Έπεσαν με τα μούτρα στη δουλειά, όπως λέει και ο σοφός λαός μας, οι δημοσιογράφοι, οι παρουσιαστές και οι «αιώνιοι» αναλυτές, των γραπτών και ηλεκτρονικών Μέσων Ενημέρωσης, στην Αλβανία, ποιος θα θαυμάσει και θα ευλογήσει περισσότερο την απόφαση του Δικαστηρίου κατά του Οργανωμένου Εγκλήματος και της Διαφθοράς (SPAK), για την καταδίκη του εκλεγμένου Δημάρχου Φρέντη Μπελέρη, με 2 χρόνια στέρησης των ελευθέριων και τον συνεργάτη του Παντελή Κοκαβέση με 1,5 χρόνο με αναστολή, συντοχρόνως ποιος θα καταδικάσει και θα αμαυρώσει περισσότερο την εικόνα τους.
Δεν είναι μόνον τα αισχρά ψεύδη που εκστομίζουν, διαμέσου αυτού του δηλητηρίου, αλλά και ο τρόπος πως το εκπέμπουν αυτό το δηλητήριο, με τέτοιους μορφασμούς, με τέτοιο μίσος, που είναι έτοιμοι να κατασπαράξουν (αν θα μπορούσαν) τον ίδιο τον καταδικαστέα, αλλά και τους υποστηριχτές του. Και υποστηριχτές του είναι όλοι οι Ελληνικής καταγωγής πολίτες αυτής της χώρας (εκτός κανέναν γενίτσαρο) που παρακολούθησαν, εδώ και δέκα μήνες, όλη την θεατρική παράσταση, σκηνοθετημένη από τον Πρωθυπουργό και ενορχηστρωμένη από την «ανεξάρτητη» αλβανική Δικαιοσύνη.
Και κάποιον ή κάποια, στα αλβανικά πάνελ, που προσπαθεί να υποστηρίξει τον αδικοδικασμένο Δήμαρχο Χιμάρας, στηριζόμενοι στην σκηνοθετημένη σύλληψη, τις ψεύτικες κατηγορίες, τους ψευτομάρτυρες, την άρνηση του εισαγγελέα να λάβει υπόψιν στοιχεία αθωότητας κλπ, τους σταυρώνουν σαν τον Χριστό, στον τοίχο, αποκαλώντας τους προδότες, μοναρχοφασίστες Έλληνες και μέχρι να τους πετούν μπουκάλια με νερό στη μούρη.
Δεν είναι το πρόσωπο του Φρέντη Μπελέρη, που τους καίει τόσο πολύ. Είναι η «υπόθεση Χιμάρα». Είναι η άρνησή τους στην αναγνώριση της ελληνικότητάς της. Είναι οι επιδιώξεις στις περιουσίες της. Γι’ αυτό δηλητηριάζουν το αλβανικό κοινό με τους «στόχους» του Μπελέρη και των Ελλήνων: Την «ελληνοποίηση» της Χιμάρας. Εσκεμμένα μετάφρασαν και εκστομίζουν την «ελληνικότητα», με την «ελληνοποίηση», για να θίξουν στο φιλότιμο τους Αλβανούς. Για να έχουν τροφή τα τηλεοπτικά πάνελ να κακαρίζουν κάθε βράδυ.
Η καταδίκη του εκλεγμένου Δημάρχου της Χιμάρας έδειξε πως ο στόχος των εκάστοτε αλβανικών κυβερνήσεων, για την αφομοίωση του ελληνικού στοιχείου, είναι στην ημερήσια διάταξη και πως η ιστορία επαναλαμβάνεται.
Πως, όπως η δίκη των πέντε της Ομόνοιας το 1994, τόσο και η τωρινή δίκη του Φρέντη Μπελέρη, έπεσαν μπούμερανγκ στις αλβανικές Κυβερνήσεις, διότι τόσο με την πρώτη όσο και με τη δεύτερη εισακούστηκε διεθνώς η Εθνική Ελληνική Μειονότητα, και πως απαιτεί τα δίκαια δικαιώματά της.
Πως, τόσο οι Αμερικανοί, όσο και οι Ευρωπαίοι, που κόπτονται για τα δικαιώματα του Πολίτη και των Μειονοτήτων, μπροστά στα συμφέροντά τους, επισκιάζουν τα δικαιώματα.
Πως, τόσο οι Χιμαραίοι, όσο και όλος ο Βορειοηπειρωτικός Ελληνισμός, θα ενωθούν, ο αγώνας θα συνεχιστεί ή όπως είπε ο ίδιος ο Φρέντης: «Ήταν μια δίκη παρωδία - Θα συνεχίσω τον αγώνα μου»
(από συνεργάτη της ΣΦΕΒΑ στη Β. Ήπειρο)
