Ἄ μπέ μπά μπλόμ...
(Πνευματικὲς ὑποθῆκες συγχρόνων ποιμένων)
Γεώργιος Κ. Τζανάκης. Ἀκρωτήρι Χανίων.
Ἡ ΔΙΣ στὴν ἀνακοίνωσί της, τῆς 6ης Σεπτεμβρίου 2023, συνεχίζει ἀταλάντευτη τὴν πορεία ποὺ ἀκολουθεῖ τὰ τελευταῖα χρόνια. Μιὰ πορεῖα προδοσίας τῆς πίστεως, ἀπολύτου ταυτίσεως μὲ τὸ ἐγχώριο ἀντεθνικό καθεστῶς καὶ πλήρους συμπορεύσεως μὲ τὶς παγκόσμιες νεοταξίτικες ἐπιλογές. Αὐτὰ ἔχουν ἀναλυθῇ καὶ διατυπωθῇ ἐπαρκῶς ἀπὸ πολλούς καὶ ἀξίους.
Παρὰ ταῦτα ἐξακολουθοῦν καὶ κυκλοφοροῦν «σοβαροὶ πνευματικοί» (στὴν οὐσία στυγνοὶ προπαγανδιστὲς τῆς συγχρόνου αἱρετικῆς πνευματικῆς φεουδαρχίας καὶ ἀντίθετοι στὴν παράδοσι τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας) οἱ ὁποῖοι στομφωδῶς δηλώνουν στὰ ποίμνια ὅτι «ὀφείλουν ἀνεξέταστα νὰ ἀκολουθοῦν κάθε ἀπόφασι τῆς Συνόδου, διότι σὲ ἀντίθετη περίπτωσι κάνουν τὸ δικό τους, ἀκολουθοῦν τὴν ὑποκειμενικὴ γνώμη τους καὶ καταλήγουν σὲ προτεσταντισμό»!!!.
Ἐπειδὴ ἔτυχε νὰ ἀκούσω τέτοιες νουθεσίες, εἶπα, ἔστω καὶ καθυστερημένα, νὰ κάνω ἕναν πρόχειρο σχολιασμὸ τῆς τελευταῖας ἀποφάσεως τῆς ΔΙΣ, ὅπου ἀναφέρεται καὶ στὸ θέμα τῶν ταυτοτήτων, γιὰ νὰ δῇ ὅποιος θέλει πόσο ταιριαστὴ εἶναι μὲ τὴν πατερικὴ πράξι καὶ διδασκαλία αὐτὴ ἡ ἀπόφασις, στὴν ὁποία «πρέπει ὅλοι νὰ ὑπακούσουν». Ἐννοεῖται ὅτι τὸ κείμενο ἀπευθύνεται σὲ ὅσους ἀκοῦν τοὺς παραπάνω πνευματικοὺς καὶ ἄκριτα τοὺς ἀκολουθοῦν ἤ προβληματίζονται ἀπὸ τὸν λόγο τους, ἀντί νὰ θλίβωνται ἤ καὶ νὰ ἀγανακτοῦν γιὰ τὴν κατάντια τους καὶ τὶς προτροπές τους. Πρόκειται γιὰ τὸ 1+1=2 τῶν στοιχειωδῶν τῆς παραδεδομένης πίστεως, τὴν στιγμὴ ποὺ ἡ πραγματικότης γύρω μας καθορίζεται ἀπὸ τὶς ἐκθετικὲς συναρτήσεις τῆς ἀποστασίας καὶ τοῦ δαιμονισμοῦ.
«1. Η Ιερά Σύνοδος αντιλαμβάνεται την ανησυχία κάποιων χριστιανών, γι’ αυτό ζητά από όλους να έχουν εμπιστοσύνη στην Εκκλησία και τους υπεύθυνους Ποιμένες Της, οι οποίοι γρηγορούν για όλα τα ζητήματα που αφορούν στη ζωή των πιστών.» ΔΙΣ Ἀνακοίνωσις 6/9/2023 [1]
Ἐδῶ ὁμιλοῦν σχετικῶς μὲ τὸ θέμα τῶν νέων ἀστυνομικῶν ταυτοτήτων. Δὲν ξεκινοῦν ἀπὸ τὴν δική τους εὐθύνη, λόγῳ τῆς θέσεως τους· δηλαδὴ νὰ ἐξετάσουν, νὰ ἐλέγξουν, νὰ ἐμβαθύνουν, νὰ ὑπολογίσουν τὶς συνέπειες καὶ νὰ διδάξουν, ἀφυπνίσουν καὶ προετοιμάσουν τὸ ποίμνιο τὸ ὁποῖο ποιμαίνουν· ἀλλὰ ἀνερυθρίαστα λένε ὅτι (ἡ ΔΙΣ) «αντιλαμβάνεται την ανησυχία κάποιων χριστιανών».
