Αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων Κατήχησις μυσταγωγική Δ΄: «ΠΕΡΙ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΙΜΑΤΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ»

Αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων

Κατήχησις μυσταγωγική Δ΄: «ΠΕΡΙ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΙΜΑΤΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ»

   Και ανάγνωση από την Α΄προς Κορινθίους επιστολή του αποστόλου Παύλου, από εκεί που λέει: «Ἐγὼ γὰρ παρέλαβον ἀπὸ τοῦ Κυρίου ὃ καὶ παρέδωκα ὑμῖν(:εγώ παρέλαβα από τον Κύριο, αυτό το οποίο σας παρέδωσα)»[Α΄Κορ.11,23] και όσα σχετικά ακολουθούν.

Α΄. Και μόνη αυτή η διδασκαλία του μακαρίου αποστόλου Παύλου είναι αρκετή και μπορεί να σας ενημερώσει για τα Θεία Μυστήρια, τα οποία σας αξίωσε η Χάρη του Θεού να λάβετε και έτσι να γίνετε σύσσωμοι και σύναιμοι του Χριστού. Γιατί λίγο πριν ο απόστολος Παύλος μας είπε μεγαλόφωνα ότι: «ὁ Κύριος Ἰησοῦς ἐν τῇ νυκτί ᾗ παρεδίδοτο ἔλαβεν ἄρτον καὶ εὐχαριστήσας ἔκλασε καὶ εἶπε·λάβετε φάγετε· τοῦτό μού ἐστι τὸ σῶμα τὸ ὑπὲρ ὑμῶν κλώμενον· τοῦτο ποιεῖτε εἰς τὴν ἐμὴν ἀνάμνησιν. ὡσαύτως καὶ τὸ ποτήριον μετὰ τὸ δειπνῆσαι λέγων· τοῦτο τὸ ποτήριον ἡ καινὴ διαθήκη ἐστὶν ἐν τῷ ἐμῷ αἵματι· τοῦτο ποιεῖτε, ὁσάκις ἂν πίνητε, εἰς τὴν ἐμὴν ἀνάμνησιν

(:ο Κύριος Ιησούς τη νύχτα που παραδιδόταν πήρε άρτο και αφού έκανε ευχαριστήρια προσευχή, τον έκοψε σε τεμάχια και είπε: ”Λάβετε φάγετε· αυτό είναι το σώμα μου που θυσιάζεται και τη στιγμή αυτή κόβεται σε κομμάτια για χάρη σας και για τη σωτηρία σας. Αυτό που κάνω τώρα μαζί σας να το κάνετε συνεχώς, για να θυμάστε με ευγνωμοσύνη τη θυσία του σταυρού, που την πρόσφερα για να σας σώσω”· παρόμοια πήρε και το ποτήρι αφού τελείωσε το δείπνο και είπε: “Αυτό το ποτήριο εμπεριέχει το αίμα μου και γι’ αυτό είναι η Νέα Διαθήκη που συνάπτεται και επισφραγίζεται με το αίμα μου· να το κάνετε αυτό πάντοτε για να θυμάστε  εμένα και τη θυσία μου. Και κάθε φορά που θα πίνετε από το αγιασμένο αυτό ποτήριο, θα το κάνετε για ανάμνηση μου”)»[:Α΄Κορ.11,23-25· πρβ. Ματθ.26,26-28: «Ἐσθιόντων δὲ αὐτῶν λαβὼν ὁ Ἰησοῦς τὸν ἄρτον καὶ εὐχαριστήσας ἔκλασε καὶ ἐδίδου τοῖς μαθηταῖς καὶ εἶπε· λάβετε φάγετε· τοῦτό ἐστι τὸ σῶμά μου· καὶ λαβὼν τὸ ποτήριον καὶ εὐχαριστήσας ἔδωκεν αὐτοῖς λέγων· πίετε ἐξ αὐτοῦ πάντες· τοῦτο γάρ ἐστι τὸ αἷμά μου τὸ τῆς καινῆς διαθήκης τὸ περὶ πολλῶν ἐκχυνόμενον εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν(:και ενώ έτρωγαν, πήρε ο Ιησούς στα χέρια του τον άρτο, κι αφού ευχαρίστησε, τον έκοψε σε κομμάτια κι άρχισε να τον μοιράζει στους μαθητές λέγοντας: “Λάβετε, φάγετε, αυτό είναι το σώμα μου”. Και αφού πήρε το ποτήριο και ευχαρίστησε, το έδωσε σε αυτούς και είπε: “Πιείτε απ’ αυτό όλοι˙ διότι αυτό είναι το αίμα μου, που επικυρώνει τη νέα Διαθήκη και χύνεται για τη σωτηρία πολλών, για να τους συγχωρηθούν οι αμαρτίες τους”)»]. Αφού λοιπόν ο Ίδιος ο Χριστός είπε ξεκάθαρα γι’ αυτόν τον άρτο: «αυτό εδώ είναι το Σώμα μου», ποιος θα τολμήσει στο εξής να αμφιβάλλει; Και όταν ο Ίδιος Αυτός βεβαίωσε και είπε: «αυτό είναι το Αίμα μου», ποιος θα αμφισβητήσει και θα πει ότι δεν είναι αυτό το Αίμα Του;

 Β΄. Εκείνος που τον παλιό καιρό, στην πόλη Κανά της Γαλιλαίας, με ένα Του νεύμα, μετέβαλε το νερό σε κρασί, δεν είναι και τώρα αξιόπιστος, που με την Αρχιερατική ευχή Του μετέβαλε το κρασί σε Αίμα; Εκείνος που, όταν προσκλήθηκε σε ανθρώπινο γάμο, έκανε αυτό το τόσο παράδοξο θαύμα, δεν είναι πολύ πιο εύλογο να ομολογείται ότι χάρισε στους υιούς του Νυμφώνα Του του πνευματικού, στα μέλη της Εκκλησίας Του, την απόλαυση του Σώματος και Αίματός Του[πρβ. Ματθ.9,15: «Μὴ δύνανται οἱ υἱοὶ τοῦ νυμφῶνος πενθεῖν ἐφ᾿ ὅσον χρόνον μετ᾿ αὐτῶν ἐστιν ὁ νυμφίος; ἐλεύσονται δὲ ἡμέραι ὅταν ἀπαρθῇ ἀπ᾿ αὐτῶν ὁ νυμφίος, καὶ τότε νηστεύσουσιν(:Μήπως είναι δυνατόν οι φίλοι του γαμπρού οι καλεσμένοι στον γάμο του να πενθούν και να νηστεύουν για όσο διάστημα είναι  μαζί τους ο γαμπρός και συνεχίζει η εορταστική ατμόσφαιρα του γάμου; Έτσι και οι μαθητές μου, για όσο διάστημα εγώ ο Νυμφίος της Εκκλησίας είμαι μαζί τους, δεν είναι δυνατόν να πενθούν. Θα έλθουν όμως ημέρες που θα πάρουν από κοντά τους τον Νυμφίο, και τότε θα νηστέψουν και θα πενθήσουν και θα κακοπαθήσουν)»· βλ. και Μάρκ.2,19: «Μὴ δύνανται οἱ υἱοὶ τοῦ νυμφῶνος, ἐν ᾧ ὁ νυμφίος μετ᾿ αὐτῶν ἐστι, νηστεύειν; ὅσον χρόνον μεθ᾿ ἑαυτῶν ἔχουσι τὸν νυμφίον, οὐ δύνανται νηστεύειν(:μήπως είναι δυνατόν οι καλεσμένοι φίλοι του γαμπρού να πενθούν και να νηστεύουν όσο χρόνο ο γαμπρός είναι μαζί τους και γιορτάζουν το γάμο τους; Όσον καιρό έχουν μαζί τους τον γαμπρό δεν είναι δυνατόν να νηστεύουν. Έτσι και οι μαθητές μου. Εφόσον εγώ, ο Νυμφίος της Εκκλησίας, είμαι μαζί τους, δεν είναι δυνατόν να πενθούν και να νηστεύουν)»· Λουκ. 5,34: «Μὴ δύνασθε τοὺς υἱοὺς τοῦ νυμφῶνος, ἐν ᾧ ὁ νυμφίος μετ᾿ αὐτῶν ἐστι, ποιῆσαι νηστεύειν;(:μήπως μπορείτε να επιβάλετε στους φίλους του γαμπρού να νηστεύουν ενώ αυτοί είναι καλεσμένοι σε γάμο, για όσο χρόνο ο γαμπρός είναι μαζί τους και γιορτάζουν τη χαρά του γάμου του; Έτσι και οι μαθητές μου. Εφόσον εγώ, ο Νυμφίος της Εκκλησίας, είμαι μαζί τους, δεν είναι δυνατόν να πενθούν και να νηστεύουν)»].

