Γράφει ὁ κ. Διογένης Βαλαβανίδης*,
Πρόεδρος τοῦ Κέντρου διὰ τὴν Προστασίαν τῆς Χριστιανικῆς Ταυτότητος, Βελιγράδι (Σερβία)
Σεβαστοὶ πατέρες, κυρίες καὶ κύριοι, ἀγαπητοὶ φίλοι,
Ἀρχικά, ἐπιτρέψτε μου νὰ ἐκφράσω τὴν εὐγνωμοσύνη μου στὴν κα Dragana Trifkovic, Γενικὴ Διευθύντρια τοῦ Κέντρου Γεωστρατηγικῶν Μελετῶν, γιὰ τὴν πρόσκλησή μου νὰ συμμετάσχω στὸ συνέδριο μὲ θέμα «Συνεχεῖς Ἐπιθέσεις στὴν Ὀρθόδοξη Παραδοσιακὴ Ἐκκλησία καὶ σὲ Θρησκευτικὲς Κοινότητες, καθὼς καὶ Παραβίαση τῶν Βασικῶν Θρησκευτικῶν Δικαιωμάτων τῶν Ἀνθρώπων, τὸ ὁποῖο ἀναμφισβήτητα ἀποτελεῖ ἕνα καυτὸ πρόβλημα στὴ διεθνῆ κοινότητα».
Λαμβάνοντας ὑπόψη ὅτι ἀπολύτως κανένα σχετικὸ διεθνὲς θεσμικὸ ὄργανο δὲν ἀντιδρᾶ σὲ αὐτὸ τὸ ζήτημα, σήμερα θὰ μιλήσω μόνο γιὰ ἕνα τμῆμα αὐτοῦ τοῦ σημαντικοῦ προβλήματος ποὺ ἀπειλεῖ σοβαρὰ τὴν ἑνότητα καὶ τὴν ἐπιβίωση τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας. Θὰ ἀναφερθῶ στὴ δεύτερη ἀναθεωρημένη ἔκδοση τοῦ βιβλίου «Ἡ Ἀλήθεια γιὰ τὸν Πατριάρχη Γερμανὸ καὶ τὸ ζήτημα τῆς ὑποτιθέμενης Μακεδονικῆς Ἐκκλησίας», μὲ ἄλλα λόγια, τὴ διάσπαση τοῦ ζωντανοῦ ἱστοῦ τῆς Σερβικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας διὰ τῆς χορηγήσεως αὐτοκεφαλίας στὴν ὑποτιθεμένη «Μακεδονικὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία – Ἀρχιεπισκοπὴ τῆς Ὀχρίδας», στὴν ὁποία ὁ Πατριάρχης Γερμανὸς ἀντιτάχθηκε καθ’ ὅλη του τὴ ζωή, ὅπως καὶ οἱ ἀποβιώσαντες Πατριάρχες Παῦλος καὶ Εἰρηναῖος.
Γιὰ μία ἀκόμη φορά, ἡ διαπιστωμένα βερμπαλιστική καὶ φλύαρη Σερβικὴ κοινὴ γνώμη, ἡ ὁποία πάντα ἔχει ἀπαντήσεις σὲ ὅλες τὶς πιθανὲς καὶ ἀπίθανες ἐρωτήσεις, εἶναι παράξενα σιωπηλή. Ἡ Σερβικὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία (ΣΟΕ) σιωπᾶ, ὅπως καὶ ὅλοι οἱ πολιτικοί, ἡ κυβέρνηση καὶ ἡ ἀντιπολίτευση, ὅλοι οἱ διανοούμενοι ὑπὸ τὴν καθοδήγηση τῆς Σερβικῆς Ἀκαδημίας Ἐπιστημῶν καὶ Τεχνῶν, ἡ Matica Srpska [τό παλαιότερο ἐπιστημονικό καὶ πολιτισμικό ἵδρυμα τοῦ σερβικοῦ λαοῦ], ὁ Σύλλογος Συγγραφέων τῆς Σερβίας (UKS), μὲ ἄλλα λόγια, ὅλοι.
Μία γυναίκα μόνο ὄρθωσε ἀνάστημα, ἐπιδεικνύοντας περισσότερο θάρρος ἀπὸ ὅλους αὐτοὺς ποὺ ἀναφέρθηκαν, ἡ ἰδιοκτήτρια τοῦ ἐκδοτικοῦ οἴκου «Пешић и синови» («Πέσιτς καὶ υἱοί») καὶ ἔλαβε τὴν ἀπόφαση ὅτι αὐτὸ τὸ βιβλίο πρέπει νὰ δεῖ τὸ φῶς τῆς δημοσιότητας. Προσωπικά, πιστεύω ὅτι ὅποιος δὲν ἔχει δική του γνώμη, ἀλλὰ καὶ τὸ θάρρος νὰ δημοσιοποιήσει αὐτὴ τὴ γνώμη, δὲν ἀξίζει οὔτε τὴν ἐλάχιστη προσοχὴ οὔτε τὸν ἐλάχιστο σεβασμό. Ἑπομένως, ἡ κὰ Vesna Pesic, ἰδιοκτήτρια τοῦ ἐκδοτικοῦ οἴκου («Πέσιτς καὶ υἱοί», ἀξίζει μεγάλο σεβασμὸ καὶ θαυμασμό).