Οἱ ἴδιοι δὲν ἀνησυχοῦν γιὰ τίποτα; Ἄν δὲν ὑπῆρχαν οἱ «κάποιοι χριστιανοί» νὰ «ἀνησυχοῦν» δὲν θὰ ἠσχολοῦντο καθόλου; Εἶναι ὑγιὴς ἐκκλησιαστικὴ ἀντίληψις καὶ ἔκφρασις τὸ «κάποιοι χριστιανοί»; Δὲν εἶναι τὸ ποίμνιο ποὺ τοὺς ἐνεπιστεύθη ὁ Χριστὸς νὰ ποιμάνουν; Δὲν εἶναι σάρξ ἐκ τῆς σαρκὸς τῆς Ἐκκλησίας; Δὲν εἶναι οἱ ἀνησυχοῦντες ἀδελφοί, ἔστω καὶ οἱ ἐλάχιστοι; Πῶς εἶναι «κάποιοι»;
Ἄν καὶ ποιμένες, ὅπως οἱ ἴδιοι αὐτοαποκαλοῦνται, δὲν ἀντιλαμβάνονται τὸ ποιμαντικὸ χρέος τους; Προφανέστατα ὄχι. Διότι ἐκεὶ ὅπου ὑπάρχουν πραγματικοὶ ποιμένες, ἡ πόλις τοῦ Θεοῦ, δηλαδὴ ἡ Ἐκκλησία, τῆς ὁποίας ἔχουν τὴν εὐθύνη, περιβάλλεται ἀπὸ τὴν σύνεσι καὶ τὴν ὀξύνοια, τὴν εὐστροφία, τὴν ἐξυπνάδα, καὶ τὴν ἐτοιμότητα τοῦ πνεύματος τοῦ ποιμένος, σὰν ἀπὸ τεῖχος. Αὐτὸ τὸ τεῖχος ὅλες τὶς μεθοδεῖες καὶ τὰ μηχανεύματα τῶν ἐχθρῶν τὰ διαλύει, τὰ καταισχύνει, τὰ γελοιοποιεῖ καὶ αὐτοὶ ποὺ μένουν μέσα στὴν πόλι (οἱ πιστοί) παραμένουν ἀβλαβεῖς:
«Οὔτως οὖν καὶ ἡ Θεοῦ πόλις, ὅταν μὲν αὐτὴν πανταχόθεν ἀντὶ τείχους ἡ τοῦ ποιμένος ἀγχίνοιά τε καὶ σύνεσις περιβάλλῃ, πάντα εἰς αἰσχύνην καὶ γέλωτα τοῖς ἐχθροῖς τὰ μηχανήματα τελευτᾷ, καὶ μένουσιν οἱ κατοικοῦντες ἔνδον ἀσινεῖς·» ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ PG 48.666
Καὶ καλὰ, θὰ πῇ κάποιος, ἄνθρωποι εἶναι. Δὲν ζητᾶ κανεὶς ἀπὸ τὸν κάθε ἕναν νὰ ἔχει ταυτοχρόνως ὅλες αὐτὲς τὶς ἀρετὲς καὶ ἰκανότητες (σύνεσι, ὀξύνοια, εὐστροφία, ἐτοιμότητα κλπ). Ἀλλὰ ἐδὼ εἶναι 13 μαζί (συμπεριλαμβανομένου τοῦ ἀρχιεπισκόπου). Ἔχουν γίνει εἰσηγήσεις (τοῦ Πειραιῶς καὶ τοῦ Σερρῶν) καὶ ἑνὸς τεχνικοῦ συμβούλου. Ὅλοι αὐτοὶ μαζί κατέληξαν σ᾿ αὐτό τὸ πόρισμα; Μίλησαν μὲ τοὺς κρατοῦντες, ἄκουσαν, σκέφτηκαν καὶ ἀποφάσισαν αὐτά; Τί σόϊ κρίσι διαθέτουν; Πῶς κρίνουν; Δὲν εἶχαν τὴν ὀξύνοια πέρα ἀπὸ τὶς διαβεβαιώσεις καὶ τὶς πιθανολογίες τῶν ἐμπλεκομένων νὰ ἐμβαθύνουν καὶ νὰ ἀντλήσουν τὴν ἀλήθεια;
«Χρὴ τοὺς τῶν πραγμάτων κριτὰς ὀξυτάτους εἶναι περὶ τὸ νοεῖν, ἵνα καὶ τὴν τῶν λεγόντων δεινότητα καὶ τὴν τῶν λεγομένων πιθανότητα παρέντες, εἰς αὐτὸ τὸ βάθος τῶν νοημάτων χωρῆσαι δυνηθεῖεν, κἀκεῖθεν θηρεύσαντες ἀνιμήσασθαι τὴν ἀλήθειαν». ΑΓΙΟΣ ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΠΗΛΟΥΣΙΩΤΗΣ PG 78. 733
Ἄν αὐτὰ ἰσχύουν γιὰ τοὺς κριτὲς τῶν ἀνθρωπίνων πράξεων , πόσο πιὸ ἀπαραίτητες προϋποθέσεις εἶναι γιὰ ὑπευθύνους ψυχῶν καὶ σωμάτων, τῆς παρούσης καὶ αἰωνίου ζωῆς; Ἄν δὲν μποροῦν νὰ κάνουν αὐτὰ τὰ στοιχειώδη σημαίνει ὅτι δὲν κάνουν γι᾿αὐτὴν τὴν διακονία. Τὸ κατανοοῦν;
Ξαναγυρίζουμε στὰ λόγια τους. Δηλώνουν ὅτι τὴν «ἀνησυχία» τῶν «κάποιων χριστιανῶν» τὴν «ἀντιλαμβάνονται». Τί νὰ σημαίνει ἄραγε αὐτὴ ἡ πύθεια ἔκφρασις; Ποιὰ εἶναι ἡ «ἀνησυχία» τῶν κάποιων; Ποιά εἶναι ἡ οὐσία τῆς «ἀντιλήψεως» τους, τὸ πῶς δηλαδὴ ἀντιμετωπίζουν καὶ κατασιγάζουν τὴν ἀνησυχία καὶ ἀναπαύουν τοὺς ἀνησυχοῦντες; Αὐτὰ θυμίζουν τὰ λόγια τῶν πολιτικῶν ὅτι «ἀναλαμβάνουν τὴν εὐθύνη» γιὰ κάθε καταστροφὴ, καὶ πέραν τούτου οὐδέν. Ἄν μὲ σαφήνεια παρουσιαζόταν τὰ σημεία τῆς «ἀνησυχίας», ἕνα δύο τρία .... , θὰ ἔπρεπε νὰ ὑπάρχουν καὶ οἱ ἀντίστοιχες ἀπαντήσεις τῆς ΔΙΣ γιὰ ἕνα ἕκαστο σημεῖο, τεκμηριωμένες κατὰ τὰς τῶν ἁγίων θεοπνεύστους θεολογίας καὶ τῆς ἐκκλησίας τὸ εὐσεβὲς φρόνημα, ὅπως ἀρμόζει σὲ ἐπισκόπους....
Ἀντ᾿ αὐτοῦ τί προτείνει (ἡ ΔΙΣ); «Γι᾿ αὐτὸ ζητᾶ ἀπὸ ὅλους νὰ ἔχουν ἐμπιστοσύνη στὴν Ἐκκλησία καὶ τοὺς ὑπευθύνους Ποιμένες Της» (τὰ κεφαλαία Π καὶ Τ τὰ ἔχουν βάλλει οἱ ἴδιοι). Ἡ ἀπάντησις λοιπὸν μέχρι αὐτοῦ τοῦ σημείου εἶναι «νὰ ἔχετε ἐμπιστοσύνη στὴν Ἐκκλησία» καὶ Ἐκκλησία θεωροῦν -ὡς γνωστόν- τοὺς ἑαυτούς τους, τὴν διοίκησι τῆς Ἐκκλησίας, ὁπότε ἡ προτροπὴ πρακτικῶς ἐστιάζετε στὸ «νὰ ἔχετε ἐμπιστοσύνη σὲ ἐμᾶς». Γιατὶ νὰ ἔχουν ὅλοι ἐμπιστοσύνη σ᾿ αὐτούς; Διότι θεωροῦν τοὺς ἑαυτούς τους «ὑπευθύνους Ποιμένες».
