Ψαλτικά Λαμπαδαρίου Δημοσιεύματα εφημερίδος ΑΓΩΝΑΣ των Αγωνιζομένων Χριστιανών Λαρίσης α.φ.200

 Δημοσιεύματα εφημερίδος ΑΓΩΝΑΣ των Αγωνιζομένων Χριστιανών Λαρίσης α.φ.200  http://www.agonas.org/

"ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ;"

Παπάς – υποψήφιος για δεσποτοποίηση – τη στιγμή που μοίραζε αντίδωρο και θέλοντας να γίνει αρεστός στο δεσπότη (την ψήφο του αναμένων) ανακοίνωσε στο “χριστεπώνυμο πλήρωμα” ότι: Αυτά  (έντυπα) που μοιράζονται έξω από τον ναό “δεν είναι της εκκλησίας”. Ο κόσμος αντέδρασε διότι η εφημερίδα μοιράζεται στην αυλή του ναού επί δεκαπενταετία κι όταν ακόμη ο ίδιος σαλαγούσε σε άλλη μητρόπολη! Ρωτάμε λοιπόν τον “υποψήφιο δεσπότη”: Αν η εφημερίδα “Αγώνας” δεν είναι της Εκκλησίας, τότε πώς είναι συνδρομητές τα Πατριαρχεία, όλες οι μητροπόλεις της Ελλάδας (αρκετοί εκ των μητροπολιτών είναι συνεργάτες), όλα σχεδόν τα μοναστήρια και γίνεται ανάρπαστη από τους πιστούς, παρ’ όλη τη σφοδρή πολεμική της μητρόπολης; Έχει υπόψη ότι κυκλοφορεί νόμιμα με Κοινή Υπουργική Απόφαση, έχοντας κωδικό κυκλοφορίας του Υπουργείου Τύπου και Μ.Μ.Μ.;  Είναι δηλαδή, της εκκλησίας μόνο το περιοδικό ΤΑΛΑΝΤΟ που εκδίδει η μητρόπολη και αποτελεί το κύριο διαφημιστικό μέσο του δεσπότη; Γιατί είναι γεγονός (μπορεί κανείς εύκολα να ερευνήσει) ότι το τελευταίο περιοδικό περιέχει 76 φωτογραφίες του δεσπότη. Και να φαντασθεί κανείς ότι προπληρώνεται στη μητρόπολη από τους ναούς (λέγε απ’ το κεράκι του πιστού) είτε πουληθεί – συνήθως μένει στο παγκάρι αδιάθετο – είτε όχι. Κι αν λάβουμε υπόψη την πολυτελή έκδοσή του, που στοιχίζει αρκετά, με το αντίτιμό της θα μπορούσαν να συντηρηθούν πολλοί φτωχοί, εξασφαλίζοντας τουλάχιστον το φαγητό. Μήπως «της εκκλησίας» θεωρείται το φυλλαδιάκι (15x20) που κυκλοφορεί κατά χρονικά διαστήματα και προβάλλεται άμεσα ή έμμεσα ο εκδότης που είναι και προϊστάμενος του ναού; Κρίμα, πολύ κρίμα! Διότι μαθήτευσε τα μισά του χρόνια κοντά σ’ έναν άξιο γέροντα και “διακόνησε” έναν σύγχρονο άγιο επίσκοπο και δεν πήρε απ’ αυτούς τίποτε!

Εν καιρώ θα επανέλθουμε…
=================

  «Έχω κάτι χρήματα να  δώσω στον Δέσποτα …»  
  Πείραμα που ανοίγει την δεσποτική πόρτα...στη Μητρόπολη Λάρισας

  «Μόνο με χρήματα μπορεί κάποιος να σας δει Σεβασμιώτατε; Τι κρίμα!».
ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΟ ΧΡΗΜΑ

Συμπολίτης, με κάποιο προσωπικό του πρόβλημα, αισθάνθηκε την ανάγκη να επισκεφθεί τον μητροπολίτη, να του εκμυστηρευτεί το πρόβλημά του και μαζί με τις συμβουλές του να πάρει και την ευλογία του…