Ἀγαπητοὶ φίλοι, μπροστὰ μας βρίσκεται ἕνα βιβλίο ποὺ μιλᾶ γιὰ τὸν ἀείμνηστο Σέρβο Πατριάρχη Γερμανό, τὸν ὁποῖον ἡ Ὑπηρεσία Κρατικῆς Ἀσφαλείας τοῦ Τίτο περιέβαλε μὲ τὸ ἐπίθετο «Κόκκινος Πατριάρχης», μὲ στόχο τὴ δημιουργία σχίσματος στὴν ΣΟΕ, τὸ ὁποῖο ἦταν βεβαίως ψέμα καὶ ἀπόλυτη ἀναλήθεια. Μὲ αὐτὸ τὸ βιβλίο ἔχω ἀποδείξει ὅτι δὲν ἦταν ἔτσι, ὅπως τὸ πίστευαν μερικοὶ Σέρβοι, κυρίως κάτοχοι τῆς κόκκινης κομματικῆς κάρτας τοῦ Κομμουνιστικοῦ Κόμματος.
Ὁ μέγας Σέρβος Πατριάρχης Γερμανὸς εἶναι ἐκεῖνος ποὺ ἀξίζει τὰ περισσότερα εὔσημα γιὰ τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ Σερβικὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἀντιστάθηκε σὲ τεράστιες πιέσεις ποὺ ἀσκήθηκαν ἀπὸ Σέρβους κομμουνιστές, πληροφοριοδότες, συκοφάντες καὶ «λακέδες» τοῦ Αὐστρο-Οὕγγρου διοικητῆ (Ἰωσὴφ Μπρὸζ Τίτο), οἱ ὁποῖοι ἀπείλησαν ἀνοικτὰ τὸν Πατριάρχη τους καὶ τὴν Ἐκκλησία τους, προκειμένου νὰ διασπάσουν τὴν ἑνότητά της καὶ νὰ ἐγκαταλείψουν ὁλόκληρη τὴ Νότια Σερβία, δίνοντας αὐτοκεφαλία στὴν ὑποτιθέμενη «Μακεδονικὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία – Ἀρχιεπισκοπὴ τῆς Ὀχρίδας».
Σεβαστοὶ πατέρες, κυρίες καὶ κύριοι, ἀγαπητοὶ φίλοι,
Λαμβάνοντας ὑπόψη τὶς συνεχεῖς καὶ αὐξανόμενες ἐπιθέσεις στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καὶ τὴν παραβίαση τῶν θρησκευτικῶν δικαιωμάτων, τὰ ὁποῖα ἀποτελοῦν τὴν οὐσία τοῦ «Δόγματος τῆς Πάλης κατὰ τῆς Ἀνατολῆς» τοῦ Allen Welsh Dulles, δημιουργημένο ἀπὸ αὐτὸν ἀκριβῶς, ὡς πρῶτο πολιτικὸ διευθυντὴ τῆς CIA, μὲ σκοπὸ τὴν καταστροφὴ τῶν παραδοσιακῶν ἀξιῶν καὶ τῆς ἑνότητας στὶς Ὀρθόδοξες χῶρες, ἡ ἀναγνώριση τῆς ὑποτιθεμένης «Μακεδονικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας» ἀποτελεῖ μόνο ἕνα κομμάτι στὸ μωσαϊκὸ τῆς προσχεδιασμένης καταστροφῆς τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ.
Γιὰ αὐτὸ τὸ λόγο, καθὼς πλησιάζαμε στὴν ὁλοκλήρωση αὐτοῦ τοῦ βιβλίου, σοκαριστήκαμε, ὅταν μάθαμε ὅτι ἡ ΣΟΕ ἐξέδωσε μία δήλωση, στὴν ὁποία ἀναφέρει ὅτι: ὡς Μητέρα Ἐκκλησία, συμφωνεῖ πλήρως μὲ τὴ χορήγηση αὐτοκεφαλίας στὴ «Μακεδονικὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία». Ἀμέσως, ἔστειλα γραπτὸ αἴτημα ἀκροάσεως στὸν Πατριάρχη Πορφύριο, ὡς Πρόεδρος τοῦ Κέντρου γιὰ τὴν Προστασία τῆς Χριστιανικῆς Ταυτότητας. Δυστυχῶς, μέχρι σήμερα, δὲν ἔλαβα ἀπάντηση, ἂν καὶ ἡ εὐπρέπεια καὶ τὸ πρωτόκολλο καθορίζουν ὅτι αὐτὸ θὰ ἔπρεπε νὰ γίνει ἐντὸς τοῦ μέγιστου χρονικοῦ διαστήματος τῶν 30 ἡμερῶν ἀπὸ τὴν ἡμερομηνία λήψης τῆς ἐπιστολῆς.
