31 Ιαν 2024
Άρθρο του πρωτοπρεσβυτέρου Θεοδώρου Ζήση
Ὁμότιμου Καθηγητή Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ.
Καμμία Ὀρθόδοξη χώρα δέν νομοθέτησε ὑπέρ τοῦ γάμου τῶν Ὁμοφυλοφίλων
1. Ἡ αὐτοκέφαλη ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας δέν ἔχει πανορθόδοξη ἀναγνώριση
Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἔχει διαχρονικά τήν συνείδηση ὅτι μόνον αὐτή εἶναι ἡ Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως, καί ὅτι ὅλες οἱ ἄλλες χριστιανικές κοινότητες, ἐκτός αὐτῆς, εἶναι αἱρέσεις καί σχίσματα. Καί αὐτή ἡ βεβαιότητα στηρίζεται εἰς τό ὅτι μόνον αὐτή ἐκράτησε καί διετήρησε διαχρονικά τόν καθολικό κανόνα τῆς Πίστεως, ὅπως πραδόθηκε ἀπό τούς Ἁγίους Ἀποστόλους, χωρίς προσθῆκες, ἀφαιρέσεις καί ἀλοιώσεις.
Μέχρι καί τόν 19ο αἰώνα, μετά καί τήν ἀπόσχιση τοῦ Παπισμοῦ ἀπό τό σῶμα τῆς Μιᾶς Ἐκκλησίας τόν 11ο αἰώνα καί την χειρότερη ἀπόσχιση τῶν Προτεσταντῶν ἀπό τόν Παπισμό τόν 16ο αἰώνα, ἡ Ἐκκλησία τῆς Κωνσταντινουπόλεως, ὡς ἔχουσα τά πρεσβεῖα τιμῆς ἀνάμεσα στίς λοιπές τοπικές ἐκκλησίες, πρωτοστατοῦσε στούς ἀγῶνες γιά τήν ἑδραίωση καί ἐξάπλωση τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἀπό τίς ἀρχές τοῦ 20ου αἰώνα εἶναι συνδιαμορφώτρια καί κήρυκας τῆς παναίρεσης τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί τοῦ Συγκρητισμοῦ.
Πρόλαβε πρό τοῦ δυτικοῦ σχίσματος καί μετέδωσε τήν Ὀρθοδοξία στούς σλαβικούς λαούς, οἱ ὁποῖοι εὐγνωμόνως σέβονται και τιμοῦν τούς Ἕλληνες ὡς φωτιστές καί διδασκάλους. Μετά ταῦτα στόν ἀριθμό τῶν τεσσάρων πρεσβυγενῶν πατριαρχείων (Κωνσταντινουπόλεως, Ἀλεξανδρείας, Ἀντιοχείας καί Ἱεροσολύμων) μέ τήν ἀναγνώριση ἤ χορήγηση αὐτοκεφαλίας, λόγῳ τῆς δημιουργίας νέων ἐθνικῶν κρατῶν, οἱ τέσσερες αὐτοκέφαλες πρεσβυγενεῖς ἐκκλησίες πού ἀναφέραμε ἔγιναν δεκατέσσερες. Προστίθενται δηλαδή οἱ ἐκκλησίες α) Ρωσίας, β) Σερβίας, γ) Ρουμανίας, δ) Βουλγαρίας, ε) Γεωργίας, στ) Κύπρου, ζ) Ἑλλάδος, η) Πολωνίας, θ) Ἀλβανίας καί ι) Τσεχίας καί Σλοβακίας. Δέν συναριθμοῦμε τήν Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας, διότι ἡ αὐτοκεφαλία δέν χορηγήθηκε στήν κανονική Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ὑπό τόν μητροπολίτη Ὀνούφριο, ἀλλά σέ σχισματική μερίδα Οὐκρανῶν ὑπό τόν μητροπολίτη Ἐπιφάνιο, μετά ἀπό ἀντικανονική καί διαιρετική εἰσπήδηση τοῦ πατριάρχου Βαρθολομαίου σέ ξένη δικαιοδοσία γιά ἐξυπηρέτηση γεωπολιτικῶν σχεδίων τῶν Δυτικῶν, πού ἐπιδιώκουν νά ἀποσπάσουν ὄχι μόνο πολιτικά ἀλλά καί ἐκκλησιαστικά τήν Οὐκρανία ἀπό τήν Ρωσία. Ἡ συντριπτική πλειοψηφία τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καί τῶν Ὀρθοδόξων πιστῶν δέν ἀναγνωρίζουν τούς σχισματικούς τῆς Οὐκρανίας ὡς κανονική αὐτοκέφαλη ἐκκλησία. Καί ἀφοῦ δέν ὑπάρχει πανορθόδοξη συνοδική ἀναγνώριση, κακῶς καί ἀντικανονικῶς μνημονεύεται ὁ σχισματικός Ἐπιφάνιος ὡς 15ος προκαθήμενος, ἀπό τέσσερες μόνον, δυστυχῶς ἑλληνόφωνες, ἐκκλησίες (Κωνσταντινουπόλεως, Ἀλεξανδρείας, Κύπρου καί Ἑλλάδος)1.
