ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΔΟΓΜΑΤΙΚΗ 44ον ΤΑ ΤΡΙΑ ΘΕΙΑ ΠΡΟΣΩΠΑ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ  ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ "ΑΓΩΝΑΣ" α.φ. 209  Οκτώβριος 2014      http://www.agonas.org/
 

του π. Ευσταθίου Κολλά επιτ. πρόεδρος εφημ. κλήρου  
Στη Χριστιανική Αγία Τριάδα δεν έχουμε την έννοια της «Θείας 
Οικογένειας». Ουδεμία δε ανθρώπινη και ενδοκοσμική παράσταση μπορεί να μας δώσει την έννοια, του πώς υπάρχει ο Θεός. Η ανθρώπινη σκέψη δεν μπορεί να εννοήσει πώς ο Θεός υπάρχει, ως Ένας σε τρία Πρόσωπα (1=3). Η λογική, εν προκειμένω, κινείται προς μονομέριες και ακρότητες. Κατά τη λογική ή ένας Θεός υπάρχει, ή πολλοί. Οι αιρετικοί έπεφταν και πέφτουν σε αιρέσεις γιατί έκαναν και κάνουν Φιλοσοφική Θεολογία.

Το Τριαδικό Δόγμα της Χριστιανικής διδασκαλίας είναι υπέρβαση της λογικής και όχι παραλογισμός. Ο Θεός ούτε ένας είναι ούτε τρείς. Είναι και Ένας και Τρείς μαζί. Επειδή το ΕΝΑ είναι και ΤΡΙΑ (1=3). Και τα ΤΡΙΑ είναι και ΕΝΑ (3=1). Ο Θεός είναι υπέρβαση της ΜΟΝΑΔΑΣ και της ΤΡΙΑΔΑΣ, «ο Θεός είναι Υπέρ Πάντα αριθμόν» [Μάξιμος Ομολογητής]. Ο Θεός έχει απόλυτη ταυτότητα προς Εαυτόν (= Ουσία και Ενέργειες), και απόλυτη διαφορότητα προς Εαυτόν (= Πρόσωπα).

Η Αγία Τριάδα ουδεμία σχέση έχει προς τις Φιλοσοφικές τριάδες του Πλωτίνου, [Ένα, Νους – πνεύμα (= κομμάτι του Νου), και κόσμος (= αισθητό κακό με θείες ακτίνες), ούτε και με το Νεοπλατωνισμό. Η Νεοπλατωνική τριάδα είναι ιεραρχικά διατεταγμένη σε υπάλληλη (= ο υπαγόμενος υπό άλλον) σχέση. Δηλαδή κατά σειρά: Το όντως ΕΝΑ, ύστερα εξ απορροής (= εκπήγαση) ο Νους, και πνεύμα (= κομμάτι του Νου), και τέλος ο αισθητός κόσμος].

Όταν λέγω Θεό εννοώ Πατέρα, Υιόν και Αγιον Πνεύμα. Δεν είναι ο Θεός τίποτε πάνω από αυτά, ούτε και εκτός αυτών. Ο Θεός είναι «ΕΝΑ εν τρισίν» και «Τρία εν ενί». Έτσι διαιρείται ο Θεός αδιαιρέτως. Τα Τρία Πρόσωπα είναι αυστηρώς και συγκεκριμένως ΤΡΙΑ. Ουδέποτε αυξανόμενα ή διαιρούμενα, αλλά συνυπάρχοντα, αναγκαίως. Είναι αδύνατος η ύπαρξη ενός μόνου Προσώπου χωρίς των άλλων δύο. Στην σωτηρία δεν έχουμε ένωση με την ΟΥΣΙΑ ή το ΠΡΟΣΩΠΟΝ, γιατί τότε η Θεότητα θα γινόταν μυριοϋπόστατος. Μόνον στην περίπτωση του Κυρίου έγινε «άπαξ» ένωση ανθρωπίνου με το Θείον Πρόσωπο του Υιού και Λόγου. Έχουμε ένωση με τις άχτιστες ενέργειες, πραγματική, και έτσι λυτρωνόμαστε πραγματικά.

Υπάρχει μεταξύ των Προσώπων της Θεότητος καθορισμένη τάξη. Προηγείται ο ΠΑΤΗΡ, [υπό την έννοιαν έξω του χρόνου και του τόπου], ακολουθεί ο Υιός, και έρχεται το Άγιον Πνεύμα. Ο ΠΑΤΗΡ είναι η αρχή και η αιτία των άλλων δύο Προσώπων «εν τη Θεότητι». Ο κόσμος έχει αρχή τον εν Τριάδι Θεόν. Εντός της Θεότητος μόνη αρχή είναι ο ΠΑΤΗΡ. Εκτός (= προς τα έξω, τον κόσμο) της Τριάδος οι ενέργειες είναι κοινές. Στην Θεότητα ο Πατήρ έχει προτεραιότητα υπεροχής έναντι του Υιού και του Πνεύματος. Ο Μ. Βασίλειος λέγει ότι υπάρχουν τέσσαρες [4] τρόποι υπεροχής: α΄.-) Κατά τον της αιτίας λόγον. β΄.-) Κατά τον της δυνάμεως Πλεονασμόν. γ΄.-) Κατά την υπεροχή του αξιώματος, και δ΄.) Κατά τον του όγκου πλεονασμόν. Εκ των τεσσάρων τούτων τρόπων ο Πατήρ υπερέχει του Υιού και του Αγίου Πνεύματος ΜΟΝΟΝ κατά την αιτίαν.

[ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ]