Τεκτονική Στοά στην οποία οι Μασόνοι λατρεύουν τον ΜΑΤΣ δηλαδή τον Εωσφόρο.
Στη μία από τις τέσσερις, συνολικά, τεκτονικές στοές που λειτουργούν έγινε η έκρηξη νωρίς σήμερα το πρωί και συγκεκριμένα σε αυτή που βρίσκεται επί της οδού Αχαρνών 19-21.
Η έκρηξη της βόμβας έγινε στις 6:30 το πρωί, προκαλώντας μόνο μικρές υλικές ζημιές, σύμφωνα με τις έως τώρα πληροφορίες, ενώ λίγο μετά τις 09.00 σημειώθηκε η δεύτερη, ελεγχόμενη έκρηξη.
Μέχρι στιγμής δεν έχουν δοθεί στη δημοσιότητα φωτογραφίες από το μέγεθος των ζημιών που προκάλεσε η έκρηξη και είναι πολύ πιθανό να μην δούμε ποτέ, καθώς η δημοσιοποίηση φωτογραφιών δεν είναι κάτι που χαρακτηρίζει τους Τέκτονες.
Το εσωτερικό των στοών το γνωρίζουμε μόνο από τις φωτογραφίες που φιλοξενούνται στο επίσημο site της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδας, grandlodge.gr.
Τεκτονικές Στοές λειτουργούν επίσης στην Κηφισιά, στον Πειραιά και στην Ελευσίνα.
Δείτε φωτογραφίες από το εσωτερικό της Στοάς στην Αχαρνών, εκεί όπου σημειώθηκε η έκρηξη:
Τεκτονική στοά: Εικόνες
Τι είναι ο ελευθεροτεκτονισμός
Ο ελευθεροτεκτονισμός (γνωστός και ως μασονία ή τεκτονισμός) είναι παγκόσμιο σύστημα αδελφοτήτων, που ξεκίνησε κατά τα τέλη του 16ου/αρχές του 17ου αιώνα και αριθμεί γύρω στα 5 εκατομμύρια μέλη. Οι επιμέρους αδελφότητες, των οποίων η σχέση και μεταξύ τους σύνδεση κυμαίνεται, έχουν ως κοινά στοιχεία κάποιες εθιμοτυπικές διαδικασίες (όπως τη χρήση ιεραρχίας και συγκεκριμένα σύμβολα) και την αναγκαιότητα κάθε μέλος να πιστεύει σε κάποια ανώτερη δύναμη ή Θεό.
Προσδιορίζεται, επίσης, ως το σώμα των διδασκαλιών και πρακτικών της μυστικής αδελφότητας των Αρχαίων και Αποδεδεγμένων Τεκτόνων, ένα «ιδιότυπο σύστημα ηθικής κεκαλυμμένο δια αλληγοριών και εικονιζόμενο δια συμβόλων». Άλλοι όροι που χρησιμοποιούνται για την περιγραφή της αδελφότητας, αλλά είναι ευρύτερη η έννοια τους, είναι Μασονία και Τεκτονισμός. Σύμφωνα με τη μυθολογία των ελευθεροτεκτόνων, οι ρίζες της αδελφότητας τους ανάγονται στην εποχή της ανέγερσης του Ναού του Σολομώντος. Ο ελευθεροτεκτονισμός στη σύγχρονη εποχή υφίσταται ως παγκόσμια αδελφότητα με περίπου 5 εκατομμύρια μέλη ανά την υφήλιο. Μέλη της αδελφότητας μπορούν να γίνουν άνδρες ενήλικοι, με ορθή κρίση, έντιμοι και ελεύθεροι, υπό την προϋπόθεση ότι πιστεύουν σε ένα Υπέρτατο Ον και την αθανασία της ψυχής. Ο ελευθεροτεκτονισμός στις διάφορες μορφές του διατηρεί σταθερές τις θεμελιώδεις αξίες του και την πίστη στο Υπέρτατο Ον. Η συντεχνία είναι οργανωμένη σε μεγάλες στοές -που σε κάποιες περιπτώσεις ονομάζονται και Μεγάλες Ανατολές- με διοικητική αυτοτέλεια και επιμεριζόμενες σε επαρχιακές στοές, η κάθε μία από τις οποίες με τη σειρά της χωρίζεται σε σεπτές στοές. Οι μεγάλες στοές αναγνωρίζουν η μία την άλλη ως Κανονικές ή μη και αντίστοιχα τα μέλη τους αναγνωρίζονται μεταξύ τους ως αποδεδεγμένα ή όχι. Τα παράλληλα Τεκτονικά Σώματα είναι ανεξάρτητα από τη μεγάλη στοά, αλλά μέλη τους γίνονται μόνο διδάσκαλοι ελευθεροτέκτονες.
