Οι Στρατοί υπάρχουν για να πολεμούν
Η μεγαλύτερη επιτυχία θα είναι να μη γίνει τίποτα.
Από τον Φαήλο Μ. Κρανιδιώτη
Οι Τούρκοι να μην επιχειρήσουν πράξεις προσβολής της εθνικής
κυριαρχίας και των συμφερόντων μας και τα αεροπλάνα, τα πλοία και τα
υποβρύχιά μας να επιστρέψουν χωρίς να χρειαστεί να στείλουμε τα μεμέτια
στον πάτο της Ελληνικής Λίμνης και χωρίς να μετατρέψουμε τα λιμάνια, τα
αεροδρόμιά τους και τις γέφυρες στον Βόσπορο σε δρόμους που τους περνάνε
καλώδια. Κυρίως, όμως, χωρίς να συρθούμε σε οποιαδήποτε διαπραγμάτευση,
όπου τα δικά τους θα παραμείνουν δικά τους και τα δικά μας θα γίνουν κι
αυτά δικά τους.Να θυμίσω πως απέναντί μας έχουμε κοινούς κακοποιούς, Γενοκτόνους, βιαστές, ληστές, πλιατσικολόγους, δουλεμπόρους και τρομοκράτες και καταπατητές. Μια πρωτόγονη χιτλερική Γερμανία με ισλαμικό φέσι. Μια λυσσασμένη ύαινα.
Δεν διαπραγματεύεσαι με λυσσασμένη ύαινα, απλά είσαι πάνοπλος και έτοιμος να της τινάξεις τα μυαλά στον αέρα. Εάν καταφέρουμε να σταματήσουν οι Τούρκοι την πρόκληση, χωρίς άθλιους συμβιβασμούς, τότε είναι μια νίκη της πολιτικής της αποτροπής, διότι ο φόβος φυλάει τα έρημα και πρέπει να γίνουμε ακόμα πιο δυνατοί στρατιωτικά, ώστε αυτός ο φόβος να μεγαλώσει.
Όποιοι εκπέμπουν πουρκουάδικα μηνύματα υποχώρησης, καλό θα είναι να το βουλώσουν. Οι Τούρκοι έχουν τους δικούς τους «δικηγόρους» για τις παράνομες και εγκληματικές αξιώσεις τους. Δεν χρειάζονται και ελληνόφωνους «σώφρονες» ραγιάδες, που από την πολλή «σωφροσύνη» το μέτωπό τους έχει φτάσει στον κώλο τους.
Από τη μία κάτι περιθωριακοί πουρκουάδες της αριστεράς και από την άλλη κάτι κοσμοπολίτες της ελαφροδεξιάς πλαγίως και ψιθυριστά λένε διάφορες ηττοπαθείς βρομιές. Ενας είπε κάπου, ειρωνικά, πως οι Τούρκοι θα μπορούσαν να μας νικήσουν μόνο με την Πυροσβεστική Υπηρεσία τους. Θα τον κρέμαγα από τους δίδυμους αδένες του, αλλά σίγουρα δεν έχει. Σκέφτομαι μόνο τις βοδίσιες συμβουλές που δίνει και κοιτάζω πάνω στο γραφείο μου τον αυθεντικό βούρδουλα, από ταύρο βαρβάτο, που μου χάρισε ο Θανάσης από την Καλαμάτα, αγρότης και χασάπης, καλή του ώρα, και με τρώει το χέρι μου. Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι πουθενάδες πληρώνετε από το υστέρημά σας και αυτοί οι λεμέδες πόση περιφρόνηση έχουν για σας και τη γη που πατάνε.
