Προειδοποίηση-σοκ από γνωστή ερευνήτρια: Τα εμβόλια mRNA κατά της Covid προκαλούν καρκίνο με 9 διαφορετικούς τρόπους
Νέα ανασκόπηση άνω των 100 μελετών αποκαλύπτει 17 τρόπους με τους οποίους τα εμβόλια COVID-19 mRNA μπορεί να επηρεάζουν την εμφάνιση και εξέλιξη του καρκίνου.
Μια εκτενής ανασκόπηση της βιβλιογραφίας από τη γνωστή ερευνήτρια Mathilde Debord με τίτλο «Τα εμβόλια COVID-19 mRNA μπορούν να προκαλέσουν καρκίνο με 17 διαφορετικούς τρόπους, σύμφωνα με πάνω από 100 μελέτες» δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο Le Point Critique.
Βασιζόμενη σε πάνω από 100 μελέτες που έχουν αξιολογηθεί από ομότιμους, η ανασκόπηση περιγράφει 9 ξεχωριστούς βιολογικούς μηχανισμούς μέσω των οποίων οι ενέσεις μπορεί να ξεκινούν, να επιταχύνουν ή να επαναδραστηριοποιούν κακοήθεις διαδικασίες.
Ορισμένοι από τους τρόπους με τους οποίους τα mRNA εμβόλια μπορεί να ξεκινούν, να επιταχύνουν ή να επαναδραστηριοποιούν κακοήθειες περιλαμβάνουν:
1 Αστάθεια του γονιδιώματος – Τα mRNA μπορεί να μεταγραφούν σε αντίστροφη φορά και να ενσωματωθούν στο DNA του ξενιστή, προκαλώντας μεταλλάξεις που ξεκινούν τον καρκίνο.
Αποφυγή του Ανοσοποιητικού Συστήματος – Η πρωτεΐνη ακίδας δεσμεύει και αναστέλλει γονίδια καταστολής όγκων όπως τα p53 και BRCA1, προστατεύοντας τα καρκινικά κύτταρα από την ανοσολογική καταστροφή.
2 Διαταραχή του μηχανισμού επιδιόρθωσης DNA – Η πρωτεΐνη ακίδας παρεμβαίνει σε απαραίτητα ένζυμα επιδιόρθωσης DNA, αυξάνοντας τον κίνδυνο ανεξέλεγκτων μεταλλάξεων.
3 Χρόνια φλεγμονή – Τα λιπιδικά νανοσωματίδια και η πρωτεΐνη ακίδας προκαλούν μακροχρόνια φλεγμονή, αναγνωρισμένο παράγοντα κινδύνου για καρκίνο.
4 Διαταραχή του ανοσοποιητικού συστήματος – Η καταστολή των Τ κυττάρων και της ιντερφερόνης τύπου Ι μειώνει την παρακολούθηση του καρκίνου και ενισχύει την αποφυγή από το ανοσοποιητικό.
5 Διαταραχή RNA – Η βελτιστοποίηση των κωδονίων διαταράσσει τα δίκτυα μικροRNA, αποσταθεροποιώντας τον έλεγχο της κυτταρικής ανάπτυξης και της απόπτωσης.
6 Ενεργοποίηση ογκογενετικών δραστηριοτήτων – Η πρωτεΐνη ακίδας ενεργοποιεί έμμεσα τις οδοί σηματοδότησης MAPK και PI3K/mTOR, ενισχύοντας την ανάπτυξη όγκων και τις μεταστάσεις.
7 Επανεκκίνηση αδρανών καρκίνων – Η φλεγμονή και η ανοσολογική διαταραχή μετά τον εμβολιασμό μπορεί να προκαλέσουν υποτροπή σε ασθενείς που βρίσκονταν προηγουμένως σε ύφεση.
8 Πολλαπλές ενέσεις – Οι επαναλαμβανόμενες δόσεις εξαντλούν το ανοσοποιητικό σύστημα και οδηγούν σε μεταβολή κλάσης σε IgG4, ενισχύοντας την ανοχή στους όγκους.
9 Αυξημένη αντίσταση στις θεραπείες – Η έκθεση στην πρωτεΐνη ακίδας παρατείνει την επιβίωση των καρκινικών κυττάρων κατά τη διάρκεια της χημειοθεραπείας, πιθανόν οδηγώντας σε αντίσταση στη θεραπεία.
Ιβερμεκτίνη: Είναι χρήσιμη στη θεραπεία του καρκίνου;
Ο καρκίνος είναι μεγάλος τομέας για τη φαρμακοβιομηχανία, και φαίνεται να υπάρχει μικρό ενδιαφέρον για την έρευνα χαμηλού κόστους θεραπειών.
