ΝΑΪΤΕΣ ΙΠΠΟΤΕΣ Στην Αθήνα εν κρυπτώ ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ 18-21/9/2013

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ: ΑΓΩΝΑΣ Α.Φ.196  http://www.agonas.org/

Εν κρυπτώ οργάνωσε τριήμερο παγκόσμιο συνέδριο το «ΤΑΓΜΑ ΤΩΝ ΝΑΪΤΩΝ ΙΠΠΟΤΩΝ» στις 18 έως 21 Σεπτεμβρίου στο ξενοδοχείο Royal Olympic Hotel μετά από πρόσκληση της Μεγάλης Επικρατείας του Τάγματος της Ελλάδας που κοινοποιήθηκε τον Μάιο από τον Μέγα Προκαθήμενο Π.Τ. Πρόκειται για το «Ordo Supermus Militaris Templi Hierolymitani» (OSMTH), που στα ελληνικά σημαίνει «Κυρίαρχο Ιπποτικό Τάγμα του Ναού των Ιεροσολύμων». Ισχυρίζεται ότι αποτελεί την ιστορική συνέχεια του περίφημου Τάγματος των Ναϊτών του μεσαίωνα και διακηρύττει ότι υπηρετεί την ιπποτική παράδοση.

Η εφημερίδα μας τον Ιούνιο του 2011 είχε εκτενές δημοσίευμα «ΟΙ ΝΑΪΤΕΣ ΙΠΠΟΤΕΣ» και τι είναι… Πολλοί τότε θεώρησαν το δημοσίευμα φανταστικό. Δεν πέρασαν όμως δύο μήνες και ήρθαν τα πρώτα συγκλονιστικά μηνύματα για την ύπαρξη της μυστικής αυτής οργάνωσης.

Ήταν 22 Ιουλίου 2011 όταν συγκλονίστηκε ο κόσμος από την αποτρόπαια εγκληματική πράξη του Ναΐτη Νορβηγού Anders Behring Breivik (Άντερς Μπέριγκ Μπρέιβικ), ο οποίος ανατίναξε ένα κυβερνητικό κτίριο στο κέντρο της νορβηγικής πρωτεύουσας Όσλο, προκαλώντας 8 θύματα, και στη συνέχεια σκότωσε άλλα 68 άτομα – στην πλειοψηφία τους νέους – σε κατασκήνωση του νησιού Ουτόγια.

Από το ημερολόγιό του «μανιφέστο», 1500 σελίδων, και από φωτογραφίες που βρέθηκαν στο σπίτι του, αποδεικνύονταν, ότι ο μακελάρης ήταν μέλος του Τάγματος των Ναϊτών Ιπποτών, στην δε 817 σελίδα αναφέρεται και σε μια συνάντηση που είχαν με μέλη της οργάνωσης στη Βρετανική πρωτεύουσα που φέρεται να συμμετείχαν δύο Άγγλοι, ένας Γάλλος, ένας Γερμανός, ένας Ολλανδός, ένας Ρώσος, ένας Σέρβος κι ένας Έλληνας. Από τότε δεν δόθηκε κανένα στοιχείο για το ποιος ήταν ο Έλληνας που συμμετείχε!

Ο τύπος αυτός, χωμένος σε περίεργα κυκλώματα που κυβερνούν και κρατούν τα ηνία του κόσμου, είχε δηλώσει ότι ήταν μέλος της Μασονικής στοάς του Όσλο. Αυτό, το επιβεβαίωσε στην εφημερίδα VK ο πρόεδρος της στοάς Ivar A. Skaar λέγοντας: «Ο… ήταν μέλος αλλά δεν ήταν ιδιαίτερα ενεργός… Είχαμε λίγα πάρε-δώσε με τον δολοφόνο…».

Οι πρώτες φωτογραφίες, που κυκλοφόρησαν και τον παρουσίαζαν να φοράει ειδική μπέρτα με τον σταυρό των ιπποτών, αμέσως εξαφανίστηκαν. Βέβαια και τα δύο τάγματα Ναϊτών (OSMTH) αρνήθηκαν ότι είχαν οποιαδήποτε σχέση με το Μπρέιβικ. Οι φωτογραφίες που κυκλοφορούν μέχρι σήμερα τον παρουσιάζουν με την ποδίτσα και εμβλήματα Μασόνου.