 Γ΄. Ώστε λοιπόν με κάθε βεβαιότητα μεταλαμβάνουμε τον άρτο και τον οίνο ως Σώμα και Αίμα Χριστού. Γιατί με τη μορφή του άρτου σού δίνεται το Σώμα του Χριστού και με τη μορφή του οίνου σού δίνεται το Αίμα Του. Ώστε, αφού μεταλάβεις το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, να γίνεις ένα σώμα και ένα αίμα με τον Χριστό. Με τον τρόπο αυτόν γινόμαστε και χριστοφόροι, εφόσον έτσι διαδίδεται και κυκλοφορεί σε όλα τα μέλη του σώματός μας, το δικό Του Σώμα και το δικό Του Αίμα. Και, όπως λέει ο μακάριος απόστολος Πέτρος, γινόμαστε «θείας κοινωνοὶ φύσεως(:μέτοχοι της θείας φύσεως)»[πρβ. Β΄Πέτρ.1,4: «δι᾿ ὧν τὰ τίμια ἡμῖν καὶ μέγιστα ἐπαγγέλματα δεδώρηται, ἵνα διὰ τούτων γένησθε θείας κοινωνοὶ φύσεως ἀποφυγόντες τῆς ἐν κόσμῳ ἐν ἐπιθυμίᾳ φθορᾶς(:με την ένδοξη αυτή τελειότητά Του μας έχει χαρίσει τις πιο πολύτιμες και μεγάλες υποσχέσεις, για να γίνετε κι εσείς, καθώς θα παρακινείστε και θα ενισχύεστε από αυτές, μέτοχοι της θείας φύσεως. Να γίνετε δηλαδή άγιοι και μέτοχοι της ζωής του Χριστού, αφού απαλλαγείτε από τη διαφθορά του κόσμου, η οποία προέρχεται από κάθε αμαρτωλή επιθυμία)»].

  Δ΄. Ο Χριστός, μιλώντας κάποτε στους Ιουδαίους, έλεγε: «ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐὰν μὴ φάγητε τὴν σάρκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου καὶ πίητε αὐτοῦ τὸ αἷμα, οὐκ ἔχετε ζωὴν ἐν ἑαυτοῖς(:αληθινά, αληθινά σας λέω, εάν δεν εμπιστευθείτε ολοκληρωτικά τη σωτηρία σας στη θυσία που θα προσφέρω και εάν με την εμπιστοσύνη και την πίστη αυτή δεν φάτε τη σάρκα του Υιού του ανθρώπου και δεν πιείτε το αίμα Του με το μυστήριο της θείας Ευχαριστίας, δεν είναι δυνατόν να έχετε μέσα σας ζωή)» [πρβ.Ιω.6,53]. Εκείνοι, επειδή δεν κατάλαβαν το πνευματικό νόημα των λόγων Του, σκανδαλίστηκαν και έφυγαν γυρίζοντας πίσω, γιατί νόμισαν ότι ο Σωτήρας του κόσμου τούς προέτρεπε να φάνε σάρκα ανθρώπου[πρβ. Ιω.6,61-63: «εἰδὼς δὲ ὁ Ἰησοῦς ἐν ἑαυτῷ ὅτι γογγύζουσι περὶ τούτου οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ, εἶπεν αὐτοῖς· τοῦτο ὑμᾶς σκανδαλίζει; ἐὰν οὖν θεωρῆτε τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἀναβαίνοντα ὅπου ἦν τὸ πρότερον; τὸ πνεῦμά ἐστι τὸ ζωοποιοῦν, ἡ σὰρξ οὐκ ὠφελεῖ οὐδέν· τὰ ῥήματα ἃ ἐγὼ λαλῶ ὑμῖν, πνεῦμά ἐστι καὶ ζωή ἐστιν(:ο Ιησούς όμως με την υπερφυσική γνώση του αντιλήφθηκε ότι γι’ αυτό γογγύζουν οι μαθητές Του και τους είπε: “Αυτό που είπα σας σκανδαλίζει και κλονίζει την πίστη σας; Τότε τι θα κάνετε, εάν δείτε τον Υιό του ανθρώπου να ανεβαίνει με την Ανάληψή Του εκεί όπου ήταν πρωτύτερα, προτού να κατεβεί στη γη ως άνθρωπος; Θα πιστέψετε τότε στο πρωτοφανές αυτό γεγονός και δεν θα σκανδαλιστείτε; Δεν θα κλονιστείτε στην πίστη σας προς Αυτόν, ο Οποίος θα φύγει πλέον για πάντα από τα μάτια σας; Σκανδαλιστήκατε επειδή σας είπα ότι για να λάβετε αιώνια ζωή πρέπει να φάτε τη σάρκα μου. Για να σας διασαφηνίσω λοιπόν καλύτερα το θέμα αυτό σας προσθέτω και τα εξής: Το θείο Πνεύμα είναι εκείνο που ζωοποιεί. Και η σάρκα μου δίνει ζωή αιώνια, διότι συνελήφθη από το ζωοποιό Πνεύμα και μέσα της κατοικεί το Άγιο Πνεύμα. Κάθε άλλη σάρκα, επειδή δεν κατοικεί μέσα σε αυτήν η θεότητα, δεν ωφελεί σε τίποτε. Και τα λόγια που σας λέω, επειδή είναι λόγια Θεού, έχουν μέσα τους Πνεύμα και γι’ αυτό μεταδίδουν ζωή)»· και Ιω.6,66: «Ἐκ τούτου πολλοὶ ἀπῆλθον ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ εἰς τὰ ὀπίσω καὶ οὐκέτι μετ᾿ αὐτοῦ περιεπάτουν(:από τη στιγμή αυτή πολλοί από τους μαθητές Του, όσοι δεν ήταν σταθεροί, έφυγαν και επέστρεψαν στα συνηθισμένα τους επαγγέλματα, και δεν πήγαιναν πλέον μαζί Του στις περιοδείες Του)»].