Ἄραγε ἔχουν συναίσθησι τῶν λόγων τους; Συνειδητοποιοῦν τὴν ἀξία τῆς ἱερωσύνης; Κατανοοῦν ὅτι ὁ κίνδυνος στὸν ὁποῖο ὁδηγοῦνται (καὶ ὁδηγοῦν τοὺς ἀκολουθούντας), ἀπὸ τὶς πράξεις τους, εἶναι ἀνάλογος τοῦ ὕψους τῆς ἱερωσύνης; Μὴπως νομίζουν ὅτι εἶναι ἐξουσία γιὰ τὴν ὁποία σὲ κανένα δὲν δίνουν λόγο (ὅπως ἀποδεικνύουν οἱ πράξεις τους) καὶ ὄχι λειτουργία ὑπεύθυνος (ὅπως λένε συνεχῶς, ἀλλὰ καὶ στὸ παρὸν ἀνακοινωθέν);
«ἀγνοοῦντες δὲ καὶ τὴν τῆς ἱερωσύνης ἀξίαν, ὅτι πρὸς τὸ ὕψος καὶ τὸν κίνδυνον ἔχει, νομίζοντες ἀρχὴν εἶναι ἀνεξέταστον, ἀλλ᾿ οὐ λειτουργίαν ὑπεύθυνον·» ΑΓΙΟΣ ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΠΗΛΟΥΣΙΩΤΗΣ PG 78. 828
Στὰ λόγια (ὅταν μιλοῦν ἀπὸ καθέδρας χωρὶς ἀντίλογο φαίνονται ὅτι) εἶναι μιὰ χαρά. Μὲ πόση ἄνεσι τὰ λένε... Ἀλλὰ ἡ ὑπευθυνότης ἀποδεικνύεται ἀπὸ τὰ ἔργα, τὶς πράξεις, τὴν φροντίδα γιὰ τὸ ποίμνιο, τὴν πατρικὴ μέριμνα. Τὸ ἔργο μετράει, λαμπροὶ μας ποιμένες. Τὸ ἔργο.
«Ἔργον ἐστὶν, ὧ βέλτιστε, τὸ πράγμα, οὐκ ἄνεσις· φροντὶς οὐ τρυφή· λειτουργία ὑπεύθυνος, οὐκ ἀρχὴ ἀνεξέταστος· πατρικὴ κηδεμονία, οὐ τυραννικὴ αὐτονομία, οἰκονομικὴ προστασία, οὐκ ἀλογοθέτητος (=γιὰ τὴν ὁποία δὲν ἔχει νὰ δώσῃ λόγον) ἐξουσία». ΑΓΙΟΣ ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΠΗΛΟΥΣΙΩΤΗΣ PG 78.900
Αὐτοὶ τὶ ἔργα ἔχουν νὰ ἐπιδείξουν; Τὸ «ἀπὸ δῶ τὸ ἐμβόλιο καὶ ἀπὸ κεῖ ὁ τάφος»; Τὸ «ὅποιος δὲν ἔμβολιαστεῖ εἶναι ἁμαρτωλός»; Τοὺς κλειστοὺς ναοὺς; Τὰ κουταλάκια; Τοὺς παράλογους διωγμοὺς τῶν εὐσεβῶν ἱερέων; (οἱ ὁποῖοι συνεχίζονται μέχρι σήμερα καὶ περιλαμβάνουν ἀκόμη καὶ ἀπαγόρευσι λόγου, σὲ κάποιες περιπτώσεις ἤ καὶ ἀργία σὲ ὁσους ἀπλῶς τολμοῦν καὶ καταθέτουν τὴν ἀλήθεια τῶν γεγονότων) Τὴν συμπόρευσι μὲ τὴν τυραννικὴ κρατικὴ ἐξουσία; Ὅλοι εἴμαστε, τώρα καὶ πολλὰ χρόνια, αὐτόπτες καὶ παθόντες τῆς πατρικῆς κηδεμονίας τους...
Τὸ ἐπίθετο «ὑπεύθυνος» μὲ τὸ ὁποῖο κοσμοῦν τοὺς ἑαυτούς τους γιὰ νὰ τοὺς ἀποδείξουν ἀξίους τῆς ἐμπιστοσύνης ὅλων, τὸ χρησιμοποιοῦν λίγο πρὶν, στὴν ἰδια ἀπόφασι, γιὰ τὴν «ὑπεύθυνη Ἑλληνικὴ Πολιτεία (ἡ ὁποία) ἀποφάσισε νὰ ἐκδώσῃ, τὶς νέες ἀσυνομικὲς ταυτότητες» Ἀναπόφευκτη ἡ σύγκρισις καὶ ὁ συσχετισμὸς τῆς ὑπευθυνότητος τῶν δύο αὐτῶν φορέων. Πράγματι, ἄν δὲν ταιριάζανε δὲν θὰ συμπεθεριάζανε. Μόνο ποὺ αὐτὴ ἡ ταύτησις καὶ συμπόρευσις δὲν ἀφορᾶ τὴν πραγματικὴ ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, τὸν λαὸ τοῦ Θεοῦ, ἀφορᾶ αὐτοὺς καὶ μόνον αὐτοὺς, τοὺς τοιαύτης ποιότητος ποιμένες.Τὰ ὑλικὰ ἀποκαΐδια καὶ ὁ ὑποβρύχιος τόπος μὲ νεκροὺς καὶ κατεστραμένους ποὺ ἄφησε πίσω της ἡ κρατικὴ μέριμνα τῶν «ὑπευθύνων» κυβερνητῶν δὲν εἶναι χειρότερη ἀπὸ τὴν πνευματικὴ πυρκαϊά καὶ τὸν πνιγμὸ τῶν πιστῶν στὴν πλημύρα τῆς ἀπιστίας ποὺ καλλιέργησαν οἱ «ὑπεύθυνοι» ποιμένες τῆς ἐκκλησίας. Δὲν εἶναι ἔτσι; «Ὕβριν χρὴ σβενῆναι μάλλον ἤ πυρκαΐην».
