Ἡ ἱερὰ Ἐπαρχιακὴ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας Κρήτης (στὸ ἐξῆς ΙΣτΕΚ), παίρνει τὴν σκυτάλη ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος [1] καὶ μὲ τὴν ἀπὸ 31 /10/2023 ἀνακοίνωσί της, ἐνημερώνει τὸ ποίμνιό της –στὸ ὁποῖο ἀνήκω καὶ ἐγὼ ὁ τάλας- ὅ,τι ἀσχολήθηκε καὶ μὲ τὸ θέμα τῶν ταυτοτήτων.
Μάλιστα «μελέτησε σὲ βάθος τὸ ὅλο θέμα τῆς ἔκδοσης τῶν νέων ταυτοτήτων, μὲ τὴ συνδρομὴ νομικῶν καὶ εἰδικῶν ἐπιστημόνων», ὅπως γράφει. Τρεῖς φορὲς συνῆλθε 17, 27 καὶ 30 Ὀκτωβρίου, χρόνος ἀρκετὸς γιὰ νὰ «μελετήσῃ εἰς βάθος» τὸ συγκεκριμένο θέμα.
Τώρα τρέχουμε στὰ χωράφια νὰ μαζέψουμε καμμιὰ ἐληά καὶ δὲν ὑπάρχει χρόνος νὰ ἐντρυφήσουμε ὅπως ἀρμόζει στὰ ὅσα ἀπεφάνθησαν οἱ τὰ βάθη τοῦ προβλήματος ἑρευνήσαντες ποιμένες μας. Σήμερα Κυριακὴ μερικὰ προφανὴ καὶ πασιφανὴ θὰ ἐπισημάνουμε, μὲ κίνδυνο νὰ φανοῦμε φορτικοὶ στὸν τυχόντα ἀναγνώστη, καθότι πιθανὸν νὰ τὰ ἔχουν ἐπισημάνῃ καὶ ἄλλοι τοὺς ὁποίους δὲν ἔχω διαβάσει λόγῳ τῆς συγκυρίας καὶ τοῦ ἐμπεριστάτου τῶν ἀγροτικῶν ἐργασιῶν. Ὅσοι γνωρίζουν δὲν χρειάζεται νὰ χάσουν τὸν χρόνο τους διαβάζοντας τὰ παρακάτω.
Τὸ κεντρικώτερο σημεῖο τῆς ἀνακοινώσεως εἶναι τὸ ἐξῆς:
«Ἡ περιρρέουσα ἀπὸ ὁρισμένους θρησκευτικούς κύκλους ἐσχατολογικὴ ἀναφορὰ περί «Ἀντιχρίστου» στίς νέες ταυτότητες δὲν βασίζεται στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησιολογία». ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ ΙΣτΕΚ 31/10/2023
Δὲν θὰ μπῶ σὲ λεπτομέρειες καὶ ἀναλύσεις ἄν τὸ θέμα τοῦ Ἀντιχρίστου βασίζεται στὴν ὁρθόδοξη Ἐκκλησιολογία ἤ Θεολογία ἤ Πατερικὴ διδασκαλία ἤ.. ἤ... ἤ.
Ὁ πυρῆνας τῆς θέσεως τῆς Ἱεραρχίας εἶναι πῶς ὅτι συμβαίνει μὲ τὶς ταυτότητες στὴν παροῦσα φάσι δὲν ἔχει σχέσι μὲ τὴν ἐσχατολογικὴ παρουσία τοῦ Ἀντιχρίστου. Εἶναι ἄσχετα πράγματα. Ἄλλο πράγμα οἱ ταυτότητες, ἄλλο ζήτημα ἡ παρουσία τοῦ Ἀντιχρίστου. Ἄρα οὐσιαστικῶς ὅλο τὸ ζήτημα τῶν ταυτοτήτων ἀποσυνδέεται ἀπὸ ὁποιανδήποτε συσχέτησι μὲ τὴν περὶ Ἀντιχρίστου διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας, ὅπως αὐτὴ ἐμφανίζεται στὴν ἁγία Γραφὴ καὶ στὴν διδασκαλία τῶν Ἁγίων Πατέρων. Ὁπότε ὅσοι κάνουν τέτοιες συσχετίσεις, οἱ «ὁρισμένοι θρησκευτικοὶ κύκλοι» ὅπως χαρακτηρίζονται, κατὰ τὴν γνώμη τῆς Ἱεραρχίας δὲν ἔχουν σχέσι μὲ τὴν Ὀρθόδοξη διδασκαλία καὶ, ὑπαινίσονται, -μὲ τὴν λέξι «Ἐκκλησιολογία» ποὺ χρησιμοποιοῦν- (ὅτι δὲν ἔχουν σχέσι καὶ) μὲ τὴν ἴδια τὴν Ἐκκλησία, τὴν ὁποῖα Ἐκκλησία ἐκφράζουν αὐτοὶ , οἱ Ἱεράρχες δηλαδή, ὅπως ἐπαναλαμβάνουν καὶ σ᾿ αὐτὸ τὸ ἀνακοινωθέν: «Ἡ Ἐκκλησία Κρήτης κατανοώντας τὴν εὐαισθησία καὶ τοὺς φόβους τοῦ ποιμνίου Της, ὡς θεσμικὸς ἐκφραστὴς τῆς συνείδησης τοῦ πληρώματός Της». ὅ.π. ΙΣτΕΚ
