Η υπερβολική μηντιακή έκθεση της κοινότητας LGBT, φαίνεται πως δηλητηριάζει αν όχι υπονομεύει τον σκοπό της, που δεν είναι άλλος από την αποδοχή της διαφορετικότητας κι ότι αυτή πρεσβεύει, μέσα σε υποτιθέμενα Δημοκρατικά πολιτεύματα, τα οποία στις μέρες μας αγνοούν επιδεικτικά πως ΔΕΝ πρέπει να υπάρχουν κοινωνικές ομάδες που να προστατεύονται ή να υπερπροβάλλονται περισσότερο από άλλες. Ίσως είναι με αυτό το σκεπτικό, που από τις 27 χώρες τις Ευρωπαϊκής Ένωσης, εννέα αρνήθηκαν να υπογράψουν μια νέα διακήρυξη για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ+: η Ιταλία, η Ουγγαρία, η Ρουμανία, η Βουλγαρία, η Κρατία, η Λιθουανία, η Λετονία, η Τσεχική Δημοκρατία και η Σλοβακία. Εννέα χώρες που φάνηκαν πως δεν είναι διατεθειμένες, τουλάχιστον για την ώρα, να υποταχθούν στη δικτατορία που μεθοδικά έχτισε τα τελευταία χρόνια αυτή η μειονότητα.
Από τη Μαρία Δεναξά
Αλλά περί τίνος πρόκειται; Εν ολίγοις, τα υπογράφοντα κράτη, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, δεσμεύονται να εφαρμόσουν στρατηγικές υπέρ των LGBT ατόμων εντός των χωρών τους και να υποστηρίξουν τον διορισμό ενός «νέου Eπιτρόπου IIσότητας», όταν συγκροτηθεί η επόμενη Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Ο νέος «επίτροπος ισότητας», θα είναι υπεύθυνος για «την επιδίωξη και την εφαρμογή μιας νέας στρατηγικής για τη βελτίωση των δικαιωμάτων των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων κατά την επόμενη νομοθετική περίοδο, στο πλαίσιο της woke ατζέντας του DAVOS, τη διάθεση επαρκών πόρων για τη διάδοση των μηνυμάτων κι όχι μόνο της κοινότητας ΛΟΑΤΚΙ+ και τη συνεργασία με την κοινωνία των πολιτών». Η βελγίδα Μαρί-Κολίν Λερουά, Υφυπουργός Ισότητας των Φύλων, Ίσων Ευκαιριών και Διαφορετικότητας, επεσήμανε σε πρόσφατες δηλώσεις της, ότι «η βελγική Προεδρία του Συμβουλίου της ΕΕ, αποφάσισε να θέσει το ζήτημα των δικαιωμάτων των LGBT+ στο επίκεντρο της ευρωπαϊκής ατζέντας».
Σε μια εποχή που η ΕΕ αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα, που αμφισβητείται ολοένα και περισσότερο από τους λαούς των κρατών μελών της, τα κοινωνικά δικαιώματα μιας μειονότητας ανθρώπων που ζουν σχετικά καλά απανταχού στην ευρωπαϊκή επικράτεια, βρίσκονται και αναμένεται να βρεθούν ακόμη περισσότερο «στο επίκεντρο της ευρωπαϊκής ατζέντας».
Μια προφανής δηλαδή σκανδαλώδης συγκάλυψη των όσων συμβαίνουν στη Γηραιά Ήπειρο κι έχουν άμεσο αντίκτυπο στις ζωές μας, καθώς όταν αυτοί που κυβερνούν κι έχουν στα χέρια τους τα ηνία του ευρωπαϊκού οικοδομήματος, με πρώτους και καλύτερους την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν ή τον υπεύθυνο για την Προώθηση του Ευρωπαϊκού Τρόπου Ζωής, Μαργαρίτη Σχοινά, δεν ξέρουν ή δεν θέλουν να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα που οι ίδιοι δημιουργούν, είτε με το θέμα της Ουκρανίας, είτε με το θέμα της μετανάστευσης, είτε με την ακρίβεια κ.οκ. τότε προτιμούν να συντηρούν ένα αξιοθρήνητο θέαμα, πιστεύοντας πως αρέσει αν όχι σε όλους, ίσως στους περισσότερους.