Ε΄. Υπήρχαν και στην Παλαιά Διαθήκη οι άρτοι της προθέσεως[πρβ. Α΄Παραλ. 9,32: «καὶ Βαναΐας ὁ Κααθίτης ἐκ τῶν ἀδελφῶν αὐτῶν ἐπὶ τῶν ἄρτων τῆς προθέσεως τοῦ ἑτοιμάσαι σάββατον κατὰ σάββατον(:ο Βαναΐας ο Κααθίτης, ένας από τους αδελφούς αυτών, είχε επωμιστεί την φροντίδα να ετοιμάζει τους άρτους της προθέσεως κατά παν Σάββατο)» και  Α΄Παρ. 23, 29: «καὶ εἰς τοὺς ἄρτους τῆς προθέσεως καὶ εἰς τὴν σεμίδαλιν τῆς θυσίας καὶ εἰς τὰ λάγανα τὰ ἄζυμα καὶ εἰς τήγανον καὶ εἰς τὴν πεφυραμένην καὶ εἰς πᾶν μέτρον(:να βοηθούν τους ιερείς στην κατασκευή των άρτων της προθέσεως, στην προσφορά της θυσίας της σεμιδάλεως, στα λαγάνα και τα άζυμα, στις θυσίες, που ετοιμάζονταν με το τηγάνι, στις προσφορές τις αναμεμιγμένες με έλαιο, όπως επίσης για κάθε μέτρο βάρους και μέτρο μήκους)»]. Αλλά εκείνοι οι άρτοι, επειδή ανήκαν στην Παλαιά Διαθήκη έλαβαν τέλος. Στην Καινή Διαθήκη όμως υπάρχει ο ουράνιος Άρτος και το Ποτήριο που χαρίζει τη σωτηρία[πρβ.Ψαλμ.115,4: «Ποτήριον σωτηρίου λήψομαι καὶ τὸ ὄνομα Κυρίου ἐπικαλέσομαι(:θα πάρω και θα πιω κρασί από το ποτήριο της αναίμακτης θυσίας που θα του προσφέρω για τη σωτηρία μου και γεμάτος ευγνωμοσύνη θα επικαλεστώ το όνομα του Κυρίου)»], τα οποία αγιάζουν και την ψυχή και το σώμα του ανθρώπου. Γιατί, όπως ο άρτος είναι κατάλληλος για τροφή του σώματος, έτσι και ο Θεός-Λόγος τρέφει και αγιάζει την ψυχή.