Ἤθελα προσωπικὰ νὰ ζητήσω ἀπὸ τὸν ἐπικεφαλῆς τῆς Σερβικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας νὰ ἐξηγήσει τὸν λόγο αὐτῆς τῆς ἐνέργειας, μὲ τὴν ὁποία ἡ πλούσια πολιτιστικὴ καὶ πνευματικὴ κληρονομιὰ τῶν Nemanjic, Mrnjavcevic, Brankovic, καὶ ἄλλων, καθὼς ἐπίσης καὶ ὅλοι οἱ τάφοι, ὅπου κεῖνται τὰ ὀστᾶ τῶν μεγαλύτερων Σέρβων ἡρώων, αὐτῶν ποὺ ἔδωσαν τὴν ζωή τους γιὰ τὴν ἀπελευθέρωση καὶ τὴν ὑπεράσπιση τῆς Νότιας Σερβίας, παραδίδονται τώρα σὲ ἐκείνους πού, κατὰ τὸ κῦμα τοῦ κομμουνισμοῦ, δημιούργησαν ἕνα τιτοϊστικό-κομμουνιστικὸ-ἀθεϊστικὸ-κοσμικὸ κατασκεύασμα, ὅπως ἀναφέρεται ἀπὸ τὸν Δρ. Μιόντραγκ Πέτροβιτς στὰ «Ἐπιλεγμένα Ἔργα» σὲ ἕξι τόμους (τ. Β΄, σ. 154), -ἕνα ὄνομα ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὸν εὐρὺ γεωγραφικὸ ὅρο Μακεδονία, ποὺ εἶναι γνωστὸς ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τῆς κλασσικῆς Ἑλλάδας-, καθὼς ὅταν ἐκεῖνος ρωτήθηκε, “Ποιοὶ εἶναι οἱ Μακεδόνες;”, ἀκολούθησε ἡ λακωνικὴ ἀπάντηση: «Μακεδόνες Ἕλληνές εἰσι – Οἱ Μακεδόνες εἶναι Ἕλληνες.»
Θέλω νὰ διευκρινίσω ὅτι ἡ ἐπικράτεια ἀπὸ τὸ Κουμάνοβο ἕως τὴ Βίτολα, τὴν Ἀχρίδα καὶ τὰ Σκόπια εἶναι Νότια Σερβία, γιὰ τὴν ὁποία ἡ Ἑλλάδα ποτὲ δὲν εἶχε, οὔτε ἔχει τώρα, κανένα ἐδαφικὸ δικαίωμα. Ἀντίθετα, Μακεδονία εἶναι τὸ ὄνομα τῆς βόρειας ἑλληνικῆς ἐπαρχίας. Παρὰ ταῦτα, οἱ γιουγκοσλαβικὲς κομμουνιστικὲς ἀρχὲς καὶ ὁ αὐστροοῦγγρος διοικητὴς παραποίησαν αὐτὸ τὸ γεγονός, ἔτσι ὥστε νὰ δώσουν στὴν τεχνητὴ δημιουργία τους -στὴ θέση τῆς Νότιας Σερβίας- τὸ ὄνομα τῆς βόρειας ἑλληνικῆς ἐπαρχίας τῆς Μακεδονίας, ἡ ὁποία εἶναι ἑλληνικὴ ἐδῶ καὶ 3000 χρόνια καὶ θὰ παραμείνει ἔτσι μέχρι τὸ τέλος τοῦ κόσμου. Εἶναι προφανὲς ὅτι ὁ νεοεμφανιζόμενος ἐθνοφυλετισμὸς τῶν λεγόμενων «Μακεδόνων» ὑπηρέτησε μόνο τὸν σκοπὸ τῆς διάσπασης τῆς Σερβικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας.