Ἡ ἀναφορὰ, λοιπὸν, αὐτῶν τὴν «θρησκευτικῶν κύκλων» στὸν Ἀντίχριστο δὲν εἶναι μόνον λανθασμένη καθότι δὲν βασίζεται στὴν «Ὀρθόδοξη Ἐκκλησιολογία» ἀλλά:
«μέ τίς ὑπερβολικές καὶ ἄκριτες ἀντιδράσεις ὑποβαθμίζει τὰ πραγματικὰ προβληματικὰ σημεῖα τῆς ὑφιστάμενης νομοθεσίας γιὰ τὰ δελτία ταυτοτήτων.» ὅ.π. ΙΣτΕΚ
Δηλαδὴ ὑποβαθμίζονται τὰ πραγματικὰ προβληματικὰ σημεία στὴν διαδικασία ἐκδόσεως τῶν ταυτοτήτων. Ἄρα ὄχι μόνον δὲν ὑπάρχει πρόβλημα μὲ ἐσχατολογίες καὶ ἀντιχρίστους, εἶναι σαφὲς αὐτὸ γιὰ τοὺς εἰς τὰ βαθέα ἐρευνήσαντες Ἰεράρχες μας, ἀλλὰ ἐπὶ πλέον ἡ ἀναφορὰ σὲ τέτοιες πτυχὲς «κρύβει τὰ πραγματικὰ προβλήματα». Και ποιά εἶναι τὰ πραγματικὰ προβλήματα; Θὰ τὸ δοῦμε ἐργότερα, παρακάτω, ἄν τὰ καταφέρουμε καὶ συνεχίσουμε.
Δὲν ἔχω πρόχειρα τὰ ἀκριβὴ στοιχεία γιὰ τὴν στάσι τῆς Ἐκκλησίας μας (τῆς Κρήτης) ὅταν ξανατέθηκε τὸ θέμα τῶν ταυτοτήτων καὶ ἐλήφθησαν σαφέστατες θέσεις καὶ ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος καὶ ἀπὸ τὸ Ἅγιον ὅρος καὶ ἀπὸ τὴν συντριπτικὴ πλειονότητα τῶν ἐν ζωῇ (τότε) Πατέρων καὶ Πνευματικῶν, οὔτε χρόνο νὰ ψάξω τώρα, ὁπότε θὰ μείνω στὰ θεολογικὰ ἐπιχειρήματα ποὺ τώρα χρησιμοποιεῖ ἡ Ἱεραρχία γιὰ νὰ στηρίξῃ τὴ θέσι ποὺ διατυπώνει.
«Ὁ Ἅγιος Εἰρηναῖος, Ἐπίσκοπος Λουγδούνων, ἤδη ἀπό τόν 2ο αἰώνα, μᾶς διδάσκει ὅτι εἶναι ἀσφαλέστερο νά περιμένεις τήν ἔκβαση τῆς προφητείας παρά νά καταστοχάζεσαι καί νά καταμαντεύεις, δηλαδή νά εἰκάζεις καί νά ὑποθετεῖς γι̉ αὐτή[1]. Τό μυστήριο τῆς ἀνομίας[2], τοῦ Ἀντιχρίστου, οὔτε ἔπαυσε, οὔτε θά παύσει νά διενεργεῖται στόν κτιστό τοῦτο κόσμο. Ὁ Νικητής, στό τέλος, θά εἶναι τό ἐσφαγμένο ἀρνίο[3], ὅπως ἀναφέρει ἡ Ἀποκάλυψη. Ἡ προφητεία μέσα στό συγκλονιστικό Μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας ὑπακούει στόν λόγο τοῦ Θεανθρώπου Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ Ὁποῖος ὅταν ρωτήθηκε ἀπό τούς Μαθητές Του, πότε θά τά κάνεις αὐτά[4], ἀπάντησε: «δέν εἶναι δικό σας θέμα νά γνωρίζετε τούς χρόνους ἤ τούς καιρούς, τούς ὁποίους ὁ Πατέρας ἔχει κάτω ἀπό τή δική Του ἐξουσία»[5]. ὅ.π. ΙΣτΕΚ
Αὐτὰ τὰ ἁγιογραφικὰ καὶ Πατερικὰ χωρία ἐπιστρατεύονται γιὰ νὰ τεκμηριώσουν τὴν ἄποψι τῆς ἱεραρχίας τῆς Κρήτης, ὅτι ὅσα συμβαίνουν μὲ τὶς ταυτότητες δὲν ἔχουν σχέσι μὲ τὸν Ἀντίχριστο.
