«ανδρός επιφανούς και πολλοίς γνωρίμου πλημμέλεια (πόσο μάλλον κακούργημα) κοινήν άπασι φέρει την βλάβην» [Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος]
«οὕτως λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν [επίσκοποι] ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσιν τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς».
Γράφει ο Μέτοικος
Ο Μητροπολίτης Κυθήρων Σεραφείμ είναι Ο ΜΟΝΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ που, στην Ποιμαντορική Εγκύκλιό του για την έναρξη του Ιερού Τριωδίου έκανε σαφές ότι, η Ορθόδοξη Εκκλησία που παρεπιδημεί στα Κύθηρα και Αντικύθηρα «μέχρις ὅτου ἐκδηλωθῇ ἐμπράκτως ἡ ἀληθινή μετάνοιά των [βουλευτών που λύπησαν βαθύτατα και σκανδάλισαν τον ευσεβή Λαό της επισκοπής Του] διά τό ἀτυχῶς πεπραγμένον, δέν θά τούς καλέσῃ εἰς τάς ἐπισήμους ἑορταστικάς ἐκδηλώσεις τῆς Μητροπολιτικῆς [του] Περιφερείας καί θά τούς στερήσῃ τήν Θείαν Κοινωνίαν, ἐάν προσέλθουν καί τό ζητήσουν εἰς ἄλλας λατρευτικάς συνάξεις».
Η επιβολή αυτού του επιτιμίου δεν βρίσκει σύμφωνο τον επίσκοπο Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιερόθεο που, σκιασμένως, με το κείμενό του :«Η διαχείριση από την Εκκλησία του νόμου για τον «πολιτικό γάμο των ομοφυλοφίλων» επιτίθεται στον Μητροπολίτη Κυθήρων Σεραφείμ χαρακτηρίζοντας, επί της ουσίας, την απόφασή του για την επιβολή του επιτιμίου της ακοινωνησίας «αποσπασματική, σπασμωδική και μεμονωμένη ενέργεια», γι’ αυτό και ζητά από τα μέλη της Ιεραρχίας «να [μην] γίνονται διασπαστικές ἐνέργειες, μεμονωμένες ἐνέργειες καί ἐπιβολές διαφόρων δημοσίων ἐπιτιμίων σέ ὅσους ψήφισαν τόν νόμο»!
Ο επίσκοπος Ναυπάκτου Ιερόθεος, έχοντας από καιρό εγκολπωθεί την τέχνη της εκκλησιαστικής διπλωματίας, γι’ αυτό και το προσωνύμιό του «ισορροπιστής», αποφαίνεται ότι :«Πάντοτε εἶναι ἐπικίνδυνα τά δύο ἄκρα, ἤτοι ὁ ζηλωτισμός καί ὁ ἐνδοτισμός» ανύποπτος πως, ο Παντεπόπτης Κύριος μπορεί να του πει : «οἶδά σου τὰ ἔργα ὅτι οὔτε ψυχρὸς εἶ οὔτε ζεστός. ὄφελον ψυχρὸς ἦς ἢ ζεστός. οὕτως ὅτι χλιαρὸς εἶ καὶ οὔτε ζεστὸς οὔτε ψυχρός, μέλλω σε ἐμέσαι ἐκ τοῦ στόματός μου».
Η επίσημος νομοθέτηση «τῆς σοδομικῆς ἁμαρτίας, ἀποτελεῖ [κατά τον χλιαρό επίσκοπο Πατρών Χρυσόστομο] ὓβριν ἐναντίον τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ» που, σύμφωνα με τον επίσκοπο Ιερόθεο Βλάχο έγινε από «μέλη τῆς Ἐκκλησίας μας, τά ὁποῖα ἔχουν τίς δικές τους ἀπόψεις…»!
Και, τέλος πάντων, επίσκοπε Ναυπάκτου Ιερόθεε, αφού μπορούμε να έχουμε ως μέλη της Εκκλησίας «δικές μας απόψεις», για ποιο λόγο ζητάς την υπακοή στις αποφάσεις της Ιεράς Συνόδου;
Ο επίσκοπος Ναυπάκτου Ιερόθεος γράφει φιλοσοφικές ασκήσεις που, ως «μικρό ¨μάθημα¨ αφιερώνει στην πολιτειακή και την πολιτική ηγεσία του τόπου μας» για να συνετισθεί ενώ, με νεότερο κείμενό του στο οποίο δεν υπάρχουν κραυγαλέες αναφορές ματαιοδοξίας, για το πόσες π.χ. εκδόσεις των έργων του έγιναν στον κόσμο με ετεροχρονισμένη την άδειά του! υποστηρίζει ότι : «ἡ Ἐκκλησία δέν πρέπει νά θεωρήση ὅτι ἠττήθηκε στόν ἀγώνα αὐτόν [με την κυβέρνηση, που ψήφισε παρά τις αντιδράσεις της τον ομοφυλόφιλο γάμο».