Παράξενο καὶ ἀνακόλουθο εἶναι καὶ τὸ ὅτι ἐνῷ δηλώνουν (οἱ ποιμένες αὐτοί) ὅτι «γρηγοροῦν γιὰ ὅλα τὰ ζητήματα ποὺ ἀφοροῦν στὴ ζωὴ τῶν πιστῶν», γιὰ τὸ συγκεκριμένο θέμα -τὸ ἐμφανιζόμενο ὡς θέμα ταυτοτήτων- δὲν ἔχουν ἐπιδείξει καμμίαν ἐγρήγορσι, καὶ, ὅπως οἱ ἴδιοι λένε, ἀσχολήθηκαν λόγῳ τῆς «ἀνησυχίας κάποιων χριστιανῶν». Ἄρα αὐτοαποδεικνύονται ψεῦτες. Ἄν γρηγοροῦσαν θὰ ὀμιλοῦσαν πρώτοι καὶ δὲν θὰ περίμεναν τοὺς «κάποιους» ἀνήσυχους. Ἄν γρηγοροῦσαν θὰ μιλοῦσαν μὲ σαφήνεια καὶ ἀκρίβεια. Μᾶλλον ὡς ὑπνώττοντες (δηλ. κοιμισμένοι) μοιάζουν, κατὰ τὰ λεγόμενά τους, παρὰ ὡς γρηγοροῦντες.
Ἐκτὸς καὶ ἄν θεωροῦν ὅτι τὸ λεγόμενο θέμα τῶν ταυτοτήτων δὲν εἶναι ζήτημα ποὺ ἀφορᾶ στὴ ζωὴ τῶν πιστῶν. Ναὶ, ἀλλὰ τότε τί θὰ ποῦν γιὰ τόσους σεβαστοὺς καὶ ἁγίους Γέροντες τῶν χρόνων μας ποὺ μίλησαν καὶ φώναξαν γιὰ τὸ θέμα αὐτό; Τί θὰ ποῦν γιὰ τὸν ἄγιο Παΐσιο ποὺ ἀπὸ τὸ 1986 μὲ τὰ ἴδια του τὰ χέρια ἔγραψε ἀκριβῶς γι᾿αὐτὸ τὸ θέμα; Αὐτὸ τὸ ἀντιπαρέρχονται μὲ μεγάλην εὐκολία. Ἐδῶ τοὺς ἀγίους Πατέρας τοὺς χαρακτήρισαν θύματα τοῦ διαβόλου (τοῦ ἀρχεκάκου) καὶ αὐτοανακηρύχθηκαν μεταπατερικοί, στὸν ταπεινὸ Παΐσιο (π.χ.) θὰ σταματήσουν; (Μὲ τὰ αὐτιά μου ἔχω ἀκούσει ἐπισκοπικὰ στόματα νὰ λένε: «Καὶ τί εἶναι ὁ Παΐσιος; Ἕνας καλόγερος εἶναι») Τί θὰ ποῦν καὶ στοὺς συναδέλφους τους ἐπισκόπους (κάποιοι ἐκ τῶν ὁποίων ἐξακολουθοῦν νὰ εἶναι ἐπίσκοποι) ποὺ πρίν λίγα χρόνια ἐξέδιδαν ἀντίστοιχες ἐγκυκλίους, ἀλλὰ ἐναντίον τῶν ταυτοτήτων;
Ἄρα δὲν γρηγοροῦν, ὁπότε δὲν ἀνταποκρίνονται στὴν εὐθύνη τους, ἀλλὰ ἀπλῶς ζητοῦν νὰ ὑποκλέψουν τὴν ἀπροϋπόθετη ἐμπιστοσύνη τοῦ λαοῦ στὰ πρόσωπά τους, γιὰ νὰ συνεχίσουν νὰ ἐνεργοῦν ὡς ἰδιοκτῆτες τῆς Ἐκκλησίας.
Συνεχίζουμε μὲ τὴν δευτέρα παράγραφο τῆς ἀνακοινώσεως:
«2. Ὅσες ἀπόψεις ἤ ἐπιφυλάξεις ἀναπαράγονται ἀπὸ παραθρησκευτικές ἀντιλήψεις γύρω ἀπό τὶς ἀστυνομικές ταυτότητες τῶν πολιτῶν δὲν εἶναι ἀμιγῶς ὀρθόδοξης προέλευσης». ΔΙΣ Ἀνακοίνωσις 6/9/2023 [1]
Δηλαδή; Τί θέλουν νὰ ποῦν οἱ ποιητές, ἄν θέλουν νὰ ποῦν κάτι; Μὲ τόσο ὁμιχλώδεις διατυπώσεις ποιός μπορεῖ νὰ καταλάβῃ τὴν ἔννοια τῶν λεγομένων;
«τῇ ὁμίχλῃ τῆς λέξεως συγκαλύψας δυσθήρατον αὐτῶν τὴν ἔννοιαν εἶναι τοῖς πολλοῖς παρεσκεύασεν» ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΥΣΣΗΣ PG 45.325
Εἶναι αὐτὸς λόγος ποιμαντικὸς πρὸς διαφώτισι καὶ βοήθεια τῶν ἀνθρώπων; Ποιὲς εἶναι οἱ «ἀπόψεις» ἤ οἱ «ἐπιφυλάξεις» ποὺ «ἀναπαράγονται»; Τί πάει νὰ πῆ «ἀναπαράγονται»; Ποιὲς εἶναι οἱ «παραθρησκευτικὲς ἀντιλήψεις»; Καταλαβαίνετε τί λέτε; Ἤ σκοπίμως μπερδεύετε τὰ πάντα γιὰ νὰ τὰ ὁδηγήσετε ἐκεῖ ποὺ θέλετε; Τὰ πράγματα (πρέπει νὰ) εἶναι ἀπλά καὶ σαφή.