2. Ὑποτονική καί ἀναποτελεσματική ἡ ἀντίδραση τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Συνένοχοι οἱ Ἐπίσκοποι
Ἀπό τίς δεκατέσσερες (14) λοιπόν τοπικές ἐκκλησίες, πού συγκροτοῦν τήν Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία, οἱ ἑπτά (7) δροῦν καί ἐνεργοῦν μέσα στά ὅρια ἐλεύθερων καί ἀνεξάρτητων κρατῶν, οἱ πολῖτες τῶν ὁποίων στήν συντριπτική τους πλειοψηφία εἶναι Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, καί γιά τόν λόγο αὐτό οἱ χῶρες αὐτές χαρακτηρίζονται ὡς Ὀρθόδοξες χῶρες, καί ἐξακολουθοῦν πράγματι νά ἀκολουθοῦν τήν Ὀρθόδοξη Πίστη καί Παράδοση, παρά τήν λυσσαλέα καί ἐπίμονη προσπάθεια τῆς ἀποχριστιανισμένης Δύσης, Εὐρώπης καί Ἀμερικῆς, νά τίς καταστήσουν ἄθρησκα καί οὐδετερόθρησκα κράτη. Οἱ Ὀρθόδοξες αὐτές χῶρες κατά σειρά τῶν Διπτύχων τῆς Ἐκκλησίας εἶναι οἱ ἑξῆς: Ρωσία, Σερβία, Ρουμανία, Βουλγαρία, Γεωργία, Κύπρος, Ἑλλάδα2.
Ἀπό τόν καιρό λοιπόν πού ἄρχισε παγκοσμίως συστηματικά καί σχεδιασμένα ἡ προβολή τῆς Ὁμοφυλοφιλίας μέ πρόσχημα τά δῆθεν δικαιώματα τῶν ΛΟΑΤΚΙ, ὡσάν νά ὑπάρχει δικαίωμα στήν ἁμαρτία νομικά καί ἠθικά, μέ στόχο βέβαια νά πληγοῦν ἡ χριστιανική Ἠθική καί ἡ κοινωνική εὐστάθεια καί εἰρήνη, ἀντέδρασαν δυναμικά οἱ ὀρθόδοξες ἐκκλησίες τῶν χωρῶν πού ἀναφέραμε καί δέν ἐπέτρεψαν στίς πολιτικές ἡγεσίες νά προχωρήσουν στήν νομιμοποίηση καί ἀθώωση τῆς φρικτῆς καί κορυφαίας ἁμαρτίας τοῦ Σοδομισμοῦ. Ἡ Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἐνῶ λόγῳ ἱστορίας καί πολιτιστικῆς πνευματικῆς πρωτοπορίας ἔπρεπε νά ἡγεῖται στήν προάσπιση τῶν ἀρχῶν τοῦ Εὐαγγελίου καί νά δίδει τό παράδειγμα καί στίς ἄλλες Ὀρθόδοξες ἐκκλησίες, ὄχι μόνον δέν τό ἔπραξε πρώτη, ἀλλά οὔτε ἀκολούθησε, ἔστω καί ὡς οὐραγός. Ἀντίθετα γιά περισσότερα ἀπό δεκαπέντε χρόνια, ἀντιδρᾶ ὑποτονικά καί ἀναποτελεσματικά στίς παρελάσεις ὑπερηφανίας (Gay Pride) σέ Ἀθήνα καί Θεσσαλονίκη, πού ὀργανώνονταν ὑπό τήν αἰγίδα τῶν δημάρχων Καμίνη καί Μπουτάρη, στό Σύμφωνο Συμβίωσης Ὁμοφυλοφίλων τῆς κυβέρνησης Τσίπρα (2015) καί τώρα τό ἴδιο ὑποτονικά καί προσχηματικά στό πολύ χειρότερο νομοσχέδιο γιά τόν «γάμο» τῶν ὁμοφυλοφίλων τῆς δῆθεν