Tώρα πιστεύω ότι υπάρχει Xριστός!
Πως έγινε το θαύμα αυτό; Ευλόγησε ο Χριστός, που ζει και θριαμβεύει εις όλους τους αιώνας.
Ναι, ο Χριστός! Άς Τον αγνοούν οι πολλοί…»
Συνέλαβαν κάποιον αντάρτη ἀπὸ τὰ βουνά και δεμένο τον έσερναν μέσα στην πόλη τῆς Κοζάνης και τον έρριξαν στη φυλακή.
Όταν το έμαθε ο π. Αυγουστίνος Καντιώτης πήγε στην φυλακή για να τον δη. Αυτός ήταν εχθρός του.
Πολλές φορές προσπάθησε να τον σκοτώση, αλλά δεν τα κατάφερε…
Οι υπεύθυνοι των φυλακών δεν τον άφηναν να περάση και του είπαν…
– π. Αυγουστίνε αυτόν έρχεσαι να δης; Του φέρης και φαγητό;
Όχι φαγητό, αλλά δηλητήριο να του δώσης.
Και τους απάντησε:
– Όπως ερχόμουν σ” εσάς και έφερνα φαγητό στη φυλακή(*) και όχι δηλητήριο,
το ίδιο θα κάνω και σ” αυτόν τον φυλακισμένο».
Τον άφησαν τότε να περάσει. Όταν άνοιξε η πόρτα και τον είδε, έκλαυσε.
Ήταν σε άθλία κατάσταση. Kαι είπε·
– Πάτερ Aυγουστίνε, εσύ ήρθες να με δης!
– Oύτε η γυναίκα μου, ούτε τα παιδιά μου, οὔτε κανένας δεν ενδιαφέρεται πλέον για μένα… Tώρα πιστεύω ότι υπάρχει Xριστός!
(*) Ὅλοι οἱ φυλακισμένοι τὴν Γερμανικὴ κατοχὴ, ἀλλὰ καὶ ἀργότερα συντηροῦνταν ἀπὸ τὰ συσσίτια που ἔκανε ὁ π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης στην Κοζάνη, ποὺ ἔφτασαν ἡμηρεσίως μέχρι 8.500 πιάτα.