Τι είναι οι Ναΐτες Ιππότες

Όλα ξεκίνησαν στις 11-11-1100 μ.Χ. (σύμπτωση; όλα «εντεκάρια») όταν έληξε επίσημα η πρώτη σταυροφορία, με την κατάκτηση της Ιερουσαλήμ από τους Δυτικούς χριστιανούς σταυροφόρους. Συγκλονιστικές είναι οι αφηγήσεις και οι ιστορίες που έχουν διασωθεί από εκείνη την περίοδο ειδικά σε ό,τι αφορά τη σχέση των Ναϊτών με τους φανατικούς ισλαμιστές της εποχής. Μια σχέση σύγκρουσης μεταξύ Χριστιανών της Δύσης και μουσουλμάνων της Αναστολής που κρατάει ακόμα και σήμερα.

Το πρώτο στρατιωτικό Τάγμα του Ναού ή αλλιώς «οι Φτωχοί Συστρατιώτες του Χριστού και του Ναού του Σολομώντα» (λατ. Pauperes Commilitones Christi Templique Solomonici) σχηματίστηκε από τον ιππότη Hugues de Payns και άλλους οκτώ μετά από πρότασή τους στον βασιλιά Βαλδουίνο Β΄ και τον Πατριάρχη Βαρμούνδο να συσταθεί μια ομάδα μοναχών-ιπποτών με σκοπό την φύλαξη του Βασιλείου και των ιερών προσκυνημάτων στην Ιερουσαλήμ.

Το όνομα «Ναΐτες» το πήραν από το «όρος του Ναού» όπου ήταν η έδρα του τάγματος, και στο οποίο πίστευαν ότι βρίσκονταν τα ερείπια του Ναού του Σολομώντα. Ονομάστηκαν και «Ιωαννίτες» από το περίφημο νοσοκομείο “Ιωάννη του Ελεήμονα” που είχαν ιδρύσει στην Ιερουσαλήμ το 1070 οι «θρυλικοί» Βενεδεκτίνοι μοναχοί.

Αρχικά, οι Ναΐτες ήταν πτωχοί και επιβίωναν χάρη σε δωρεές, αλλά σύντομα αναγνωρίστηκαν ως φιλανθρωπική οργάνωση από την Καθολική Εκκλησία, και το 1139 ο Πάπας Ιννοκέντιος τους παραχώρησε φορολογική και νομική ασυλία.

Το Τάγμα αναπτύχθηκε γρήγορα συμβάλλοντας στις στρατιωτικές επιχειρήσεις και διαμορφώνοντας εκτεταμένες οικονομικές και εμπορικές σχέσεις. Οι Ναΐτες επινόησαν την πρώιμη μορφή τραπεζικών και πιστωτικών συναλλαγών. Ασχολήθηκαν με την βιοτεχνία και το εμπόριο δημιουργώντας το δικό τους στόλο.

Ναΐτες και Ιωαννίτες πολέμησαν σκληρά κατά των μωαμεθανών, όταν στις 12 Ιουλίου του 1244 (αποφράδα ημέρα) η Ιερουσαλήμ έπεσε στα χέρια των πιστών του προφήτου Μωάμεθ.

Μετά από αρκετές περιπλανήσεις, οι Ναΐτες μετέφεραν την έδρα τους στην Κύπρο και εν συνεχεία κατέληξαν στη Ρόδο, την οποία κατέλαβαν στις 15 Αυγούστου του 1309 μετά από δύο χρόνια πολιορκία και με την έγκριση μάλιστα του ίδιου του Πάπα, και οργανώθηκαν σε επτά «γλώσσες» (δηλ. διοικητικές περιφέρειες του Τάγματος), οι οποίες βρίσκονταν σε οκτώ διαφορετικές περιοχές (Αραγονία, Αλβέρνη, Καστίλη, Αγγλία, Γερμανία, Ιταλία και Προβηγκία). Η κάθε μία διοικούνταν από έναν “Ηγούμενο” (Prior) ή από τον Μεγάλο Ηγούμενο (Grand Prior) και απέβλεπαν στην ανακατάληψη της Ιερής πόλης (Ιερουσαλήμ) και την εγκαθίδρυση της βασιλείας του «νέου Ισραήλ»! Σύμβολό τους ήταν ο μυστικιστικός «σταυρός της Αμάλφης», που έγινε γνωστός αργότερα ως «σταυρός της Μάλτας», ένας παράξενος λευκός σταυρός, σαν άστρο, μέσα σε κόκκινο φόντο…