Ἄς χρησιμοποιήσουμε τὰ λόγια πάλι τῆς Συνόδου, ἀλλὰ ἄλλης ἐποχῆς, γιὰ νὰ μὴν μᾶς ποῦν ὅτι λέμε δικές μας σκέψεις καὶ ἀπόψεις:
α) Ἀντιλαμβάνονται (οἱ συντάκτες τῆς ἀνακοινώσεως) ὅτι ἀπὸ τὸν καιρὸ τῆς Συνθήκης Σέγκεν «ἐπιχειρεῖται ἡ ἐπιβολὴ ὁλοκληρωτικοῦ συστήματος ἐλέγχου ἐπὶ τῆς ἰδιωτικῆς ζωῆς ποὺ προσβάλει τὸ ἀνθρώπινο πρόσωπο»; (Ιερα Συνοδος Ἐκλησίας τῆς Ἑλλάδος. ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 2641, Α.Π. 445 9/2/1998)
β) Κατανοοῦν ὅτι «Στὴ νέα «καθεστηκυία τάξι» ποὺ ἑδραιώνεται, ἡ Ὀρθοδοξία κινδυνεύει νὰ ἀποβῇ μιὰ ἐλεγχόμενη μειοψηφία ποὺ θὰ εἶναι ἔρμαιο ἀντορθοδόξων καὶ ἀνθελληνικῶν παραγόντων»; (Ιερ. Συνοδ. Εκλ. Ελλ ὅ.π.)
γ) Ἐνθυμοῦνται ὅτι «Ἡ Συνθήκη αὐτὴ συνδέεται ἄμεσα καὶ μὲ τὴν ἔκδοσι τῶν νέων ἡλεκτρονικῶν ταυτοτήτων καὶ τὴν χρήσι σ᾿αὐτὲς τοῦ ἀριθμοῦ 666, ποὺ εἶναι ὀ ἀριθμὸς τοῦ ὀνόματος τοῦ Ἀντιχρίστου»; (Ιερ. Συνοδ. Εκλ. Ελλ ὅ.π.)
δ) Δὲν πρόσεξαν ὅτι «Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος θεωροῦσα ὅτι παραβιάζεται ἡ θρησκευτικὴ συνείδησι τῶν ὀρθοδόξων πιστῶν, συνιστᾶ στοὺς πιστοὺς νὰ μὴν δεχτοῦν τὶς νέες ταυτότητες. Στὴν περίπτωσι αὐτὴ ὀφείλη ἡ κυβέρνησις νὰ θεωρήσῃ τοὺς πιστοὺς αὐτοὺς ὡς προβάλλοντας λόγους συνειδήσεως καὶ νὰ ρυθμίσῃ μὲ ἄλλο τρόπο τὴν ἔναντι τῆς Πολιτείας τακτοποίησί τους»; (Ιερ. Συνοδ. Εκλ. Ελλ ὅ.π.)
Αὐτὸς εἶναι λόγος συγκεκριμένος καὶ σαφῆς, ἀσχέτως ἄν συμφωνῇ κανεὶς ἤ ὄχι μὲ τὴν οὐσία τῶν λεγομένων. Ἐσεῖς τί πρεσβεύετε, τί λέτε, πού τὰ στηρίζετε αὐτὰ ποὺ λέτε; Ἀντὶ λοιπὸν νὰ ἀοριστολογεῖτε καὶ νὰ χαρακτηρίζεται ἄδηλες ἀπόψεις ὡς μὴ ἀμιγῶς ὀρθοδόξου προελεύσεως , σκεφτεῖτε μήπως αὐτὰ ποὺ ἐσεῖς λέτε εἶναι ἀμιγῶς μὴ ὀρθόδοξες ἀπόψεις, διότι ὄχι μόνον δὲν στηρίζονται πουθενὰ σὲ λόγο πατερικὸ, ἀλλὰ στεροῦνται καὶ τῆς κοινῆς λογικῆς καὶ σαφηνείας. Δηλαδὴ λέτε ἀναπόδεικτες κουβέντες σὰν τὶς κουβεντοῦλες τῶν γραϊδίων, ποὺ δὲν ἔχουν καμμία ἀποδεικτικὴ ἰσχύν, ἐφ᾿ὅσον δὲν ὑπάρχει καμμία συνηγορία οὔτε ἀπὸ τὰ ἅγια λόγια οὔτε ἀπὸ ἀνθρώπινους συλλογισμούς:
«πᾶς λόγος, ἕως ἂν κατ' ἐξουσίαν ἀναπόδεικτος φέρηται, τὸ λεγόμενον γραῶν ὕθλος ἐστὶν οὐδεμίαν ἰσχὺν ἔχων πρὸς τὸ δεῖξαι δι' ἑαυτοῦ τὸ ζητούμενον, ὅταν μηδεμία συνηγορία μήτε ἐκ τῶν θείων φωνῶν μήτε ἐκ λογισμῶν ἀνθρωπίνων τοῖς λεγομένοις ἐπάγηται». ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΥΣΣΗΣ PG 45.320-1
Ἄς προχωρήσουμε παρακάτω στὸ κείμενο τῆς ἀνακοινώσεως, καὶ ἄς ἀναριχηθοῦμε πιὸ ψηλά στὴ σοφία, ἀκολουθοῦντες τοὺς ὑψιπετεῖς διαλογισμοὺς τῶν ποιμένων μας:
«3. Δεν είναι θεολογικώς ισχυρές οι θεωρίες ότι προσβάλλεται το δόγμα της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού από τη μορφή και το περιεχόμενο της νέας αστυνομικής ταυτότητας, όπως αυτή ρυθμίζεται από τις ισχύουσες Υπουργικές Αποφάσεις (2018, 2019, 2023). Επίσης παραθρησκευτική αφετηρία έχει η χρήση φράσεων περί «ηλεκτρονικού φακελώματος» που επιβάλλει η «Νέα Τάξη Πραγμάτων» και η «παγκοσμιοποίηση», καθώς δεν στοχεύει στην προστασία των ατομικών ελευθεριών των πολιτών, αλλά υπονοεί ότι η Ελληνική Δημοκρατία, οι υπηρεσίες της και η εκάστοτε εκλεγμένη Κυβέρνηση είναι «όργανα του Αντιχρίστου». ΔΙΣ Ἀνακοίνωσις 6/9/2023 [1]
Ἐδὼ τώρα ὑπάρχει μιὰ εἰκόνα τρικυμίας ἐν κρανίῳ ἡ ὁποία διατυποῦται μέ λέξεις. Καὶ ὅπως στὴν ἐν θαλάσσῃ τρικυμία, καθῶς ἀνεβαίνουν καὶ κατεβαίνουν τὰ μανιασμένα κύματα ἔρχονται στὴν ἐπιφάνεια κάθε στιγμὴ ἄλλα ἀντικείμενα καὶ θραύσματα καὶ ράκη καὶ πτώματα καὶ ἀκαθαρσίες, ὥστε ὅποιος παρατηρεῖ δὲν μπορεῖ νὰ περιγράψῃ τί βλέπει· ἔτσι καὶ στὸ (σκοπίμως) τρικυμιῶδες αὐτὸ ἀνακοινωθὲν τὰ ναυάγια τῶν λέξεων μπερδεύονται καὶ ἐλίσονται, ὁπότε οὔτε τὰ νοήματα εἶναι κατανοητὰ οὔτε συνεχὴς εἰρμὸς λόγου καὶ λογικῆς ὑπάρχει, ὥστε ὅποιος ἐπιχειρήσει νὰ ἐκφέρῃ γνώμη ἐπὶ τῶν λεγομένων, μὴ ὑπάρχοντος εἰρμοῦ, ἀναγκάζεται νὰ προσπαθῇ νὰ βρῇ ἀκέραιες λέξεις κατὰ τὴν οὐσία καὶ ἔννοια ὥστε κάτι νὰ συμπεράνῃ σαφές.
