Πνευματικὴ ἡγεσία, πάει καιρὸς ποὺ θέλω νὰ σοῦ μιλήσω. Θέλω νὰ σοῦ ἐκφράσω τὰ αἰσθήματά μου, θέλω πολλὰ νὰ σὲ ρωτήσω…
Πνευματικὴ ἡγεσία, ποῦ εἶσαι; Ζεῖς σ’ αὐτὸν τὸν τόπο, βλέπεις, ἀκοῦς, ἀντιλαμβάνεσαι; Θυμᾶσαι τὸ χθές, συνειδητοποιεῖς σὲ ποιὰ κατάσταση ἔχουμε περιέλθει σήμερα, ὀσμίζεσαι τὸ αὔριο;
Τὸ σίγουρο εἶναι πὼς δὲν σοῦ λείπουν οἱ ἱκανότητες. Ἔχεις τὴν δύναμι, ἔχεις τὰ προσόντα καὶ μπορεῖς νὰ προσφέρης πολλὰ στὸν δύστυχο τόπο μας.
Πνευματικὴ ἡγεσία, ἔχασες τὴν ὅρασί σου ἢ ἐθελοτυφλεῖς;
Ἔχασες τὴν ἀκοή σου ἢ ἀδιαφορεῖς;
Ἔχασες τὴν λαλιά σου ἢ ἐν ἐπιγνώσει σιωπᾶς;
Πνευματικὴ ἡγεσία, μὴ μᾶς προδίδης κι ἐσύ… Οὔτε σὲ μᾶς ἀξίζει οὔτε σὲ σένα πρέπει.
Ποῦ εἶσαι; Δὲν σὲ βλέπω, ἀλλὰ γιατί; Ἢ ἐγὼ δὲν βλέπω ἢ ἐσὺ δὲν ὑπάρχεις.
Σὲ παρακαλῶ, πνευματικὴ ἡγεσία, ἂν ὑπάρχης, ἂν ὑπῆρξες ποτέ, ἀνάλαβε τὶς εὐθύνες σου. Βγὲς ἀπὸ τὸν λήθαργο, δράξε τὰ ἡνία, δῶσε περιεχόμενο στὸ φαλκιδευμένο πρὸ καιροῦ ὄνομά σου.
Δὲν δικαιοῦσαι νὰ καθιστᾶς τὸν ἑαυτό σου ἀπὸ πνευματικὴ ἡγεσία πνευματικὸ οὐραγό.
Πνευματικὴ ἡγεσία, ἂν δὲν ὑπνωστῆς, ξύπνα μας.
Ἂν δὲν φιμώθηκες, μίλα μας.
Ἂν δὲν ἀποπροσανατολίστηκες, ὁδήγησέ μας.
Ἐκτὸς κι ἂν ἀρνῆσαι τὸν ρόλο σου.
Ἐκτὸς κι ἂν καμαρώνης τὰ χάλια μας.
Ἐκτὸς κι ἄν… αὐτὸς ἦταν ὁ στόχος σου,
ὁπότε ἱκανοποιημένη πιὰ ἀναπαύεσαι…»
Τὸ κείμενο αὐτὸ ἦλθε στὴν μνήμη μου καὶ τὸ ἀναζήτησα στὴ βιβλιοθήκη μου ἀνάμεσα σὲ πολλοὺς τόμους τοῦ Ὀρθόδοξου Περιοδικοῦ «Λυδία» (τ. 430 – Δεσκ. 2008).
Ἐπίκαιρο καὶ σήμερα, ὅπου οἱ πάντες διαπιστώνουν πὼς εἶναι τραγικὸ τὸ ἔλλειμμα πνευματικῆς ἡγεσίας στὴ χώρα μας.
Κομμάτι τῆς πνευματικῆς αὐτῆς ἡγεσίας καὶ ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῶν Ἐπισκόπων τῆς Ἑλλαδικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας.
Δὲν ὑστερεῖ σὲ τίποτε καὶ τὸ κομμάτι αὐτὸ τοῦ συνόλου τῆς πνευματικῆς ἡγεσίας αὐτοῦ τοῦ δύστυχου τόπου.
Ὁ πιστὸς λαὸς τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Περιστερίου, ἐδῶ καὶ ἕνα χρόνο τώρα, βιώνει τὴν ἄκρα τοῦ τάφου σιωπὴ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου γιὰ τὴν αὐθαίρετη καὶ ἀσεβῆ πράξη τοῦ Περιστερίου Γρηγορίου, δηλαδή, τὴν ἀφαίρεση τοῦ Ἐσταυρωμένου ἀπὸ τὴν Ἁγία Τράπεζα ὅλων τῶν Ἱερῶν Ναῶν τῆς πόλεως τοῦ Περιστερίου. Καὶ ἐνῷ τὸ ποίμνιο τῆς Μητροπόλεως ἔχει ἀναστατωθεῖ καὶ πολὺς ὁ σκανδαλισμός, γιὰ τὴν Ἱερὰ Σύνοδο «πέρα βρέχει»!
Μήπως, τελικά, καὶ ἐκεῖνο ποὺ εἶχε λεχθεῖ πρὸ 25 ἐτίας καὶ πλέον ἀπὸ τὸν μακαριστὸ καθηγητὴ Πρωτοπρεσβύτερο π. Ἰωάννη Ρωμανίδη εἶναι γεγονός;
«Διατὶ ὁ διάβολος εἰς τὰς ἡμέρες μας ἔχει πάει διακοπές;
Γιατί τὸ ἔργο του τὸ συνεχίζουν οἱ Ἐπίσκοποι».
Πατέρες μας, μᾶς ἀκοῦτε;
Διαψεύσατε τὰ παραπάνω, ἀποδείξατε πὼς καὶ «ὦτα ἔχετε ἀκούειν» καὶ φωνὴ καὶ πὼς τὸ κομμάτι τὸ δικό σας τῆς πνευματικῆς μας ἡγεσίας δὲν ἔχει περιπέσει σὲ λήθαργο.
Εὐχόμαστε καὶ τὸ ἐλπίζουμε.
Ὁ ἐν Χριστῷ ἀδελφὸς
Θεόφιλος
* * *
Υ.Γ. Στὸν Ἱ. Μητροπολιτικὸ Ναὸ τοῦ Περιστερίου τὸ Ἀντίδωρο διανέμεται σὲ σφραγισμένο νάϋλον σακκουλάκι, στὸ ὁποῖο ἀπεικονίζεται ἡ σφραγίδα τοῦ προσφόρου.
Διερωτῶμαι: Εἶναι σωστὴ ἡ ἐνέργεια αὐτή; Ἐπιτρέπεται τὸ σακκουλάκι αὐτὸ νὰ πεταχθεῖ στὰ σκουπίδια ἢ τὴν ἀνακύκλωση; Ἐὰν νομίζετε πὼς θὰ ὠφεληθοῦμε, σχολιάσατε τὸ γεγονός.
Εφημερίδα Ορθόδοξος Τύπος