συντηρητικῆς, παραδοσιακῆς δεξιᾶς κυβέρνησης τοῦ Κυριάκου Μητσοτάκη. Δέν θά τολμοῦσε ὁποιαδήποτε κυβέρνηση νά προχωρήσει σέ ὅλα αὐτά, που συνιστοῦν ὕβρη πρός τόν Δημιουργό, κατάργηση τοῦ Εὐαγγελίου, τῆς ἀρετῆς καί τῆς ἁγιότητας, καί ἀντεισαγωγή ἑτέρου εὐαγγελίου, τῆς ἁμαρτίας καί τῆς ἀσέλγειας, ἄν ἡ ἡγεσία τῆς Ἐκκλησίας, οἱ ἐπίσκοποι καί οἱ ἄλλοι κληρικοί, περνούσαμε ἀπό τά λόγια στά ἔργα, στίς πράξεις, καί ἐφαρμόζαμε αὐτά πού διδάσκει τό Εὐαγγέλιο, ὅταν ἐπιχειρεῖται εἰσαγωγή ἄλλου «Εὐαγγελίου», ὅπως τό ἀποσαφηνίζει τό στόμα τοῦ Χριστοῦ, ὁ Ἀπόστολος Παῦλος. Ἐπικρίνει τούς Χριστιανούς τῆς Γαλατίας, γιατί τόσο γρήγορα μεταπήδησαν «εἰς ἕτερον εὐαγγέλιον» καί ἀκολούθησαν τούς ταραχοποιούς πού μεταστρέφουν καί διαστρέφουν τό Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ. Μέ ἔμφαση καί κατηγορηματική ἐντολή λέγει πρός τούς Γαλάτες καί πρός τούς Χριστιανούς ὅλων τῶν ἐποχῶν, ἐπαναλαμβάνοντάς το μάλιστα δύο φορές, ὅτι ἀκόμη καί ἄν ἐγώ ὁ ἴδιος ἤ ἄγγελος ἀπό τόν οὐρανό σᾶς κηρύξουμε διαφορετικό εὐαγγέλιο ἀπό ἐκεῖνο πού σᾶς κηρύξαμε, νά εἴμαστε ἀναθεματισμένοι: «Ἀλλά καί ἐάν ἡμεῖς ἤ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμῖν παρ᾽ ὅ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω»3. Καί γνωρίζουμε τί ἐκήρυξε ὁ Ἀπόστολος Παῦλος γιά τήν Ὁμοφυλοφιλία4.
3. Μᾶς ἀπαγορεύθηκε ἀπό τόν ἐπίσκοπο νά ἀντιδράσουμε. Ἀπραγότεροι βατράχων
Ὅταν πολλοί ἀπό ἐμᾶς καί τό Ὀρθόδοξο ποίμνιο ἀρχίσαμε νά ἀντιδροῦμε στίς παρελάσεις ὑπερηφανίας καί ἑτοιμάζαμε καθόδους καί στό πεζοδρόμιο, μᾶς ἀπαγορεύθηκε στήν Θεσσαλονίκη ἀπό τόν τότε μητροπολίτης Ἄνθιμο. Στόν αὐλόγυρο τοῦ ἱστορικοῦ ναοῦ τοῦ Ἁγίου Δημητρίου, ὅπου «κρύψαμε» τήν συγκέντρωση, οἱ ἱερεῖς δέν μᾶς χορήγησαν οὔτε ἠλεκτρικό ρεῦμα γιά τήν μεγαφωνική ἐγκατάσταση, ἐνῶ στόν γράφοντα ἀπαγορεύθηκε νά ὁμιλήσει στήν σύναξη, ψαλλιδίσθηκε μάλιστα ἡ ἀφίσα πού ἔφερε τό ὄνομά του ὡς ὁμιλητῆ, μέ τήν δικαιολογία ὅτι ἔπρεπε νά φαίνεται ὅτι οἱ λαϊκοί ἀντιδροῦν καί ὄχι οἱ κληρικοί. Τό ποίμνιο ἐνεργεῖ δυστυχῶς χωρίς ποιμένες, ἀφημένο στήν διάθεση τῶν λύκων, ὅπως τό εἶχε προείπει ὁ Χριστός γιά τούς μισθωτούς ποιμένες5.