Ἐδὼ πέφτουν στὸ τραπέζι λέξεις ὅπως «θεολογία» καὶ «δόγμα». Καὶ αὐτὲς μέσα στοὺς καπνοὺς τῶν οἰκουμενιστικῶν δαφνῶν καὶ κρατικῶν καὶ δημοσιογραφικῶν ἐπαίνων ποὺ ἀναμασοῦν τελετουργικῶς οἱ ἐκστασιασμένοι συνοδικοί, συνδέονται μὲ ... τὶς ταυτότητες καὶ ἡ σύγχρονη ἐκκλησιαστικὴ Πυθεία δίδει τὸν χρησμό της: «Δεν είναι θεολογικώς ισχυρές οι θεωρίες ότι προσβάλλεται το δόγμα της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού από τη μορφή και το περιεχόμενο της νέας αστυνομικής ταυτότητας». Τί λέτε ἅγιοι πατέρες; Πώ,πώ!!! Σᾶς εὐχαριστοῦμε πολύ. Ἀκριβῶς αὐτὸ φοβάται ὅλος ὁ λαός. Ὅτι ἀπὸ τὶς νέες ταυτότητες προσβάλλεται τὸ δόγμα τῆς Ἀνατολικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Εὐτυχῶς ποὺ ὑπάρχουν θεολογικὰ ἀναστήματα ὅπως τοῦ Ἀλεξανδουπόλεως (ὁ ὁποῖος μπορεῖ μαζὶ μὲ τὸν λαὸ νὰ γράψῃ νέο εὐαγγέλιο –κατὰ δήλωσί του- ποὺ σημαίνει ὕψος πνευματικὸ ἄν ὄχι ἀνώτερο τουλάχιστον ἴδιο μὲ τοῦ Ἰωάννη τοῦ Εὐαγγελιστὴ, τοῦ Λουκά, τοῦ Μάρκου , τοῦ Ματθαίου καὶ τοῦ Παύλου) καὶ τοῦ Λαρίσης (ὁ ὁποῖος σίγουρα ἔχει ἀνωτάτη πνευματικὴ ἐμπειρία καὶ ἐξουσία ἀφοὺ ἐπισκέπτεται τὴν Συναγωγὴ τοῦ σατανὰ γιὰ τὴν ὁποία ὁμιλεῖ ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος), -ἀφήνω τοὺς ὑπολοίπους- τὰ ὁποία (θεολογικὰ ἀναστήματα) μᾶς γλύτωσαν ἀπὸ αὐτὲς τὶς ἀπορίες καὶ πλάνες. Σίγουρο λοιπὸν, ἀφοὺ τὸ λέτε ἐσεῖς, ὅτι οἱ ταυτότητες δὲν προσβάλλουν τὸ δόγμα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, οὔτε ἔχουν σχέσι μὲ τὸν Ἀντίχριστο. (Τὸ ἀφήνουμε γιὰ τὸ μέλλον). Πᾶμε στὰ πιὸ ἀπτά, τὰ χαμηλά. Τὰ προσιτὰ στὸν κάθε ἕναν.
Λέτε: « Επίσης παραθρησκευτική αφετηρία έχει η χρήση φράσεων περί «ηλεκτρονικού φακελώματος» που επιβάλλει η «Νέα Τάξη Πραγμάτων» και η «παγκοσμιοποίηση», καθώς δεν στοχεύει στην προστασία των ατομικών ελευθεριών των πολιτών, αλλά υπονοεί ότι η Ελληνική Δημοκρατία, οι υπηρεσίες της και η εκάστοτε εκλεγμένη Κυβέρνηση είναι «όργανα του Αντιχρίστου».
Νὰ τὸ βγάλουμε ἀπὸ τὶς δίνες καὶ τοὺς κυμματισμοὺς τοῦ λόγου σας καὶ νὰ τὸ ἀπλώσουμε στὸ στερεὸ ἔδαφος τῆς λογικῆς γιὰ νὰ δοῦμε τί λέτε καὶ τὶ μποροῦμε ἐμεῖς νὰ καταλάβουμε ἀπὸ τοὺς χρησμούς σας.