Κάποια μέρα επισκέφτηκε τη μητρόπολη και ζήτησε να τον ιδεί. Του απάντησαν ότι απουσίαζε και ξεκίνησε να φύγει. Πριν προλάβει να επιβιβαστεί στο αστικό αντιλήφθηκε να βγαίνει από το επισκοπείο το μητροπολιτικό αυτοκίνητο με τον ίδιο μέσα. Στενοχωρημένος για την απαξίωση που του έδειξαν, εκμυστηρεύτηκε το γεγονός σε γνωστούς, και αυτοί – που κάτι γνώριζαν – του υπέδειξαν τον τρόπο να τον συναντήσει. Του φάνηκε αδιανόητο αυτό που του είπαν, αλλά αποφάσισε να δοκιμάσει. Την επομένη επισκέπτεται ξανά τη μητρόπολη και ζητάει να δει τον μητροπολίτη. Πάλι το ίδιο πρόσωπο ευγενέστατα τον πληροφορεί ότι είναι πολύ απασχολημένος… Τότε μπαίνει σε εφαρμογή το σχέδιο που του υποδείχθηκε και ο επισκέπτης με αφέλεια λέει: «Έχω κάτι χρήματα να του δώσω…». Αλάνθαστη η υπόδειξη, και η επιτυχία της εκατό τοις εκατό. Τα πάντα άλλαξαν αυτόματα. Το πριν ευγενικό αλλά αρνητικό πρόσωπο, αμέσως του προσφέρει κάθισμα και του τρατάρει αναψυκτικό. Ακολουθεί κάποιο εσωτερικό τηλεφώνημα και ο πριν «απασχολημένος» δεσπότης κάνει την εμφάνισή του. Περιχαρής καλωσορίζει τον επισκέπτη και του προτείνει το χέρι για φίλημα.

Ο συμπολίτης τον κοιτάζει από πάνω έως κάτω και χωρίς να φιλήσει το χέρι, γυρίζει και του λέει: «Μόνο με χρήματα μπορεί κάποιος να σας δει Σεβασμιώτατε; Τι κρίμα!». Και έφυγε!

Και “καμαρiνι” στο Ιερo Βhμα;

Τελείωσε η λειτουργία των Θεοφανείων και ετοιμάζονταν να κατεβούν στο ποτάμι για το καθιερωμένο ρίξιμο του Σταυρού και τον αγιασμό των υδάτων, όταν οι εκκλησιαζόμενοι έμειναν άφωνοι μ’ αυτό που έβλεπαν.    Ο δεσπότης κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας φορούσε άλλη αρχιερατική στολή και ετοιμαζόμενος για την έξοδο προς το ποτάμι εμφανίσθηκε με άλλη. Το παρατήρησαν οι παρευρισκόμενοι αλλά αμφέβαλαν, φοβούμενοι μήπως τους γελούσαν τα μάτια τους. Δεν μπορούσαν να εξηγήσουν το πώς βρέθηκε η δεύτερη στολή με τα απαραίτητα αξεσουάρ ώστε ο δεσπότης να ξεντυθεί τη μία και να φορέσει την άλλη. Εκτός αν – αναλογίζονταν – υπάρχει στο ιερό, δεσποτικό “καμαρίνι”. Εξερχόμενος του ναού – εκείνη τη στιγμή – ο κ. Κ… (ασχολούμενος με τα του ναού…) του ζητήσαμε να λύσει τις απορίες μας, κι εκείνος πρόθυμα μας απάντησε:

Ναι, στη λειτουργία φορούσε την επίσημη – πατριαρχική στολή (και πολύ ακριβή, ίσως κοστίζει καμιά ογδοντάρα με τα διάφορα αξεσουάρ) και κατά την έξοδο φόρεσε την πιο φθηνή που υπήρχε στο πορτ-μπαγκάζ του αυτοκινήτου χωρίς να χρειαστεί ιδιαίτερο καμαρίνι στο ιερό. Γιατί καθυστερήσατε μισή ώρα να βγείτε στο ποτάμι;

Ε, δεν είναι και εύκολα το ξεφόρεμα και φόρεμα μιας αρχιερατικής στολής! Άλλωστε οι επίσημοι δεν διαμαρτυρήθηκαν ούτε κι ο κόσμος που περίμενε υπομονετικά με ανοιχτές τις ομπρέλες. Ας μην ξεχνούμε ότι και το Χριστό περίμενε ο κόσμος όταν αργούσε (!).

Ε, ΟΧΙ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΟ!

Ιερομόναχος – από το στενό περιβάλλον του μητροπολίτη – κυκλοφορεί με αυτοκίνητο, έχοντας… Τούρκο οδηγό (έχει μουσουλμανικό όνομα και επίθετο), μπαινοβγαίνοντας μάλιστα και σε ελληνικά στρατόπεδα. Οι μεταξύ τους φιλικές σχέσεις (μουσουλμάνου και ορθόδοξου ιερέα) δεν μας αφορούν, γιατί μπορεί να κάνουν βραδινές… κατηχήσεις. Ο δεσπότης όμως το γνωρίζει; Και αν ο ιερομόναχος μπαίνει στο στρατόπεδο με την ιδιότητα του ιερέα, ο αλλοδαπός οδηγός με ποια ιδιότητα κυκλοφορεί μέσα σε στρατιωτικό χώρο; Το γνωρίζει αυτό η ηγεσία του στρατεύματος; Αυτά για τώρα.