Η πικρή αλήθεια είναι, πως τα καρναβάλια των τυχάρπαστων που στέλνουν ανά πέντε έτη τα ευρωπαϊκά κομματικά επιτελεία στις Βρυξέλλες, δεν ασχολούνται με θέματα που αφορούν την ευρωπαϊκή κοινότητα των εκατομμυρίων πολιτών και το ευρωπαϊκό κοινωνικό σώμα. Αντιθέτως κάνουν μεγάλη φασαρία για τις συνήθειες κάποιων ατόμων που σε ορισμένες περιπτώσεις είναι σίγουρα πολύ ισχυρά. Μια δύναμη που απέκτησαν λόγω της πλημμυρίδας χρηματοδότησης που λαμβάνουν οι ενώσεις τους και της υπερέκθεσής τους στα μέσα ενημέρωσης – σημεία των καιρών- που θα έπρεπε να εγείρουν ερωτήματα στους περισσότερους από εμάς.
Για την Ελλάδα, τη νέα διακήρυξη για τα δικαιώματα των LGBT+, υπέγραψε η Ζέφη Δημαδάμα, πρώην στέλεχος του ΠΑΣΟΚ την οποία περισυνέλεξε η κυβέρνηση Μητσοτάκη στις προηγούμενες εκλογές και την έχρισε γενική γραμματέα ισότητας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Πολέμια των παραδοσιακών αξιών και αρχών, η κυρία Δημαδάμα, θα μείνει αλησμόνητη στην νεώτερη ιστορία του τόπου από την επίθεση της κατά του θεσμού της οικογένειας, όταν τον Απρίλιο είχε αποτρέψει τις Ελληνίδες να τεκνοποιούν, με το επιχείρημα πως «η μητρότητα κάνει κακό στην καριέρα».
Εκτός από τον αποδεδειγμένο πολιτικό τυχοδιωκτισμό, που θέτει σε περίοπτη θέση το ατομικό συμφέρον, το καταστροφικό μείγμα νεοφιλελευθερισμού και νεοφεμινισμού που ταυτίζεται πλήρως με τη woke ατζέντα και χαρακτηρίζει τη γενική γραμματέα Ισότητας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της κυβέρνησης Μητσοτάκη, διαφαίνεται επίσης πως η ίδια έχει ως αποστολή να θυσιάσει στο βωμό της καριέρας της, την μητρότητα, την πατρότητα, τη δημογραφική ανάπτυξη των Ελλήνων, αλλά κι ότι μέχρι σήμερα θεωρούνταν φυσικό και αυτονόητο σε σχέση με την τεκνογονία και την οικογένεια, καθώς με τις πράξεις της, υποστηρίζει ότι είναι άφυλο, όπως κι όλες τις κατηγοριοποιήσεις που αμφισβητούν και ισοπεδώνουν την ιδιαίτερη υπόσταση της ανθρώπινης φύσης.
Το ιταλικό παράδειγμα
Στην Ιταλία, η άρνηση υπογραφής της νέας διακήρυξης για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ+: προκάλεσε πολλές αντιδράσεις, τόσο από τα κόμματα της αντιπολίτευσης όσο και από τις ενώσεις LGBT. Η υπουργός Οικογένειας, Ευγενία Ροτσέλα (Fratelli d’Italia), θέλησε να δώσει εξηγήσεις επισημαίνοντας ότι η κυβέρνησή της έχει υπογράψει τη διακήρυξη κατά της τρανσφοβίας, της διφοβίας και της ομοφοβίας – σε συνέντευξή της στην εφημερίδα Il Messaggero: «Ο καθένας μπορεί να επιλέξει ποιον θα αγαπήσει ή με ποιον θα έχει σεξουαλικές σχέσεις. Αλλά η ελευθερία να είσαι αυτός που θέλεις να είσαι, στην οποία αναφέρεται το έγγραφο της δήλωσης, είναι ένα ιδεολογικό κατασκεύασμα και μια άρνηση της πραγματικότητας, επειδή η πραγματικότητα του σώματος και του σεξουαλικού ανήκειν δεν μπορεί να αλλάξει εντελώς». «Υπάρχουν γυναίκες και υπάρχουν άνδρες. Θέλουμε να διατηρήσουμε την ανθρωπολογία στην οποία βασίζεται η γονιμότητα και η διαιώνιση της ανθρωπότητας, διότι αν καταργήσουμε τους άνδρες και τις γυναίκες, αλλάζει και η γονιμότητα και δεν πρέπει να εκπλαγούμε αν δεν θα μπορούμε πλέον να συλλάβουμε παιδιά», τόνισε η Ροτσέλα.