ΣΤ΄. Μη νομίζεις λοιπόν ότι ο Άρτος και ο Οίνος είναι απλώς ψωμί και κρασί. Αλλά όπως ξεκάθαρα έχει αποφασίσει ο Ίδιος ο Δεσπότης Χριστός, αυτά είναι το Σώμα και το Αίμα Του. Και αν η αίσθηση της γεύσεως σε κάνει να τα νιώθεις έτσι, όμως η πίστη να σε διαβεβαιώνει για την αλήθεια. Να μην κρίνεις το πράγμα από τη γεύση, αλλά να πληροφορείσαι και να διαβεβαιώνεσαι από την πίστη, ότι πραγματικά αξιώθηκες να λάβεις το Σώμα και το Αίμα του Χριστού.

 Ζ΄. Αυτού του μυστηρίου τη δύναμη στην εξηγεί ο μακάριος προφήτης Δαβίδ, λέγοντας: «   ἡτοίμασας ἐνώπιόν μου τράπεζαν, ἐξεναντίας τῶν θλιβόντων με· ἐλίπανας ἐν ἐλαίῳ τὴν κεφαλήν μου, καὶ τὸ ποτήριόν σου μεθύσκον με ὡσεὶ κράτιστον(:αλλά και η οικειότητα που μου δείχνεις με ενθαρρύνει να σε νιώθω σαν οικοδεσπότη καταδεκτικό, που προσφέρει κάθε φιλοξενία σε μένα τον τιποτένιο· διότι με κάνεις ομοτράπεζο και συνδαιτυμόνα Σου. Ετοίμασες και παρέθεσες ενώπιόν μου τράπεζα πνευματική μπροστά στα μάτια εκείνων που μου προκαλούν θλίψη. Όλοι αυτοί θα καταντροπιαστούν, βλέποντας πόσο μεγάλη τιμή μού κάνεις και τι ασφάλεια απολαμβάνω κοντά Σου. Άλειψες με μύρο το κεφάλι μου προτού καθίσω στο πλούσιο δείπνο Σου. Κι όταν κατόπιν θα έλθει η στιγμή να πιω από το ποτήρι που μου προσφέρεις, θα ξεχειλίζει το ποτήρι Σου από το καλύτερο κρασί. Πόσο πλούσιες και πανευφρόσυνες είναι οι χάριτες και απολαύσεις που αισθάνεται η ψυχή μου κοντά Σου!)»[Ψαλμ.22,5].

    Αυτό που θέλει με αυτό να πει ο Προφήτης είναι τούτο: «Πριν από τον ερχομό Σου στη γη, ω Δέσποτα, ετοίμαζαν οι δαίμονες στους ανθρώπους τραπέζι μολυσμένο, αμαρτωλό, γεμάτο από διαβολική δύναμη»[πρβ. Μαλ. 1,7,12: «Προσάγοντες πρὸς τὸ θυσιαστήριόν μου ἄρτους ἠλισγημένους, καὶ εἴπατε· ἐν τίνι ἠλισγήσαμεν αὐτούς; ἐν τῷ λέγειν ὑμᾶς· τράπεζα Κυρίου ἠλισγημένη ἐστὶ καὶ τὰ ἐπιτιθέμενα ἐξουδενώσατε(:εξευτελίσατε και καταφρονήσατε το Όνομά μου, με το να προσφέρετε στο θυσιαστήριό μου θυσίες άρτων μολυσμένων και εντούτοις ρωτήσατε: “Για ποιο λόγο και πώς προσφέραμε τέτοιες μολυσμένες θυσίες;”. Αλλά τι ρωτάτε, αφού σεις οι ίδιοι, λέγετε: “Tο θυσιαστήριο, η τράπεζα αυτή του Κυρίου, είναι μολυσμένη”. Σεις οι ίδιοι προσφέρατε προς θυσία ευτελή και ανάξια λόγου)» και Μαλ. 1,12: «ὑμεῖς δὲ βεβηλοῦτε αὐτὸ ἐν τῷ λέγειν ὑμᾶς· τράπεζα Κυρίου ἠλισγημένη ἐστί, καὶ τὰ ἐπιτιθέμενα ἐξουδένωται βρώματα αὐτοῦ(:Σεις όμως βεβηλώνετε το θυσιαστήριό μου, όπως άλλωστε και εσείς οι ίδιοι ομολογείτε, ότι η τράπεζα, το θυσιαστήριο δηλαδή του Κυρίου, είναι μολυσμένη και τα προσφερόμενα εκεί προς θυσίαν είναι εξευτελισμένα και άνευ αξίας)»].