Σὲ αὐτὸ τὸ σημεῖο, θέλω νὰ τονίσω ὅτι ὅσο ζῶ σὲ αὐτὸν τὸν κόσμο καὶ ὅσο φέρω ἐντός μου τὸ αἷμα τῶν προγόνων μου ἀπὸ τὴ Μικρὰ Ἀσία (Πρόδρομος, Μαρία, Συμεών, Ἀβραάμ, Βασιλική, Πολυξένη, Ἄννα, Χαρίκλεια καὶ ἄλλοι), θὰ ὑπερασπιστῶ μὲ τὴ ζωή μου ὅ,τι ἀνήκει στὸν ἑλληνικὸ πολιτισμό, τὸν μεγαλύτερο στὴν ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητας. Κανείς, οὔτε κἄν οἱ Σέρβοι κομμουνιστές, ποὺ εἶναι ἐξ ἄλλου προδότες τοῦ λαοῦ καὶ τῆς Ἐκκλησίας τους, ὅπως οἱ Aleksandar Rankovic, Slobodan Penezic Krcun, Petar Stambolic, Isa Jovanovic, Dragi Stamenkovic καὶ ἄλλοι, πού, μὲ τὴν πρόθεσή τους νὰ βλάψουν τὸν δικό τους λαὸ καὶ τὴν πατρίδα τους, ὅλα χάριν τοῦ αὐστροούγγρου διοικητῆ, ἀπέκοψαν ἕνα μέρος τῆς Νότιας Σερβίας καὶ τὸ ὀνόμασαν μὲ τὸ κλεμμένο ὄνομα τῆς βόρειας ἑλληνικῆς ἐπαρχίας τῆς Μακεδονίας. Ἐδῶ, ἔχω μία μικρὴ καὶ ὄμορφη σημαία, στὴν ὁποία ἀναγράφεται: Ἡ Μακεδονία ἀνήκει στὴν Ἑλλάδα, καὶ θὰ παραμείνει ἔτσι μέχρι τὸ τέλος τοῦ κόσμου.
Ἐπιπλέον, ἔχω στὰ χέρια μου τὸ περιοδικὸ γιὰ παιδιὰ “Svetosavsko ZVONCE” τεῦχος 9 ἀπὸ τὸ 2023, ἕνα περιοδικὸ ποὺ ἱδρύθηκε πολλὰ χρόνια πρὶν ἀπὸ τὸν μέγα Σέρβο Πατριάρχη Γερμανό. Καὶ φανταστεῖτε τί ἔχουν βάλει σὲ αὐτὸν -ἀκόμα καὶ στὸ ἐξώφυλλο- οἱ σημερινοὶ ἀξιωματοῦχοι τῆς ΣΟΕ. Ἕνα χάρτη μὲ τὰ χρώματα τῶν Ἐπαρχιῶν τῆς ΣΟΕ στὰ Βαλκάνια, ἀπὸ τὸν ὁποῖο ἀφαιρέθηκε ὁλόκληρη ἡ Νότια ἢ Παλαιὰ Σερβία, ἀπὸ τὸ σῶμα τῆς κανονικῆς ΣΟΕ, τῆς ὁποίας ἡ αὐτοκεφαλία ἔτυχε διαπραγμάτευσης καὶ ἀποκτήθηκε ἀπὸ τὸν Ἅγιο Σάββα τὸ 1219. Μὲ ἀπογοήτευση καὶ ἀποστροφή, θὰ ἐπιστρέψω αὐτὸ τὸ ἀντίγραφο στὸ Πατριαρχεῖο καὶ θὰ τοὺς πῶ ὅτι τὸ ἐπιστρέφει ὁ Διογένης Βαλαβανίδης, ποὺ ὑπερασπίζεται τὴν ἑνότητα τῆς ΣΟΕ, ἐνῶ οἱ σημερινοὶ ἀξιωματοῦχοι τῆς ΣΟΕ, οἱ σύμβουλοί τους καὶ οἱ χορηγοί τους τὴν ὑπονομεύουν ἐμφανῶς.
Γι’ αὐτὸ θεώρησα ἀναγκαῖο νὰ ρωτήσω τὸν Πατριάρχη Πορφύριο, δεδομένου ὅτι αὐτοὶ ποὺ εἶναι πολὺ πιὸ κατάλληλοι ἀπὸ ἐμένα, γιὰ νὰ τὸ κάνουν, δυστυχῶς, δὲν εἶναι πιὰ μαζί μας, ὅπως: Ὁ Ἅγιος Ἐπίσκοπος Νικόλαος Βελιμίροβιτς, ὁ Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς, ὁ Πατριάρχης Γερμανός, ὁ Πατριάρχης Παῦλος, ὁ Πατριάρχης Εἰρηναῖος, ὁ Ἐπίσκοπος τῆς Σουμαντίας Σάββας καὶ πολλοὶ ἄλλοι.
Ἡ ἀπόφαση νὰ χορηγηθεῖ ἡ λεγόμενη αὐτοκεφαλία στὴν ὑποτιθέμενη «Μακεδονικὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία» εἶναι ἀκόμα πιὸ ἀκατανόητη, δεδομένου ὅτι αὐτὸ τὸ ζήτημα ἐπιλύθηκε στὶς 24 Μαΐου 1967, μὲ ἀπόφαση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, ἀριθ. 44, ἀρχεῖο 10 (ἔχω ἕνα ἀντίγραφο αὐτῆς τῆς ἀπόφασης, ὁπότε ἂν κάποιος ἀπὸ τοὺς παρόντες ἐνδιαφέρεται, μπορῶ νὰ τοῦ τὸ παρέχω γιὰ ἔλεγχο).
