Γράφει ο Μέτοικος
Ο «ελέω» Ιερώνυμου «επίσκοπος» Φλώρινας Ειρηναίος.
«Ανόητος νεοσσός εκών, δείκνυσι την εαυτού νεοσσιάν»
Τόσο κόλακας, τόσο μικρός, τόσο ακατάλληλος ο Ειρηναίος Λαφτσής για τη θέση του «επισκόπου» στη Φλώρινα που, λίγο περισσότερο, γίνεσαι αρχιεπίσκοπος Αμερικής.
Μα ντιπ για ντιπ αφελής; Ομολόγησε ότι αν ο Αθηνών Ιερώνυμος «δεν τον στήριζε, δεν τον πρότεινε στο σεπτό σώμα των Αρχιερέων της ιεραρχίας της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος δεν θα ήταν σήμερα, επίσκοπος στη Φλώρινα»!
Δηλαδή, ο Ειρηναίος Λαφτσής δεν εκλέχθηκε με δίκαιη και ανεπηρέαστη κρίση από τα μέλη της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, αλλά επειδή τον «στήριξε και τον πρότεινε στο σεπτό σώμα των Αρχιερέων» ο Αθηνών Ιερώνυμος Λιάπης διορίστηκε «επίσκοπος»!
Ο υψηλόβαθμος θρησκευτικός υπάλληλος που διορίστηκε στη Φλώρινα, είναι σε θέση να αντιληφθεί ότι, η ομολογία του για απροκάλυπτη αρχιεπισκοπική παρέμβαση στη διαδικασία «εκλογής» του, αναιρεί τη μυστικότητα της εκλογής και στοιχειοθετεί προσφυγή στο Σ.τ.Ε;
Το ανύποπτο ακροατήριο χειροκρότησε την παραδοχή ντροπής του Ειρηναίου Λαφτσή πως εκλέχθηκε «επίσκοπος» σε βάρος των συνυποψήφιων του όχι, γιατί είχε προσόντα περισσότερα από αυτούς, αλλά, γιατί ο Αθηνών Ιερώνυμος Β΄ Λιάπης τον «στήριξε και τον πρότεινε στο σεπτό σώμα των Αρχιερέων»! Το χριστεπώνυμο, όμως, πλήρωμα εμβρόντητο βεβαιώθηκε ότι, επί των ημερών του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου πράγματι η «νύχτα βγάζει επίσκοπο και η αυγή μητροπολίτη».
Το πράγματι τραγικό και, ταυτόχρονα γελοίο στην υπόθεση χειραγώγησης των εκλεκτόρων από τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο που, με περισσή αμβλύνοια ομολόγησε ο Ειρηναίος Λαφτσής είναι πως, ο Αθηνών Ιερώνυμος τον κάλεσε να : «να διαποιμάνει τους πιστούς της ακριτικής αυτής επαρχίας με αγάπη και με ταπείνωση», τόση αγάπη όση αυτός έδειξε στους άλλους δυο υποψηφίους για την επισκοπική έδρα Φλώρινας, τόση ταπείνωση ώστε να θεωρεί τους επισκόπους, προς έσχατη, βεβαιότατα, ντροπή τους, εργαλεία ικανοποίησης και επίτευξης των στόχων και σκοπών του στη διοίκηση της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Ο οφικιάλιος του π. Βαρθολομαίου καθηγητής κ. Χρήστος Γιανναράς έχει δίκαιο όταν υποστηρίζει ότι, «αυτοί οι υψηλόβαθμοι θρησκευτικοί υπάλληλοι του κράτους εκλέγονται μόνο με παρασκήνιο – η ψηφοφορία είναι μυστική, οι εκλέκτορες δεν αιτιολογούν την ψήφο τους. Πρόκειται [σαφέστατα] για το απόλυτο της αυθαιρεσίας».
Όμως, για τα έργα και την πολιτεία του Αθηνών Ιερώνυμου Λιάπη στον Αρχιεπισκοπικό θρόνο «τί ἔτι χρείαν ἔχομεν μαρτύρων»; Με το διορισμό ενός «επισκόπου» στη Μητρόπολη Φλώρινας « ἴδε νῦν ᾔδετε πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν»!
====================================
================================
Απόσπασμα από τον ενθρονιστήριο λόγο του νέου Δεσπότη κ. Ειρηναίου Λαυτσή.
Ἡ παρουσία σας αὐτὴ τὴν ὥρα, Μακαριώτατε
Δέσποτα, εἶναι δῶρο καὶ εὐλογία τοῦ Χριστοῦ στὸ
πρόσωπό μου. Ἄλλωστε τὸ ὁμολογῶ δημοσίως καὶ γιὰ
μία ἀκόμη φορά, ἂν ἐσεῖς δὲν μὲ στηρίζατε, δὲν μὲ
προτείνατε στὸ σεπτὸ σῶμα τῶν Ἀρχιερέων τῆς
Ἱεραρχίας τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς
Ἑλλάδος δὲν θὰ ἤμουν ἐδῶ σήμερα.
Τὰ πάντα ὀφείλω σὲ ἐσᾶς. Σᾶς εὐχαριστῶ ὁλόψυχα
καὶ θὰ σᾶς εὐγνωμονῶ ὅσο ζῶ.
Σεβασμιώτατε, σᾶς γνωρίζω ἀπὸ τὴ νεανική μου
ἡλικία, ἀπὸ τὴν ὁποία, κοντά σας, μὲ μαγνήτισε ἡ
ἁπλότητα, ἡ ἀγάπη σας καὶ ἡ ἀρχοντιὰ τοῦ χαρακτῆρα σας. Παρακαλῶ, νὰ μεταφέρετε στὸν Παναγιώτατο
Πατριάρχη μας καὶ στὸ Οἰκουμενικό μας Πατριαρχεῖο τὴν ἀφοσίωσή μου»