Ευτυχώς, ιατρικοί επαγγελματίες όπως ο Dr. Peter McCullough δεσμεύονται να προσφέρουν λύσεις υγειονομικής περίθαλψης που είναι ασφαλείς, αποτελεσματικές και οικονομικά προσιτές.
Αυτός είναι ακριβώς ο λόγος που ο Dr. McCullough και η ομάδα του εξετάζουν τη δυνατότητα χρήσης της ιβερμεκτίνης για την καταπολέμηση του καρκίνου.
Οι πρώτες επισκοπήσεις της βιβλιογραφίας είναι ελπιδοφόρες. Σύμφωνα με το McCullough Foundation: Η μελέτη με τίτλο «Μια Ανασκόπηση της Χρήσης Ιβερμεκτίνης σε Ασθενείς με Καρκίνο: Είναι καιρός να Επαναχρησιμοποιηθεί η Ιβερμεκτίνη στη Θεραπεία του Καρκίνου;» δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Acta Poloniae Pharmaceutica – Drug Research.
Βάσει της πιο ολοκληρωμένης συστηματικής ανασκόπησης μέχρι σήμερα για τη χρήση ιβερμεκτίνης σε ασθενείς με καρκίνο, φαίνεται ότι η ιβερμεκτίνη είναι ασφαλής – ακόμα και σε άτομα που υποβάλλονται σε ενεργή χημειοθεραπεία.
Η ευρεία γκάμα αντι-καρκινικών μηχανισμών που έχει δείξει σε προκλινικά μοντέλα, σε συνδυασμό με αναφορές βελτιώσεων σχετικών με τον καρκίνο, υποστηρίζει την πιθανότητα επαναχρησιμοποίησής της ως ογκολογική θεραπεία.
Πρέπει να ξεκινήσουν όσο το δυνατόν πιο σύντομα καλά σχεδιασμένες, μεγάλου εύρους κλινικές δοκιμές για να αξιολογηθεί σωστά η δυνατότητα της ιβερμεκτίνης κατά του καρκίνου.
Στην πραγματικότητα, η ιβερμεκτίνη σε συνδυασμό με μεβενδαζόλη έχει δείξει ακόμη μεγαλύτερες προοπτικές.
Η μεβενδαζόλη, αντιπαρασιτικό όπως η ιβερμεκτίνη, συνταγογραφείται εδώ και 100 χρόνια για την εξάλειψη παρασίτων – τα οποία πάνω από 60 εκατομμύρια Αμερικανοί έχουν στο σώμα τους σήμερα, σύμφωνα με τα CDC.
www.bankingnews.gr
Βασιζόμενη σε πάνω από 100 μελέτες που έχουν αξιολογηθεί από ομότιμους, η ανασκόπηση περιγράφει 9 ξεχωριστούς βιολογικούς μηχανισμούς μέσω των οποίων οι ενέσεις μπορεί να ξεκινούν, να επιταχύνουν ή να επαναδραστηριοποιούν κακοήθεις διαδικασίες.
Ορισμένοι από τους τρόπους με τους οποίους τα mRNA εμβόλια μπορεί να ξεκινούν, να επιταχύνουν ή να επαναδραστηριοποιούν κακοήθειες περιλαμβάνουν:
1 Αστάθεια του γονιδιώματος – Τα mRNA μπορεί να μεταγραφούν σε αντίστροφη φορά και να ενσωματωθούν στο DNA του ξενιστή, προκαλώντας μεταλλάξεις που ξεκινούν τον καρκίνο.
Αποφυγή του Ανοσοποιητικού Συστήματος – Η πρωτεΐνη ακίδας δεσμεύει και αναστέλλει γονίδια καταστολής όγκων όπως τα p53 και BRCA1, προστατεύοντας τα καρκινικά κύτταρα από την ανοσολογική καταστροφή.
2 Διαταραχή του μηχανισμού επιδιόρθωσης DNA – Η πρωτεΐνη ακίδας παρεμβαίνει σε απαραίτητα ένζυμα επιδιόρθωσης DNA, αυξάνοντας τον κίνδυνο ανεξέλεγκτων μεταλλάξεων.
3 Χρόνια φλεγμονή – Τα λιπιδικά νανοσωματίδια και η πρωτεΐνη ακίδας προκαλούν μακροχρόνια φλεγμονή, αναγνωρισμένο παράγοντα κινδύνου για καρκίνο.
