ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ ΜΑΣ ΔΙΑΦΕΝΤΕΥΕΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ;

Τοῦ κ. Παναγιώτου Κατραμάδου, Θεολόγου

Πρώτην φοράν μετὰ ἀπὸ 2.000 χρόνια κλείνει τοὺς Ἱ. Ναοὺς ὄχι ἕνας Διοκλητιανός, ἀλλὰ ἕνας Ἀρχιεπίσκοπος μέ τούς  Συνεργούς του

Οὔτε ὁ κ. Σ. Τσιόδρας δὲν ἠθέλησε νὰ ἀσπασθῆ τὴν χεῖραν τοῦ Ἀρχιεπισκόπου!

Ποῖος θὰ φυλάττη τὰ σύνορα τώρα ποὺ ἐπαύσαμεν
τοὺς Χαιρετισμοὺς εἰς τὴν Ὑπέρμαχον Στρατηγόν;

Μετὰ τὴν εὐτελιστικὴν ὑποταγὴν διὰ τὸ Οὐκρανικὸν
ἦλθεν ἡ ὑποταγὴ διὰ τὸν κορωνοϊόν.

Κατοχὴ τῶν ναῶν ἀπὸ τὰς Κυβερνήσεις;
Καταθέτομεν πρὸς τὴν Ἱεραρχίαν «σχέδιον Β».

Τοῦ κ. Παναγιώτου Κατραμάδου, Θεολόγου

Πρώτην φοράν μετὰ ἀπὸ 2.000 χρόνια κλείνει τοὺς Ἱ. Ναοὺς ὄχι ἕνας Διοκλητιανός, ἀλλὰ ἕνας Ἀρχιεπίσκοπος. Συνεργοὶ ἦσαν οἱ ἑξῆς Σεβασμιώτατοι Μητροπολῖται: Θεσσαλονίκης κ. Ἄνθιμος, Παραμυθίας, Φιλιατῶν καὶ Γηρομερίου κ. Τίτος, Μηθύμνης κ. Χρυσόστομος, Τριφυλίας καὶ Ὀλυμπίας κ. Χρυσόστομος, Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος, Λευκάδος καὶ Ἰθάκης κ. Θεόφιλος, Θηβῶν καὶ Λεβαδείας κ. Γεώργιος, Παροναξίας κ. Καλλίνικος, Φωκίδος κ. Θεόκτιστος, Νέας Κρήνης καὶ Καλαμαριᾶς κ. Ἰουστῖνος, Φιλίππων, Νεαπόλεως καὶ Θάσου κ. Στέφανος καὶ Σισανίου καὶ Σιατίστης κ. Ἀθανάσιος. Ἀναγνώσατε τὸ ἀνακοινωθὲν τῆς ΔΙΣ τῆς 16ης Μαρτίου 2020:

«Συνῆλθε ἐκτάκτως σήμερα, 16 Μαρτίου 2020 ἡ Διαρκὴς Ἱερὰ Σύνοδος (Δ.Ι.Σ.) τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τῆς 163ης Συνοδικῆς Περιόδου, ὑπὸ τὴν προεδρία τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερωνύμου προκειμένου νὰ ἐπανεκτιμήσει τὶς ἀποφάσεις της, ἐξαιτίας τῆς ἐκθετικῆς αὐξήσεως τῶν κρουσμάτων τοῦ κορωνοΐου. Στὴν Συνεδρία παρέστησαν καὶ οἱ Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες τῶν 11 Ἱερῶν Μητροπόλεων τῆς Ἀττικῆς.

Ἡ Δ.Ι.Σ. καὶ οἱ Σεβασμιώτατοι ἐνημερώθηκαν γιὰ τοὺς κινδύνους διασπορᾶς τοῦ κορωνοϊοῦ ἀπὸ τὸν κ. Σωτήριο Τσιόδρα, Καθηγητὴ Λοιμωξιολογίας καὶ ἐκπρόσωπο τοῦ Ὑπουργείου Ὑγείας, ὁ ὁποῖος προσκλήθηκε ὑπὸ τοῦ Μακαριωτάτου Προέδρου πρὸς τὸν σκοπὸ αὐτό.