Το 1312 οι Ναΐτες Ιππότες, που είχαν ενσωματωθεί με τους Ιωαννίτες, και αναφέρονται πλέον ως “ΙΠΠΟΤΕΣ ΤΗΣ ΡΟΔΟΥ”, διαλύθηκαν γιατί ο Βασιλιάς της Γαλλίας Φίλιππος Δ΄ διέταξε την σύλληψη όλων των Ναϊτών με κατηγορίες για αποστασία, ειδωλολατρία, αίρεση, διεξαγωγή άσεμνων τελετών, οικονομική διαφθορά και απάτη. Πολλοί ιστορικοί υποστηρίζουν ότι τα κίνητρα του Γάλλου Βασιλιά ήταν καθαρά οικονομικά, αφού είχε τεράστια χρέη στο Τάγμα, από τον πόλεμο με τους Άγγλους. Είχε όμως τη στήριξη του Πάπα Κλήμη Ε΄, που ζημιωνόταν όπως φαίνεται η καθολική Εκκλησία από την οικονομική δύναμη των Ναϊτών.

Τότε έλαβε χώρα στη Ρόδο μια “πανηγυρική” τελετή, υπό την καθοδήγηση του τελευταίου αρχηγού των Ναϊτών – Μεγάλου Μαγίστρου – Ζακ ντε Μολέ (Jacques de Molay), και δόθηκε ο όρκος των ιπποτών του τάγματος ότι μια μέρα θα αναγεννήσουν το τάγμα ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΑΥΤΟ ΜΕΡΟΣ και θα ξεκινήσουν παγκόσμια μυστική εκστρατεία για την… ανοικοδόμηση του ναού της Σιών!!!

Ο Πάπας, κατέσχεσε την περιουσία τους, διέλυσε το Τάγμα και καταδίκασε δεκάδες Ναΐτες στην πυρά. Το 1314 ο τελευταίος Μεγάλος Μάγιστρος των Ναϊτών Ζακ ντε Μολέ κάηκε στο Παρίσι ζωντανός. Η αιτία, κατά τον Πάπα, που παρακολούθησε την εκτέλεση, ήταν ότι: λάτρευαν μιαν άλλη σκοτεινή θεότητα, τον Μπαθομέτ (ένα υβρίδιο με κεφάλι τράγου, στήθος γυναίκας…).

Πέρασαν αιώνες μετά τη διάλυση του Τάγματος. Εξακολουθούσε όμως να υπάρχει καλά κρυμμένο, ως μια ξέχωρη μασονική παράδοση. Οι Ναΐτες συσχετίστηκαν με μια σειρά από μυστικές δράσεις και αντικείμενα. Υπήρξαν ένα συνονθύλευμα από μύθους, αλήθειες, φήμες και υποθέσεις, που αναδείχθηκε σταδιακά, τροφοδοτώντας υλικό για αρκετά σύγχρονα δημοφιλή μυθιστορήματα, όπως το «Εκκρεμές του Φουκώ» και ο «Κώδικας Ντα Βίντσι». Το μεγαλύτερο μέρος αυτής της φιλολογίας έχει σχέση με τους θησαυρούς, που υποτίθεται ότι βρήκαν οι Ναΐτες στο όρος του Ναού, όπως π.χ. το περιβόητο Ιερό Δισκοπότηρο και η Κιβωτός της Διαθήκης.

Πρέπει να σημειώσουμε τέλος ότι, την Ιερά Σινδόνη, του Τορίνο, την άρπαξαν από την Κωνσταντινούπολη το 1204 (11-4-1204). Πρόκειται για την χειρότερη λεηλασία που έγινε ποτέ. Την έκρυψαν και την φύλαγαν πάνω από 200 χρόνια. Βρέθηκε στον Γάλλο Ιππότη Ζοφρέ Ντε Σαρνέ – συγγενή του Μεγάλου Μαγίστρου Μολέ που κάηκε στην πυρά.

ΕΠΑΝΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΤΑΓΜΑΤΟΣ

Φτάσαμε στο 1989 (20-22 Οκτωβρίου) όπου σε φανταχτερή τελετή, που πραγματοποιήθηκε στο κάστρο της Ρόδου και ονομάστηκε «ΠΡΩΤΗ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΩΝ ΙΠΠΟΤΩΝ ΤΟΥ ΝΑΟΥ» παρέστησαν επίλεκτα μέλη της ελληνικής κοινωνίας, αλλά και «σεβάσμιες» ξένες προσωπικότητες για να ανανεώσουν την υπόσχεση που είχαν δώσει οι «προπάτορες» των Ναϊτών του 14^ου αιώνα ότι «μια μέρα των ημερών – όσο μακρινή κι αν είναι αυτή – θα ξαναγύριζαν… για να επανιδρύσουν το Τάγμα των Ναϊτών».

