Μια χυδαία υποκρισία: Ο κόσμος φρίττει με το έμβρυο στη Σόλωνος, άλλα όχι με τα χιλιάδες έμβρυα που γίνονται «ιατρικά απόβλητα» με τις εκτρώσεις!
Συντάκτης: Ελευθέριος Ανδρώνης
Η υποκρισία για την προστασία της αγέννητης ζωής ακόμα δεν έχει πιάσει «ταβάνι» στη χώρα μας. Κάθε τόσο η κοινωνία και τα Μέσα ενημέρωσης καταρρίπτουν νέα ρεκόρ φαρισαϊσμού. Το είδαμε με μια νέα, φρικτή υπόθεση που ήρθε στο φως της δημοσιότητας. «Σοκ» προκάλεσε στην κοινή γνώμη η είδηση για ένα νεκρό έμβρυο που βρέθηκε σε σωλήνα αποχέτευσης, σε κτήριο της ΜΚΟ «Γιατροί χωρίς Σύνορα», στην οδό Σόλωνος.
Ένας υδραυλικός επιχείρησε να εξετάσει με μικροκάμερα μια βουλωμένη σωλήνωση και έκανε τη φρικιαστική ανακάλυψη ενός σφηνωμένου νεκρού εμβρύου, που σύμφωνα με πληροφορίες της ΕΡΤ, ήταν 3-4 μηνών.
Το πως κατέληξε εκεί το μωράκι, θα το δείξουν οι έρευνες που βρίσκονται σε εξέλιξη. Μένει να μάθουμε δηλαδή αν το νεκρό έμβρυο ήταν αποτέλεσμα μιας απελπισμένης αποβολής ή αν κάποιος γιατρός έκανε παράνομη έκτρωση και ξεφορτώθηκε το δύσμοιρο πλάσμα στην αποχέτευση.
Και αυτό το ζήτημα θα μπορούσε να συνδέεται με τη βιομηχανία παράνομων αμβλώσεων, με χασάπηδες γιατρούς που δολοφονούν παιδιά σε «τιμή ευκαιρίας», κάτω από το ραντάρ ενός ανάλγητου κράτους που έτσι κι αλλιώς αδιαφορεί για την αγέννητη ζωή.
Όμως ανεξάρτητα από τη διαλεύκανση της υπόθεσης, εδώ έχουμε μπροστά μας μια χυδαία υποκρισία. Σοκαρίστηκαν τα ΜΜΕ και η κοινή γνώμη από ένα αγγελουδάκι που κατέληξε στον απόπατο, και δεν σοκαρίζεται για τα εκατοντάδες χιλιάδες αγέννητα αγγελούδια που κάθε χρόνο καταλήγουν στα σκουπίδια των κλινικών.
Δολοφονούνται καθημερινά και μάλιστα με φρικτό θάνατο, από αυτούς που συνηθίζω να αποκαλώ χασάπηδες με λευκές ποδιές. Εξωμότες του όρκου του Ιπποκράτη που πλουτίζουν με συμβόλαια θανάτου. Έφριξε το πανελλήνιο με το αποτέλεσμα μιας πιθανολογούμενης παράνομης έκτρωσης; Ας δει τι γίνεται και στις νόμιμες!
Ας το δει σε όλη την ωμότητά του, για να τελειώνουμε πια με αυτή τη διπροσωπία. Να δει και ο κάθε ανίδεος το πως καταλήγουν ζωντανά παιδιά, στον σκουπιδοφάγο. Αγέννητα παιδάκια που αντιλαμβάνονται, που κινούνται, που νοιώθουν, που ανταποκρίνονται σε ερεθίσματα, που καταλαβαίνουν συναισθήματα της μάνας.
Η νόμιμη κτηνωδία
Η μία μέθοδος δολοφονίας του αγέννητου παιδιού είναι η «μέθοδος της αναρρόφησης». Και πως εκτελείται αυτή; Το ζωντανό έμβρυο αναρροφάται σαν ρυπαρό και ανεπιθύμητο σκουπίδι με έναν σωλήνα που εισέρχεται στην κοιλότητα της μήτρας και δημιουργεί κενό, όπως ακριβώς μια σκούπα. Ο σωλήνας διαμελίζει και πολτοποιεί το αθώο μωράκι που έκανε το μοιραίο «λάθος» να συλληφθεί στα σπλάχνα της μάνας του.
Η άλλη φρικτή μέθοδος δολοφονίας του αγέννητου παιδιού είναι η «απόξεση μήτρας». Γίνεται με ένα φονικό εργαλείο που λέγεται «ξέστρο», το οποίο αποξένει το ενδομήτριο και αφαιρείται όλο το περιεχόμενο της μήτρας.
Ποιο είναι το πρόβλημά μας λοιπόν; Το να στέλνουμε τα παιδιά μας στα απόβλητα νόμιμα και όχι παράνομα; Αυτό είναι το ζητούμενο; Εάν το έμβρυο καταλήξει στην αποχέτευση παράνομα είναι καταδικαστέο, άλλα αν καταλήγει νόμιμα, είναι απλά μια τυπική διαδικασία του γυναικολόγου; Έχει διαφορά δηλαδή η κτηνωδία, αν έχει την επίσημη «βούλα» του Δρ. Σφαγέα;
Λέει πολύ σοφά ένα σύνθημα υπέρ της αγέννητης ζωής, ότι αν η κοιλιά της μητέρας είχε παράθυρο, τότε θα είχαμε πολύ λιγότερες εκτρώσεις. Γιατί με το παράθυρο θα ήταν ορατή η σφαγή και μεγαλύτερες οι τύψεις και οι ενδοιασμοί. Ενώ με τις τυποποιημένες διαδικασίες μιας «επέμβασης ρουτίνας» όπως έχει φτάσει να γίνει η έκτρωση, μπορείς ευκολότερα να παραμυθιάσεις τον εαυτό σου ότι ο φόνος δεν υπάρχει, αφού δεν… τον βλέπεις.
Και αυτή η θηριωδία στολίζεται με ανώδυνες λέξεις όπως η λεγόμενη «διακοπή κύησης». Λες και η αγέννητη ζωή είναι πρόγραμμα που «φορτώνει» στον υπολογιστή και το διακόπτουμε όποτε θέλουμε. Φανταστείτε να νομιμοποιούταν η δολοφονία των γεννημένων ανθρώπων, και μετά από κάθε νόμιμο – πλέον – φόνο να δηλώναμε ότι πραγματοποιήσαμε «διακοπή… ζωής». Έτσι απλά. Παρόμοια παράνοια είναι και η «διακοπή κύησης».
Αλλά ακόμα και αυτό το μωράκι που ρίχτηκε στον υπόνομο του κτηρίου στη Σόλωνος, πόσο αντίκτυπο έχει στην κοινωνία, πέρα από το αρχικό σοκ; Ένα δεμένο σκυλάκι ρίχνεται σε κάποιο φρεάτιο από κάποιο ανθρωπόμορφο κτήνος και αμέσως γίνεται πρώτη είδηση παντού. Ένα αγέννητο μωράκι ρίχνεται στην αποχέτευση και η κοινωνία θα το προσπεράσει, γιατί αρνείται να κοιτάξει στο είδωλο του καθρέφτη το τέρας που έχει γίνει.
Αν κάποιος αξίζει να ριχτεί στην αποχέτευση της ιστορίας είμαστε εμείς ως κοινωνία, γιατί η «ανθρωπιά» μας ζέχνει από υποκρισία και η ασπλαχνία μας οδηγεί σε ολόκληρες γενοκτονίες…
sportime.gr28 Φεβ 2024