Μετὰ τὴν ἐνημέρωση ἀκολούθησε ἐκτενὴς διαλογικὴ συζήτηση. Κατόπιν τῆς συζητήσεως ἡ Δ.Ι.Σ. ἀπεφάσισε:

1. Οἱ Ἱεροὶ Ναοὶ νὰ παραμείνουν ἀνοικτοὶ γιὰ κατ’ ἰδίαν προσ­ευχὴ τῶν πιστῶν.
2. Παρακαλεῖ τοὺς πάντες καὶ ἰδιαιτέρως τοὺς ἡλικιωμένους ἀνθρώπους καὶ ὅσους ἀνήκουν σὲ εὐπαθεῖς ὁμάδες πληθυσμοῦ νὰ παραμένουν στὶς οἰκίες τους, προκειμένου νὰ ἀποφευχθεῖ ὁ συγχρωτισμός τους μὲ ἄλλους συνανθρώπους τους. Ὁ καθένας πρέπει νὰ αἰσθάνεται σὰν νὰ εἶναι φορέας τοῦ συγκεκριμένου ἰοῦ, τὸν ὁποῖο ὀφείλει νὰ μὴ μεταδώσει στὸν διπλανό του, καὶ ὡς ἐκ τούτου πρέπει νὰ προφυλάξει τοὺς συνανθρώπους του καὶ τὸν ἑαυτό του.

Μὲ αἴσθημα ποιμαντικῆς εὐθύνης λοιπὸν ὑποδεικνύει τὴν λιτὴ τέλεση τῆς Θείας Λειτουργίας ἀπὸ τὴν ἐρχόμενη Κυριακὴ (22.3.2020) μέχρι τοῦ Σαββάτου τοῦ Λαζάρου (11.4.2020), ἀπὸ 7:00 ἕως 8:00 π.μ., ὡς καὶ κατὰ τὴν ἑορτὴ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ.

3. Ἀναβάλλονται προσωρινῶς ὅλες οἱ καθημερινὲς Ἱερὲς Ἀκολουθίες καὶ ὅλα τὰ προγραμματισμένα Μυστήρια Βαπτίσεως καὶ Γάμου, ἐν περιπτώσει δὲ ἀνάγκης ἡ τέλεση τῶν ἀνωτέρω Μυστηρίων θὰ πραγματοποιεῖται μὲ τὴν παρουσία ἀποκλειστικῶς καὶ μόνο τῶν γονέων, τοῦ ἀναδόχου καὶ τοῦ παρανύμφου.
4. Οἱ κηδεῖες θὰ πραγματοποιοῦνται ἐντὸς τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ μὲ τὴν παρουσία μόνον τοῦ στενοῦ οἰκογενειακοῦ περιβάλλοντος τοῦ κεκοιμημένου. Καθ’ ὅμοιο τρόπο θὰ τελοῦνται καὶ τὰ μνημόσυνα μόνον ἐπὶ τοῦ τάφου τῶν κεκοιμημένων.
5. Στὶς Ἱερὲς Μονὲς θὰ τελοῦνται οἱ προβλεπόμενες Ἱερὲς Ἀκολουθίες ὑπὸ τῶν Μοναστικῶν Ἀδελφοτήτων ἄνευ τῆς συμμετοχῆς προσκυνητῶν.
6. Υἱοθετεῖ ὅλα τὰ μέτρα, ποὺ λαμβάνει ἄμεσα ἡ Ἑλληνικὴ Πολιτεία γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση διασπορᾶς τοῦ ἰοῦ καὶ τὸ ἴδιο θὰ πράξει σὲ ὅ,τιδήποτε ἄλλο ὑποδειχθεῖ σὲ σχέση πρὸς τὴν πορεία ἐξέλιξης τοῦ ἰοῦ κατὰ τὸ ἀμέσως ἑπόμενο χρονικὸ διάστημα.
7. Συνιστᾶ ἠρεμία, αὐτοσυγκράτηση, ἐμπιστοσύνη στὶς Ὑγειονομικὲς Ἀρχὲς καὶ στὴν Κυβέρνηση καὶ προτρέπει στὴν ἀποφυγὴ δημιουργίας αἰσθήματος πανικοῦ καὶ ἀνασφάλειας. Τονίζει δὲ καὶ πάλι ὅτι ὑποχρέωση ὅλων εἶναι ἡ συμμόρφωση στοὺς κανόνες ὑγιεινῆς καὶ στὶς ἐντολὲς τῶν ἁρμοδίων ὑπηρεσιῶν Δημοσίας Ὑγείας σύμφωνα καὶ μὲ τὶς προηγούμενες Ἐγκυκλίους τῆς Ἱερᾶς Συνόδου.
8. Ἐκτιμᾶ τὴν διακριτικότητα μὲ τὴν ὁποία ἡ Πολιτεία ἐκφράζει τὸν σεβασμό της πρὸς τὸ θρησκευτικὸ αἴσθημα τῶν πιστῶν τῆς Ἐκκλησίας μας. Δηλώνει ἐπίσης ὅτι ἐὰν ἡ ἐξέλιξη στὸ ἑπόμενο χρονικὸ διάστημα ὁδηγήσει τὶς ἁρμόδιες ἀρχὲς στὴν ἀπόφαση γιὰ τὴν λήψη ἐπὶ πλέον ἐκτάκτων μέτρων, θὰ ἐπανέλθει προκειμένου νὰ ἐξετασθεῖ καὶ πάλι τὸ θέμα.