Από την ημερομηνία αυτή το Τάγμα δεν αποτελεί πλέον αποκύημα φαντασίας αλλά υφίσταται ΕΠΙΣΗΜΑ. Το νησί δε της Ρόδου απέκτησε την «παγκόσμια τιμητική του» και μετά από αφάνεια αιώνων γνώρισε μέρες «δόξας και τιμής»!

Η όλη εκδήλωση πραγματοποιήθηκε υπό την αιγίδα της Εθνικής Μεγάλης Στοάς της Ελλάδας, που είχε προκύψει από την διάσπαση της Ελληνικής μασονίας το 1986. Την εποπτεία του όλου συνεδρίου είχε ο γνωστός δικηγόρος και διανοούμενος Ευστάθιος Λιακόπουλος – Μέγας Διδάσκαλος. Αυτός καλωσόρισε τους 250 ξένους καλεσμένους από διάφορες χώρες. Ανάμεσα στους καλεσμένους ήταν 12 αρχηγοί και δεκάδες ακόμη υψηλόβαθμοι τέκτονες.

Το «Καλωσόρισμα» κάθε ενός από τους… Μεγάλους Μαγίστρους γινόταν με τρόπο εντυπωσιακό: Έλληνες Ιππότες προηγούνταν τιμητικά των ξένων «εκλεκτών επισκεπτών», αποδίδοντας την πρέπουσα τιμή, σύμφωνα με το «τυπικό». Την επιτροπή του συνεδρίου αποτελούσαν 19 μέλη. Τιμητικά μετείχαν αυτοδίκαια όλοι οι Μεγάλοι Μάγιστροι που παρέστησαν στην συνάθροιση. Πρόεδρος της συνόδου – τιμής ένεκεν – ορίστηκε ο Ευμένης Καψούδης, «Εντιμότατος και Σεβασμιότατος Μέγας Μάγιστρος του Μεγάλου Σκηνώματος της Ελλάδος».

Από το «πρόγραμμα εργασιών» αναγράφονται – μεταξύ άλλων – τα εξής: «Η Πρώτη Οικουμενική Σύνοδος των Ιπποτών του Ναού έχει σκοπό να φέρει σε επαφή τους ταπεινούς στρατιώτες του Χριστού όλου του κόσμου σε έναν τόπο που έχει δεθεί με τον ιπποτισμό, ώστε να ισχυροποιηθούν οι μεταξύ τους αδελφικοί δεσμοί και να συζητηθούν τα σημερινά και μελλοντικά προβλήματα του Χριστιανικού Τεκτονισμού, εμπνεόμενοι από το περιβάλλον, στο οποίο μεγάλοι αγώνες έχουν δοθεί για την πίστη του Σωτήρος. Ελπίζουμε ότι η Σύνοδος αυτή θα καθιερωθεί ως θεσμός, επαναλαμβανόμενη περιοδικά σε ιστορικά σημαντικούς χώρους…».

Αποκορύφωση της τελετής αποτέλεσε η στιγμή κατά την οποία επιδόθηκε το «χρίσμα» στο αξίωμα του Ιππότη Ναΐτη. Πρόκειται για τη μύηση εκείνη που οδηγεί στην άφατη «Πέμπτη Σπονδή», την οποία πραγματοποίησε ο Δημ. Λιακόπουλος. Τότε έλαβε χώρα ένα συγκλονιστικό περιστατικό, που – σύμφωνα με τους παρισταμένους – συμβόλιζε την πραγματική «νεκρανάσταση» των Ναϊτών! Αν και η μύηση έγινε στην ελληνική γλώσσα, ο γηραιός Βρετανός Ρον Στιλ σηκώθηκε μπροστά στα εμβρόντητα μάτια των συμμετασχόντων και γονάτισε μπροστά στον «ιεροφάντη» Δημ. Λιακόπουλο… Έβγαλε το σπαθί του και το εναπόθεσε στα γόνατα του καθισμένου Δημ. Λιακόπουλο σε ένδειξη «ευλάβειας».

Τότε ο τελετουργός Λιακόπουλς έβγαλε το δικό του ξίφος και το έζωσε στην μέση του Άγγλου Στιλ! Έτσι αναβίωσε το παμπάλαιο έθιμο των Ναϊτών. Δηλαδή όταν δύο Μεγάλοι Μάγιστροι ξιφοφόροι συναντώνται και ανταλλάσσουν τα ξίφη τους σε ένδειξη «εμπιστοσύνης» και «σεβασμού» αναβιώνουν το παμπάλαιο έθιμο.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