Ιστορία του ελευθεροτεκτονισμού στην Ελλάδα
Ο τεκτονισμός εισήλθε στον ελληνικό χώρο από τα Επτάνησα, την εποχή που ήταν υπό γαλλική και αγγλική κατοχή, και συγκεκριμένα από τις νήσους Κέρκυρα (Στοά: «Beneficenza») και Ζάκυνθο (Στοά του Τύπου Misraim του 1790), τις οποίες οι πολέμιοι της οργάνωσης αποκαλούν έως σήμερα «κερκόπορτες» του μασονισμού.
Στη διάρκεια της βασιλείας του Όθωνα δε φέρεται να υπήρξε καμία τέτοια οργάνωση στο νεοσύστατο κράτος. Περί το τέλος όμως της βασιλείας του, το 1855, φέρονται ήδη κάποιες στοές να λειτουργούν ανεπίσημα υπό τη σκέπη της Μεγάλης Ανατολής της Ιταλίας, αποτελούμενες από ελευθεροτέκτονες μυημένους στην Κέρκυρα και ασφαλώς στη Γαλλία και την Ιταλία.
Μετά τον ερχομό του Γεωργίου του Α΄ (1863) και την αμαχητί κατ’ απαίτησή του ένωση της Επτανήσου με την Ελλάδα, φέρονται ήδη το 1867 επτά τεκτονικές στοές να εργάζονται (ανεπίσημα) στην Αθήνα, τον Πειραιά, τη Χαλκίδα, την Πάτρα, τη Σύρο, τη Λαμία και το Άργος, εκτός εκείνων της Επτανήσου. Στις 16 Φεβρουαρίου του ιδίου έτους οι ελληνικές στοές ζήτησαν την ανεξαρτησία τους από τη Μεγάλη Ανατολή της Ιταλίας. Αυτή τους δόθηκε δύο μήνες μετά, στις 10 Απριλίου 1867 και η νέα «μεγάλη ανατολή της Ελλάδος» άρχισε να οργανώνεται, κατ’ αρχήν τον Ιούλιο του 1872, εκλέγοντας τον Δημήτριο Ροδοκανάκη (1840-1902) ως μέγα διδάσκαλο και αμέσως μετά σχηματίζοντας το «ύπατο μέγα συμβούλιο» του 33ου για την Ελλάδα. Βέβαια όλα αυτά μέχρι τότε χωρίς καμία επίσημη αναγνώριση από το ελληνικό κράτος.
Η πρώτη μικτή στοά με το διακριτικό όνομα Αθηνά, προσχώρησε στο Διεθνές Τεκτονικό Τάγμα Le Droit Humain το 1926.
Το 1928 η Μεγάλη Ανατολή της Ελλάδος κατάφερε να αναγνωριστεί ως ίδρυμα, ενώ το Ύπατο Μέγα Συμβούλιο σχημάτισε κοινωνία του αστικού κώδικα. Το 1936, με την αναθεώρηση του τεκτονικού συντάγματος της, η Μεγάλη Ανατολή μετονομάστηκε σε Μεγάλη Στοά της Ελλάδος. Το 1976 ορισμένοι Έλληνες ελευθεροτέκτονες αποφάσισαν να εισαγάγουν τον τύπο της Υόρκης (York Rite), ενώ έως τότε υπήρχε μόνον ο Σκωτικός Τύπος (Scottish Rite). Όταν η Μεγάλη Στοά της Ελλάδος ανακάλυψε πως το νέο σώμα δε θα δεχόταν τις δικές της παρεμβάσεις στη διοίκησή του, απείλησε με διαγραφή τα μέλη του. Αυτή η συμπεριφορά τελικά οδήγησε τον Μάιο του 1986 στην ίδρυση της Εθνικής Μεγάλης στοάς της Ελλάδος.