Οἱ ἀποφάσεις αὐτὲς τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου εἶναι ἀποτέλεσμα τῆς κενωτικῆς καὶ ἀγαπητικῆς διαθέσεως τῆς Ἐκκλησίας μας καὶ τῆς βουλήσεώς Της νὰ ἀγκαλιάσει τὸ σύνολο τῶν ἀνθρώπων ποὺ κατοικοῦν στὴν Πατρίδα μας.

Προτρέπει τοὺς χριστιανούς μας κάθε βράδυ ἀπὸ τὶς 10:00 μέχρι τὶς 10:15 νὰ προσεύχονται μαζί μας στὰ σπίτια τους ὑπὲρ τῆς καταπαύσεως τοῦ πειρασμοῦ καὶ τῆς νόσου καὶ ὑπὲρ τῆς ἐνισχύσεως τοῦ θυσιαστικοῦ ἔργου τῶν ἰατρῶν, τοῦ νοσηλευτικοῦ προσωπικοῦ καὶ τῶν ἐπιστημόνων – ἐρευνητῶν, τοὺς ὁποίους καὶ εὐγνωμόνως εὐχαριστεῖ καὶ εὐλογεῖ.

Ἤδη στὰ Μοναστήρια μας ἔχει σημάνει συναγερμὸς ἀδιάλειπτης προσευχῆς.

Εὐχὴ ὅλων μας εἶναι ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς νὰ παράσχει ἀνάπαυση στοὺς ἤδη κεκοιμημένους ἀδελφούς μας ἀπὸ τὸν θανατηφόρο αὐτὸ ἰὸ καὶ τὴν ἐξ ὕψους παρηγορία στοὺς πενθοῦντες συγγενεῖς τους, δεόμεθα δὲ γιὰ τὴν θεραπεία καὶ ταχεῖα ἀνάρρωση τῶν νοσούντων καὶ πλήρη ἐξάλειψη τῆς φοβερᾶς αὐτῆς δοκιμασίας».

Ἕνας φερόμενος ὡς δικτάτωρ Ἀρχιεπίσκοπος κατευθύνει 80 Ἱεράρχας χωρὶς αὐτοὶ νὰ ἐρωτηθοῦν καὶ ἀποφασίζει δι’ ὅλας τὰς Ἱ. Μονάς! Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος διὰ νὰ κρατήση τὴν θέσιν του παρέδωσε τὴν Ἐκκλησίαν εἰς τὰς ἐπιταγὰς τοῦ κ. Μητσοτάκη. Ὑπεχώρησεν ὅπως τοῦ ἐζήτησεν ὁ Πρωθυπουργὸς καὶ «ἔκλεισε» τοὺς ἱ. Ναούς, ἀφήνων μόνον νὰ λειτουργήσουν Κυριακὴν πρωὶ διὰ μίαν ὥραν μόνον μὲ ἱερέα καὶ ψάλτην. Ἀντὶ νὰ «ἐπωμισθῆ» ἐξ ἀρχῆς τὸ βάρος ὁ Πρωθυπουργὸς τὸ ἀνέλαβε οἰκειοθελῶς ὁ Ἀρχιεπίσκοπος. Διατί προσεπάθησε νὰ σώση τὸν Πρωθυπουργὸν ἀπὸ τὰ πρωτοσέλιδα: «Ἡ «δεξιὰ» τοῦ Κυρίου κλείνει τοὺς ναούς»! «Ὀλιγόπιστε, εἰς τί ἐδίστασας;». Μὲ ποῖον ἀντάλλαγμα ἔλαβεν αὐτὰς τὰς ἀποφάσεις; Τί τοῦ διασφαλίζει ὅτι θὰ γλυτώση τὴν ὀργὴν τοῦ Θεοῦ; Ἂς τοῦ δίδη ὁ Θεὸς ἡμέρας καὶ ἂς μὴ τὸν ἄρη ἐξ ἡμῶν, διὰ νὰ ἀντικρύζη ὁ ἴδιος καθημερινῶς τὴν κακὴν εἰκόνα ποὺ δίδει εἰς τοὺς πιστούς. Εἶναι ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ποὺ ἐπὶ τῶν ἡμερῶν του ἰσοπεδώθη ἡ κοινωνία μὲ τὰ ἀντίχριστα νομοσχέδια καὶ τελικῶς ὁ ἴδιος «ἔβαλε λουκέτο» εἰς τὴν Ἐκκλησίαν!

