Πελασγός ο Μιλήσιος προσψαυόμενος
Αισχίνη Λόγον Κατά Κτησιφώντος
…ή Πελασγός ο Μιλήσιος Κατά Σόιμπλε
Στα προηγούμενα χρόνια μερικοί άρχοντες,
οι οποίοι αναλάμβαναν τα μεγαλύτερα αξιώματα και διαχειρίζονταν τα δημόσια
έσοδα και οι οποίοι δωροδοκούνταν σε κάθε μια απ’ τις περιπτώσεις αυτές,
παίρνοντας με το μέρος τους τους ρήτορες της βουλής και του δήμου, πολύ πριν
εκπνεύσει ο χρόνος της αρχής που διαχειρίζονταν, κατόρθωναν να εξασφαλίσουν
ευνοϊκές προϋποθέσεις για τη λογοδοσία τους με τιμητικά ψηφίσματα κι επαίνους, ώστε την ώρα που
λογοδοτούσαν για τη διαχείριση της αρχής που ανέλαβαν να βρίσκονται σε δύσκολη
θέση, όσοι ήθελαν να τους κατηγορήσουν και πολύ περισσότερο οι δικαστές.
Γι’ αυτό, πολλοί απ’ αυτούς που ήσαν υποχρεωμένοι να λογοδοτήσουν, αν και συλλαμβάνονταν επ’ αυτοφώρω να κλέβουν τα χρήματα του δημοσίου, γλύτωναν απ’ τα δικαστήρια, και πολύ φυσικά.
Γιατί, νομίζω, οι δικαστές θεωρούσαν ντροπή να φανή ο ίδιος άνδρας, στην ίδια πόλη, ενδεχομένως και στον ίδιο χρόνο, ότι προ ολίγου ανακηρύχθηκε στους θεατρικούς αγώνες πως στεφανώθηκε απ’ το δήμο με χρυσό στεφάνι ένεκα της αρετής του και της δικαιοσύνης του, και μετά από λίγο ο ίδιος αυτός άνδρας να φανή ότι βγαίνει απ’ το δικαστήριο μετά τη λογοδοσία του, καταδικασμένος για κλοπή δημοσίων χρημάτων.
Αναγκάζονταν λοιπόν οι δικαστές να ψηφίσουν όχι για να καταδικάσουν το έγκλημα που εδίκαζαν εκείνη τη στιγμή, αλλά για να μη ντροπιάσουν το δήμο.
Όταν όμως κάποιος νομοθέτης αντιλήφθηκε την κατάσταση αυτή, εθέσπισε νόμο πάρα πολύ σωστό, που απαγορεύει αυστηρά να στεφανώνονται όσοι είναι υποχρεωμένοι να λογοδοτήσουν.
Εν τούτοις, αν και ο νομοθέτης πολύ καλά προνόησε γι’ αυτά, έχουν επινοηθή δικαιολογίες για να καταστρατηγηθεί αυτός ο νόμος, τις οποίες αν κάποιος δεν σας τις υποδείξη, θα εξαπατηθήτε απ’ αυτούς χωρίς να το καταλάβετε·
γιατί, ανάμεσα σ’ αυτούς που παράνομα προτείνουν να στεφανώνονται άρχοντες που δεν έχουν λογοδοτήσει, υπάρχουν μερικοί οι οποίοι από φυσικού τους είναι μετριοπαθείς, αν είναι βέβαια δυνατό να είναι μετριοπαθής κάποιος απ’ αυτούς που προτείνουν παράνομα ψηφίσματα, αλλά καλύπτουν κάπως τη ντροπή της παρανομίας. Προσθέτουν δηλαδή στα ψηφίσματά τους να στεφανώνεται ο υπεύθυνος άρχοντας, αφού λογοδοτήσει για την αρχή που διαχειρίστηκε. Και η πόλη παθαίνει πάλι την ίδια αδικία, γιατί δημιουργούνται ευνοϊκές προϋποθέσεις για τη λογοδοσία με την πρόταση να επαινεθή και να στεφανωθή ο υπεύθυνος αλλ’ αυτός που προτείνει το ψήφισμα δεν κρύβει απ’ τους ακροατές του ότι πρότεινε παράνομες προτάσεις, ντρέπεται όμως για τα σφάλματα που έκανε.