Λέτε ὅτι ὅποιος ὁμιλεῖ περὶ «ἠλεκτρονικοῦ φακελώματος» τὸ ὁποῖο ἐπιβάλλει ἡ «Νέα Τάξη Πραγμάτων» καὶ ἡ «παγκοσμιοποίησι» δὲν ἐνδιαφέρεται, δὲν στοχεύει στὴν προστασία τῶν ἀτομικῶν ἐλευθεριῶν τῶν πολιτῶν. Ἀπὸ ποὺ τὸ συμπεραίνετε δὲν λέτε. Τουλάχιστον ἀποδεικνύετε ὅτι γνωρίζετε ὅτι ὑπάρχει «ἡλεκτρονικὸ φακέλωμα» ὅτι ὑπάρχει ἡ «Νέα Τάξι Πραγμάτων» καὶ ὅτι ὑπάρχει ἡ «Παγκοσμιοποίησις». Καταλαβαίνω καλά, ἤ λανθάνω;
Γιὰ νὰ μὴν πᾶμε ὁπουδήποτε ἀλλοῦ παραπέμπουμε πάλι στὴν Συνοδικὴ ἀπόφασι 445/9/2/1998 ὅπου ἐκεῖ γίνεται λόγος γιὰ τὸ «ἡλεκτρονικὸ φακέλλωμα»:
«Ἡ ἐφαρμογὴ τῆς Συνθήκης κρίνεται ὅτι στηρίζεται σὲ μεθόδους καὶ μηχανισμοὺς δυσμενεῖς γιὰ τὶς ἐλευθερίες καὶ τὰ δικαιώματα τῶν πολιτῶν. Τὸ ἡλεκτρονικὸ Σύστημα Σέγκεν (Σ.Π.Σ.) ἀποσκοπεῖ στὴ συλλογὴ, καταγραφὴ, ἐπεξεργασία καὶ χρησιμοποίησι πληροφοριῶν καὶ στοιχείων τῆς προσωπικῆς ζωῆς τῶν πολιτῶν ...»
Νά, λοιπὸν, τὸ ἠλεκτρονικὸ φακέλωμα, ἀπὸ Συνοδικὴ ἀπόφασι. Εἶναι αὐτὸ παραθρησκευτικὴ ἀφετηρία; Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος εἶναι παραθρησκευτικὴ ὀργάνωσις; Καὶ λέτε ὅτι δὲν στοχεύει στὴν προστασία τῶν ἀτομικῶν ἐλευθεριῶν ὅποιος μιλάει γι᾿ αὐτὰ, ἄρα οὔτε καὶ ἡ ἴδια ἡ Σύνοδος; Ὁρίστε ποὺ ἡ Σύνοδος λέει ἀκριβῶς τὰ ἀντίθετα. Ὅτι σκοπεύει ἀκριβῶς στὰ δικαιώματα καὶ τὶς ἐλευθερίες τῶν πολιτῶν.
Ἐπίσης μὲ σαφήνεια μιλάει γιὰ τὴν Νέα Τάξι πραγμάτων («νέα καθεστυκυΐα τάξη») ποὺ ἀναφέρεται καὶ ὡς «παγκοσμιοποίησις»:
«Στὴ νέα «καθεστηκυία τάξι» ποὺ ἑδραιώνεται, ἡ Ὀρθοδοξία κινδυνεύει νὰ ἀποβῇ μιὰ ἐλεγχόμενη μειοψηφία ποὺ θὰ εἶναι ἔρμαιο ἀντορθοδόξων καὶ ἀνθελληνικῶν παραγόντων»;
Πού βλέπετε τὶς παραθρησκευτικὲς ἀφετηρίες;
Μήπως ἐσεῖς μέσα στὸ μεθύσι τοῦ αὐτάρεσκου καὶ ἀνέλεκτου λόγου σας βλέπετε καὶ ζεῖτε μιὰν ἄλλη πραγματικότητα καὶ ἀπαιτεῖτε καὶ ἀπὸ τοὺς ἄλλους νὰ τὴν πιστέψουν καὶ νὰ τὴν σεβαστοῦν; Ὅπως οἱ μεθυσμένοι νομίζουν καὶ φωνάζουν καὶ ἰσχυρίζονται ὅτι ἡ γῆ δὲν εἶναι σταθερὴ καὶ φεύγει καὶ οἱ τοίχοι στιφογυρίζουν καὶ τίποτα δὲν εἶναι σταθερό. Ἄν σὲ τέτοιο ψυχικὸ σάλο εὑρίσκοντο αὐτοὶ ποὺ ἔγραψαν αὐτὴ τὴν ἀνακοίνωσι τότε μᾶλλον πρέπει κανεὶς νὰ νοιώθῃ ἔλεος γι᾿αὐτοὺς παρὰ νὰ τοὺς σιχαίνεται, ὅπως λέει ὁ ἅγιος Γρηγόριος γιὰ τὸν Εὐνόμιο:
« οἱ ὑπὸ μέθης καρηβαροῦντες νομίζουσι καὶ βοῶσι καὶ διατείνονται μήτε τὴν γῆν αὐτοῖς πεπηγέναι φεύγειν τε καὶ τοὺς τοίχους καὶ ἐν κύκλῳ περιδινεῖσθαι τὰ πάντα καὶ μηδεμίαν ἔχειν τὰ φαινόμενα στάσιν. Τάχα τοίνυν ἐν τοιούτῳ σάλῳ τὴν ψυχὴν ἔχων ὁ λογογράφος συνέγραφε καὶ ἐλεεῖν προσήκει μᾶλλον ἐπὶ τοῖς γεγραμμένοις αὐτὸν ἢ βδελύττεσθαι» ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΥΣΣΗΣ PG 45.401-4
Ὅπως καὶ νὰ ἔχει τὸ πράγμα, εἶναι φανερὸ ὅτι ἡ ἀπόφασις τῆς Συνόδου δὲν στοχεῦει στὴν διασαφησι τῆς ἀληθείας οὔτε ἐδράζεται σὲ βάσεις πίστεως καὶ λογικῆς, ἀλλὰ περὶ ἄλλων μεριμνᾶ καὶ τυρβάζει. Ἡ τελευταῖα παράγραφος τὸ ἀποδεικνύει κραυγαλέα:
«4. Το 2019 το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε τη νομιμότητα της Υπουργικής Αποφάσεως του 2018 για τη νέα αστυνομική ταυτότητα (αποφάσεις 2388/2019, 2389/2019). Αφ’ ενός απέρριψε τις νομικές διαφωνίες σχετικά με την προστασία της προσωπικότητας, της θρησκευτικής συνειδήσεως και των προσωπικών δεδομένων του πολίτη, αφ’ ετέρου ακύρωσε μερικώς την Υπουργική Απόφαση του 2018 ως προς μία διάταξή της, που προέβλεπε άμεση χρήση της ταυτότητας από τους πολίτες ως κάρτας υπηρεσιών ψηφιακής διακυβερνήσεως, καθώς αυτή η λειτουργία της δεν προβλεπόταν νομοθετικώς. Έκτοτε η Πολιτεία συμμορφώθηκε και εξέδωσε δύο διορθωτικές Υπουργικές Αποφάσεις (2019, 2023)». ΔΙΣ Ἀνακοίνωσις 6/9/2023 [1]