    «Αλλά με την παρουσία Σου, ετοίμασες Εσύ για μένα Τράπεζα». Όταν ο άνθρωπος λέει στον Θεό: «Ἡτοίμασας ἐνώπιόν μου τράπεζαν(:ετοίμασες για μένα Τράπεζα)», τι άλλο να σημαίνει αυτό, παρά το μυστικό και νοητό Τραπέζι, το οποίο ο Θεός μάς ετοίμασε κατά πρόσωπο του δαίμονα, αντί για εκείνο το τραπέζι που μας ετοίμαζαν, πριν από τον ερχομό του Χριστού, οι δαίμονες; Και μάλιστα κάνει θαυμάσια ο προφήτης Δαβίδ αυτόν τον συσχετισμό. Γιατί εκείνη η τράπεζα είχε κοινωνία με τους δαίμονες, αυτή όμως η Αγία Τράπεζα έχει κοινωνία με τον Θεό. Και συνεχίζει ο προφήτης Δαβίδ: «ἐλίπανας ἐν ἐλαίῳ τὴν κεφαλήν μου(:άλειψες με μύρο το κεφάλι μου προτού καθίσω στο πλούσιο δείπνο σου)»[Ψαλμ.22,5]. Σου άλειψε με μύρο το κεφάλι σου στο μέτωπο, για να σε σφραγίσει και να έχεις εκείνη τη σφραγίδα του Θεού. Και έτσι να γίνεις αποτύπωμα της σφραγίδας, δηλαδή μέτοχος του Αγίου Πνεύματος, αγιασμένος από τον Θεό[πρβ. Έξ. 28,36: «καὶ τοῖς υἱοῖς Ἀαρὼν ποιήσεις χιτῶνας καὶ ζώνας καὶ κιδάρεις ποιήσεις αὐτοῖς εἰς τιμὴν καὶ δόξαν(:και για τους υιούς του Ααρών θα κατασκευάσεις ιερατικά άμφια, χιτώνες, ζώνες και κιδάρεις προς τιμήν και δόξαν της θείας λατρείας)»]. «καὶ τὸ ποτήριόν σου μεθύσκον με ὡσεὶ κράτιστον(:κι όταν κατόπιν έλθει η στιγμή να πιω από το ποτήρι που μου προσφέρεις, θα ξεχειλίζει το ποτήρι Σου από το καλύτερο κρασί. Πόσες πλούσιες και πανευφρόσυνες είναι οι χάριτες και απολαύσεις που αισθάνεται η ψυχή μου κοντά Σου!)»[Ψαλμ. 22,5]. Βλέπεις ότι αυτό που εδώ ο Ψαλμωδός ονομάζει Ποτήρι, είναι εκείνο που πήρε ο Ιησούς στα χέρια Του και αφού πρόσφερε ευχαριστία στον Θεό-Πατέρα, είπε: ««Τοῦτο γάρ ἐστι τὸ αἷμά μου τὸ τῆς καινῆς διαθήκης τὸ περὶ πολλῶν ἐκχυνόμενον εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν (:Αυτό εδώ είναι το Αίμα μου, το Οποίο χύνεται για να σωθούν πολλοί και για να συγχωρεθούν οι αμαρτίες τους)»[Ματθ.26,28].

Η΄. Γι΄αυτό και ο Σολομώντας στο βιβλίο του Εκκλησιαστή, υπονοώντας αυτή ακριβώς τη Χάρη, έλεγε: «Δεῦρο, φάγε ἐν εὐφροσύνῃ ἄρτον σου(:έλα, λοιπόν, και φάε με ευφροσύνη τον άρτο σου)»[Εκκλ. 9,7], τον πνευματικό άρτο σου. «Δεῦρο(:έλα!)». Προσκαλεί με τη σωτηριώδη κλήση, που γίνεται πρόξενος μακαριότητας· «καὶ πίε ἐν καρδίᾳ ἀγαθῇ οἶνόν σου (:και πιες με αγαθή καρδιά τον οίνο σου)»[Εκκλ.9,7], τον πνευματικό οίνο, «καὶ ἔλαιον ὑπὲρ κεφαλῆς σου ἐκχείσθω (:κι ας χυθεί λάδι πάνω στο κεφάλι σου)»[πρβ. Εκκλ. 9,8]. Βλέπεις πως εδώ υπονοεί και το Μυστήριο του Χρίσματος; Και «διαπαντὸς ἔστω σου τὰ ἱμάτια λευκά, ὅτι ηὐδόκησε Κύριος τὰ ποιήματά σου(:ας είναι για πάντα λευκά τα ενδύματά σου, γιατί ο Κύριος ευαρεστήθηκε και αναπαύτηκε από τα έργα σου)»[πρβ. Εκκλ. 9,8,7]. Τώρα αναπαύθηκε και ευαρεστήθηκε ο Κύριος από τα έργα σου· διότι πριν να προσέλθεις και να λάβεις τη Χάρη με τα μυστήρια του Βαπτίσματος και του Χρίσματος, τα έργα σου ήταν «ματαιότης ματαιοτήτων(:γεμάτα ματαιότητα και εξυπηρετούσαν μάταιους σκοπούς)»[Εκκλ. 1,2].