ΑΚΟΜΑ ΑΣΧΗΜΟΝΟΥΝ

Μετά την ανάληψιν των αρχιεπισκοπικών καθηκόντων, ο Ιερώνυμος Β΄ (2008) με τον φίλο του Χρυσόστομο Δωδώνης έκαναν βαρυσήμαντες δηλώσεις: «Πέρασαν 35 χρόνια μετά την απομάκρυνση του (Νικοδήμου) από τον θρόνο της Μητρόπολης Αττικής. Πρέπει να πραγματοποιηθεί η αποκατάστασή του. Η Εκκλησία δεν εκδικείται» (εφ. “το ΒΗΜΑ”). Για τις δηλώσεις αυτές ρωτήθηκε ο άγιος γέροντας (Νικ.) και είπε: «Δεν περιμένω τίποτα. Οι άνθρωποι παίζουν θέατρο. Περιμένετε λίγο και δεν θα πιστεύετε αυτά που θα κάνουν…».

Και τι έκαναν; Με ραδιουργίες και ψέματα (Ω Θεέ μου! Τι ψυχή θα παραδώσουν;) ροκάνιζαν το χρόνο μέχρι που ο Κύριος τον κάλεσε κοντά του για να μην βλέπει τις βρωμιές τους.

Η αναισχυντία τους έφθασε στο αποκορύφωμά της όταν και μετά θάνατον δεν επέτρεψαν να μπει το όνομά του ούτε στα δίπτυχα των κεκοιμημένων ιεραρχών!

Ταλαίπωροι δεσποτάδες! τον χρυσό, ό,τι κι αν τον κάνεις, χρυσός πολύτιμος θα παραμένει και θα λάμπει ακόμη περισσότερο όσο θα υποβάλλεται σε μεγαλύτερες δοκιμασίες, ενώ εσείς τενεκέδες ήσασταν και τενεκέδες θα παραμείνετε μέχρις ότου σας διαλύσει η σκουριά και η λήθη εξαλείψει από τον νου των ανθρώπων κάθε ανάμνησή σας, ως μηδέποτε υπάρξαντες.

ΜΑΥΡΗ ΝΕΡΑΪΔΑ

Έξω από τον Τύρναβο υπάρχει βρύση όπου οι τσοπάνηδες ποτίζουν τα πρόβατά τους. Κάποια βράδυα – περίπου τα μεσάνυχτα – και γύρω από τη βρύση, εμφανίζονταν μια μαύρη σκιά, καθώς και κάτι σαν πυγολαμπίδες ξεπρόβαλλαν κατά διαστήματα μέσα από τον μαύρο όγκο, προγκώντας τα ζώα και δεν πλησίαζαν να πιουν νερό. Οι τσοπάνηδες προβληματίστηκαν. Οι νύχτες περνούσαν και το κακό συνεχίζονταν. Τέλος αποφάσισαν να βγουν παγανιά. Μπροστά τα σκυλιά και πίσω αυτοί έφθασαν στο καθορισμένο μέρος, όταν διαπίστωσαν, ότι η μετακινούμενη μαύρη σκιά δεν ήταν μαύρη νεράιδα αλλά ο παπάς με το κινητό του τηλέφωνο στο αυτί! Έμειναν εμβρόντητοι!

- Παπά τι θέλεις τέτοια ώρα εδώ; του είπαν.

- Έρχομαι, γιατί εδώ στη βρύση πιάνει καλύτερα το κινητό μου!

- Και με ποιον επικοινωνείς τέτοια ώρα κάθε βράδυ…;

…. (σιωπή ο παπάς)

Κι ενώ η μητρόπολη γνωρίζει το περιστατικό – όπως μας είπαν – δε βλέπουμε να κάνει κάτι, γιατί το κακό συνεχίζεται και πολλά μπορεί να πει ο κόσμος.

ΤΟ ΕΚΚΛΗΣΑΚΙ ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΗΜΑ

Τελευταία μεγάλος οργασμός παρατηρείται στο εκκλησάκι του αγίου Αθανασίου (άγιος Θανασάκος) επί της οδού Ροΐδου.

Μηχανικοί, τοπογράφοι, αρχιτέκτονες πηγαινοέρχονται με φακέλους και μηχανήματα μέτρησης. Παπάδες και δικηγόροι ανεβοκατεβαίνουν σε συμβολαιογραφικά γραφεία και δικαστήρια.

