Στις 28.8.2011 εόρτια επέτειο της νίκης των Γραμμομάχων στο ακριτικό χωριό Βούρμπιανη ετελέσθη Θ. Λειτουργία και επιμνημόσυνη δέηση υπέρ αναπαύσεως των ηρωϊκώς πεσόντων παλληκαριών του ελληνικού μας στρατού. Στην Θ. Λειτουργία παρέστη πλήθος λαού καθώς και ο επιχώριος Μητροπολίτης Σεβ. Δρυϊνουπόλεως και Κονίτσης κ. Ανδρέας. Ο επίσκοπος με το δυναμικό λόγο του αναφέρθηκε στην ξένη κηδεμονία υπό το δυσβάστακτο καθεστώς που επέβαλε η τρόικα, εξοντώνοντας οικονομικά τον ελληνικό λαό, στη μαζική νομιμοποίηση χιλιάδων λαθρομεταναστών με στόχο την αλλοίωση του εθνικού ιστού της χώρας μας και στην απαράδεκτη πρόθεση της κυβέρνησης να αποποινικοποιήσει τη χρήση ναρκωτικών. Στάθηκε ιδιαίτερα στην προκλητικότητα του κ. Πάγκαλου σύμφωνα με την οποία «οι στρατιωτικοί είναι αντιπαραγωγικοί» σημειώνοντας ότι «οι ήρωες του Γράμμου και του Βίτσι, που έσωσαν την Ελλάδα από το σιδηρούν παραπέτασμα, αψηφώντας γονείς, συγγενείς και φίλους, όλοι αυτοί, ήταν αντιπαραγωγικοί»; κ.λπ.
Κατά «παράδοξη» σύμπτωση δεκαπέντε σχεδόν μέρες μετά (11-9-2011), που ο «κακός» Μητροπολίτης Κονίτσης δέχθηκε καταιγισμό επικρίσεων για την ομιλία του στη Βούρπιανη, από τα «παπαγαλάκια» της γνωστής «Δημοκρατικής Χούντας», ένας άλλος επίσκοπος, ο καλός Μητροπολίτης Σύρου, αποβιβάσθηκε στην Μακρόνησο για να τελέσει «Λειτουργική επίσκεψη». Ομιλώντας στους παρευρισκομένους μεταξύ άλλων ανέφερε τα εξής: «Πραγματοποιούμε σήμερα ένα προσκύνημα σε αυτόν τον τόπο του μαρτυρίου. Αγάλλονται σήμερα οι ψυχές των Τούρκων που οδηγήθηκαν εδώ πρόσφυγες το 1912 και πολλοί από αυτούς πέθαναν, των Ποντίων που μεταφέρθηκαν το 1922 αλλά και όσων Ελλήνων εκτοπίσθηκαν, επειδή είχαν διαφορετική ιδεολογική άποψη... Προσευχηθήκαμε την ώρα της Αγίας Αναφοράς και παρακαλέσαμε το Θεό να τους αναπαύει αιώνια...». Και σωστά μεν για τους Ποντίους ορθοδόξους και τους εκτοπισμένους Ελλαδίτες, αλλά για τους άπιστους Τούρκους; Μετά από αυτά που ακούστηκαν διερωτώμεθα: Άραγε σε εσχατολογικό «χώρο» θα αγάλλονται οι ψυχές των Τούρκων γενοκτόνων; Στον «παράδεισο» των χαρεμιών με ουρί και πιλάφι με μέλι; Άραγε στην Μητρόπολη Σύρου δεν είναι γνωστό ότι στην Θ. Λειτουργία και στην Αγία Αναφορά μετέχουν οι Ορθόδοξοι; Κατά συνέπειαν μήπως και οι «Λειτουργικές Προσευχές» έχουν ενταχθεί σε αλλότριους προγραμματισμούς; Ποίων τα αυτιά θωπεύονται με τέτοιες αιφνιδιαστικές αναφορές: «Αγάλλονται σήμερα οι ψυχές των Τούρκων»; Ποίων τα σχέδια, ηθελημένα ή αθέλητα, εξυπηρετεί αυτή η θρησκευτική ταραμοσαλάτα; Τόποι «μαρτυρίου» δεν είναι μόνο η Μακρόνησος και τα Γιούρα, αλλά επίσης ο Γράμμος και το Βίτσι, εκεί που θυσιάστηκαν αληθινά, ηρωικά ελληνόπουλα και όχι Τούρκοι γενοκτόνοι. Η «Λειτουργική Απόβαση» στην Μακρόνησο πέτυχε θρίαμβον επικοινωνίας με τους εκκλησιομάχους πολιτικούς και δημοσιογράφους, αλλά απέτυχε να πείσει τους πιστούς που υποψιάστηκαν την ιδιοτελή παρέμβαση. Παρέμβαση που δεν συνήγειρε ούτε σε πνευματική κατάνυξη ούτε σε δημιουργικό προβληματισμό για όσα επίβουλα συμβαίνουν σήμερα στην πατρίδα μας με ακέραια ευθύνη των «αρχηγών», πολιτικών και εν πολλοίς θρησκευτικών.
Εφ. “Ο Φάρος της Τήνου”