   Τώρα όμως έβγαλες τα παλαιά ενδύματα και αφού φόρεσες τα πράγματι λευκά, δηλαδή τα πνευματικά, πρέπει να είσαι έτσι λαμπροφορεμένος σε όλη σου τη ζωή. Λέγοντας βέβαια αυτό, δεν εννοώ ότι πρέπει να φοράς πάντοτε λευκά ρούχα, αλλά να περιβάλλεις το σώμα σου με την πραγματικά λευκή, λαμπρή και πνευματική περιβολή, για να λες, όπως και ο μακάριος Ησαΐας είπε: «Ἀγαλλιάσθω ἡ ψυχή μου ἐπὶ τῷ Κυρίῳ· ἐνέδυσε γάρ με ἱμάτιον σωτηρίου, καὶ χιτῶνα εὐφροσύνης περιέθηκέ μοι (:ας γεμίσει από αγαλλίαση η ψυχή μου για τον Κύριό μου, γιατί με έντυσε με ένδυμα, που χαρίζει τη σωτηρία και με χιτώνα, που με γεμίζει ευφροσύνη)»[Ησ.61,10].

Θ΄. Τώρα λοιπόν που πληροφορήθηκες αυτά, ότι δηλαδή ο άρτος που βλέπουμε κατά τη Θεία Μετάληψη, αν και είναι άρτος κατά τη γεύση, όμως δεν είναι απλό ψωμί, αλλά Σώμα Χριστού, και ο οίνος που μεταλαμβάνουμε, παρόλο που η γεύση Του είναι τέτοια, όμως δεν είναι απλό κρασί, αλλά είναι Αίμα Χριστού και ότι, μιλώντας γι’ αυτά, έψαλε παλιά ο Δαβίδ: «Καὶ ἄρτος καρδίαν ἀνθρώπου στηρίζει, τοῦ ἱλαρῦναι πρόσωπον ἐν ἐλαίῳ (:και ο άρτος στηρίζει την καρδιά του ανθρώπου και δίνει δύναμη στο σώμα του, ώστε να γίνει απαλό και ιλαρό το πρόσωπο που αλείφτηκε με λάδι)»[Ψαλμ.103,15], στηρίξου πνευματικά, καθώς μεταλαμβάνεις αυτό ως πνευματικό άρτο και κάνε ιλαρό το πρόσωπο της ψυχής σου. Ας σου χαρίσει ο Θεός αυτή τη δωρεά να έχεις το πρόσωπό σου πάντα ακάλυπτο, από την καθαρή συνείδηση που θα σου χαρίζει την παρρησία.

   Και να αντιφεγγίζεις τη δόξα του Κυρίου[πρβ. Β΄Κορ.3,18: «ἡμεῖς δὲ πάντες ἀνακεκαλυμμένῳ προσώπῳ τὴν δόξαν Κυρίου κατοπτριζόμενοι τὴν αὐτὴν εἰκόνα μεταμορφούμεθα ἀπὸ δόξης εἰς δόξαν, καθάπερ ἀπὸ Κυρίου Πνεύματος(:και όλοι εμείς με ξέσκεπο το πρόσωπο του εσωτερικού μας ανθρώπου σαν καθρέφτες πνευματικοί δεχόμαστε κα αντανακλούμε τη δόξα του Κυρίου. Κι έτσι μεταμορφωνόμαστε και παίρνουμε την ίδια ένδοξη εικόνα του Κυρίου. Και προοδεύομε από ένα βαθμό δόξας σε άλλο ανώτερο βαθμό, όπως είναι επόμενο να προοδεύει ο άνθρωπος που φωτίζεται από το Άγιο Πνεύμα, το Οποίος είναι ο Κύριος)»] και να ανεβαίνεις από δόξα σε δόξα, ενωμένος με τον Κύριό μας Ιησού Χριστό, στον Οποίο ανήκει η δόξα, στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.