Τὸ πρῶτο χωρίο ἀπὸ τὸν ἁγιο Εἰρηναῖο, ὅπως παρουσιάζεται εἶναι καταλυτικὸ καὶ θέτει τέρμα σὲ ὁποιονδήποτε προβληματισμό:
«εἶναι ἀσφαλέστερο νά περιμένεις τήν ἔκβαση τῆς προφητείας παρά νά καταστοχάζεσαι καί νά καταμαντεύεις, δηλαδή νά εἰκάζεις καί νά ὑποθετεῖς γι᾿ αὐτή» ὅ.π. ΙΣτΕΚ
Δηλαδὴ δὲν χρειάζεται νὰ ὑποθέτῃς καὶ νὰ εἰκάζῃς γιὰ τὴν προφητεία. Πιὸ ἀσφαλὲς εἶναι νὰ περιμένῃς νὰ δῇς τὴν ἔκβασί της. Ὁπότε γιατὶ νὰ μπαίνῃς σὲ περιπέτειες καὶ πιθανολογίες περὶ Ἀντιχρίστου; (διότι περὶ Ἀντιχρίστου ὁ λόγος) Καὶ θὰ ἀναρωτηθῇ κάποιος: Γιατὶ τὰ εἶπε τότε ὁ ἴδιος ὁ Κύριος, τὰ ἔγραψε ὁ Ἅγιος Ἰωάννης καὶ τόσοι προφῆτες καὶ ἐρμήνευσαν ἅγιοι Πατέρες; Ἀφοὺ δὲν πρέπει κανεὶς νὰ καταστοχάζεται καὶ νὰ καταμανετεύει, ἀλλὰ μόνο νὰ περιμένει τὴν ἔκβασι πρὸς τί τόση φασαρία; Τόσοι ἅγιοι παλαιώτεροι καὶ νεώτεροι γιατὶ λένε ἀκριβῶς τὰ ἀντίθετα, ἀπὸ ὅσα διατείνεται ἡ ΙΣτΕΚ; Ὁ ἅγιος Ἰγνάτιος ὁ Θεοφόρος πχ. λέει «Τοὺς καιροὺς καταμάνθανε τὸν ἀναμενόμενον προσδόκα» ὁ δὲ ἅγιος Κύριλλος Ἱεροσολύμων λέει ὅτι «ἐπειδὴ ἔπρεπε νὰ γνωρίζουμε τὰ σημεία τῆς συντελείας κι᾿ ἐπειδὴ περιμένωμε τὸν Χριστό, γιὰ νὰ μὴν πεθάνουμε ἐξαπατηθέντες καὶ ἀπὸ τὸν ψευδὴ Ἀντίχριστο πλανηθοῦμε κλπ»
«Ἄλλ᾿ ἐπειδὴ ἔδει ἡμᾶς γνῶναι τῆς συντελείας τὰ σημεῖα καὶ ἐπειδὴ Χριστὸν προσδοκῶμεν, ἵνα μὴ ἀποθάνωμεν ἀπατηθέντες καὶ ὑπὸ τοῦ ψευδοῦς Ἀντιχρίστου πλανηθῶμεν...» ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ PG33 876
Δηλαδὴ ἀντιθέτως ἀπὸ ὅσα ἰσχυρίζονται οἱ Κρῆτες Ἱεράρχες οἱ ἅγιοι λένε ὅτι πρέπει νὰ ἀσχολεῖται κανεὶς καὶ νὰ μελετᾶ καὶ νὰ ἑρευνᾶ γιὰ νὰ εἶναι ἔτοιμος νὰ ἀντιμετωπίσει τὰ γεγονότα τῆς ἐμφανίσεως τοῦ Ἀντιχρίστου. (Ἄν βρεθῇ χρόνος νὰ συνεχίσουμε θὰ ἀσχοληθοῦμε μὲ αὐτὰ διότι ἀφοροῦν τὰ σημεία 4 καὶ 5 τῶν ἐπιχειρημάτων τῶν ἀρχιερέων).