Ἐπιπλέον, θέλω νὰ ὑπενθυμίσω στοὺς σημερινοὺς ὑψηλόβαθμους ἀξιωματούχους τῆς ΣΟΕ ὅτι πρὶν ἀπὸ τὴν ἔναρξη τῆς Συνόδου τοῦ 1967, ὑποβλήθηκαν ἀναφορὲς ἀπὸ τὸν Dr. S. Troicki καὶ τὸν Dr. B. Gardasevic, εἰδικοὺς στὸν Κανονικὸ Δίκαιο, μὲ θέμα: «Ἔχει ἡ Μακεδονικὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τὶς προϋποθέσεις γιὰ τὴν ἀπόκτηση αὐτοκεφαλίας;». Στὶς λεπτομερεῖς ἀναφορὲς παρουσιάστηκε μία σειρὰ ἐγγράφων ποὺ δείχνουν ὅτι ἡ ὑποτιθεμένη «Μακεδονικὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία» ΔΕΝ ἔχει τὶς προϋποθέσεις γιὰ τὴν ἀπόκτηση αὐτοκεφαλίας. (Ἀρχεῖο ἀριθ. 1006/ἐγγραφὴ 149, 10 Μαρτίου 1967).
Ἐπίσης, ὅσον ἀφορᾶ τὸν «Ἀρχιεπίσκοπο Ὀχρίδας», σὲ μία ἀναφορὰ μὲ θέμα «Εἶναι ἡ Μακεδονικὴ Ἐκκλησία ἡ διάδοχος τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀχρίδος;», ὁ Καθηγητὴς Dr. Branko Cisarzh παρουσιάσε μία ἐπισκόπηση τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀχρίδος καὶ εἶπε: «Ἡ δήλωση τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Ὀχρίδας στὴν (τότε) Κομμουνιστικὴ Δημοκρατία τῆς Μακεδονίας εἶναι μόνο στὸ ὄνομα, καὶ μὲ κανένα ἄλλο τρόπο δὲν εἶναι διάδοχος τῆς ἑλληνικῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀχρίδος.” (Ἀρχεῖο ἀριθ. 1006/ἐγγραφὴ 149, 10 Μαρτίου 1967).
Λόγῳ ὅλων τῶν προαναφερθέντων, ἀπὸ αὐτὸ τὸ βῆμα, ρωτᾶμε τὸν Πατριάρχη Πορφύριο, ἂν μὲ αὐτὴ τὴν ἐνέργεια «ἔχει διαπραχθεῖ αὐτοκτονία τῆς Ἐκκλησίας μας», καὶ γιατί ἔγινε αὐτό; Ἔγινε ὑπὸ τὴν ἐπήρεια γεωπολιτικῶν, ἀνατολικῶν παπιστικῶν ἢ τοπικῶν κοσμικῶν λόγων; Ὁποιοιδήποτε καὶ ἂν εἶναι οἱ λόγοι, θὰ ὁδηγήσουν ἀναπόδραστα σὲ σοβαρὲς καὶ δριμεῖες συνέπειες γιὰ τὴν ΣΟΕ καὶ τὸν σερβικὸ λαὸ συνολικά.
Ρωτᾶμε τὸν Σέρβο Πατριάρχη, ἔχει κανεὶς στὴν ΣΟΕ παρατηρήσει ὅτι ὁ κακόδοξος Πατριάρχης Βαρθολομαῖος Α΄, στὶς δημόσιές του ὁμιλίες, δὲν χρησιμοποιεῖ πλέον τὸν ὅρο Σερβικὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ἀλλὰ μᾶλλον τὸ «Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Σερβίας»; Μήπως αὐτό, ὡς Σέρβος Πατριάρχης, Σᾶς δεικνύει ὅτι ὁ κακόδοξος Πατριάρχης Βαρθολομαῖος Α΄, μὲ αὐτὸ τὸ μήνυμά του, σκοπεύει ἴσως σὲ περαιτέρω προσέγγιση ὁλόκληρης τῆς διασπορᾶς τῆς ΣΟΕ (ἡ ὁποία βρίσκεται ἐκτὸς τῶν ἐπίσημα ἀναγνωρισμένων κρατικῶν συνόρων τῆς Δημοκρατίας τῆς Σερβίας), γιὰ νὰ «τὴν θέσει ὑπὸ τὴν δικαιοδοσία του»;
Ἂν ὡς Σέρβος Πατριάρχης αὐτὸ δὲν Σᾶς εἶναι ἀρκετό, θέλουμε νὰ σᾶς ρωτήσουμε, ἔχει γιὰ ἐσᾶς κάποια σημασία ἡ διαδικασία κανονικοποιήσεως ἀπὸ τὸν Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Ἰερεμία Α΄, ἰδιαίτερα κατὰ τὴν ἴδια ἡμέρα ποὺ ἐσεῖς, στὸν Καθεδρικὸ Ναὸ τοῦ Βελιγραδίου, ἐξεδώσατε ἕνα ἐπιζήμιο Τόμο πρὸς τὴ λεγόμενη «Μακεδονικὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία – Ἀρχιεπισκοπὴ Ὀχρίδας»; Φανταστεῖτε, παρακαλῶ, τί εἴδους «σύμπτωση», καθὼς ἔτσι ἀκριβῶς ὁ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Ἰερεμίας Α΄ τὸ 1531 ΑΝΗΡΕΣΕ τὴν ΑΥΤΟΚΕΦΑΛΙΑ τῆς ΣΟΕ. Βλέπετε ἕνα συμβολισμὸ σὲ αὐτὴ τὴν ἐνέργεια, ἢ μήπως τὴν ἐντελῶς σαφῆ πρόθεση τοῦ ἡγέτη τοῦ Φαναριοῦ καὶ τὸ μήνυμα ποὺ Σᾶς ἔστειλε;