Το 1989, ξεκίνησε τη λειτουργία του και στην Ελλάδα ο «Αρχαίος και Αρχέγονος Ανατολικός Τύπος Μισραΐμ και Μέμφις». Σε αυτόν τον Τύπο/Τάγμα, ενυπάρχουν στους υψηλούς βαθμούς του και τα Arcana Arcanorum. Λειτουργεί με Ανδρικές και Γυναικείες Στοές με διαφορετικά Τυπικά, μύθους και σύμβολα, σεβόμενο τη γυναικεία διαφορετικότητα και ενδελέχεια. Ο «Αρχαίος και Αρχέγονος Ανατολικός Τύπος Μισραΐμ και Μέμφις» λειτουργεί αδιάκοπα μέχρι σήμερα με τους κανονισμούς και τα Τυπικά που προήλθαν από την απαρχή της διεθνούς ίδρυσής του.
Το 1996, η παρουσία του Le Droit Humain στην Ελλάδα πέρασε από μια περίοδο κρίσης και ένα σχίσμα που οδήγησε στη μαζική αποχώρηση μελών και στοών, που στην πορεία συγκρότησαν το Διεθνές Τεκτονικό Τάγμα ΔΕΛΦΟΙ και τη Μεγάλη Μικτή Στοά της Ελλάδος. Το Δ.Τ.Τ. ΔΕΛΦΟΙ αποτελεί σήμερα το μαζικότερο φορέα του ελληνικού μικτού τεκτονισμού στη χώρα και καταγόμενο μυητικά από το Ανθρώπινο Δίκαιο, διατηρεί τη μυητική διαδοχή αδιάσπαστη μέχρι και τις μέρες μας. Παράλληλα, παρά την κρίση του 1996, η Ελληνική Ομοσπονδία του Le Droit Humain ανασυγκροτήθηκε το 1999 και συνεχίζει να λειτουργεί.
Μέχρι σήμερα έχουν καταγραφεί διεθνώς οι παρακάτω Τεκτονικοί Τύποι: Σκωτικός Τύπος, Αναμορφωμένος Σκωτικός Τύπος. (C.·.B.·.C.·.S.·.), Τύπος Αμίλλης ή EMULATION, Τέκτονες Ιππότες Εκλεκτοί Ιερείς του Σύμπαντος (Ordre des Chevaliers Maçons Elus Cohen deI’ Univers), Τύπος της Υόρκης, Τύπος MISRAIM (Seu Aegypti), Τύπος MEMPHIS, Τύπος MISRAIM MEMPHIS (Ερμητικός Αιγυπτιακός Τύπος), Γυναικείος Αιγυπτιακός Τύπος MISRAIM MEMPHIS, Αδωνιραμικός Τύπος, Γαλλικός Παραδοσιακός Τύπος, Τύπος του Πέτρου Μελησσινού, Σύγχρονος Γαλλικός Τύπος, Αρχαίος Τύπος (ΑncientRite), Τύπος της Ανατολής του Kilwinning, Συμβολικός Τύπος, Τύπος των Αυτοκρατόρων Ανατολής και Δύσεως, Σοφοί του Φωτός, Ιππότες της Παλαιστίνης, Αρχέγονος Τύπος της Namur, Τύπος της Αυστηράς Τηρήσεως, Τύπος του BORDEAUX, Τύπος του Σολομώντα Ο.Ι.Τ.Α.R. (Ordre Initiatique et Traditionnel de l’Art Royal), FILADELFI DI NARBONA, FILADELFI της Αιγύπτου, MONTAUBAN, Αρχιτέκτονες της Αφρικής, Τύπος του SWEDEMBORG, Εθνικός Ισπανικός Τύπος, Τύπος AZUL, Τεκτονικός Τύπος 7 βαθμών[25], ARCANA ARCANORUM.