Γιατὶ τέτοια ἀντίθεσις τῶν λεγομένων τοῦ ἁγίου Εἰρηναίου ἀπὸ ὅλους τοὺς ἄλλους Πατέρες; Ὑπάρχει κάτι τέτοιο; Αὐτὸ θὰ δοῦμε ἐν συνεχείᾳ διότι προφανῶς δὲν μπορεῖ νὰ ὑπάρχῃ.
Οἱ ἱεράρχες μας παραπέμπουν κιόλας στὴν πηγή καὶ στὸ πρωτότυπο κείμενο:
«[1] P.G. τόμ. 2, 1205-1207, «…ἀσφαλέστερον οὖν καί ἀκινδυνότερον, τό περιμένειν τήν ἔκβασιν τῆς προφητείας, ἤ τό καταστοχάζεσθαι, καί καταμαντεύεσθαι ὀνόματος…».
Καὶ καλὰ ἄν ψάξεις στὸν τόμο 2 τῆς Πατρολογίας τοῦ Migne δὲν πρόκειται νὰ βρῆς τίποτε ἀπὸ ὅλα αὐτὰ, ἀλλὰ ὅμως τὸ θέμα ποὺ πραγματεύεται ὅ Ἅγιος Εἰρηναῖος ὑπάρχει στὸν τόμο 7Β στὶς σελίδες 1203-1207 τὸ δὲ ἀπόσπασμα ποὺ χρησιμοποιοῦν οἱ Ἱεράρχες βρίσκεται στὴν σελίδα 1205. Καὶ μπορεῖ αὐτὸ τὸ λάθος νὰ ὀφείλεται στὸν δαίμονα τοῦ τυπογραφείου, ἡ προφανὴς ὅμως παραποίησις τῶν λόγων καὶ τοῦ πνεύματος τοῦ ἁγίου σὲ ποιόν δαίμονα ὀφείλεται;
Ἐξηγοῦμαι, δηλαδὴ τὰ κάνουμε λιανά διὰ τῶν λόγων τοῦ ἁγίου. Τί γραφει ὁ ἅγιος;
«Ἀσφαλέστερον οὖν καὶ ἀκινδυνότερον, τὸ περιμένειν τὴν ἔκβασιν τῆς προφητείας ἤ τὸ καταστοχάζεσθαι καὶ καταμαντεύεσθαι ὀνόματος· ... τυχὸν δὲ ἐπὶ πολλῶν ὀνομάτων εὑρεθῆναι δυναμένου τοῦ ἀριθμοῦ...» ΑΓIΟΣ ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ ΛΟΥΓΔΟΥΝΟΥ PG7Β.1205Γιὰ ποιὸ πράγμα μιλάει ὁ ἅγιος Εἰρηναῖος;
Γιὰ ποιὸ θέμα ἀποτρέπει τοὺς διαφόρους νὰ καταστοχάζονται καὶ νὰ καταμαντεύονται; Περὶ τοῦ «ὁνόματος». Τοῦ ὀνόματος ποὺ προκύπτει ἀπὸ τὸν ἀριθμό. Ποιὸν ἀριθμό; Τὸν ἀριθμὸ χξστ΄ (δηλ. τὸ 666) ἀπὸ τὸν ὁποῖο προκύπτει τὸ ὄνομα τοῦ Ἀντιχρίστου. Ὄχι περὶ τοῦ Ἀντιχρίστου ἤ περὶ τῆς προφητείας τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου ὅπως φαντάζονται καὶ δηλώνουν γραπτῶς οἱ ἱεράρχες μας.