Ο Κτησιφώντας όμως, άνδρες Αθηναίοι, παραβαίνοντας το νόμο που υπάρχει για τους υπεύθυνους άρχοντες και χωρίς να προσθέσει τη δικαιολογία που εγώ προηγουμένως σας ανέφερα, επρότεινε να στεφανωθή ο Δημοσθένης, πριν λογοδοτήση για την αρχή που διαχειρίστηκε, ενώ ακόμα ήταν άρχοντας.
Γι’ αυτό, πολλοί απ’ αυτούς που ήσαν υποχρεωμένοι να λογοδοτήσουν, αν και συλλαμβάνονταν επ’ αυτοφώρω να κλέβουν τα χρήματα του δημοσίου, γλύτωναν απ’ τα δικαστήρια, και πολύ φυσικά.
Γιατί, νομίζω, οι δικαστές θεωρούσαν ντροπή να φανή ο ίδιος άνδρας, στην ίδια πόλη, ενδεχομένως και στον ίδιο χρόνο, ότι προ ολίγου ανακηρύχθηκε στους θεατρικούς αγώνες πως στεφανώθηκε απ’ το δήμο με χρυσό στεφάνι ένεκα της αρετής του και της δικαιοσύνης του, και μετά από λίγο ο ίδιος αυτός άνδρας να φανή ότι βγαίνει απ’ το δικαστήριο μετά τη λογοδοσία του, καταδικασμένος για κλοπή δημοσίων χρημάτων.
Αναγκάζονταν λοιπόν οι δικαστές να ψηφίσουν όχι για να καταδικάσουν το έγκλημα που εδίκαζαν εκείνη τη στιγμή, αλλά για να μη ντροπιάσουν το δήμο.
Όταν όμως κάποιος νομοθέτης αντιλήφθηκε την κατάσταση αυτή, εθέσπισε νόμο πάρα πολύ σωστό, που απαγορεύει αυστηρά να στεφανώνονται όσοι είναι υποχρεωμένοι να λογοδοτήσουν.
Εν τούτοις, αν και ο νομοθέτης πολύ καλά προνόησε γι’ αυτά, έχουν επινοηθή δικαιολογίες για να καταστρατηγηθεί αυτός ο νόμος, τις οποίες αν κάποιος δεν σας τις υποδείξη, θα εξαπατηθήτε απ’ αυτούς χωρίς να το καταλάβετε·
γιατί, ανάμεσα σ’ αυτούς που παράνομα προτείνουν να στεφανώνονται άρχοντες που δεν έχουν λογοδοτήσει, υπάρχουν μερικοί οι οποίοι από φυσικού τους είναι μετριοπαθείς, αν είναι βέβαια δυνατό να είναι μετριοπαθής κάποιος απ’ αυτούς που προτείνουν παράνομα ψηφίσματα, αλλά καλύπτουν κάπως τη ντροπή της παρανομίας. Προσθέτουν δηλαδή στα ψηφίσματά τους να στεφανώνεται ο υπεύθυνος άρχοντας, αφού λογοδοτήσει για την αρχή που διαχειρίστηκε. Και η πόλη παθαίνει πάλι την ίδια αδικία, γιατί δημιουργούνται ευνοϊκές προϋποθέσεις για τη λογοδοσία με την πρόταση να επαινεθή και να στεφανωθή ο υπεύθυνος αλλ’ αυτός που προτείνει το ψήφισμα δεν κρύβει απ’ τους ακροατές του ότι πρότεινε παράνομες προτάσεις, ντρέπεται όμως για τα σφάλματα που έκανε.
Ο Κτησιφώντας όμως, άνδρες Αθηναίοι, παραβαίνοντας το νόμο που υπάρχει για τους υπεύθυνους άρχοντες και χωρίς να προσθέσει τη δικαιολογία που εγώ προηγουμένως σας ανέφερα, επρότεινε να στεφανωθή ο Δημοσθένης, πριν λογοδοτήση για την αρχή που διαχειρίστηκε, ενώ ακόμα ήταν άρχοντας.
Πελασγός ο Μιλήσιος προσψαυόμενος
Αισχίνη Λόγον Κατά Κτησιφώντος
