Να την θυμάσαι αυτή την εικόνα....
Ίσως χρειαστεί να της δανείσεις το χέρι, το αίμα και το βαφτιστικό σου σταυρουδάκι.
Ίσως χρειαστεί να σου δανείσει τον ρεαλισμό της.
Τον σταυρό να τον σφίξεις στην χούφτα σου, μέχρι να χωθεί στην παλάμη και από κει στην καρδιά σου.
Το κόκκινο μην το υπολογίσεις (πάντα το αίμα και ο έρωτας είχαν αυτό το χρώμα - τίποτε ασυνήθιστο).
Σήκωσε το σταυρό, κράτα τον σταυρό, μην τον παραδώσεις.
Θα σου τον πάρουν βέβαια -οπωσδήποτε-.
Προσευχήσου όμως, εκείνη την ώρα, το χέρι σου να μην έχει ζωή.
Αυτό λέγεται και "άχρι θανάτου".
Αυτό λέγεται "δεν Σε αρνήθηκα Αγαπημένε".
απο τον Τρελλογιαννη