Κοιτάξτε πῶς μεταφράζουν καὶ παραποιοῦν τὸ κείμενο καὶ κατὰ τὸ γράμμα καὶ κυρίως κατὰ τὴν οὐσία του οἱ ἱεράρχες, ἤ ὅποιος τέλος πάντων ἔκανε τὴν εἰς τὸ βάθος τῶν πραγμάτων κάθοδο καὶ ἀνέσυρε τοὺς πολυτίμους πατερικοὺς μαργαρῖτες γιὰ νὰ διακοσμήσῃ τὴν ἀπόφασι τῆς Ἱεραρχίας:
«εἶναι ἀσφαλέστερο νά περιμένεις τήν ἔκβαση τῆς προφητείας παρά νά καταστοχάζεσαι καί νά καταμαντεύεις, δηλαδή νά εἰκάζεις καί νά ὑποθέτεις γι᾿ αὐτή» ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ ΙΣτΕΚ 31/10/2023
Προφανὴς ἡ παραποίησις καὶ πρόδηλος ὁ στόχος της. Ἐνῷ τὸ καταστοχάζεσθαι καὶ καταμαντεύεσθαι ἀναφέρεται στὸ ὄνομα καὶ μόνο στὸ ὄνομα τοῦ Ἀντιχρίστου οἱ ἱεράρχες τὸ παρουσιάζουν σὰν νὰ ἀναφέρεται στὴν ἴδια τὴν προφητεία περὶ τοῦ Ἀντιχρίστου μεταφράζοντας «τὸ ὄνομα» σὲ «γι᾿ αὐτἠν» δηλ. τὴν προφητεία. Ὁπότε ἔτσι προσπαθοῦν νὰ παρουσιάσουν ὁποιονδήποτε ὁμιλεῖ περὶ τοῦ Ἀντιχρίστου ὡς μὴ στηριζόμενο στὴν Ὁρθόδοξη «Ἐκκλησιολογία», δηλ. στὴν ὀρθόδοξη διδασκαλία, ἐνῷ αὐτοὶ , ποὺ ἔχουν καταδυθῇ στὰ βάθη καὶ ἔχουν μελετήσει τὰ πραγματα, ὅπως γράφουν, παρουσιάζουν τὴν πραγματικότητα καὶ «καλοῦν τοὺς πιστοὺς νὰ ἔχουν ἐμπιστοσύνη στὴν Ἐκκλησία», δηλ. στοὺς ἑαυτούς τους καθότι θεωροῦν ὅ,τι αὐτοὶ εἶναι ἡ Ἐκκλησία.
Μία ἀπαραίτητη ἐξήγησις γιὰ νὰ γίνῃ ἀπολύτως κατανοητὴ ἡ παραποίησις τῶν λόγων τοῦ ἁγίου Εἰρηναίου. Ὅλα ὅσα γράφει ὁ ἅγιος Εἰρηναῖος καὶ εὑρίσκονται στὸν τόμο 7Β τῆς Πατρολογίας τοῦ Migne στὶς σελίδες 1203-1207 ἀφοροῦν τὸ θέμα τοῦ ὁνόματος τοῦ Ἀντιχρίστου. Εἶχαν παρουσιαστεῖ καὶ τότε διάφοροι ποὺ πιθανολογοῦσαν ποιὸς εἶναι ὁ Ἀντίχριστος, δηλαδὴ ποιό εἶναι τὸ ὄνομά του. Καὶ τὸ χειρότερο κάποιοι παραποίησαν τὸν ἀριθμὸ καὶ ἀπὸ χξστ΄ἄλλαξαν τὸν μεσαῖο ἀριθμὸ ἀφαιρῶντας 5 δεκάδες καὶ ἀφήνοντας μίαν δεκάδα (δηλ. παρουσίαζαν τὸν ἀριθμὸ τοῦ ὀνόματος τοῦ Ἀντιχρίστου ὡς χαστ΄). Καὶ διαμαρτύρεται ὁ ἄγιος Εἰρηναῖος λέγοντας ὅτι σὲ ὅλα τὰ παλαιὰ καὶ σπουδαία ἀντίγραφα ὑπάρχει ἐκεῖνος ὁ ἁριθμὸς (ὁ χξστ΄) καὶ τὸ ἐπιβεβαιώνουν καὶ ἐκεῖνοι ποὺ γνώρισαν διὰ ζώσης τὸν ἴδιο τὸν Ἅγιο Ἰωάννη τὸν Θεολόγο:
«ἐν πᾶσι σπουδαίοις καὶ ἀρχαίοις ἀντιγράφοις τοῦ ἀριθμοῦ τούτου κειμένου, καὶ, μαρτυρούντων αὐτῶν ἐκείνων τῶν κατ᾿ ὅψιν τὸν Ἰωάννην ἑωρακότων, καὶ τοῦ λόγου διδάσκοντος ἡμᾶς, ὅτι ὁ ἀριθμὸς τοῦ ὀνόματος τοῦ θηρίου κατὰ τὴν τῶν Ἐλλήνων ψῆφον διὰ τῶν ἐν αὐτῷ γραμμάτων,οὐκ οἶδα πῶς ἐσφάλησαν τινες ἐπακολουθήσαντες ἰδιωτισμῷ, καὶ τὸν μέσον ἠθέτησαν ἀριθμὸν τοῦ ὀνόματος, ν ψήφισμα ὑφελόντες, καὶ ἀντὶ τῶν ἐξ δεκάδων μίαν δεκάδα βουλόμενοι εἶναι...» ΑΓIΟΣ ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ ΛΟΥΓΔΟΥΝΟΥ PG7Β.1203
Ἄλλοι συνέχισαν καὶ ἐτόλμησαν καὶ ἔψαχναν ὄνομα μὲ τὸν λανθασμένο ἀριθμό.