Ἐπίσης, ὡς ἐπικεφαλῆς τῆς ΣΟΕ, Σᾶς ρωτᾶμε, γιατί, ἀπὸ τὴ θέση ποὺ κατέχετε, χωρὶς καμία λογικὴ καὶ ἀντικειμενικότητα, προσβάλλετε μία εὐρεῖα ὁμάδα διανοούμενων, πίσω ἀπὸ τοὺς ὁποίους βρίσκεται τεράστιος ἀριθμὸς πιστῶν, καὶ στὴν πρώτη γραμμὴ τῶν ὁποίων ἦταν ὁ ἐκλεκτὸς ἱστορικὸς καὶ ἀκαδημαϊκός μας Vasilije Krestic, ποὺ εἶναι 92 ἐτῶν καὶ ἔχει πάνω ἀπὸ 40 χρόνια ἀκαδημαϊκῆς ἐμπειρίας, γιατί τοὺς ἀποκαλέσατε «συνήθεις ἀδαεῖς καὶ κλασσικοὺς ὑποκριτές»; Αὐτοὶ σᾶς ἀπευθύνθηκαν μὲ σεβασμὸ καὶ μεγάλη ἐκτίμηση, γιὰ νὰ σᾶς ἐξηγήσουν τὸν λόγο γιὰ τὴν προστατευτική σας στάση, ὅσον ἀφορᾶ τὶς ἀπρεπεῖς δηλώσεις τοῦ Ἐπισκόπου Pakrac Jovan Culibrk, ποὺ προτιμᾶ νὰ παρουσιάζεται ὡς μέλος μονάδας ἀλεξιπτωτιστῶν παρὰ ὡς Σέρβος Ἐπίσκοπος, σχετικὰ μὲ τὴ δραστικὴ μείωση τοῦ ἀριθμοῦ τῶν σερβικῶν θυμάτων στὴ διαπραχθεῖσα γενοκτονία κατὰ τὴ διάρκεια τοῦ Ἀνεξαρτήτου Κράτους τῆς Κροατίας [κρατίδιο ὑποχείριο τῶν Ναζὶ] στὸ Γιασένοβατς, καὶ σὲ ἐκείνη τὴν περίσταση, ζήτησαν τὴν ἀπομάκρυνσή του ἀπὸ τὴ θέση τοῦ προέδρου τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου τοῦ Μουσείου Θυμάτων Γενοκτονίας.
Σεβαστοὶ πατέρες, κυρίες καὶ κύριοι, ἀγαπητοὶ φίλοι,
ὅσον ἀφορᾶ στὴν ἐπίθεση κατὰ τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας συνολικά, ἡ ἐφημερίδα «Политика» («Πολίτικα») στὶς 4 Ἰουνίου 2022, ἀνέφερε, καὶ ἡ εἰδησεογραφικὴ ἑταιρεία «Танјуг» μετέδωσε, ὅτι ὁ Ὑπουργὸς Ἐξωτερικῶν τῆς Ρωσικῆς Ὁμοσπονδίας, Σέργκεϊ Λαβρόφ, δήλωσε ὅτι τὰ τελευταῖα χρόνια, μὲ τὴν πρωτοβουλία τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν, «ὁ Πατριάρχης τῆς Κωνσταντινούπολης χρησιμοποιεῖται, γιὰ νὰ καταστραφεῖ ἡ Ὀρθοδοξία». Ὁ ἐπικεφαλῆς τῆς ρωσικῆς διπλωματίας πρόσθεσε ὅτι «εἶναι γνωστὲς οἱ καταστροφικὲς δραστηριότητες ποὺ ἔχουν ἀναληφθεῖ στὴν Οὐκρανία ὅσον ἀφορᾶ τὴν Οὐκρανικὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Ἔχει δημιουργηθεῖ μία παραδομὴ μὲ τὴν ὀνομασία ‘Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας’. Τὸ σχέδιο εἶναι προφανὲς καὶ δύσκολο νὰ ἀποκρυβεῖ, καθὼς προσπαθοῦν τώρα νὰ διασπάσουν, τόσο τὴν Σερβικὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ὅσο καὶ τὴν Συριακὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Αὐτὸ ἀποτελεῖ μέρος τῆς τρέχουσας πορείας τῆς Δύσης, ποὺ στοχεύει στὴν ὑπονόμευση τοῦ ὁ,τιδήποτε σχετίζεται μὲ τὴ Ρωσία, τοὺς Σλάβους καὶ τὴν Ὀρθοδοξία».