Ὅμως τὸ ζήτημα δὲν ἐσταμάτησεν ἐκεῖ. Παρὰ τὸ γεγονὸς ὅτι τὰ «ἔδωσε ὅλα», ἐπειδὴ δὲν ἔπραξεν, ὅπως ἀκριβῶς τοῦ ὑπηγόρευσεν ὁ κ. Μητσοτάκης, ἀπεφάσισεν ὁ τελευταῖος νὰ δώση καὶ τὴν χαριστικὴν βολήν, ἀπαγορεύων τελείως τὴν τέλεσιν τῆς λατρείας. Τοιουτοτρόπως ἦτο διπλοῦν κακὸν ποὺ ἔγινεν εἰς τὴν Ἐκκλησία, διότι καὶ αὐτοκατηργήθη καὶ ὑπετάχθη! Εἰς δὲ τὸ ἄκουσμα τῶν ἀποφάσεων κανεὶς ἐκ τῶν Μητροπολιτῶν δὲν ἀντέδρασε, μᾶλλον δὲ ἔνιοι ἀνεκουφίσθησαν μὲ τὴν «πρωτοβουλίαν»!

«Ὤ! Γενεὰ Ἱεραρχῶν, ἄπιστος καὶ μοιχαλίς, ἕως πότε ἀνέξομαι ὑμῶν;» Κατεστήσατε τὴν «ἐπιβίωσιν» σημαντικωτέραν ἀπὸ τὸν Χριστόν; Ὑπάρχει ζωή ἄνευ τῆς Ζωῆς; Μήπως πιστεύουν ὅτι τὴν καλὴν πρᾶξιν θὰ τὴν ἀναγνωρίσουν οἱ πολέμιοι τῆς Ἐκκλησίας; Ἤδη κατηγοροῦν τοὺς Ἐπισκόπους, δεικνύοντες ὡς παράδειγμα τοὺς παπικοὺς «πάλι δεύτεροι ἤλθατε», «ἀργήσατε νὰ τὸ πράξετε». Μήπως προεφύλαξε τοὺς παπικοὺς ἡ ὄστια; Μήπως ὅτι ἔκλεισαν τοὺς ναούς των; Ἦτο ἡ δωδεκάτη ἐντολὴ τοῦ Χριστοῦ  «Νὰ ἀκούετε τοὺς ἐπιστήμονας»; Βεβαίως τοὺς ἀκούομεν, ἀλλὰ ὄχι καὶ νὰ σταματήσωμεν τὰς κοινὰς δεήσεις πρὸς τὴν Ὑπερ­αγίαν Θεοτόκον , τὴν Ὑπέρμαχον Στρατηγὸν τῶν Ὀρθοδόξων! Ἢ μήπως εἶχαν δίκαιον οἱ «ἐπιστήμονες» ὅτι ἡ Θ. Κοινωνία μεταδίδει ἀσθενείας;

Μήπως θὰ παύσουν τὰς ἐπιθέσεις; Ἀπεναντίας ἐνίκησεν ἡ προπαγάνδα, ἐνίκησεν ἡ ἀπιστία. Ἐθριάμβευσαν οἱ πολέμιοι τῆς Ἐκκλησίας! Ἡ Ἱεραρχία παρεδέχθη ὅτι ἡ εὐχαριστιακὴ σύναξις ἀποτελεῖ κίνδυνον! Ἐδικαιώσατε τὸν κ. Φίλην ποὺ εἶπεν «Ἡ Ἐκκλησία θέτει σὲ κίνδυνο τὴν κοινωνία». Αὐτὸν ποὺ ἀπεπέμψατε, τώρα σᾶς ἐκδικεῖται μὲ τὸν καλύτερον τρόπον, ταπεινώνων ὅλην τὴν Διοίκησιν τῆς Ἐκκλησίας! Θὰ τὸ ἀναρτήσουν πλέον παντοῦ: Τὸ ἐκκλησιάζεσθαι βλάπτει σοβαρὰ τὴν ὑγείαν!