«οἱ δὲ κατὰ ἀπειροκαλίαν ἐτόλμησαν καὶ ὄνομα ἀναζητεῖν ἔχον τὸν ἐσφαλμένον καὶ διημαρτυμένον ἀριθμόν». ΑΓIΟΣ ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ ΛΟΥΓΔΟΥΝΟΥ PG7Β.1204
Καὶ συνεχίζει λέγων ὅτι ὅσοι μὲν τὸ κάνουν ἀπὸ ἀπλότητα καὶ χωρὶς κακία εἶναι φυσικὸ ὅτι θὰ τύχουν συγγνώμης παρὰ Θεοῦ.
«Ἀλλὰ τοῖς μὲν ἀπλῶς καὶ ἀκάκως τοῦτο ποιήσασιν, εἰκὸς καὶ συγνώμην ἔσεσθαι παρὰ Θεοῦ». ΑΓIΟΣ ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ ΛΟΥΓΔΟΥΝΟΥ PG7Β.1204
Ὅσοι ὅμως ἀπὸ κενοδοξία ὁρίζουν ὀνόματα μὲ τὸν λανθασμένο ἀριθμό καὶ ὅσα ἔχουν ἐπινοήσει αὐτοὶ, δὲν θὰ τὴν βγάλουν καθαρὴ διότι ἔχουν ἐξαπατήσει καὶ τοὺς ἑαυτούς τους καὶ ὅσους τοὺς ἐμπιστεύτηκαν.
«Ὅσοι δὲ κατὰ κενοδοξίαν ὁρίζουσιν ὀνόματα διημαρτυμένου ἀριθμοῦ νενομοθετῆσθαι, καὶ τὸ ὑπ᾿ αὐτῶν ἐπινοηθὲν ὁρίζονται· ... οὐκ ἀναίτιοι οὗτοι ἐξελεύσονται, ἔτι καὶ αὐτοὺς, καὶ τοὺς ἐμπιστεύσαντες αὐτοὺς ἐξαπατήσαντες». ΑΓIΟΣ ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ ΛΟΥΓΔΟΥΝΟΥ PG7Β.1204
Καὶ ἐξηγεῖ ὁ ἄγιος τοὺς λόγους γιὰ τοὺς ὁποίους θὰ τιμωρηθοῦν ὅσοι κάνουν τέτοιες πλαστογραφίες. Κατ᾿ ἀρχὴν πρώτη ζημία ὅτι ἀπομακρύνονται ἀπὸ τὴν ἀλήθεια καὶ δέχονται τὰ ἀνύπαρκτα ὡς ὑπαρκτά. (Ἡ ἀλήθεια εἶναι αὐτὰ ποὺ λένε οἱ ἅγιοι Πατέρες, ὅπως ἐδῶ ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος). Ὕστερα ὅποιος προσθέτει ἤ ἀφαιρεῖ κάτι ἀπὸ τὴν ἅγία Γραφὴ ἀναγκαστικῶς θὰ ὑποστῇ ὅχι τυχαία ἐπιτίμια.
«Καὶ πρῶτον μὲν ζημία ἐν τῷ ἀποτυχεῖν τῆς ἀληθείας, καὶ τὸ μὴ ὅν ὡς ὅν ὑπολαβεῖν· ἔπειτα δὲ τοῦ προσθέντος ἤ ἀφελόντος τι τῆς Γραφῆς, ἐπιτιμίαν οὐ τὴν τυχοῦσαν ἔχοντος, εἰς αὐτὴν ἐμπεσεῖν ἀναγκη τὸν τοιούτον». ΑΓIΟΣ ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ ΛΟΥΓΔΟΥΝΟΥ PG7Β.1204
Καὶ θὰ ἐπακολουθήσῃ καὶ ἕνας ἄλλος ὄχι τυχαῖος κίνδυνος γι᾿ αὐτοὺς ποὺ ψευδῶς ἰσχυρίζονται ὅτι γνωρίζουν τὸ ὄνομα τοῦ Ἀντιχρίστου. Διότι ἄν αὐτοὶ τὸν περιμένουν μὲ ἄλλο ὄνομα, ἐκεῖνος δὲ ἔρθει μὲ διαφορετικὸ, εὔκολα θὰ ἐξαπατηθοῦν ἀπ᾿ αὐτὸν σὰν νὰ μὴν εἶναι παρὼν αὐτὸς ἀπὸ τὸν ὁποῖο ἔπρεπε νὰ φυλάσσονται.