Ὅσον ἀφορᾶ στοὺς λεγόμενους «ἐπιζήμιους τόμους», σὲ αὐτὴ τὴν περίσταση, θέλω νὰ ὑπενθυμίσω στὸν ἐπικεφαλῆς τῆς ΣΟΕ ὅτι ὅσον ἀφορᾶ στὴν λεγόμενη «Μακεδονικὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία», ὁ Γέροντας Ἰουστῖνος Πόποβιτς εἶπε ἤδη τὸ 1959: «Μὲ μία τόσο καταστροφικὰ ἀνορθόδοξη καὶ μοιραία ἀπόφαση γιὰ τὸ ζήτημα τῆς Μακεδονικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, ὁ Ἅγιος Σάββας θὰ καιγόταν ξανά. Καὶ μαζί του, θὰ καιγόντουσαν ὅλα τὰ δόγματα καὶ οἱ κανόνες τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ».
Σχετικὰ μὲ τὸ ἴδιο θέμα, ὁ Ἅγιος Ἐπίσκοπος Νικόλαος Βελιμίροβιτς εἶπε: «Αὐτὴ ἡ αὐτοαποκαλούμενη καὶ αὐτοπιστοποιημένη ἐκκλησιαστικὴ ὀργάνωση διασπᾶ τὴν ἑνότητα τοῦ δικοῦ της λαοῦ. Μπορεῖ κάποιος Σέρβος κληρικὸς νὰ ἀναγνωρίσει καὶ νὰ ἐπιτρέψει αὐτὴ τὴν διάσπαση τοῦ δικοῦ του λαοῦ; Ἕνας πατριώτης-κληρικὸς δὲν μπορεῖ, μόνο ἕνας προδότης;”
Περαίνοντας, ἀπευθύνουμε στὸν Πατριάρχη Πορφύριο ἕνα κρίσιμο ἐρώτημα: γιατί ἡ ἀπόφαση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς ΣΟΕ γιὰ τὴν ἀναγνώριση τῆς αὐτοκεφαλίας τῆς «Μακεδονικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας – Ἀρχιεπισκοπῆς Ὀχρίδας» δὲν δημοσιεύθηκε στὸν «Гласнику» («Κήρυκα») τῆς ΣΟΕ, ἀλλὰ δημοσιεύθηκε μόνο κάποια ἀνακοίνωση. Ἐμεῖς γνωρίζουμε ὅτι κάθε ἀνακοίνωση εἶναι ἁπλῶς ἐνημερωτική, ἐνῶ μία ἀπόφαση φέρει πολὺ μεγαλύτερο βάρος, ἐπειδὴ εἶναι νομικὰ δεσμευτικὴ καὶ καταχωρημένη ὑπὸ συγκεκριμένο ἀριθμό. Ἐὰν ὅλα ἔγιναν σύμφωνα μὲ τοὺς κανόνες τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας, γιατί τέτοιοι ἑλιγμοί, ποὺ μόνο ἀμφιβολίες μποροῦν νὰ προκαλέσουν γιὰ τὴν ὀρθότητά της; Γι’ αὐτό, ρωτᾶμε τὸν ἐπικεφαλῆς τῆς ΣΟΕ, ὑπῆρξε καμία συζήτηση γι’ αὐτὸ τὸ θέμα στὴ Σύνοδο, καὶ γιατί ὁ «Κήρυκας» δὲν ἀναφέρει τὸν ἀριθμὸ πρωτοκόλλου καὶ τὴν ἡμερομηνία, καθὼς καὶ τὸν ἀριθμὸ τῶν πρακτικῶν καὶ τὴν ἡμερομηνία; Δὲν ἀνακοινώθηκε ποιὸς ψήφισε στὴ Σύνοδο, οὔτε πῶς λήφθηκε ἡ ἀπόφαση. Γνωρίζουμε καλὰ ὅτι, ὅταν λαμβάνονται ἀποφάσεις τῆς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας, οἱ ὁποῖες εἶναι κανονικῆς ἢ δογματικῆς φύσης, πρέπει νὰ δημοσιεύονται στὸν «Κήρυκα», ἀκόμα κι ἂν εἶναι μόνο σὲ μορφὴ ἀποσπάσματος ἀπὸ τὰ πρακτικά. Ὁ τρόπος ποὺ παρουσιάζεται στὸν «Κήρυκα», τὸ ἐπίσημο δελτίο τῆς ΣΟΕ, δίνει τὴν ἐντύπωση ὅτι ὑπάρχει μία προσπάθεια νὰ ἀποκρυβοῦν ὁρισμένα γεγονότα.