Μέχρι ἐκεῖ ἔφθανεν ἡ πίστις των. Ἦτο τὸ τέρμα. Ἀλλοίμονον ἂν ζῶμεν μόνον μὲ τὴν λογικὴν καὶ ὄχι μὲ τὸ ὑπέρλογον. Ἐπιδιώκουν νὰ ἐξαντλήσωμεν τὴν πίστιν μας μόνον εἰς τὴν ἐπιβίωσιν, διὰ τοῦτο τὰ σοῦπερ μάρκετ θὰ εἶναι ἀνοικτὰ καὶ τὰς Κυριακάς! Κανένα μεταφυσικὸν νόημα; Νὰ γνωρίζουν ὅτι καὶ ἀπὸ κοινωνικῆς ἀκόμη ἐπόψεως ἰσχύει τὸ «Ὅπου κλείνει ἕνας ναός, ἀνοίγει μία φυλακή»…

Δὲν ἀντιλαμβάνονται οἱ Ἱεράρχαι ποῦ ὁδηγεῖ αὐτό; Ἂν δυνάμεθα νὰ ζήσωμεν μὲ κλειστὰς ἐκκλησίας διὰ δύο ἑβδομάδας τότε θὰ εἶναι δυνατὸν καὶ περισσότερον… Δὲν χρειάζεται ἡ Ἐκκλησία πάνω ἀπὸ δύο τρεῖς ἡμέρας τὸν χρόνον. Εἶναι κυριολεκτικῶς ἄ-χρηστοι οἱ Ἱεράρχαι, ἂν ὄχι ἄ-Χριστοι. Ἔχουν βεβαίαν τὴν «πελατείαν»… ὁπότε τί πειράζει νὰ κλείσουν καὶ δύο ἑβδομάδας;

Διὰ τοῦτο, ἀδελφοί, στρέψατε τὰ νῶτα σας εἰς τοὺς περισσότερους ἐκ τῶν Μητροπολιτῶν· δὲν διαφέρουν τίποτε ἀπὸ τοὺς Φαρισαίους, διὰ τοὺς ὁποίους ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς εἶπεν: «Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι κλείετε τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων· ὑμεῖς γὰρ οὐκ εἰσέρχεσθε, οὐδὲ τοὺς εἰσερχομένους ἀφίετε εἰσελθεῖν» (Ματ. 23,13)

Τί ἔπρεπε νὰ γίνη;

Ἡ ΔΙΣ ὤφειλε νὰ σταθῆ εἰς τὸ ὕψος της καὶ νὰ διαμηνύση ὅτι δὲν θὰ αὐτοκαταργηθῆ ἡ ἰδία. Δὲν παρέλαβε τοιαύτην ἐντολὴν ἀπὸ τὸν ἰδιοκτήτην αὐτῆς, ποὺ εἶναι μόνον ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς καὶ δὲν δέχεται ἐντολὰς ἀπὸ ἄρχοντας ποὺ τοὺς ἐκλέγει τὸ χρῆμα καὶ τοὺς κάνει πανισχύρους ὁ φόβος. Εἰς τὴν δισχιλιόχρονον Ἱ. Παράδοσίν της οἱ ἱ. ναοὶ ἔκλεισαν μόνον ὅταν ἐδιώκοντο οἱ χριστιανοὶ ἀπὸ τοὺς εἰδωλολάτρας καὶ ἀπὸ τοὺς ἀθέους.

Πρακτικὰ θὰ ἔπρεπε νὰ ἀξιοποιήση καὶ τὰ ἑξῆς ἐπιχειρήματα.

Πρῶτον, ὅτι δὲν εἶναι ἐλάσσονος σπουδαιότητος ἡ λατρεία ἀπὸ τὴν λειτουργίαν τῶν σοῦπερ μάρκετ, τῶν στρατοπέδων, τῶν φαρμακείων καὶ τῶν νοσοκομείων, ὄχι μόνον ἀπὸ θεολογικῆς ἀλλὰ καὶ κοινωνιολογικῆς καὶ ψυχολογικῆς ἐπόψεως. Θὰ εἶναι τεράστιαι αἱ συνέπειαι εἰς ἕνα λαὸν χωρὶς στήριγμα καὶ ἀκμαῖον ἠθικὸν εἰς κρισίμους περιόδους.