Τότε στενοχωρούμενοι γιά τήν δειλία αὐτή καί ἀνανδρία σέ ἄρθρο μας μέ τίτλο «Δέν μᾶς ἔφθανε ὁ Οἰκουμενισμός, ἦλθε καί ὁ Σοδομισμός», παρουσιάσαμε τά «Ἀξιομίμητα παραδείγματα Ὀρθοδόξων Χωρῶν» γράφοντας τά ἑξῆς: «Ἔχομε τό καλό παράδειγμα ἄλλων ἀδελφῶν ὈρθοδόξωνἘκκλησιῶν, οἱ ὁποῖες ἀπέτρεψαν ἤ τουλάχιστον κατεδίκασαν συνοδικά τίς παρελάσεις τῶν Ὁμοφυλοφίλων. Στήν Γεωργία πλῆθος πιστῶν, ἔχοντας ἐπικεφαλῆς ἐπισκόπους, ἱερεῖςκαί μοναχούς, παρεμπόδισαν τήν παρέλαση τῶν Ὁμοφυλοφίλων. Τό ἴδιο συνέβη καί στό Βουκουρέστι καί στό Βελιγράδι, ὅπου μάλιστα ἡ τότε ὑπουργός τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν Χίλαρι Κλίντον, παρά τήν παρεμπόδιση τῆς παρελάσεως τῶν Gay ἀπό τούς πιστούς, συνεχάρη τόν Σέρβο πρωθυπουργό, γιατί ἐπέτρεψε νά πραγματοποιηθεῖ ἡ ἐκδήλωση. Ἀποκαλυπτική εἶναι ἐπίσης ἡ πληροφορία ὅτι ὅπου γίνονται αὐτές οἱ ἐκδηλώσεις τυγχάνουν τῆς προστασίας τῶν πρεσβειῶν τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν. Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς αὐτόνομης Μολδαβίας ἐπίσης κατεδίκασε συνοδικά τίς παρελάσεις τῶν Ὁμοφυλοφίλων μέ τό πολύ ὡραῖο ποιμαντικό καί ἠθικό ἐπιχείρημα ὅτι ἔχομε ἐντολή ἀπό τό Εὐαγγέλιο νά παρεμποδίζουμε τήν ἐξάπλωση τῆς ἁμαρτίας καί ὅτι δέν ὑπακούουμε στά κελεύσματα τῶν ἀρχόντων τοῦ κόσμου, ἀλλά στίς ἐντολές τοῦ βασιλέως τῶν βασιλέων, τοῦ Κυρίου τοῦ Οὐρανοῦ καί τῆς γῆς. Ἀποφάσισε μάλιστα νά θέτει σέ ἀκοινωνησία ὅποιον ὑποστηρίζει τήν Ὁμοφυλοφιλία. Στήν Ὀρθόδοξη Ρωσία δέν χρειάσθηκε νά ἐπέμβει ἡ Ἐκκλησία, διότι οἱ πολιτικοί ἄρχοντες, μιμούμενοι τούς Ὀρθοδόξους βασιλεῖς τοῦ Βυζαντίου, ἐψήφισαν στήν Βουλή τους (Δούμα) νόμο, μέ τόν ὁποῖο θά ἀπελαύνονται ἀπό τή Ρωσία ὅσοι ξένοι προπαγανδίζουν ὑπέρ τῆς Ὁμοφυλοφιλίας καί θά φυλακίζονται ὅσοι Ρῶσοι προσ βάλλουν τά παραδοσιακά ἤθη καί ἔθιμα τοῦ Ὀρθοδόξου λαοῦ.
Καί ἡ Ἑλλάδα, τό «ψέμμα τό βασίλειο», πού γεννήθηκε ἀτόφιο ἀπό τήν Ρωμιοσύνη τοῦ Βυζαντίου, δέν κληρονόμησε τίποτε ἀπό τό μεγαλεῖο της, ἀλλά μόνο τά χαμηλά καί τιποτένια, ὅπως διαπιστώνει ὁ μεγάλος μας ποιητής Κωστῆς Παλαμᾶς στόν «Δωδεκάλογο τοῦ Γύφτου». Τό χειρότερο μάλιστα, κατά τόν ἴδιο ποιητή, εἶναι ὅτι δέν τήν κυβερνοῦν φρόνιμοι καί συνετοί ἄνδρες, ἀλλά μέ λόγια παχιά πολιτικάντηδες καί ὁμοφυλόφιλοι»6.