4 Διαταραχή του ανοσοποιητικού συστήματος – Η καταστολή των Τ κυττάρων και της ιντερφερόνης τύπου Ι μειώνει την παρακολούθηση του καρκίνου και ενισχύει την αποφυγή από το ανοσοποιητικό.
5 Διαταραχή RNA – Η βελτιστοποίηση των κωδονίων διαταράσσει τα δίκτυα μικροRNA, αποσταθεροποιώντας τον έλεγχο της κυτταρικής ανάπτυξης και της απόπτωσης.
6 Ενεργοποίηση ογκογενετικών δραστηριοτήτων – Η πρωτεΐνη ακίδας ενεργοποιεί έμμεσα τις οδοί σηματοδότησης MAPK και PI3K/mTOR, ενισχύοντας την ανάπτυξη όγκων και τις μεταστάσεις.
7 Επανεκκίνηση αδρανών καρκίνων – Η φλεγμονή και η ανοσολογική διαταραχή μετά τον εμβολιασμό μπορεί να προκαλέσουν υποτροπή σε ασθενείς που βρίσκονταν προηγουμένως σε ύφεση.
8 Πολλαπλές ενέσεις – Οι επαναλαμβανόμενες δόσεις εξαντλούν το ανοσοποιητικό σύστημα και οδηγούν σε μεταβολή κλάσης σε IgG4, ενισχύοντας την ανοχή στους όγκους.
9 Αυξημένη αντίσταση στις θεραπείες – Η έκθεση στην πρωτεΐνη ακίδας παρατείνει την επιβίωση των καρκινικών κυττάρων κατά τη διάρκεια της χημειοθεραπείας, πιθανόν οδηγώντας σε αντίσταση στη θεραπεία.
Ιβερμεκτίνη: Είναι χρήσιμη στη θεραπεία του καρκίνου;
Ο καρκίνος είναι μεγάλος τομέας για τη φαρμακοβιομηχανία, και φαίνεται να υπάρχει μικρό ενδιαφέρον για την έρευνα χαμηλού κόστους θεραπειών.
Ευτυχώς, ιατρικοί επαγγελματίες όπως ο Dr. Peter McCullough δεσμεύονται να προσφέρουν λύσεις υγειονομικής περίθαλψης που είναι ασφαλείς, αποτελεσματικές και οικονομικά προσιτές.
Αυτός είναι ακριβώς ο λόγος που ο Dr. McCullough και η ομάδα του εξετάζουν τη δυνατότητα χρήσης της ιβερμεκτίνης για την καταπολέμηση του καρκίνου.
Οι πρώτες επισκοπήσεις της βιβλιογραφίας είναι ελπιδοφόρες. Σύμφωνα με το McCullough Foundation: Η μελέτη με τίτλο «Μια Ανασκόπηση της Χρήσης Ιβερμεκτίνης σε Ασθενείς με Καρκίνο: Είναι καιρός να Επαναχρησιμοποιηθεί η Ιβερμεκτίνη στη Θεραπεία του Καρκίνου;» δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Acta Poloniae Pharmaceutica – Drug Research.
Βάσει της πιο ολοκληρωμένης συστηματικής ανασκόπησης μέχρι σήμερα για τη χρήση ιβερμεκτίνης σε ασθενείς με καρκίνο, φαίνεται ότι η ιβερμεκτίνη είναι ασφαλής – ακόμα και σε άτομα που υποβάλλονται σε ενεργή χημειοθεραπεία.
Η ευρεία γκάμα αντι-καρκινικών μηχανισμών που έχει δείξει σε προκλινικά μοντέλα, σε συνδυασμό με αναφορές βελτιώσεων σχετικών με τον καρκίνο, υποστηρίζει την πιθανότητα επαναχρησιμοποίησής της ως ογκολογική θεραπεία.
Πρέπει να ξεκινήσουν όσο το δυνατόν πιο σύντομα καλά σχεδιασμένες, μεγάλου εύρους κλινικές δοκιμές για να αξιολογηθεί σωστά η δυνατότητα της ιβερμεκτίνης κατά του καρκίνου.
Στην πραγματικότητα, η ιβερμεκτίνη σε συνδυασμό με μεβενδαζόλη έχει δείξει ακόμη μεγαλύτερες προοπτικές.
Η μεβενδαζόλη, αντιπαρασιτικό όπως η ιβερμεκτίνη, συνταγογραφείται εδώ και 100 χρόνια για την εξάλειψη παρασίτων – τα οποία πάνω από 60 εκατομμύρια Αμερικανοί έχουν στο σώμα τους σήμερα, σύμφωνα με τα CDC.
www.bankingnews.gr
https://trelogiannis.blogspot.com/2025/09/blog-post_26.html