Γεώργιος Ντόνας
Οικονομολόγος, Υποπτέραρχος ε.α
22 Ιανουαρίου 2024.
Δυστυχώς ο εκλιπών προ ετών επίσκοπος Αττικής και Μεγαρίδος π. Νικόδημος Γκατζιρούλης, ο οποίος εβίωσε εν ζωή κακίες, πικρίες, λοιδορίες και διωγμούς συνεχίζει ακόμη και μετά θάνατον όχι μόνο να λοιδορείται και να αδικείται, αλλά επισφραγίζεται αυτή η καταφανής αδικία με «γιορτές και εκδηλώσεις…».
Έχουν παρέλθη πεντήκοντα (50 έτη) από το έτος 1974, οπότε στο σκοτάδι των διοικητικών και των εκκλησιαστικών «μαγειρίων», υπό τον δικτατορικό μανδύα της Ιωαννιδικής κάλυψης, αποφασίσθηκε βιαίως, κατά καταφανέστατη παράβαση των Ιερών Κανόνων αλλά και του δικαίου, η έκπτωση από το επισκοπικό αξίωμα δώδεκα (12), αδαμαντίνου ήθους και αγιωτάτου βίου και αρετών, Μητροπολιτών.
Ένας από αυτούς ήτο και ο προαναφερθείς Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης π. Νικόδημος. Παράλληλα αποφασίσθηκε ΠΑΡΑΝΟΜΩΣ και ΑΝΤΙΚΑΝΟΝΙΚΩΣ η κατάτμηση της Μητροπόλεώς του σε τρεις Μητροπόλεις, από τις οποίες η μία που δημιουργήθηκε ήταν η Μητρόπολη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής, με πρώτο επίσκοπο τον π. Αγαθόνικο και μετά από αυτόν τον τωρινό π. Νικόλαο (Χατζηνικολάου).
Ο π. Νικόλαος (Χατζηνικολάου), εδέχθη να χειροτονηθεί το 2004 Μητροπολίτης στην δημιουργηθείσα και νεοσυσταθείσα Μητρόπολη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής, ζώντος του κανονικού Μητροπολίτου και αειμνήστου σήμερα π. Νικοδήμου, που παρεμπιπτόντως είχε δικαιωθεί από την Ελληνική Δικαιοσύνη ως «εν ενεργεία» και ως «νόμιμος» Μητροπολίτης (κατά απόφαση του Σ.τ.Ε.).
Μετά λοιπόν από 50 ολόκληρα χρόνια, από τότε που συντελέσθηκε αυτή η φοβερή αδικία, όχι μόνο δεν υπήρξε η απαιτουμένη μετάνοια και η «έργω και λόγω» αποκατάσταση της ανομίας αλλά αντιθέτως συνεχίσθηκε μία απαράδεκτη και τραγική συμπεριφορά της διοικούσας Εκκλησίας και αρκετών συνεπισκόπων του π. Νικοδήμου περί «ωραιοποιήσεως» όλων αυτών, των δικτατορικής εμπνεύσεως, εκκλησιαστικών κακουργημάτων….
Και ενώ θα περίμενε ο πιστός λαός, μετά την κοίμηση του π. Νικοδήμου, να καταλαγιάσει ή τουλάχιστον να ξεχαστεί, η δημιουργηθείσα αυτή εκκλησιαστική ανομία, εκδίδεται, δυστυχώς, η πρόσφατη υπ’ αριθμ 199Η/2-1-2024 εγκύκλιος του π. Νικολάου Χατζηνικολάου, που προαναγγέλλει «εορταστικές εκδηλώσεις» και την έναρξη του «Ιωβηλαίου της Μητροπόλεως», επ’ ευκαιρία της συμπληρώσεως 50 ετών από της ιδρύσεως αυτής (…!).
Εμείς απλώς υπενθυμίζουμε ότι η Μητρόπολη αυτή δημιουργήθηκε με δικτατορικές πράξεις και «εξ’ ΥΦΑΡΠΑΓΗΣ», από την ευρυτέρα Μητρόπολη Αττικής και Μεγαρίδος, μετά την βάναυση και βιαία απομάκρυνση του κανονικού και Αγίου Μητροπολίτη π. Νικοδήμου.
Η Ελληνική Κοινωνία στην σημερινή εποχή βάλλεται όσο ποτέ, από παντού, τόσο σε Εθνικά και Κοινωνικά θέματα, όσο και σε θέματα ηθικής και, δυστυχώς, στην ανωτάτη Εκκλησιαστική Διοίκηση επικρατεί, μέχρι σήμερα, «άκρα του τάφου σιωπή»…
Μάταια ο δύσμοιρος λαός αναμένει να ανατείλει έστω και μία ακτίνα αισιοδοξίας από τα γραφεία των εκκλησιαστικών ταγών, αλλά αντ’ αυτού κατά κανόνα, εκτός από κάποιες σποραδικές «εκλάμψεις», επιβεβαιώνεται το αρχαίο λόγιο: «Των οικιών ημών εμπιπραμένων, υμείς άδετε…».
Εν προκειμένου, αντί ο π. Νικόλαος να αγωνίζεται σθεναρά με κάθε μέσο που διαθέτει και προς πάσα κατεύθυνση ώστε να σταματήσει ο ηθικός κατήφορος της κοινωνίας μας, που επιταχύνεται με το αισχρό και επαίσχυντο νομοσχέδιο για τον υποτιθέμενο «γάμο»(…!) των ομοφυλοφίλων μετά υιοθεσίας (που δυστυχώς, μέχρι σήμερα που γράφεται το παρόν, δεν υφίσταται στεντόρεια «φωνή αποδοκιμασίας» από την Εκκλησιαστική Διοίκηση), αυτός κηρύττει την έναρξη «εορταστικών εκδηλώσεων».
Έστω και την ύστατη αυτή στιγμή ευελπιστούμε ότι θα καταλάβει την άτοπη και ατυχέστατη αυτή ενέργειά του και εάν δεν την ανακαλέσει τουλάχιστον να μην την υλοποιήσει καθότι αποτελεί επιβράβευση της συντελεσθείσης αδικίας εις βάρος του προαναφερθέντος π. Νικοδήμου, η οποία όμως στην ουσία προσθέτει άλλον έναν (αυτή την φορά επιθανάτιον) στέφανο στον εκλιπόντα κατά την Αγιογραφική προειδοποίηση : «ὁ ἀδικῶν ἀδικησάτω ἔτι, …………., καὶ ὁ δίκαιος δικαιοσύνην ποιησάτω ἔτι, καὶ ὁ ἅγιος ἁγιασθήτω ἔτι».[Αποκάλυψις Κεφ.22(παραγρ.11)]
Αυτά το ολίγα εις μνήμη του αδικηθέντος αειμνήστου Σεβασμιωτάτου π. Νικοδήμου Επισκόπου Αττικής και Μεγαρίδος. Αιωνία του η μνήμη.
δημοσιεύθηκε στο φύλλο 2480/26.01.2024 του Ορθόδοξου Τύπου.