4. Πρωτοφανής στήν ἱστορία τῆς Ἑλλάδας, γιά τό θράσος τῆς βλασφημίας, ἡ ἀπόφαση τῆς κυβέρνησης τοῦ ΣΥΡΙΖΑ (2015)
Μέ τίς Παρελάσεις Ὑπερηφανίας» (Gay Pride) προετοιμάσθηκε τό κλῖμα γιά τήν ἐπίσημη κρατική νομιμοποίηση τῆς Ὁμοφυλοφιλίας. Ἡ τολμηρή στίς κακές μεταρρυθμίσεις κυβέρνηση τοῦ Ἀλέξη Τσίπρα, σχεδόν μόλις ἐξελέγη, ἔφερε στήν Βουλή τόν Δεκέμβριο τοῦ 2015 τό «Σύμφωνο Συμβίωσης Ὁμοφύλων», τό ὁποῖο ὑπερψηφίσθηκε ἀπό 194 βουλευτές συμπολίτευσης καί ἀντιπολίτευσης, καταψηφίσθηκε ἀπό 55, ἐνῶ 51 ἀπουσίαζαν. Περιχαρής τότε ὁ καθ᾽ ὁμολογίαν του ἄθεος πρωθυπουργός ἐδήλωσε ὅτι μέ τήν ψήφιση τοῦ νομοσχεδίου «κλείνει ἕνας κύκλος ὀπισθοδρόμησης καί ντροπῆς», ἐνῶ στήν πραγματικότητα γιά πρώτη φορά στήν ὀρθόδοξη Ἑλλάδα ἐγκανιαζόταν ἐπισήμως στό ἑλληνικό κοινοβούλιο ὁ ἀνάποδος κόσμος τῆς ἀσέβειας, τῆς ἀδιαντροπιᾶς τῆς ἀσχημοσύνης, τῆς ἀσέλγειας, τῆς διάλυσης τῆς οἰκογενείας καί τῆς κοινωνίας, τῆς ἀνατροπῆς τῶν φυσικῶν καί ἠθικῶν νόμων, τῶν ἱερῶν καί ὁσίων τοῦ Γένους. Ἀντιδρώντας στήν ἄθεσμη ἀνθελληνική καί ἀντιχριστιανική αὐτή ἐξέλιξη γράψαμε τότε καί ἀναρτήσαμε στό Διαδίκτυο ἄρθρο μέ τίτλο: «Ὑβριστικό καί βλάσφημο τό Ἑλληνικό Κοινοβούλιο. Συνένοχη ἡ Ἐκκλησιαστική Ἡγεσία». Στό ἄρθρο αὐτό ἀναπτύσσαμε τίς ἑξῆς ἑνότητες: 1. Νόμος ντροπῆς ἡ νομιμοποίηση τῶν κιναίδων. 2. Βδέλυγμα καί πάθος ἀτιμίας ἡ Ὁμοφυλοφιλία κατά τήν Ἁγία Γραφή καί τούς Ἁγίους Πατέρες. 3. Τό θράσος καί ἡ οἴηση τοῦ πρωθυπουργοῦ καί ἄλλων· Ἑωσφορική κατάσταση. 4. Οἱ εὐθύνες τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἡγεσίας7.
5. Χειρότερη ἡ ἀπόφαση τῆς μεταλλαγμένης κυβέρνησης τῆς «Νέας Δημοκρατίας»
Ὅσα τότε ἐγράφαμε ἰσχύουν πολύ περισσότερο σήμερα μετά ἀπό ὀκτώ (8) χρόνια μέ τό ἀσεβέστατο καί βλάσφημο νομοσχέδιο γιά τόν «γάμο» τῶν Ὁμοφυλοφίλων πού ἐσπευσμένα προωθεῖ στήν Βουλή ὁ πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, γιά νά δωρήσει στούς ΛΟΑΤΚΙ τήν δυνατότητα τεκνοθεσίας, πού δέν ἦταν δυνατή μέ τό «Σύμφωνο Συμβίωσης» τοῦ Τσίπρα, ὁ ὁποῖος ἐξέφραζε ὡς συνεπής ἀριστερός τίς ἀξίες καί τά πιστεύματα τῆς πολιτικῆς του ἰδεολογίας. Ἀντίθετα ὁ σημερινός πρωθυπουργός ἐδικαιολογεῖτο ἴσως ὡς βουλευτής νά ἐνεργεῖ κατά συνείδησιν καί ἐλεύθερα, ὅπως ἔπραξαν αὐτός καί ἡ ἀδελφή του Ντόρα Μπακογιάννη, πού ἐψήφισαν τό «Σύμφωνο» τοῦ Τσίπρα τό 2015, καί ἐπροξένησαν ρωγμές καί ἀναστατώσεις στήν Νέα Δημοκρατία. Ὑπενθυμίζουμε ὅτι ἀπό τούς 75 τότε βουλευτές τῆς Νέας Δημοκρατίας μόνον 19 