Μετά την παράθεση διαφόρων φιλοσοφουμένων περί της αληθείας, ο Ναυπάκτου Ιερόθεος έρχεται στο προκείμενο όλων των αγαπούληδων επισκόπων ˙ «Δέν μποροῦμε νά διδάσκουμε ὅτι ἡ Ἐκκλησία εἶναι πνευματικό θεραπευτήριο, ὅτι ὁ Χριστός ἦλθε στόν κόσμο ὡς ἰατρός καί ὄχι ὡς δικαστής καί ἐμεῖς νά ἐνεργοῦμε εἰσαγγελικά. Ἑπομένως, δέν ἔχουμε ἀπέναντί μας ἐχθρούς, ἀλλά μέλη μέ τίς δικές τους ἀπόψεις καί μάλιστα «ἐντός τῶν πυλῶν», δηλαδή μπορεῖ νά εἶναι θεολόγοι καί κληρικοί»!!!
Αυτό είναι το «ζουμί», επίσκοπε Ναυπάκτου Ιερόθεε; Να αθωωθούν, αφού δεν είναι εχθροί της Εκκλησίας, οι «ἐντός τῶν πυλῶν» κληρικοί και θεολόγοι που, σήμερα, έχουν διαφορετικές απ’ αυτήν απόψεις και, αύριο, αφού «δεν πρέπει η εκκλησία να ενεργεί εισαγγελικά» να δεχθούμε ασμένως τα κουσούρια τους;
Στην κατακλείδα τού κειμένου του :«Η διαχείριση από την Εκκλησία του νόμου για τον «πολιτικό γάμο των ομοφυλοφίλων», ο επίσκοπος Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου σημειώνει πως, πρέπει :«νά γίνη ἀντιληπτό ὅτι ἡ Ἐκκλησία, ὅπως ἔχει δείξει ἡ ἐκκλησιαστική ἱστορία, συζητᾶ ἐπαρκῶς τά θέματα, δέν ἐνεργεῖ βεβιασμένα, κάτω ἀπό τήν πίεση τοῦ χρόνου, ἀλλά ἀναμένει νά ὡριμάσουν τά πράγματα, ὥστε οἱ ἀποφάσεις της νά μή μεταβάλλονται εὔκολα, καί νά εἶναι διαχρονικές καί πρό παντός σωτήριες γιά τούς ἀνθρώπους».
Για την ιστορία επίσκοπε Ναυπάκτου Ιερόθεε, η Ορθόδοξη Εκκλησία ποτέ δεν περίμενε «να ωριμάσουν τα πράγματα!!», αλλά άμεσα και αποφασιστικά επέβαλε τα επιτίμια στους παραβάτες των Ιερών Κανόνων, όπως σαφέστατα μαρτυρούν οι αποφάσεις της Πενθέκτης Οικουμενικής Συνόδου, της τοπικής Συνόδου στην Άγκυρα, καθώς, και της τοπικής Συνόδου στην Καρθαγένη.
Εισηγείται και, άρα επιθυμεί εν πλήρη σωφροσύνη ο επίσκοπος Ναυπάκτου Ιερόθεος μια Εκκλησία που δεν θα αντιστέκεται, που θα’ ναι ανίκανη να επιβάλλει το θέλημα του Θεού, μια Εκκλησία που, παρά την εντολή του ιδρυτού Της :«Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσὶν μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων, μήποτε καταπατήσουσιν αὐτοὺς ἐν τοῖς ποσὶν αὐτῶν καὶ στραφέντες ῥήξωσιν ὑμᾶς» ως ιδανικός αυτόχειρας θα γίνει έρμαιο των επιτήδειων, των ανερμάτιστων, των σαλτιμπάγκων, των συμφεροντολόγων, των φαυλιστών, αυτών που «ἔχουν τίς δικές τους ἀπόψεις, οἱ ὁποῖες διαμορφώθηκαν μέ τήν ἐπίδραση διαφόρων ἰδεολογικῶν φιλοσοφικῶν καί κοινωνικῶν ρευμάτων»;
Με αυτή τη λογική επίσκοπε Ναυπάκτου Ιερόθεε, κακώς, κάκιστα οι Πατέρες τών επτά αγίων και καθολικών Συνόδων αναθεμάτισαν «Τοις μη ορθώς τας τών αγίων διδασκάλων τής τού Θεού εκκλησίας θείας φωνάς εκλαμβανομένοις και τα σαφώς και αριδήλως εν αυταίς δια τής τού αγίου Πνεύματος χάριτος ειρημένα παρερμηνεύειν τε και περιστρέφειν πειρωμένοις»!
Οι διαταγές των Αγίων Αποστόλων επίσκοπε Ναυπάκτου Ιερόθεε είναι σαφέστατες :«Πρόβατον ψωραλέον μεταδίδωσιν ετέροις την νόσον, μη χωρισθέν των υγιαινόντων προβάτων· και άνθρωπος λοιμώσσων πολλοίς φυλακτέος, και κύων λύσση συσχεθείς επικίνδυνος παντί, ω δ’ άν προσάψη. Εάν ουν και ανθρωπον παράνομον μη της Εκκλησίας του Θεού χωρίσωμεν, ποιήσομεν τον οίκον του Κυρίου σπήλαιον ληστών».
Κοντολογίς, ο επίσκοπος Ναυπάκτου Ιερόθεος, ζητά η Εκκλησία, ο οίκος του Κυρίου να γίνει σπήλαιο ληστών;