Ἄς μοῦ πεῖ ὅποιος διαθέτει ἔστω καὶ μυαλὸ κοκόρου τὶ σχέσι ἔχει αὐτὸ τὸ ἀπόσπασμα μὲ Συνοδικὴ ἀπόφασι. Αὐτὸ θὰ μποροῦσε νὰ εἶναι δήλωσις τοῦ κυβερνητικοῦ ἐκπροσώπου γιὰ νὰ ρίξῃ στάχτη στὰ μάτια τῶν ἀλοιθωριζόντων νεοελλήνων ψηφοφόρων τοῦ κόμματός του. Αὐτὸ θεωρεῖ ἡ Ἱερὰ Σύνοδος ὅτι εἶναι τὸ καθῆκον της; Νὰ μᾶς ἐνημερώσῃ γιὰ τὴν νομιμότητα ἤ τὴν κυβερνητικὴ σκοπιμότητα ἐκδόσεως τῶν ταυτοτήτων; Αὐτὸ θεωροῦν ὅτι ἐμεῖς, ὡς πολῖτες, δὲν μποροῦμε νὰ τὸ ἐξετάσουμε; Αὐτοὶ ὡς ποιμένες θὰ ἔπρεπε νὰ ἐρευνήσουν, νὰ ἐξετάσουν καὶ νὰ παρουσιάσουν τὰ βαθέα τοῦ σατανὰ καὶ τῶν ὀργάνων του, ἄν πιστεύουν στὴν ὕπαρξί του καὶ στὴν δράσι του. Ἄν τὸ ἔκαναν αὐτὸ θὰ μποροῦσαν νὰ ὑποψιαστοῦν ἄν «η Ελληνική Δημοκρατία, οι υπηρεσίες της και η εκάστοτε εκλεγμένη Κυβέρνηση είναι «όργανα του Αντιχρίστου», ὅπως λένε στὴν ἀνακοίνωσί τους. Καὶ μιὰ ποὺ τὸ θέτουν τὸ θέμα, εἰρωνευόμενοι, τί φρονοῦν αὐτοί, οἱ ποιμένες οἱ καλοί; Ἡ «Ἑλληνικὴ Δημοκρατία, οἱ ὑπηρεσίες της καὶ ἡ ἑκάστοτε ἐκλεγμένη κυβέρνησις» ἀπὸ τὶς πράξεις τους τίνος ἀποδεικνύονται ὄργανα; Αὐτόματο διαζύγιο, ὅταν «οὔς ὁ Θεὸς συνέζευξε ἄνθρωπος μή χωριζέτω». Ἀποποινικοποίησις τῆς μοιχείας ὅταν «πόρνους καὶ μοιχοὺς κρινεῖ ὁ Θεός.». Ἐκπαραθύρωσις τῶν ἱερέων ἀπὸ τὰ σχολεία καὶ εἰσοδισμὸς ἀθέων ψυχο-λόγων ἤ ντάγκ κουίν. Εἰσαγωγὴ τῆς σεξουαλικῆς διαπαιδαγωγήσεως γιὰ ἐκφυλισμὸ τῶν παιδιῶν ἀπὸ βρεφικῆς ἡλικίας. Προβολὴ καὶ καλλιέργεια τοῦ σοδομισμοῦ καὶ κάθε ἀνωμαλίας μὲ κάθε μέσον καὶ κάθε τρόπο (ἀκόμη καὶ φυτευτοὺς τοιούτους φέρνουν γιὰ νὰ ἀναλάβουν τὴν ἡγεσία τῆς χώρας). Θεοποίησις τοῦ χρήματος καὶ ἀδιαφορία γιὰ τὸν ἄνθρωπο. Περιφρόνησις κάθε ἡμετέρου καὶ παραδοσιακοῦ καὶ ἀποθέωσις καὶ προβολὴ ὁποιασδήποτε νεοταξίτικης στοχοθεσίας καὶ προπαγάνδας. (Σὲ γάμο, Παρασκευὴ παρακαλῶ- κατὰ τὶς ἀπαιτήσεις τῶν «πιστῶν» καὶ τὶς εὐλογίες τῶν «ποιμένων», στὸ τραπέζι ὅταν ζητήσαμε κάτι νηστήσιμο ἀπάντησαν ὅτι ἔχουν μενοῦ Βίγκαν διότι ὑπάρχουν καὶ Βίγκαν. Ἀντιλαμβάνεστε. Ἡ μὲν παραδεδομένη νηστεία στοιχεῖο ὁπισθοδρομήσεως καὶ παρακμῆς, ἀπόβλητο καὶ περιφρονητέο, ἐνῷ ἡ νεοεποχήτικη προβαλόμενη δίαιτα Βίγκαν σεβαστὴ καὶ ὑπηρετουμένη ἀπὸ κάθε σοβαρὸ ἐπαγγελματία) Αὐτὰ τὰ ἐλάχιστα, ἀπὸ τὰ ἄπειρα, τί δείχνουν; Ποιά ὑποψιάζεστε ὅτι εἶναι ἡ στοχοθεσία; Τίνος ὄργανα ἀποδεικνύονται οἱ πολιτικοί μας; Ὁ Θεὸς τοὺς «φώτισε» γιὰ τὶς παραπάνω ἐνέργειές τους; Μάλλον αὐτὸ φρονοῦν οἱ ποιμένες μας καὶ μᾶς τὸ λένε συνεχῶς.
Τέτοιους ποιμένες καὶ τέτοιες ἀποφάσεις διατείνονται οἱ σύγχρονοι «πνευματικοί» ὅτι πρέπει νὰ ἀκολουθοῦμε ἀνεξέταστα. Κανένα κίνδυνο δὲν βλέπουν σ᾿ αὐτὸ, ἀλλὰ τὴν σωτηρία λόγῳ τῆς ὑπακοῆς. Τέτοιοι καιροί, τέτοια ἤθη, τέτοια λόγια. Τέτοιοι πιστοὶ, τέτοιοι «πνευματικοί». Νὰ τοὺς χαιρόμαστε καὶ νὰ μᾶς χαίρονται.
Γεώργιος Κ. Τζανάκης. Ἀκρωτήρι Χανίων. 17 Σεπτεμβρίου 2023
[1]https://www.ecclesia.gr/greek/holysynod/holysynod.asp?id=3470&what_sub=d_typou