ἐψήφισαν ναί, ὡς νεοταξικῆς προελεύσεως, 29 ὄχι, συνεπεῖς στήν παραδοσιακή συντηρητική γραμμή τοῦ κόμματος, καί 27 ἀπουσίαζαν, ἀφιταλαντευθέντες μεταξύ τῶν δύο τάσεων. Ἦταν πάντως ἠχηρή ἡ ἀπουσία τοῦ τότε ἀρχηγοῦ τῆς Νέας Δημοκρατίας Βαγγέλη Μεϊμαράκη, ὁ ὁποῖος, ἄν ἐξελέγετο στήν συνέχεια ἀρχηγός τῆς Νέας Δημοκρατίας, οὔτε θά διενοεῖτο νά προωθήσει τέτοιο νεοταξίτικο καί βλάσφημο νομοσχέδιο. Ἡ ἐκλογή τοῦ νεοταξίτη Κυριάκου Μητσοτάκη ὡς ἀρχηγοῦ τῆς Νέας Δημοκρατίας ἀλλοίωσε καί παραμόρφωσε τήν πολιτική της φυσιογνωμία, μέ τόν ἀρχηγό της φαινομενικά νά ἐνεργεῖ καί νᾶ ἐμφανίζεται ὡς Χριστιανός, γιά νά ξεγελᾶ τούς συντηρητικούς ψηφοφόρους, στήν πράξη ὅμως νά ἐνεργεῖ ἐναντίον τοῦ Εὐαγγελίου. Τί νά τούς κάνεις τούς σταυρούς καί τούς ἐκκλησιασμούς, ὅταν νομοθετεῖς ἐναντίον τοῦ Εὐαγγελίου, ὅταν περιφρονεῖς τήν γνώμη τῆς Ἐκκλησίας καί τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ πληρώματος, ὅταν δίνεις ἐντολή νά κλείσουν οἱ ναοί καί νά τιμωροῦνται ὅσοι κληρικοί ἀρνοῦνται νά συμμορφωθοῦν, ὅταν ἀλλάζεις ἀκόμη καί τήν ὥρα πού θά γιορτασθεῖ ἡ Ἀνάσταση, καί ὅταν ἀθωώνεις καί νομιμοποιεῖς τό βδελυρό καί ἀκάθαρτο πάθος τῆς Ὁμοφυλοφιλίας; Δέν εἶναι ἀρκετό τό νά φαίνεσαι Χριστιανός, πρέπει καί νά εἶσαι. Διαφορετικά εἶσαι ὑποκριτής ἤ παίζεις κάποιο ρόλο, πού σοῦ ἀνέθεσαν.
5. Ἡ Ἑλλάδα εἶναι ἀκόμη χριστιανικό κράτος
Τό Σύνταγμα τῆς Ἑλλάδος πού ἐκφράζει τήν παραδοσιακή Ἑλλάδα τῶν ἀγωνιστῶν τοῦ 1821, πού ἀγωνίσθηκαν «γιά τοῦ Χριστοῦ τήν πίστη τήν ἁγία, γιά τῆς πατρίδος τήν ἐλευθερία», παρά τίς προοδευτικές ἀναθεωρήσεις του, διασώζει μέ τήν ἐπικεφαλίδα του «Εἰς τό ὄνομα τῆς Ἁγίας καί ὁμοουσίου καί ἀδιαιρέτου Τριάδος» τόν χριστιανικό χαρακτήρα τοῦ κράτους, τῆς πολιτείας. Ἡ Ἑλλάδα συνταγματικά ἐξακολουθεῖ νά εἶναι χριστιανικό κράτος, νά ὑπάρχει συνταγματικά καθιερωμένος δεσμός Ἐκκλησίας καί Πολιτείας, παρά τίς μέχρι τώρα προσπάθειες νά γίνουμε ἄθρησκο, οὐδετερόθρησκο κράτος μέ τόν πολυσυζητούμενο καί σχεδιαζόμενο χωρισμό Ἐκκλησίας καί Πολιτείας, πού τόν ἐπανέφερε ὁ ἐκ τῆς σκοτεινῆς καί ἁμαρτωλῆς Δύσεως ἐλθών νέος ἀρχηγός τοῦ ΣΥΡΙΖΑ Στέφανος Κασσελάκης. Στό 3ο ἄρθρο τοῦ Συντάγματος ρυθμίζονται οἱ σχέσεις Ἐκκλησίας καί Πολιτείας καί ἀναγνωρίζεται ὅτι ἡ Ἐκκλησία «τηρεῖ ἀπαρασάλευτα τούς ἱερούς ἀποστολικούς καί συνοδικούς κανόνες καί τίς ἱερές παραδόσεις». Ἐπί τῇ βάσει τοῦ ἄρθρου αὐτοῦ ἔπρεπε νά διακόψει ἡ Ἐκκλησία κάθε κοινωνία ἐκκλησιαστική μέ ὅσους ψηφίσουν τό