Δεύτερον, ὅτι μεγάλος ἀριθμὸς πιστῶν θὰ καταφύγη εἰς παρασυναγωγὰς καὶ συναθροίσεις ἄνευ ἐγκρίσεως. Πρόσφατον παράδειγμα εἶναι καὶ παραμένει ἡ ἀνεξέλεγκτος λειτουργία τζαμιῶν ἐντὸς τῶν Ἀθηνῶν. Τὸ Κράτος ἐκόπτετο διὰ τὴν ἀνέγερσιν κρατικοῦ τεμένους, διὰ νὰ κλείσουν τὰ παράνομα, ὡς διετυμπάνιζεν ὁ Γ. Γ. Θρησκευμάτων. Οἱ ἀνοικτοὶ ναοὶ καὶ ἡ λειτουργία των σημαίνουν ἔλεγχον εἰς τὴν διασπορὰν τοῦ ἰοῦ, καθὼς θὰ ἐτίθεντο συγκεκριμέναι προϋποθέσεις. Αὐτὴ θὰ ἦτο ὑπεύθυνος στάσις. Ἐγγίζει τὸ Πάσχα. Τί νομίζουν ὅτι ὁ λαὸς δὲν θὰ ἐκκλησιασθῆ;

Τρίτον, ὅτι ἤδη εἶχε μειωθῆ δραστικὰ ὁ ἀριθμὸς τῶν προσερχομένων καὶ ὄχι μόνον δὲν ἐγείρετο ὑγειονομικὸς λόγος, ἀλλὰ ἐπιπλέον ἡ διαταραχὴ τῆς ὁμαλῆς τελέσεως τῶν ἀκολουθιῶν εἰς αὐτὴν τὴν σπουδαιοτέραν ἐκκλησιαστικὴν περίοδον τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς μόνον ἐπιπρόσθετον ἀναστάτωσιν καὶ διαμαρτυρίαν θὰ προεκάλει.

Τέταρτον, ὅτι δὲν ἔχει δικαίωμα ἡ ΔΙΣ νὰ ἀποφασίζη. Ἀκόμη καὶ τώρα πρέπει νὰ συγκληθῆ ἡ Ἱεραρχία. Δὲν ἔχει δικαίωμα ἡ Μικρὰ Σύνοδος νὰ ἀποφασίζη διὰ πνευματικὰ ζητήματα κάθε Ἐπισκοπῆς οὔτε διὰ τὰς Ἱ. Μονάς! Διὰ τοιαῦτα ἀκραιφνῶς πνευματικὰ ζητήματα κανονικῶς οὔτε ἡ Ἱεραρχία δὲν δύναται νὰ δεσμεύση τὸν κάθε Μητροπολίτην. Ἀλλὰ ἔχει διαστραφῆ πλήρως ἡ ἐκκλησιολογία εἰς τὴν ἐποχήν μας…

Τίποτε ἀπὸ αὐτὰ δὲν ἐσκέφθη ἕνας Συνοδικός; Μόνον ἀντιχριστιανικὴν ὑπακοὴν εἰς τὸν Ἀρχιεπίσκοπον καὶ τὸν Πρωθυπουργόν; Πιστεύει κανεὶς ἐξ αὐτῶν εἰς τὴν βοήθειαν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου; Πιστεύουν εἰς τὴν παντοδύναμον χάριν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ μας;

