Εἴμαστε γενεά διεστραμμένη καί πεισματάρικη.
(Ψαλμός 77, στιχ. 8, 31, 32)
Ἐάν θέλουμε νά τηρήσουμε ἐλπίδα μετάνοιας καί σωτηρίας, κάποια στιγμή ὀφείλουμε νά ξυπνήσουμε ἀπό τόν συλλογικό μας λήθαργο καί νά παραδεχθοῦμε, ὅτι εἴμαστε γενεά διεστραμμένη καί πεισματάρικη.
Μέ τίς ἀμετανόητες καί ἀνεξομολόγητες ἁμαρτίες μας προκαλέσαμε τήν ὀργή τοῦ Θεοῦ καί τώρα δοκιμαζόμαστε παιδαγωγικῶς μέ νοσήματα λοιμώδη, μέ αἰφνιδίους θανάτους, μέ εἰσβολή ἀλλοθρήσκων, μέ πλημμύρες, μέ πολύνεκρα ἀτυχήματα καί μέ ἀπερίγραπτη καταστροφή τῶν δασῶν.
Γράφει ὁ Προφητάναξ Δαβίδ:
...γενεά σκολιά καί παραπικραίνουσα, γενεά, ἥτις οὐ κατεύθυνε τήν καρδίαν ἑαυτῆς καί οὐκ ἐπιστώθη μετά τοῦ Θεοῦ τό πνεῦμα αὐτῆς.
...γενιά διεστραμμένη καί πεισματάρικη, πού πίκραινε τόν Θεό μέ τίς ἀνταρσίες καί τίς ἀπειθαρχίες της· γενιά πού δέν φύλαξε εἰλικρινή τήν καρδιά της, καί δέν εἶχε τήν διάθεση νά παραμείνει πιστή στό Θεό, διότι ἔρρεπε διαρκῶς πρός τήν εἰδωλολατρεία.
...καί ὀργή τοῦ Θεοῦ ἀνέβη ἐπ’ αὐτούς καί ἀπέκτεινεν ἐν τοῖς πλείοσιν αὐτῶν καί τούς ἐκλεκτούς τοῦ Ἰσραήλ συνεπόδισεν.
...ξέσπασε πάνω τους ἡ ὀργή τοῦ Θεοῦ. Μία νόσος μολυσματική καί λοιμώδης θανάτωσε πάρα πολλούς ἀπ’ αὐτούς καί ἔριξε κάτω νεκρούς ἀκόμη καί τούς πιό ἐκλεκτούς καί ἀκμαίους Ἰσραηλίτες.
Ἐν πᾶσι τούτοις ἥμαρτον ἔτι καί οὐκ ἐπίστευσαν ἐν τοῖς θαυμασίοις αὐτοῦ.
Παρ’ ὅλες τίς παιδαγωγικές αὐτές μάστιγες τοῦ Θεοῦ, αὐτοί ἐξακολούθησαν ἀκόμη νά ἁμαρτάνουν καί δέν πίστεψαν πραγματικά στά θαυμαστά καί ὑπερφυσικά του ἔργα, ὥστε διδαγμένοι ἀπ’ αὐτά νά ἐναποθέσουν ὅλη τους τήν ἐμπιστοσύνη σ’ Αὐτόν.
(Γιά τήν ἀντιγραφή καί τόν βραχύτατο σχολιασμό, Φώτης Μιχαήλ)