ἀσεβές καί βλάσφημο νομοσχέδιο πού ἀντίκειται στούς ἱερούς ἀποστολικούς καί συνοδικούς κανόνες καί τίς ἱερές περί γάμου παραδόσεις. Ἄν τό πράξει, θά ἐνεργήσει ὄχι μόνο σύμφωνα μέ τήν Ἁγία Γραφή καί τήν Πατερική Παράδοση, ἀλλά καί σύμφωνα μέ τό Σύνταγμα τῆς χώρας, τό ὁποῖο ἐπί πλέον μέ τό ἄρθρο 21 ἀναθέτει στό κράτος τήν προστασία τῆς οἰκογένειας, τοῦ γάμου, τῆς μητρότητας καί τῆς παιδικῆς ἡλικίας. Θεωρεῖ μάλιστα τήν οἰκογένεια ὡς θεμέλιο τῆς συντήρησης καί προαγωγῆς τοῦ Ἔθνους. Ὁ γάμος εἶναι ἕνωση ἀνδρός καί γυναικός, ἡ μητρότητα χρειάζεται μητέρες, ἡ οἰκογένεια ἀπαρτίζεται ἀπό τόν πατέρα, τήν μητέρα καί τά παιδιά. Ἕως ὅτου ἰσχύει τό Σύνταγμα τῆς χώρας, πού καθιερώνει τήν συναλληλία καί συνεργασία Ἐκκλησίας καί Πολιτείας, ὁ δρόμος τῆς προσφυγῆς στό Συμβούλιο τῆς Ἐπικρατείας γιά τήν ἀκύρωση τοῦ νόμου, πού φαίνεται ὅτι θά ψηφισθεῖ, εἶναι εὔκολος καί ἀνοικτός καί μάλιστα γιά τήν ἡγεσία τῆς Ἐκκλησίας ἤ καί μεμονωμένους ἐπισκόπους, σωματεῖα καί ὁμάδες πιστῶν. Δέν εἶναι βέβαια σίγουρο, ὅτι ὁ πρωθυπουργός θά σεβασθεῖ τίς ἀποφάσεις τῶν ἀνθρώπων δικαστῶν, ἀφοῦ δέν σέβεται τίς ἀποφάσεις τοῦ Θεοῦ, τήν διδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου. Καί ἄν αὐτός καί ἡ κυβέρνησή του ἔπεσαν ἀπό τό ὕψος τοῦ νόμου τοῦ Ὑψίστου Θεοῦ, στόν βάλτο τῆς ἀνομίας καί τῆς ἁμαρτίας, ἐλπίζουμε ὅτι τουλάχιστον οἱ δικαστές θά καταξιώσουν τό λειτούργημά τους καί θά τό κρατήσουν στό ὕψος του. Τήν προηγούμενη Κυριακή στούς Ἀναβαθμούς τοῦ Ὄρθρου, ὁ συγγραφεύς τους, Ἅγιος Θεόδωρος Στουδίτης, μᾶς παρέδωσε νά παρακαλοῦμε τόν Θεό, ἀφοῦ μᾶς ὑψώσει καί μᾶς ἀνεβάσει στά ὑψηλά ὄρη τῶν νόμων Του, νά μᾶς λαμπρύνει μέ ἀρετές, ὥστε ἐπάξια νά τόν ὑμνοῦμε: «Εἰς τά ὄρη τῶν σῶν ὑψώσας με νόμων, ἀρεταῖς ἐκλάμπρυνον, ὁ Θεός, ἵνα ὑμνῶ σε»8.1. Γιά τήν ἀντικανονική ἀναγνώριση αὐτοκεφαλία στούς σχισματικοῦς τῆς Οὐκρανίας, βλ. Πρωτοπρεσβύτερος Θεοδωρος Ζησης, Τό Οὐκρανικό Αὐτοκέφαλο. Ἀντικανονική καί διαιρετική εἰσπήδηση τῆς Κωνσταντινούπολης, Θεσσαλονίκη 2018, ἐκδόσεις «Τό Παλίμψηστον» καί Πρωτοπρεσβύτερος Αναστασιος Γκοτσοπουλος, Οὐκρανικό Ἁυτοκέφαλο. Συμβολή στόν Διάλογο, Θεσσαλονίκη 2019, ἐκδόσεις «Τό Παλίμψηστον».
2. Δέν ἀναφέρουμε τίς ἄλλες ἑπτά (7) Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες, διότι τά κράτη εἰς τά ὁποῖα ὑπάρχουν καί ζοῦν δέν εἶναι ὀρθόδοξα, μερικά οὔτε χριστιανικά (Κωνσταντινούπολη, Ἀλεξάνδρεια, Ἀντιόχεια, Ἱεροσόλυμα, Πολωνία, Ἀλβανία, Τσεχία-Σλοβακία).