«Ἐπακολουθήσει δὲ καὶ ἕτερος οὐχ ὁ τυχὼν κίνδυνος τοῖς ψευδῶς προειληφόσιν εἰδέναι τὸ τοῦ Ἀντιχρίστου ὄνομα. Εἰ γὰρ ἄλλο μὲν οὗτοι δοκοῦσιν, ἄλλο δὲ ἐκεῖνος ἔχων ἐλεύσεται, ῥαδίως ἐξαπατηθήσονται παρ᾿ αὐτοῦ· ὡς μηδέπου παρόντος ἐκείνου ὅν φυλασσεσθαι προσήκει». ΑΓIΟΣ ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ ΛΟΥΓΔΟΥΝΟΥ PG7Β.1204-5
Ἐδῶ τώρα ἀκολουθεῖ ἡ φράσις ποὺ χρησιμοποιοῦν οἱ ἱεράρχες τῆς Κρήτης γιὰ νὰ ποῦν ὅτι δὲν πρέπει κανεὶς νὰ ἀσχολεῖται μὲ .. τὴν προφητεία:
«Ἀσφαλέστερον οὖν καὶ ἀκινδυνότερον, τὸ περιμένειν τὴν ἔκβασιν τῆς προφητείας ἤ τὸ καταστοχάζεσθαι καὶ καταμαντεύεσθαι ὀνόματος· ... τυχὸν δὲ ἐπὶ πολλῶν ὀνομάτων εὑρεθῆναι δυναμένου τοῦ ἀριθμοῦ...» ΑΓIΟΣ ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ ΛΟΥΓΔΟΥΝΟΥ PG7Β.1205
Ἀντιλαμβάνεται πιστεύω, ἀκόμη καὶ ὅποιος δὲν ἔχει καταδυθῇ στὰ βάθη τοῦ προβληματισμοῦ τῶν λαμπρῶν ἱεραρχῶν μας, ἀλλὰ διαθέτει σοιχειώδη λογικὴ, ποὺ ἀποσκοποῦν τὰ λεγόμενα τοῦ ἁγίου Εἰρηναίου, καὶ τί σχέσι ἔχουν μὲ ὅσα αὐτοὶ κατάλαβαν καὶ μᾶς παρουσιάζουν.
Καὶ συνεχίζει ὁ ἅγιος γιὰ νὰ δείξει ὅτι ὅλα τὰ παραπάνω ἀφοροῦν ἀποκλειστικῶς καὶ μόνον τὸ ὄνομα ποὺ θὰ φέρει ὁ Ἀντίχριστος ὅταν θὰ ἔρθῃ. «Ἄν καὶ ὑπάρχουν πολλὰ ὀνόματα ποὺ ἔχουν τὸν ἀριθμὸ τοῦ Ἀντιχρίστου ποιὸ ἀπὸ ὅλα θὰ φέρῃ ὁ ἀντίχριστος ὅταν θὰ ἔρθῃ εἶναι ζητούμενον».
«Εἰ γὰρ πολλὰ ἐστὶ τὰ εὑρισκόμενα ὀνόματα, ἔχοντα τὸν αὐτὸν ἀριθμὸν, ποῖον ἐξ αὐτῶν φορέσει ὁ ἐρχόμενος, ζητηθήσεται». ΑΓIΟΣ ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ ΛΟΥΓΔΟΥΝΟΥ PG7Β.1206
«Ἐμεῖς δὲν διακινδυνεύουμε ὥστε νὰ ἀποφανθοῦμε μετὰ βεβαιότητος περὶ τοῦ ὀνόματος τοῦ Ἀντιχρίστου. Καὶ ἄν ἦταν ἀναγκαῖο νὰ κηρυχθῇ δημοσίως τὸ ὄνομά του στὸν παρόντα καιρό, θὰ τὸ ἔλεγε ἀυτὸς ποὺ εἶδε τὴν Ἀποκάλυψι, διότι δὲν τὴν εἶδε πρὸ πολλῶν χρόνων, ἀλλὰ σχεδὸν στὴ δική μας γενεά, πρὸς τὸ τέλος τῆς ἐξουσίας τοῦ Δομετιανοῦ».