Ἡ ΔΙΣ ὤφειλε νὰ ἐπαναλάβη καὶ εἰς τὸ νέον ἀνακοινωθὲν ὅτι ἡ Θ. Κοινωνία δὲν μεταδίδει καμίαν ἀπολύτως ἀσθένειαν. Ὁ μόνος κίνδυνος θὰ ἦτο ἀπὸ τὴν ἀπροσεξίαν εἰς τὰς συναθροίσεις τῶν πιστῶν. Βεβαίως καὶ πρέπει νὰ τηροῦνται ὅλα ὅσα προβλέπονται ἀπὸ τοὺς ὑγειονομικοὺς κανόνας, ἀλλὰ τὸ ἔργον μιᾶς Ἱεραρχίας δὲν ἐξαντλεῖται εἰς αὐτά. Ἡ πνευματική της ἀποστολὴ εἶναι νὰ διευκρινίση εἰς τὸν λαὸν ὅτι τὸν ἰὸν δὲν τὸν ἀπέστειλεν ὁ Θεός. Ὅταν ὁ Θεὸς αἴρη τὴν Χάριν Του, τότε τὸ φυσικὸν κακὸν (ἢ τὸ τεχνητὸν) ἐπιτίθεται εἰς τὸν ἄνθρωπον, διὰ τοῦτο καὶ ἀπαιτοῦνται πνευματικὰ μέτρα ἐπανελκύσεως τῆς Χάριτος. Ὅλοι οἱ πυρφόροι προφῆται τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης ἐκάλουν τὸν λαὸν εἰς μετάνοιαν. Ἀκόμη καὶ οἱ Νινευῖται, ποὺ ἦσαν εἰδωλολάτραι, ἐπειδὴ μετενόησαν, ἐσώθησαν. Ἡ ΔΙΣ εἶχεν ἀπαράγραπτον χρέος νὰ καλέση εἰς μετάνοιαν ὄχι μόνον τὸν λαόν, ἀλλὰ ἰδιαιτέρως τοὺς ἄρχοντας ποὺ μὲ τοὺς ἀντιχριστιανικοὺς νόμους των προεκάλεσαν τὸ κακόν. Πῶς; Νὰ ζητήση ἀπὸ τὴν Πολιτείαν τὴν κατάργησιν ὅλων τῶν φοβερῶν καὶ διεστραμμένων νόμων διὰ τὰ αὐτόματα διαζύγια, τὰς ἐκτρώσεις, τὰ σύμφωνα συμβιώσεως, τοὺς «γάμους»  καὶ τεκνοθεσίας ὁμοφυλοφίλων, τὴν ἀλλαγὴν φύλου ἀπὸ τὰ 15(!), τὴν καῦσιν τῶν νεκρῶν κ.ἄ.

Ὁ Κύριος εἶναι ἐλεήμων καὶ οἰκτίρμων διὰ τοῦτο καὶ οἱ λαοὶ τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης ποὺ δὲν ἐπίστευον εἰς τὸν Θεόν, ὅταν ἔφθανον εἰς τελικὸν σημεῖον καταπτώσεως κατεστρέφοντο κατ’ ἀντίθεσιν πρὸς τὸν λαὸν τοῦ Θεοῦ ποὺ ἡμάρτανεν, ἐτιμωρεῖτο χωρὶς τὴν ἐσχάτην τῶν ποινῶν, μετενόει καὶ ἐπανήρχετο εἰς τὴν δόξαν τῶν τέκνων τοῦ Θεοῦ. Ἐμεῖς ὡς Ὀρθόδοξοι νὰ μετανοήσωμεν καὶ νὰ ἀγωνισθῶμεν. Βεβαίως, εἰς τὰς χεῖρας τῆς ἐπιστήμης εἶναι νὰ ἐπιτελέση τὸ ἔργον της, ἀλλὰ καὶ καθῆκον τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἡ μετάνοια καὶ ἡ διάσωσίς μας.

Τί ἔπρεπε νὰ ἀντιπροτείνη ἡ ΔΙΣ;

Ἡ ΔΙΣ ἔπρεπε νὰ εἶναι προετοιμασμένη διὰ τὰς ἐνεργείας τοῦ Πρωθυπουργοῦ μὲ ἕνα «σχέδιον Β», ἂν καὶ φημολογεῖται ὅτι τουλάχιστον ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ἐγνώριζεν. Ἦτο χρέος της νὰ προβῆ εἰς ἀντιπροτάσεις, ἀποφασίζουσα λύσεις ὡς ἑξῆς:

Πρῶτον, καθιέρωσιν Θ. Λειτουργιῶν εἰς τὴν ὕπαιθρον. Οἱ περισσότεροι ἄλλωστε ἱ. ναοὶ διαθέτουν προαύλιον ἢ ὑπάρχει ἄλλος ἐξωτερικὸς χῶρος, ὅπου θὰ ἐλαμβάνοντο ταυτοχρόνως καὶ ὅλα τὰ ὑπόλοιπα μέτρα (τήρησις ἀποστάσεων, μάσκαι κ.λπ.)