            ΠΡΟΣ ΔΟΞΑΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ ΘΕΟΥ,

          επιμέλεια κειμένου: Ελένη Λιναρδάκη, φιλόλογος

  ΠΗΓΕΣ:

·        Κατηχήσεις αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων, εκδόσεις «Ετοιμασία» Ιεράς Μονής Τιμίου Προδρόμου Καρέας 1999[β΄έκδοση], μετάφραση: αρχιμανδρίτου Αντωνίου Ρωμαίου και των αδελφών της Ιεράς Μονής Τιμίου Προδρόμου Καρέας, σελίδες 618-627.

·        https://greekdownloads3.files.wordpress.com/2014/09/mystagogiae.pdf

·        Π. Τρεμπέλα, Η Καινή Διαθήκη με σύντομη ερμηνεία (απόδοση στην κοινή νεοελληνική), εκδόσεις αδελφότητος θεολόγων «Ο Σωτήρ», έκδοση τέταρτη, Αθήνα 2014.

·        Η Καινή Διαθήκη, Κείμενον και ερμηνευτική απόδοσις υπό Ιωάννου Κολιτσάρα, εκδόσεις αδελφότητος θεολόγων «Η Ζωή», έκδοση τριακοστή τρίτη, Αθήνα 2009.

·        Η Παλαιά Διαθήκη κατά τους εβδομήκοντα, Κείμενον και σύντομος απόδοσις του νοήματος υπό Ιωάννου Κολιτσάρα, εκδόσεις αδελφότητος θεολόγων «Η Ζωή», έκδοση τέταρτη, Αθήνα 2005.

·        Π.Τρεμπέλα, Το Ψαλτήριον με σύντομη ερμηνεία(απόδοση στην κοινή νεοελληνική), εκδόσεις αδελφότητος θεολόγων «Ο Σωτήρ», έκδοση τρίτη, Αθήνα 2016.

·        http://users.sch.gr/aiasgr/Palaia_Diathikh/Biblia/Palaia_Diathikh.htm

·        http://users.sch.gr/aiasgr/Kainh_Diathikh/Biblia/Kainh_Diathikh.htm

===========================================
     Καλή σας μέρα. …Δεν έχω και πολύ χρόνο για να σας γράψω, ….
  Επειδή οι πρώτες ομιλίες με τις οποίες "τυχαία"[;;;] γνώρισα τον μακαριστό γέροντα Αθανάσιο κάποια μέρα πριν από χρόνια καθώς είχα βάλει τον υπολογιστή μου να ακούσω κάτι ωφέλιμο, ήταν αυτές που αφορούσαν τη "μολυσματικότητα" του Αγίου Ποτηρίου και την ουσία του Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας, θεώρησα χρέος μου και εφόσον επανήλθε το συγκεκριμένο θέμα στο προσκήνιο από τους γνωστούς αθεόφοβους, να μεταφέρω σε ηλεκτρονικό κείμενο τις δύο αυτές ομιλίες προς κοινή ωφέλεια. Σας τις στέλνω λοιπόν αμέσως παρακάτω.
        Φροντίστε παρακαλώ να σταλούν …..μήπως θελήσουν να τα αξιοποιήσουν, μολονότι ωστόσο δεν τα έχω γράψει στο πολυτονικό, πέρα από τα πατερικά κείμενα στα οποία αναφέρεται ο γέροντας και τα οποία βρήκα έτοιμα στο διαδίκτυο [δεν είναι στα πλαίσια των δακτυλογραφικών δυνατοτήτων μου...].
Σας στέλνω επίσης και τη Δ΄Μυσταγωγική Κατήχηση του αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων[σχετική με το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου] στην οποία αναφέρεται ο μακαριστός γέροντας μεταξύ άλλων.
Καλή και θεάρεστη ημέρα να έχετε.
ΕΛΕΝΗ
Υ.Γ. Ευχαριστούμε από καρδιάς