Τεκτονική Στοά
Η Τεκτονική Στοά αποτελεί τον «πυρήνα» της οργάνωσης του ελευθεροτεκτονισμού. Κάθε νέα στοά πρέπει να υπόκειται σε μία κανονική μεγάλη στοά ή μεγάλη ανατολή. Η στοά είναι υποχρεωμένη να ακολουθεί τις οδηγίες της μεγάλης στοάς στην οποία υπόκειται όσον αφορά την εφαρμογή των Συνταγμάτων, όμως κατά τα άλλα είναι ανεξάρτητη διοικητική μονάδα. Μία στοά πρέπει να έχει τακτικές και προγραμματισμένες συνεδριάσεις, όπου θα λαμβάνουν χώρα οι τεκτονικές εργασίες των μελών της, και πρέπει να συνέρχεται μόνο στην έδρα της (εκτός εκτάκτων περιπτώσεων). Αρμοδιότητα της στοάς είναι η μύηση και προαγωγή των μελών της, η εγκατάσταση του σεβάσμιου διδασκάλου και των αξιωματικών της, η απόκτηση και διατήρηση των κοσμημάτων και κειμηλίων της, η ενδυνάμωση των δεσμών ανάμεσα στις οικογένειες μέσω των διαφόρων εκδηλώσεων που οργανώνει και διάφορα άλλα θέματα σε επίπεδο βάσης (μη περιοριστικά).
Η στοά είναι η μόνη αρχή που μπορεί να μυήσει κάποιον στον ελευθεροτεκτονισμό και όταν γίνεται κάτι τέτοιο ο νέος ελευθεροτέκτονας αποκαλεί αυτή τη στοά ως «μητρική» του, ισοβίως. Ένας διδάσκαλος ελευθεροτέκτονας έχει το δικαίωμα να επισκέπτεται όποια στοά υποκείμενη στη μεγάλη στοά του επιθυμεί. Επίσης, μπορεί να επισκεφθεί και οποιαδήποτε άλλη στοά επιθυμεί, αρκεί αυτή να υπόκειται σε κάποια Μεγάλη Στοά που να είναι αμοιβαία αναγνωριζόμενη με τη δική του. Εκτός της συνδρομής του και της συμμετοχής του στη «μητρική» του στοά, ένας διδάσκαλος ελευθεροτέκτονας μπορεί καταβάλλοντας επιπλέον συνδρομή να είναι μέλος και άλλων στοών, που όμως πρέπει να υπόκεινται στην ίδια «μεγάλη στοά» με τη δική του.
Συνηθίζεται ο όρος «στοά» να αναφέρεται στο χώρο που συνεδριάζουν οι ελευθεροτέκτονες, όμως ο όρος πιο πολύ αναφέρεται στους ίδιους τους Ελευθεροτέκτονες που συνεδριάζουν. Έτσι «στοά» στην πραγματικότητα είναι οι συνεδριάζοντες ελευθεροτέκτονες. Οι στοές, ως κτίρια, αναφέρονται ανά περιπτώσεις ως «Ναοί». Διαφορετικές στοές, μπορεί να χρησιμοποιούν σε διαφορετικές στιγμές ή ημέρες τον ίδιο χώρο.
Οι πρώτες στοές συνεδρίαζαν όπου μπορούσαν και πολλές φορές οι τεκτονικές εργασίες γίνονταν σε καπηλειά. Οι περισσότερες στοές απαρτίζονται από Ελευθεροτέκτονες που ζουν σε κάποια συγκεκριμένη περιοχή. Σε κάποιες Στοές η συμμετοχή απαιτεί πλήρωση ιδιαίτερων κριτηρίων, που έχουν κυρίως σχέση με το κοινωνικό υπόβαθρο ή την καταγωγή. Επίσης υπάρχουν «ερευνητικές στοές», οι οποίες κάνουν μέλη τους μόνο διδασκάλους ελευθεροτέκτονες και ασχολούνται με τη φιλοσοφία του ελευθεροτεκτονισμού και την ιστορία του.
Πηγή: ieidiseis.gr