Δεύτερον, νὰ τελῆται ἡ Θ. Λειτουργία καθημερινὰ χωρὶς τὴν παρουσίαν πιστῶν, ἀλλὰ ὁ ἱερεὺς νὰ παραμένη ἐκεῖ διὰ πέντε ἕξι ὥρας, διά νὰ κοινωνῆ ὅσους θὰ προσέρχωνται διὰ «ἀτομικὴν προσευχήν». Μὲ τὴν μὴ τέλεσιν τῆς Θ. Λειτουργίας ὄχι μόνον μένει ἀπροστάτευτος ὁ λαός, ἀλλὰ καὶ παραδέχεται ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία ὅτι δὲν εἶναι ἀπαραίτητος ἡ Θ. Μετάληψις, ἀλλὰ μάλιστα αἰωρεῖται καὶ ἡ ὑπόνοια ὅτι μεταδίδει ἀσθενείας!

Τρίτον, νὰ γίνη μετάθεσις τῶν μεγάλων Ἑορτῶν π.χ. Εὐαγγελισμὸς Θεοτόκου, τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος ἢ ἔστω τῆς ἑορτῆς τοῦ Πάσχα, κατὰ ἕνα ἢ δύο μῆνας. Οἱ Ὀρθόδοξοι δὲν εἴμεθα χρονολάτραι, ἀλλὰ Χριστολάτραι. Ἄριστα ἐθέσπισαν οἱ Θ. Πατέρες τὸν λειτουργικὸν κύκλον (ἐκεῖ θὰ ἐπανέλθωμεν ὅταν παρέλθη ὁ κίνδυνος) καὶ διὰ τοῦτο ἐπέτρεψαν νὰ μετατίθεται π.χ. ἡ ἑορτὴ τοῦ Ἁγίου Γεωργίου μετὰ τὸ Πάσχα.

«Ἐξ ἀνάγκης καὶ νόμου μετάθεσις γίνεται», ὅπως συνέβη τὴν περίοδον τῶν Μακκαβαίων. Ἐπειδὴ οἱ Ἑβραῖοι δὲν ἐπολέμουν Σάββατον, οἱ ἐχθροὶ ἐπετέθησαν καὶ ἐφόνευσαν 1.000. Ὁ ἱερεὺς Ματταθίας τότε ἔλαβε τὴν ἀπόφασιν νὰ πολεμήσουν καὶ τὴν ἡμέραν αὐτήν. Ὑπάρχουν καὶ παραδείγματα ἀπὸ τὴν νεωτέραν ἱστορίαν.

Εἰς τὸ Μεσολόγγι ὁ Κιουταχὴς ἔλαβε τὴν ἀπόφασιν νὰ ἐπιτεθῆ ἀνήμερα τῶν Χριστουγέννων. Πληροφορηθέντες αὐτὸ οἱ Χριστιανοὶ ἀπὸ τὸν κυνηγόν του, ποὺ ἐπρόδωσε τὰ σχέδια, ὠχυρώθησαν εἰς τὶς τάπιες (πολεμῆστραι) καὶ ἀνταπεξῆλθαν εἰς τὴν ἐπιδρομήν. Ἡ ἑορτὴ τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως ἐτελέσθη τὴν ἑπομένην.

Κατὰ τὴν περίοδον τῆς Κατοχῆς ὁ λαὸς ἐπλήγη ὑπὸ λιμοῦ. Ἡ Ἐκκλησία ἀπεφάσισε τὴν προσωρινὴν ἀναστολὴν τῆς νηστείας. Παρόμοια συνέβησαν καὶ εἰς τὴν Σοβιετικὴν Ἕνωσιν. Μνημονεύομεν μόνον αὐτά, ἐνῷ ὑπάρχουν καὶ πολλὰ ἄλλα. Ὡστόσον, ἀπαγόρευσις τῆς Θ. Κοινωνίας ἀπὸ τὴν ἰδίαν τὴν Ἐκκλησίαν δὲν συνέβη ποτέ, διότι αὐτὸ σημαίνει ἀναίρεσίν της.

Ἀκόμη καὶ αὐτὴν τὴν στιγμὴν ὅμως, ποὺ τίποτε ἀπὸ αὐτὰ δὲν ἔγινεν (οὔτε διὰ τὴν «τιμὴν τῶν ὅπλων» οὔτε προσχηματικά!), τὸ ἐλάχιστον εἶναι νὰ ἀπαιτήση ἡ Ἐκκλησία πνευματικὰ ἀνταλλά­γματα ἀπὸ τὸ Κράτος διὰ τὴν πλήρη συμμόρφωσίν της εἰς τὸ «δόγμα τοῦ Καίσαρος», ὥστε νὰ ἀποφύγωμεν τὰ χειρότερα.
http://orthodoxostypos.gr