οργανώνει ειδική συνεδρίαση, που αναμεταδίδει ενισχυμένη την ψύχωση των ελίτ σε όλους τους φιλήσυχους οικογενειάρχες της «βαθιάς» Γαλλίας. Στην Ορλεάνη και σε ορισμένες άλλες πόλεις οι τοπικές Αρχές επέβαλαν απαγόρευση κυκλοφορίας στους ανηλίκους μετά τις έντεκα το βράδυ, εφόσον δεν συνοδεύονται από τους γονείς τους. Ο «εφιάλτης των προαστίων» κατέληξε να αντανακαλά σε συμπυκνωμένη μορφή, τον τριπλό κοινωνικό φόβο του συστήματος στην εποχή της κρίσης και του κοινωνικού αποκλεισμού: το φόβο της επικίνδυνης τάξης (των εργατών), της επικίνδυνης φυλής (των μαύρων και των μεταναστών) και της επικίνδυνης γενιάς (της νεολαίας)4.
Αντί, λοιπόν, ο κόσμος να λοιδορεί τον γράφοντα για τις θέσεις που τόλμησε να διατυπώσει στο ζήτημα της στάσης των πολιτών κατά τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές και να τον συκοφαντεί ή να τον καθυβρίζει, θα ήταν προτιμότερο να είχε μελετήσει το ανωτέρω βιβλίο του, ώστε να μπορεί να αντιληφθεί σε βάθος εκείνα που εφήρμοσε και όλα όσα πρόκειται να εφαρμόσει στο εγγύς ή το απώτερο μέλλον η Νέα Τάξη Πραγμάτων με όργανα τα γιουσουφάκια της, τα οποία έχει τοποθετήσει στο τιμόνι των εθνικών κυβερνήσεων (ανάμεσα σε αυτά τα γιουσουφάκια συγκαταλέγονται πρωτίστως ο Εμανουέλ Μακρόν και ο Κυριάκος Μητσοτάκης!).
Το βιβλίο αυτό είναι γραμμένο με πολύ κόπο και με ασφαλή οδηγό το πάθος για την ανεύρεση και τεκμηρίωση της αλήθειας εκείνης, που μπορεί ενδεχομένως να ανατρέψει τον ανθρωποκτόνο κατήφορο των λαών, οι οποίοι επέτρεψαν ελαφρά τη καρδία την χρήση του υπερόπλου του lockdown, και μάλιστα όχι μόνο μία, αλλά δύο φορές.
Όμως, το λοκνταουνικό δις εξαμαρτείν, ου λαού σοφού, αλλ’ ηλιθίου, βρεφοποιημένου, μαζοχιστή ή δικτατοροποιημένου.
Μια και δυο φορές lockdown, πάντοτε lockdown!
Γρηγορείτε, ο καιρός γαρ εγγύς!
Τουλάχιστον οι Γάλλοι αντιστέκονται στους δρόμους, ενώ οι Ελληνάρες ροχαλίζουν με την τηλεόραση επ' ώμου…
_______________________________