Πολλοὶ καλοπροαίρετοι ἄνθρωποι μοῦ λένε ὅτι ἐνεργῶ μὲ ὑπερβολικὸ θάρρος σὲ μία περίοδο ποὺ αὐτὸ δὲν εἶναι ἀνεκτό. Καὶ τοὺς ἀπαντῶ ὅτι, ἐὰν ὁ Κύριος καὶ Θεὸς θυσίασε τὸν μοναδικό του Υἱό, γιὰ νὰ σώσει τὴν ἀνθρωπότητα, βασισμένος στὴν θεϊκή του πίστη γιὰ τὴν ἀνθρωπότητα, τότε ὁποιαδήποτε συζήτηση γιὰ τὴν θυσία μου πρὸς τὸν Θεό, τὴν Ἀλήθειά Του καὶ τὴ Δικαιοσύνη Του, εἶναι ἀσήμαντη. Σὲ ἁπλὴ γλώσσα, μία μεγαλύτερη θυσία ἀπὸ τὴ δική του εἶναι ἀδιανόητη, ὄχι μόνο γιὰ νὰ δοξαστεῖ ὁ Κύριος, ἀλλὰ γιὰ νὰ σωθεῖ ἡ ἀνθρωπότητα.
Μετὰ ἀπὸ ὅλα αὐτὰ ποὺ εἰπώθηκαν, ἀφήνουμε ἐσᾶς, ἀγαπητοὶ ἐπισκέπτες καὶ ἀγαπητοὶ ἀκροατές, νὰ συμπεράνετε ἐὰν ὁ μέγας Σέρβος Πατριάρχης Γερμανὸς κατηγορήθηκε δικαίως ὡς «Κόκκινος Πατριάρχης», ἢ ἐὰν μπορεῖ αὐτὸ νὰ εἰπωθεῖ σήμερα -μετὰ ἀπὸ ὅλα ὅσα ἔχετε ἀκούσει- γιὰ κάποιο ἄλλο πρόσωπο;;; Ὁμοίως, ἀφήνουμε στὴ συνείδησή σας νὰ κρίνετε ποιὰ ἦταν τὰ κίνητρα καὶ οἱ λόγοι ποὺ καθοδήγησαν τὴ σημερινὴ ΣΟΕ, στὴν ἐθελούσια ἀποχώρηση ἀπὸ τὴ δικαιοδοσία τῆς Νότιας Σερβίας (ἢ Παλαιᾶς Σερβίας), γιὰ τὴν ὁποία χιλιάδες Σέρβοι στρατιῶτες ἔχυσαν αἷμα καὶ ἄφησαν τὰ ὀστᾶ τους, ὅπως ἀποδεικνύεται ἀπὸ ἐντελῶς ἀτημέλητους τάφους Σέρβων ἡρώων καὶ πολεμιστῶν!
Θὰ ὁλοκληρώσω τὴν ὁμιλία μου μὲ τὶς λέξεις: Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱὲ τοῦ Θεοῦ – ὅσα εἶπα σήμερα, τὰ εἶπα μὲ εἰλικρίνεια, ἀντικειμενικότητα καὶ θάρρος, γιὰ νὰ διατηρήσω τὴν Μία, Ἁγία, Συνοδικὴ καὶ Ἀποστολική σου Ἐκκλησία. Παντοδύναμε Θεέ, ποὺ σταυρώθηκες γιὰ τὶς ἁμαρτίες μου, προσεύχομαι νὰ εἶσαι πάντοτε μαζί μου.
Σᾶς εὐχαριστῶ γιὰ τὴν προσοχή σας
* Ὁ κ. Βαλαβανίδης ἐγεννήθη εἰς τὸ Βελιγράδιον (1955), ἡ οἰκογένειά του κατάγεται ἀπὸ τὴν Μικρὰν Ἀσίαν, ἐγκαταστάθη εἰς τὴν Σερβίαν πρό ἑκατὸ καὶ πλέον ἐτῶν. Ἐξεπαιδεύθη εἰς τὴν σερβικὴν γλῶσσαν καὶ δὲν ξέρει νὰ γράφη τήν ἑλληνικήν, γνωρίζει ὅμως τὴν προφορικὴν γλῶσσαν ἀρκετὰ καλὰ, ὥστε νὰ συνομιλῆ μὲ τοὺς συμπατριώτας του.