Ο ναός αμπαροκλειδώθηκε μέσα-έξω κι η γειτονιά άρχισε να ανησυχεί για τα συμβαίνοντα.

Κυκλοφόρησαν τα πρώτα νέα που άλλοι λένε ότι θέλουν να γκρεμίσουν το ιστορικό αυτό εκκλησάκι που χρονολογείται πάνω από 250 χρόνια, και άλλοι, ότι ο δεσπότης θέλει να φτιάξει μια 6ώροφη πολυκατοικία για να στεγάσει τους… άπορους της πόλης, με δαπάνες ευρωπαϊκών κονδυλίων μέσω του προγράμματος ΕΣΠΑ.

Τέτοια κελεπούρια, βέβαια, οι δεσποτάδες δεν τα αφήνουν να πάνε στο βρόντο.

Τα νέα άρχισαν ν’ ανησυχούν τους παπάδες – και όχι άδικα – διότι, η μητρόπολη μεν θα πάρει τα ευρωπαϊκά χρήματα, οι ιερείς δε, με τα πενιχρά έσοδα των ναών, θα επωμισθούν την ανέγερση, τη συντήρηση και τη λειτουργία του, όπως και σε άλλες περιπτώσεις, βάζοντας χαράτσι, νέο κωδικό στον προϋπολογισμό και τριμηνίες, τακτικές, δισκοφορίες, κ.α. μετατρέποντας την κατάσταση σε βάρος αβάσταχτο.

Ποιος ο λόγος να χαλάσουν ή να καλύψουν το ιστορικό αυτό εκκλησάκι – αλήθεια η αρχαιολογική υπηρεσία τι λέει; – και δεν διαμορφώνουν το οικοτροφείο – που ο Σεραφείμ Ορφανός το έκανε επισκοπείο – σχεδιασμένο να φιλοξενεί 100 παιδιά, δεδομένου ότι συγκεντρώνει όλα τα πλεονεκτήματα αφού ο κάθε όροφος είναι περίπου 1.500 τ.μ. με τα ανάλογα δωμάτια, ντουλάπες, κρεβάτια, τουαλέτες, μπάνια, έτοιμα μαγειρεία και τραπεζαρίες;

Τι χρειάζεται η δεσποτική κατοικία, στον τελευταίο όροφο, 1.500 τ.μ. με 9 κρεβατοκάμαρες, τραπεζαρία 80-100 ατόμων, αίθουσα “ΘΡΟΝΟΥ”, που ούτε το οικουμενικό πατριαρχείο έχει; 

Δεν αρκούν για κατοικία 80-100 τ.μ. και άλλα τόσα περίπου για τα γραφεία, όσα δηλαδή έχουν σχεδόν όλες οι μητροπόλεις;

Ο κάθε όροφος του οικοτροφείου – επισκοπείου αντιστοιχεί σε τετραγωνικά όσο η 6ώροφη οικοδομή που θέλουν να φτιάξουν στην οδό Ροΐδου. Όλο αυτό το οικοτροφείο ισοδυναμεί με 4 οικοδομές. Το κόστος, για τις κάποιες ελάχιστες μεταβολές που θα χρειασθούν, είναι μηδαμινό. Συνεπώς αρκεί και μόνο να υπάρχει το ανάλογο ρευστό για την φιλοξενία τόσων ανθρώπων.

Δεν γνωρίζουμε όμως, εάν όντως το πραγματικό ενδιαφέρον του δεσπότη είναι αυτό ή οσφράνθηκε ζεστό χρήμα και είπε να μη χάσει την ευκαιρία να το «χουφτώσει».

Το θέμα, όπως γίνεται αντιληπτό, αφορά και τον Περιφερειάρχη. Πώς, τόσο αβασάνιστα, συμφώνησε για την ανέγερση της οικοδομής στο κέντρο της πόλης, με τέτοιο κοστολόγιο, και πιθανόν την δημιουργία προβλημάτων στον ιστορικό αυτό χώρο, ενώ υπάρχουν κτίρια άδεια, τεράστια, έτοιμα προς χρήση όπως προαναφέραμε; Οι προβληματισμοί είναι σοβαροί κι ως τέτοιοι πρέπει να αντιμετωπίζονται. Κι επειδή το πρόβλημα της περίθαλψης αστέγων έχει τη λύση του ας φροντίσουν να μη σπαταλούν το υπάρχον απόθεμα ει μη για τις ουσιαστικές ανάγκες για τις οποίες δεν υπάρχουν άλλες πιο οικονομικές λύσεις. Τέλος νομίζουμε ότι έχουμε χρέος να ενημερώσουμε τα αρμόδια κοινότικα όργανα των Βρυξελλών για τα συμβαίνοντα στην πόλη μας.