3. Γαλ. 1,6-9: «Θαυμάζω ὅτι οὕτω ταχέως μετατίθεσθε ἀπό τοῦ καλέσαντος ὑμᾶς ἐν χάριτι Χριστοῦ εἰς ἕτερον εὐαγγέλιον, ὅ οὐκ ἔστιν ἄλλο, εἰ μή τινές εἰσιν οἱ ταράσσοντες ὑμᾶς καί θέλοντες μεταστρέψαι τό εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ. Ἀλλά καί ἐάν ἡμεῖς ἤ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμῖν παρ᾽ ὅ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω. Ὡς προειρήκαμεν, καί ἄρτι πάλιν λέγω· εἴ τις ὑμᾶς εὐαγγελίζεται παρ᾽ ὅ παρελάβετε, ἀνάθεμα ἔστω».
4. Ρωμ. 1, 26-27: «Διά τοῦτο παρέδωκεν αὐτούς ὁ Θεός εἰς πάθη ἀτιμίας. Αἵ τε γάρ θήλειαι αὐτῶν μετήλλαξαν τήν φυσικήν χρῆσιν εἰς τήν παρά φύσιν, ὁμοίως δέ καί οἱ ἄρσενες ἀφέντες τήν φυσικήν χρῆσιν τῆς θηλείας ἐξεκαύθησαν ἐν τῇ ὀρέξει αὐτῶν εἰς ἀλλήλους, ἄρσενες ἐν ἄρσεσι τήν ἀσχημοσύνην κατεργαζόμενοι».
5. Ἰω. 10, 11-13: «Ὁ ποιμήν ὁ καλός τήν ψυχήν αὐτοῦ τίθησιν ὑπέρ τῶν προβάτων· ὁ μισθωτός δέ καί οὐκ ὤν ποιμήν, οὗ οὐκ εἰσί τά πρόβατα ἴδια, θεωρεῖ τόν λύκον ἐρχόμενον καί ἀφίησι τόν λύκον καί φεύγει· καί ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτά καί σκορπίζει τά πρόβατα. Ὁ δέ μισθωτός φεύγει, ὅτι μισθωτός ἐστι καί οὐ μέλει αὐτῷ περί τῶν προβάτων». Γιά τήν ἀπουσία ἤ σχεδόν μηδαμινή ἀντίδραση ἐκ μέρους τῶν διοικούντων τήν Ἐκκλησία βλ. τό ἄρθρο μας «Ἡ ἐκκλησιαστική ἀντίδραση κατά τῆς Ὁμοφυλοφιλίας. Ἀνύπαρκτη στήν Ἀθήνα, ὑποτονική στήν Θεσσαλονίκη» στό περιοδικό Θεοδρομία 16 (2014), σελ. 163-171, καί στό νέο βιβλίο συλλογῆς ἄρθρων καί μελετῶν ὑπό τήν ἐποπτεία μας: Ὁμοφυλοφιλία. Προβλήματα καί ἀντιδράσεις, Θεσσαλονίκη 2023, ἐκδόσεις «Θεοδρομία», σελ. 113-123.
6. Τό ἄρθρο στήν Θεοδρομία 15 (2013) 163-170 καί στό βιβλίο: Ὁμοφυλοφιλία. Προβλήματα καί ἀντιδράσεις, ἔνθ᾽ ἀνωτ. σελ. 85-95. Ἀναπτύσσονται σ᾽ αὐτό οἱ ἑξῆς ἑνότητες: 1. Μέ τήν κουτσή Εὐρώπη κουτσαίνουμε καί ἐμεῖς. 2. Κορυφαῖο κακό ἡ Ὁμοφυλοφυλία. 3. Ἀποῦσα καί σιωπῶσα ἡ ἐκκλησιαστική ἡγεσία στήν Ἑλλάδα. Τά πνευματικά σκουπίδια στούς Δήμους Ἀθηνῶν καί Θεσσαλονίκης. 4. Τό ποίμνιο καθοδηγεῖ τούς ποιμένες. 5. Ἀξιομίμητα παραδείγματα Ὀρθοδόξων χωρῶν.
7. Τό ἄρθρο στήν Θεοδρομία 17 (2015) 485-509 καί στό βιβλίο: Ὁμοφυλοφιλία. Προβλήματα καί ἀντιδράσεις, ἔνθ᾽ ἀνωτ. σελ. 270-304.
8. Ἀναβαθμοί Ὄρθρου, τοῦ α´ἤχου.