«Ἡμεῖς οὖν οὐκ ἀποκινδυνεύομεν περὶ τοῦ ὀνόματος τοῦ Ἀντιχρίστου, ἀποφαινόμενοι βεβαιωτικῶς. Εἰ γὰρ ἔδει ἀναφανδὸν τῷ νῦν καιρῷ κηρύττεσθαι τὸ ὄνομα αὐτοῦ, δι᾿ ἐκείνου ἄν ἐρρέθη τοῦ καὶ τὴν Ἀποκάλυψιν ἑωρακότος. Οὐδὲ γὰρ πρὸ πολλοῦ χρόνου ἑωράθη, ἀλλὰ σχεδὸν ἐπὶ τῆς ἠμετέρας γενεᾶς, πρὸς τῷ τέλει τῆς Δομετιανοῦ ἀρχῆς». ΑΓIΟΣ ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ ΛΟΥΓΔΟΥΝΟΥ PG7Β.1207
Παρέθεσα σχεδὸν ὅλα τὰ ἀποσπάσματα στὴν Ἑλληνικὴ γλώσσα (στὰ Λατινικὰ εἶναι γραμμένα μὲ ἀποσπάσματα ἀπὸ τὸ Ἑλληνικό κείμενο) τοῦ ἁγίου Εἰρηναίου, ποὺ βρίσκονται στὸν σχετικὸ κεφάλαιο τῆς Πατρολογίας, ὥστε νὰ εἶναι ἀναμφισβήτητη καὶ ἡ θέσις τοῦ ἁγίου Εἰρηναίου καὶ ἡ πλαστογράφησίς της στὴν ἀνακοίνωσι τῆς ἱεραρχίας.
Αὐτὸ εἶναι τὸ μόνο πατερικὸ χωρίο ποὺ παραθέτουν οἱ ἄγιοι πατέρες μας γιὰ νὰ ὑποστηρίξουν τὶς ἀπόψεις τους καὶ αὐτὸ παραποιημένο καὶ κατὰ τὴν λέξι καὶ κατὰ τὸ πνεῦμα καὶ (ὅπως φαίνεται ἀπὸ τὰ παραπάνω λόγια τοῦ ἁγίου Εἰρηναίου) δὲν ἔχει οὐδεμία σχέσι μὲ ὅσα αὐτοὶ ἰσχυρίζονται, διότι ἀπλῶς αὐτὰ ποὺ ἰσχυρίζονται δὲν ἔχουν οὐδεμία σχέσι μὲ τὴν διδασκαλία καὶ τὴν πράξι τῶν ἀγίων Πατέρων.
Ὑπάρχουν ἀναρίθμητα πατερικὰ χωρία ὅπου γίνεται συγκεκριμένη ἀναφορὰ στὴν παρουσία τοῦ Ἀντιχρίστου, στὴν στάσι ποὺ ὀφείλουν νὰ ἔχουν ποιμένες καὶ ποιμενόμενοι καὶ στὴν τελικὴ ἔκβασι τῶν γεγονότων. Αὐτὰ οὔτε κἄν τὰ πρόσεξαν οἱ καταδυθέντες εἰς τὰ βάθη ποιμένες μας ἤ ἄλλος εἶναι ὁ σκοπός τους; Δὲν φαίνεται ἀπὸ τὶς πράξεις τους ὁ σκοπός τους;
Τὰ ὑπόλοιπα χωρία ποὺ παραθέτουν εἶναι ἁγιογραφικά καὶ ἐπίσης δὲν ἔχουν καμμία σχέσι εἴτε μὲ ὅσα ἰσχυρίζονται εἴτε μὲ ὅσα πράττουν καὶ ἄν βρεθῆ λίγος χρόνος ἀπὸ τὶς βιοτικὲς μέριμνες, καὶ ἄν εἶναι ἀπὸ Θεοῦ, θὰ ἐπιχειρήσω λίγα σχόλια πρὸς ἐπιρρωσιν τῶν λεγομένων, γιὰ ὅσους δὲν ἔχουν ἀσχοληθῇ μὲ τὸ θέμα.
Γεώργιος Κ. Τζανάκης. Ἀκρωτήρι Χανίων. 5 Νοεμβρίου 2023.
________________________________
«Πᾶνος»