«Ο πραγματικός λόγος για τον οποίο τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ+ έχουν γίνει κινητήριος δύναμη στη χάραξη πολιτικής της ΕΕ, δεν είναι η επιθυμία να βοηθηθούν οι μειονότητες, αλλά να επιβεβαιωθεί η επιβολή του αυταρχικού ελέγχου του ευρωιερατείου πάνω στα κράτη μέλη», καταλήγει μια νέα έκθεση που συνέταξε ο Δρ Κάρλτον Μπρικ του Πανεπιστημίου της Δυτικής Σκωτίας και δημοσιεύθηκε από το MCC Brussels. «Η σεξουαλική ταυτότητα έχει καταστεί κεντρική για τον τρόπο με τον οποίο η Ευρωπαϊκή Ένωση αντιλαμβάνεται τον εαυτό της και διαμορφώνει πλέον τις εσωτερικές και εξωτερικές της σχέσεις», παρατηρεί ο Μπρικ, στην έκθεση του όπου περιγράφει πώς τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ+ -ως νέα ενσάρκωση της κοινωνικής ισότητας- έχουν γίνει ουσιώδες μέρος της ταυτότητας της μεταψυχροπολεμικής ΕΕ τα τελευταία είκοσι χρόνια.
Σήμερα, οι ομάδες υπεράσπισης των LGBT, είναι βαθιά ενσωματωμένες στα θεσμικά όργανα της ΕΕ και στη διαδικασία λήψης αποφάσεων των Βρυξελλών, με αποτέλεσμα μια παράξενη συμβιωτική σχέση που διαπερνά ακόμη και άσχετες πολιτικές. Οι ΜΚΟ υπερ των ΛΟΑΤΚΙ+ έχουν βρει έναν ισχυρό σύμμαχο για να διαδώσουν την ιδεολογία τους, ενώ παράλληλα δίνουν στις ευρωπαϊκές ελίτ την ιπποτική αναζήτηση που επιζητούσαν απεγνωσμένα.
Άλλωστε, όπως παραδέχεται η νέα διακήρυξη των Βρυξελλών για τα δικαιώματα των LGBT, τα τελευταία πέντε χρόνια, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τα κράτη μέλη προσπαθούν ενεργά να βελτιώσουν την προστασία και τα ίσα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙQ ατόμων.«Μαζί, δεσμευόμαστε για μια Ένωση Ισότητας, απαλλαγμένη από διακρίσεις και βία. Η πρώτη ”Στρατηγική της Επιτροπής για την ισότητα των ΛΟΑΤΚΙQ 2020-2025” έχει δείξει το δρόμο προς αυτή την κατεύθυνση. Η στρατηγική ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να αναπτύξουν τα δικά τους σχέδια δράσης και να υιοθετήσουν μέτρα για την προώθηση και τη διασφάλιση της ισότητας των ΛΟΑΤΚΙQ σε όλους τους τομείς αρμοδιότητας των κρατών μελών», υπογραμμίζεται στη διακήρυξη.
Με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και την ένταξη των μετακομμουνιστικών χωρών στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η Δυτική Ευρώπη έχασε τον τρόπο με τον οποίο θα μπορούσε να αυτοπροσδιοριστεί όσο και την αποστολή της ως πολιτιστική δύναμη που της προσέδιδε ηθική υπεροχή. Το είδαμε πρόσφατα, κατά τη διάρκεια της λαμπαδηδρομίας των Ολυμπιακών Αγώνων, όπου άτομα παντελώς άσχετα με τον αθλητισμό και τον Ολυμπισμό, επιλέχθηκαν να μεταφέρουν την Ολυμπιακή φλόγα, μόνο και μόνο επειδή ανήκουν στην τρανς κοινότητα. Το ίδιο σκηνικό και μάλιστα πιο κακόγουστο, επαναλήφθηκε στην Εurovision, όπου εξυμνήθηκε η κακογουστιά, ο ευτελισμός και η ανωμαλία της ανθρώπινης φύσης που επιβράβευσε…το ουδέτερο. Και για να εμπεδώσουν οι Ευρωπαίοι τον δήθεν προοδευτισμό της Δύσης και της Ευρώπης, έναντι της οπισθοδρόμησης των αξιών, στο 77ο Φεστιβάλ κινηματογράφου των Καννών, το βραβείο γυναικείας ερμηνείας, δόθηκε μεταξύ άλλων στην Ισπανίδα τρανς Κάρλα Σοφία Γκασκόνμ που ξεκίνησε τη φυλομετάβαση της λίγο μετά τα 45 και επί πολλές δεκαετίες ήταν ο πατριάρχης μιας παραδοσιακής οικογένειας.
Πηγή: Κυριακάτικη «Εστία» – newsbreak.gr
ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ
