Οἱ Ἅγιοι Γαλακτίων καὶ Ἐπιστήμη
Ἀσυνδυάστους συζύγους κτείνει ξίφος,
Τὴν ψυχικὴν σύζευξιν ἠγαπηκότας.
Τμήθη Ἐπιστήμη Γαλακτίων τ' ἑνὶ πέμπτῃ.
Ἔζησαν τὸν 3ο αἰῶνα μ.Χ., ὅταν αὐτοκράτορας ἦταν ὁ Δέκιος. Οἱ γονεῖς τοῦ Γαλακτίωνα, Κλειτοφῶν καὶ Λευκίππη, ἦταν πρῶτα εἰδωλολάτρες. Κάποιος, ὅμως, ἱερομόναχος, ποὺ ὀνομαζόταν Οὐνούφριος, τοὺς προσείλκυσε στὴν χριστιανικὴ πίστη. Ἀπὸ τότε διέθεταν τὰ πλούτη τους σὲ κάθε ἀγαθοεργία.
Τὸν δὲ γιό τους Γαλακτίωνα ἀνέθρεψαν «ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου». Δηλαδή, μὲ παιδαγωγία καὶ νουθεσία, σύμφωνη μὲ τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου. Καὶ ἡ παιδαγωγία αὐτὴ δὲν ἄργησε νὰ φέρει τοὺς θαυμαστοὺς καρπούς της.
Ὁ Γαλακτίων ὅταν μεγάλωσε, νυμφεύθηκε μία ὡραῖα κόρη, τὴν Ἐπιστήμη, τὴν ὁποία ὁ ἴδιος εἵλκυσε στὸν Χριστό. Ἡ ζωή τους κυλοῦσε ἀφιερωμένη στὴν ὑπηρεσία τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ καὶ στὴν διακονία τοῦ πλησίον, ὥσπου ξέσπασε ὁ διωγμὸς τοῦ Δεκίου. Τότε, ὁ μὲν Γαλακτίων πῆγε σὲ μοναστῆρι τοῦ ὄρους Σινᾶ, ἡ δὲ Ἐπιστήμη σὲ γυναικεῖο κοινόβιο.
Ἀλλὰ ἡ λαίλαπα τοῦ διωγμοῦ ἔφθασε καὶ στὰ μέρη ἐκεῖνα, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ συλληφθεῖ ὁ Γαλακτίων. Ὅταν πληροφορήθηκε αὐτὸ ἡ Ἐπιστήμη, ἔτρεξε καὶ παρακάλεσε τοὺς διῶκτες νὰ συλλάβουν καὶ αὐτὴν πρὸς ἐνίσχυση τοῦ συζύγου της.
Ὁ ἄρχοντας Οὖρσος, μὴ μπορώντας νὰ τοὺς πείσει νὰ ἀλλαξοπιστήσουν, τοὺς ἀποκεφάλισε (250 μ.Χ.).
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Τὴν λαμπρὰν ξυνωρίδα τῶν Μαρτύρων τιμήσωμεν, ὥσπερ συζυγίαν ἀρίστην καὶ κλυτὴν καὶ θεόφρονα, τὸν θεῖον Γαλακτίωνα πιστοί, ὁμοῦ σὺν Ἐπιστήμη τῇ σεμνῇ· δι’ ἀσκήσεως γὰρ πόνων ἀθλητικήν, ἐξήνθησαν φαιδρότητα. Δόξα τῷ ἐνισχύσαντι ὑμᾶς, δόξα τῷ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι δι’ ἡμῶν, πᾶσιν ἰάματα.
Κοντάκιον. Ἦχος α’. Χορὸς Ἀγγελικός.
Ἀγνείας τῷ φωτί, τὰς ψυχὰς φωτισθέντες, καὶ κόσμου τὴν ἀχλύν, ὁμοφρόνως λιπόντες, λυχνία ὠς δίφωτος, τοῖς πιστοῖς ἀνελάμψατε, δι’ ἀσκήσεως, καὶ μαρτυρίου τοῖς ἄθλοις, ζεῦγος ἔνδοξον, ἠ Ἐπιστήμη ἡ θεία, σὺν τῷ Γαλακτίωνι.
Μεγαλυνάριον.
Ζεῦγος θεοφόρητον καὶ σεπτόν, συζυγία θεία, Γαλακτίων ὁ ἱερός, σὺν τῇ Ἐπιστήμη, τοῦ θεοδρόμου βίου, ἡμᾶς τὴν ἐπιστήμην, μυσταγωγήσατε.
Ὁ Γαλακτίων ὅταν μεγάλωσε, νυμφεύθηκε μία ὡραῖα κόρη, τὴν Ἐπιστήμη, τὴν ὁποία ὁ ἴδιος εἵλκυσε στὸν Χριστό. Ἡ ζωή τους κυλοῦσε ἀφιερωμένη στὴν ὑπηρεσία τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ καὶ στὴν διακονία τοῦ πλησίον, ὥσπου ξέσπασε ὁ διωγμὸς τοῦ Δεκίου. Τότε, ὁ μὲν Γαλακτίων πῆγε σὲ μοναστῆρι τοῦ ὄρους Σινᾶ, ἡ δὲ Ἐπιστήμη σὲ γυναικεῖο κοινόβιο.
Ἀλλὰ ἡ λαίλαπα τοῦ διωγμοῦ ἔφθασε καὶ στὰ μέρη ἐκεῖνα, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ συλληφθεῖ ὁ Γαλακτίων. Ὅταν πληροφορήθηκε αὐτὸ ἡ Ἐπιστήμη, ἔτρεξε καὶ παρακάλεσε τοὺς διῶκτες νὰ συλλάβουν καὶ αὐτὴν πρὸς ἐνίσχυση τοῦ συζύγου της.
Ὁ ἄρχοντας Οὖρσος, μὴ μπορώντας νὰ τοὺς πείσει νὰ ἀλλαξοπιστήσουν, τοὺς ἀποκεφάλισε (250 μ.Χ.).
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Τὴν λαμπρὰν ξυνωρίδα τῶν Μαρτύρων τιμήσωμεν, ὥσπερ συζυγίαν ἀρίστην καὶ κλυτὴν καὶ θεόφρονα, τὸν θεῖον Γαλακτίωνα πιστοί, ὁμοῦ σὺν Ἐπιστήμη τῇ σεμνῇ· δι’ ἀσκήσεως γὰρ πόνων ἀθλητικήν, ἐξήνθησαν φαιδρότητα. Δόξα τῷ ἐνισχύσαντι ὑμᾶς, δόξα τῷ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι δι’ ἡμῶν, πᾶσιν ἰάματα.
Κοντάκιον. Ἦχος α’. Χορὸς Ἀγγελικός.
Ἀγνείας τῷ φωτί, τὰς ψυχὰς φωτισθέντες, καὶ κόσμου τὴν ἀχλύν, ὁμοφρόνως λιπόντες, λυχνία ὠς δίφωτος, τοῖς πιστοῖς ἀνελάμψατε, δι’ ἀσκήσεως, καὶ μαρτυρίου τοῖς ἄθλοις, ζεῦγος ἔνδοξον, ἠ Ἐπιστήμη ἡ θεία, σὺν τῷ Γαλακτίωνι.
Μεγαλυνάριον.
Ζεῦγος θεοφόρητον καὶ σεπτόν, συζυγία θεία, Γαλακτίων ὁ ἱερός, σὺν τῇ Ἐπιστήμη, τοῦ θεοδρόμου βίου, ἡμᾶς τὴν ἐπιστήμην, μυσταγωγήσατε.
Άγιοι Ερμάς, Πατρόβας, Λίνος, Γάιος και Φιλόλογος, Απόστολοι από τους Εβδομήκοντα
Eις τον Eρμάν, Πατρόβαν και Γάιον.
Ἑρμᾶς, Πατρόβας καὶ Γάϊος τρεῖς ἅμα,
Ἀπόστολοι θνῄσκουσιν, οἷς τριὰς φίλη.
Eις τον Λίνον.
Καθείς, Ἰησοῦς γνώσεως θείας λίνον,
Ζωγρεῖ σε, Λῖνε, καὶ μεθιστᾷ τοῦ βίου.
Eις τον Φιλόλογον.
Φιλόλογος φιλῶν σὲ τὸν Θεὸν Λόγον,
Πληροῖ λόγους σούς, καὶ θανὼν σύνεστί σοι.
Πραγματικοί ποιμένες όλοι, του λογικού ποιμνίου της Εκκλησίας μας. Τον Ερμά αναφέρει ο Απόστολος Παύλος στην προς Ρωμαίους επιστολή του, καθώς και τους Πατρόβα, Γάιο και Φιλόλογο. Ενώ τον Λίνο αναφέρει στη δεύτερη προς Τιμόθεον επιστολή του.
Ο Ερμάς ορίστηκε επίσκοπος στους Φιλίππους της Μακεδονίας, και σ' αυτόν αποδίδουν ο Ωριγένης, ο Ευσέβειος, ο Ιερώνυμος και άλλοι, το γνωστό συγγραφικό έργο με τον τίτλο ο «ποιμήν». Το έργο αυτό δείχνει το βάραθρο, στο όποιο φέρει η αμαρτία και διεγείρει έντονα το αίσθημα της μετάνοιας και της μετά του Θεού ειρήνης. Μέχρι κάποιο χρονικό διάστημα μπορούσε να το αναγνώσει κανείς μόνο στη Λατινική μετάφραση του. Κατά τον 19ο αιώνα όμως, βρέθηκε και το ελληνικό πρωτότυπο.
Ο Πατρόβας πρόσφερε σπουδαίες υπηρεσίες στην πίστη, σαν επίσκοπος Ποτιόλων στην Ιταλία.
Ο Λίνος αναδείχτηκε πρώτος επίσκοπος Ρώμης και ποίμανε την εκεί εκκλησία με πρόνοια και τόλμη, και μαρτύρησε με αποκεφαλισμό. Ήταν επίσκοπος έντεκα χρόνια και τρεις μήνες.
Ο Γάιος ποίμανε στην Έφεσο μετά τον Τιμόθεο, και ο Φιλόλογος ορίστηκε από τον απόστολο Ανδρέα επίσκοπος Σινώπης.
Ο Ερμάς ορίστηκε επίσκοπος στους Φιλίππους της Μακεδονίας, και σ' αυτόν αποδίδουν ο Ωριγένης, ο Ευσέβειος, ο Ιερώνυμος και άλλοι, το γνωστό συγγραφικό έργο με τον τίτλο ο «ποιμήν». Το έργο αυτό δείχνει το βάραθρο, στο όποιο φέρει η αμαρτία και διεγείρει έντονα το αίσθημα της μετάνοιας και της μετά του Θεού ειρήνης. Μέχρι κάποιο χρονικό διάστημα μπορούσε να το αναγνώσει κανείς μόνο στη Λατινική μετάφραση του. Κατά τον 19ο αιώνα όμως, βρέθηκε και το ελληνικό πρωτότυπο.
Ο Πατρόβας πρόσφερε σπουδαίες υπηρεσίες στην πίστη, σαν επίσκοπος Ποτιόλων στην Ιταλία.
Ο Λίνος αναδείχτηκε πρώτος επίσκοπος Ρώμης και ποίμανε την εκεί εκκλησία με πρόνοια και τόλμη, και μαρτύρησε με αποκεφαλισμό. Ήταν επίσκοπος έντεκα χρόνια και τρεις μήνες.
Ο Γάιος ποίμανε στην Έφεσο μετά τον Τιμόθεο, και ο Φιλόλογος ορίστηκε από τον απόστολο Ανδρέα επίσκοπος Σινώπης.
Οἱ Ἅγιοι Δομνῖνος, Τιμόθεος, Θεόφιλος, Θεότιμος, Δωρόθεος ὁ Πρεσβύτερος, Εὐψύχιος, Καρτέριος, Σιλβάνος, Πάμφιλος, Φιλόθεος, Νέαρχος καὶ ἄλλοι Ἅγιοι Μάρτυρες ἄνδρες καὶ γυναῖκες
Ὁ Δομνῖνος καὶ οἱ μαζὶ μ’ αὐτὸν μαρτυρήσαντες Ἅγιοι, ὄχι οἱ ἐπώνυμοι ποὺ ἀναφέρονται πιὸ πάνω, ὑπῆρξαν στὰ χρόνια του βασιλιὰ Μαξιμιανοῦ καὶ ὅταν ἄρχοντας τῆς Παλαιστίνης ἦταν ὁ Οὐρβανὸς (298).
Πρῶτος μαρτύρησε ὁ Δομνῖνος, ποὺ μετὰ ἀπὸ πολλὰ βασανιστήρια τὸν ἔκαψαν ζωντανό. Τοὺς δὲ Τιμόθεο, Θεότιμο, Θεόφιλο, ποὺ ἦταν νέοι στὴν ἡλικία καὶ εὐπαρουσίαστοι, τοὺς γρονθοκόπησαν μέχρι θανάτου.
Τὸν Δωρόθεο, ποὺ ἦταν σεμνὸς ἱερέας, παρέδωσαν γιὰ τροφὴ στὰ ἄγρια θηρία. Τοὺς δὲ Καρτέριο καὶ Εὐψύχιο, ποὺ ἦταν τέλειοι ἄνδρες σωματικὰ καὶ πνευματικά, ἔκοψαν τὰ γεννητικά τους ὄργανα, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ πεθάνουν μαρτυρικὰ ἀπὸ ἀκατάσχετη αἱμορραγία.
Τὸν Σιλβανὸ καταδίκασαν νὰ βασανίζεται μέσα σὲ μέταλλα, μέχρι ποὺ πέθανε, στὴν τοποθεσία Φανό. Ὁ δὲ Πάμφιλος, στολισμένος μὲ πολλὲς ἀρετές, πέθανε μετὰ ἀπὸ πολλὰ βασανιστήρια μέσα στὴ φυλακή, μαζὶ μὲ ἄλλους ὁμολογητὲς τῆς χριστιανικῆς πίστης.
Ἐπίσης, μὲ τοὺς προαναφερθέντες Ἅγιους, μαρτύρησαν καὶ ἀρκετὲς χριστιανὲς παρθένες κόρες.
Πρῶτος μαρτύρησε ὁ Δομνῖνος, ποὺ μετὰ ἀπὸ πολλὰ βασανιστήρια τὸν ἔκαψαν ζωντανό. Τοὺς δὲ Τιμόθεο, Θεότιμο, Θεόφιλο, ποὺ ἦταν νέοι στὴν ἡλικία καὶ εὐπαρουσίαστοι, τοὺς γρονθοκόπησαν μέχρι θανάτου.
Τὸν Δωρόθεο, ποὺ ἦταν σεμνὸς ἱερέας, παρέδωσαν γιὰ τροφὴ στὰ ἄγρια θηρία. Τοὺς δὲ Καρτέριο καὶ Εὐψύχιο, ποὺ ἦταν τέλειοι ἄνδρες σωματικὰ καὶ πνευματικά, ἔκοψαν τὰ γεννητικά τους ὄργανα, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ πεθάνουν μαρτυρικὰ ἀπὸ ἀκατάσχετη αἱμορραγία.
Τὸν Σιλβανὸ καταδίκασαν νὰ βασανίζεται μέσα σὲ μέταλλα, μέχρι ποὺ πέθανε, στὴν τοποθεσία Φανό. Ὁ δὲ Πάμφιλος, στολισμένος μὲ πολλὲς ἀρετές, πέθανε μετὰ ἀπὸ πολλὰ βασανιστήρια μέσα στὴ φυλακή, μαζὶ μὲ ἄλλους ὁμολογητὲς τῆς χριστιανικῆς πίστης.
Ἐπίσης, μὲ τοὺς προαναφερθέντες Ἅγιους, μαρτύρησαν καὶ ἀρκετὲς χριστιανὲς παρθένες κόρες.
Όσιος Γρηγόριος ο Ομολογητής Πάπας Αλεξανδρείας
Tο γρήγορον δε, όμμα Oρθοδοξίας,
Πώς αγέραστον εν λόγοις παραδράμω;
Tο γρήγορον δε, όμμα Oρθοδοξίας,
Πώς αγέραστον εν λόγοις παραδράμω;
Ὁ Ὅσιος Γρηγόριος ἔζησε τὸν 9ο αἰῶνα μ.Χ. τὴν ἐποχὴ τοῦ αὐτοκράτορα Λεόντου τοῦ Ε’. Ὁ Γρηγόριος ἀγάπησε τοὺς λόγους τοῦ Κυρίου ἀπὸ νεαρὴ ἡλικία καὶ τήρησε στὸν ἑαυτό του ὅλες τὶς ἀρετὲς τοῦ Θεοῦ.
Γι’ αὐτὸ τὸ λόγο μετὰ τὸ θάνατο τοῦ Πατριάρχη Ἀλεξανδρείας χειροτονήθηκε, ἀπὸ τοὺς συγκεντρωθέντες ἐκεῖ ἐπισκόπους, Πατριάρχης. Ἡ ἐκλογή του καὶ χειροτονία του ἦταν ἀποδεκτὴ ὄχι μόνο ἀπὸ τοὺς ἱεράρχες ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὸ Χριστιανικὸ Λαό.
Ὁ Ὅσιος Γρηγόριος ἀποδείχθηκε ἄξιος δάσκαλος τῆς Ὀρθοδοξίας. Ὑπῆρξε ταπεινὸς καὶ ἤρεμος καὶ ἔφερε σὲ πέρας ἄξια ἕνα μεγάλο φιλανθρωπικὸ καὶ ἀνθρωπιστικὸ ἔργο.
Ὅταν ὁ αὐτοκράτορας, Λέοντας ὁ Ε’, ἀναζωπύρωσε τὴν εἰκονομαχία ὁ Γρηγόριος ἀντέδρασε. Ἔτσι ὁ ἄρχοντας διέταξε νὰ πᾶνε τὸν Ὅσιο δέσμιο στὴν Κωνσταντινούπολη. Ὁ Γρηγόριος μεταφέρθηκε μπροστὰ στὸν αὐτοκράτορα καὶ ἐκεῖ χωρὶς νὰ δειλιάσει τὸν κατηγόρησε ὡς αἱρετικό, ἄθεο καὶ ἀσεβή. Ὁ Λέοντας ἐξοργισμένος ἀπὸ τὶς κατηγορίες τοῦ Ὁσίου διέταξε νὰ τὸν μαστιγώσουν καὶ στὴν συνέχεια νὰ τὸν κλείσουν στὴν φυλακή. Παρόλα αὐτὰ ὁ Γρηγόριος ἐξακολουθοῦσε νὰ ὑμνεῖ τὸν Κύριο. Μαθαίνοντάς το ὁ αὐτοκράτορας πρόσταξε νὰ τὸν ἐξορίσουν.
Ἔτσι ὁ Ὅσιος Γρηγόριος ὁδηγήθηκε στὴν ἐξορία του, ὅπου καὶ μετὰ ἀπὸ τρία χρόνια παρέδωσε τὴν ψυχή του στὸν Κύριο.
Γι’ αὐτὸ τὸ λόγο μετὰ τὸ θάνατο τοῦ Πατριάρχη Ἀλεξανδρείας χειροτονήθηκε, ἀπὸ τοὺς συγκεντρωθέντες ἐκεῖ ἐπισκόπους, Πατριάρχης. Ἡ ἐκλογή του καὶ χειροτονία του ἦταν ἀποδεκτὴ ὄχι μόνο ἀπὸ τοὺς ἱεράρχες ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὸ Χριστιανικὸ Λαό.
Ὁ Ὅσιος Γρηγόριος ἀποδείχθηκε ἄξιος δάσκαλος τῆς Ὀρθοδοξίας. Ὑπῆρξε ταπεινὸς καὶ ἤρεμος καὶ ἔφερε σὲ πέρας ἄξια ἕνα μεγάλο φιλανθρωπικὸ καὶ ἀνθρωπιστικὸ ἔργο.
Ὅταν ὁ αὐτοκράτορας, Λέοντας ὁ Ε’, ἀναζωπύρωσε τὴν εἰκονομαχία ὁ Γρηγόριος ἀντέδρασε. Ἔτσι ὁ ἄρχοντας διέταξε νὰ πᾶνε τὸν Ὅσιο δέσμιο στὴν Κωνσταντινούπολη. Ὁ Γρηγόριος μεταφέρθηκε μπροστὰ στὸν αὐτοκράτορα καὶ ἐκεῖ χωρὶς νὰ δειλιάσει τὸν κατηγόρησε ὡς αἱρετικό, ἄθεο καὶ ἀσεβή. Ὁ Λέοντας ἐξοργισμένος ἀπὸ τὶς κατηγορίες τοῦ Ὁσίου διέταξε νὰ τὸν μαστιγώσουν καὶ στὴν συνέχεια νὰ τὸν κλείσουν στὴν φυλακή. Παρόλα αὐτὰ ὁ Γρηγόριος ἐξακολουθοῦσε νὰ ὑμνεῖ τὸν Κύριο. Μαθαίνοντάς το ὁ αὐτοκράτορας πρόσταξε νὰ τὸν ἐξορίσουν.
Ἔτσι ὁ Ὅσιος Γρηγόριος ὁδηγήθηκε στὴν ἐξορία του, ὅπου καὶ μετὰ ἀπὸ τρία χρόνια παρέδωσε τὴν ψυχή του στὸν Κύριο.
Οἱ Ἅγιοι Κάστορας καὶ Ἀγαθάγγελος οἱ Μάρτυρες
Eις τον Kάστορα.
Oυκ εις μακράν σου του πυρός Kάστορ λύσις.
Tι του λόγου δηλούντος; Eγγύς το στέφος.
Eις τον Aγαθάγγελον..
Χριστάγγελός τις ψῆφος Ἀγαθαγγέλῳ
Ἡ τῆς τελευτῆς ψῆφος ἦν ἐκ τοῦ ξίφους.
Eις τον Kάστορα.
Oυκ εις μακράν σου του πυρός Kάστορ λύσις.
Tι του λόγου δηλούντος; Eγγύς το στέφος.
Eις τον Aγαθάγγελον..
Χριστάγγελός τις ψῆφος Ἀγαθαγγέλῳ
Ἡ τῆς τελευτῆς ψῆφος ἦν ἐκ τοῦ ξίφους.
Ὁ Ἅγιος Κάστορας (ποὺ σύμφωνα μὲ ἀδιασταύρωτες πληροφορίες ἦταν Ἐπίσκοπος) μαρτύρησε διὰ πυρός, ὁ δὲ Ἅγιος Ἀγαθάγγελος διὰ ξίφους.
Οἱ Ἅγιοι Δομέντιος καὶ Παῦλος ὁ Ἐπίσκοπος
Ἄγνωστοι στοὺς Συναξαριστές. Ἀναφέρονται στὸ Ἱεροσολυμιτικὸ Κανονάριο ἔκδ. Καλλίστου Ἀρχιμανδρίτου σελ. 117, χωρὶς βιογραφικὰ στοιχεῖα.
Ὁ Ἅγιος Ἰωνᾶς ὁ Θαυματουργός
Ἔζησε τον 5ο μ.Χ. αἰώνα, και ἐπετέλεσε Ἀρχιεπίσκοπος Νοβογορδίας.
Δὲν ἔχουμε λεπτομέρειες γιὰ τὸν βίο τοῦ Ἁγίου.
Δὲν ἔχουμε λεπτομέρειες γιὰ τὸν βίο τοῦ Ἁγίου.
Ἐγκαίνια ναοῦ Θεοδώρου Τήρωνος ἐν τοῖς Σφωρακίου
Ἡ μνήμη αὐτὴ ἀναφέρεται στὸν Πατμιακὸ Κώδικα 266, ὅπου ἀντὶ Σφωρακίου γράφεται "Σπαρακίου".
Ανάμνηση Θαύματος Αγίου Σπυρίδωνα
Στην Κέρκυρα, το σκήνωμα του Αγίου Σπυρίδωνος λιτανεύεται την πρώτη
Κυριακή του μηνός Νοεμβρίου σε ανάμνηση της απαλλαγής του νησιού από
(δεύτερη) επιδημία πανώλης το 1673 μ.Χ.
Σύναξη πάντων των εν Νεαπόλει αγίων Μαρτύρων
Την πρώτη Κυριακή του Νοεμβρίου, η Ιερά Μητρόπολη Νεαπόλεως και
Σταυρουπόλεως έχει καθιερώσει να εορτάζεται η σύναξη των τοπικών της
Αγίων, του Αγίου Γεωργίου του Νεαπολίτου (βλέπε 3 Νοεμβρίου), του Αγίου Αθανασίου του Κουλακιώτου (βλέπε 8 Σεπτεμβρίου) και του Αγίου Ακακίου του Ασβεστοχωρίτου (βλέπε 1 Μαΐου).
Η πανήγυρις λαμβάνει χώρα στον Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Γεωργίου
όπου και μεταφέρονται τεμάχια των λειψάνων των Αγίων και τελούνται καθ'
όλη την εβδομάδα πανηγυρικές ακολουθίες προς τιμήν των Αγίων.
«Πᾶνος»