Αδέρφια, υπάρχει μια ψευτοελίτ που έχει αναπτύξει συμφέροντα ξεχωριστά από το Εθνος, και μάλιστα αντίθετα από αυτό. Δεν θα είχαν κανένα πρόβλημα να μοιραστούμε το Αιγαίο και να χαρίσουμε στους κατσαπλιάδες απογόνους του ληστοσυμμορίτη Ερτογρούλ ως προτεκτοράτο ολόκληρη την Κύπρο, αρκεί αυτοί να παραμένουν στα κόλπα. Να κουμαντάρουν ως διευθυντικό προσωπικό το «μαγαζί» κι ας φτάνουν τα σύνορά μας ως τη Μελούνα και η ΑΟΖ, η υφαλοκρηπίδα και τα χωρικά μας ύδατα να είναι ως 100 μέτρα από την πλαζ του Παρασκευά στον Περαία τον αθάνατο, της εργατιάς κολόνα, Πασαλιμάνι, Κοκκινιά, Καμίνια, Δραπετσώνα. Αυτό το είδος των πουρκουάδων πάντα τα βρίσκει με όλους. Τα βρίσκανε με τους Πέρσες, με τους Γότθους, με τους Αραβες, με τους Σελτζούκους, με τους Γερμανούς, τους Ιταλούς. Με όλους κάνανε μπίζνες.
Υπάρχουν σήμερα καλόπαιδα που δέχονται πως το Καστελόριζο έχει μειωμένη επήρεια, που βρίσκουν δίκια στους Τούρκους. Υπάρχουν άνθρωποι μέσα στο σύστημα εξουσίας που αποκλείουν την προσφυγή στα όπλα και πως πρέπει να εναποθέσουμε τις ελπίδες μας στη Μέρκελ, να μεσολαβήσει και να πάμε σε διαπραγματεύσεις για να δώσουμε μια λιονταρίσια μερίδα Αιγαίο και Κρήτη ως ΑΟΖ στην Τουρκία, να χλαπακιάσει μπόλικη Ελλάδα το κράτος-συμμορία, μην τυχόν και γίνει μπαμ και ματώσει το δαχτυλάκι του Φρούλη, που έχει κάνει βαβά μόνο στραβοπατώντας την πασμίνα του με το τσόκαρο στα καλντερίμια της Μυκόνου. Ο Φρούλης, αδέρφια, δεν μπορεί τους πολέμους, του φέρνουν αέρια. Τα όπλα, όσο πιο ακριβά τόσο πιο καλά, τα αγαπάει ο Φρούλης, αλλά μόνο για τις χλιδάτες μίζες που έχουν. Πολλά τα λεφτά, Αρη, Γιάννη, Μαρία, που πλερώνεις παγκουί τους φόρους. Τώρα όμως, μπροστά στο καθήκον, άπαπα, αν είναι δυνατόν! Μα υπάρχουν οι Στρατοί για να… πολεμούν;
Δεν πιστεύω πως ο Πρωθυπουργός έχει αυτοκτονικό ιδεασμό. Δεν πιστεύω πως, όταν έχει πια και την αντιπολίτευση σύσσωμη στη γραμμή της αντίστασης και υψηλό του φρόνημα λαού και Ενόπλων Δυνάμεων, θα μπει στον πειρασμό της αφροσύνης ενός συμβιβασμού με το κράτος-συμμορία. Αφροσύνη ήταν το Μόναχο, όχι ο αγώνας ενάντια στη βαρβαρότητα και τούτοι εδώ οι αισχροί γείτονες ήταν δάσκαλοι των ναζί.
Ο Κυριάκος έχει μια σπάνια ευκαιρία να διαλέξει σε ποια σελίδα της Ιστορίας θα γραφτεί το όνομά του. Έχει επιλέξει μια άξια ηγεσία στον Στρατό, το Ναυτικό και την Αεροπορία μας, έχουμε, παρά τα προβλήματα της κρίσης, μεγάλο απόθεμα ισχύος, που μπορεί να στείλει την τουρκική τραμπούκικη επιθετικότητα στον πάτο της θάλασσας. Αν οι Τούρκοι υποχωρήσουν χωρίς ντουφεκιά και χωρίς να συρθούμε σε διαπραγμάτευση, πέραν των όσων παγίως αναγνωρίζουμε, νίκησε μόνο με το μήνυμα της αποτροπής και θα είναι άξιος. Αν οι Τούρκοι τολμήσουν και εμπιστευόμενος τη στρατιωτική μας ηγεσία πράξει με τόλμη τα δέοντα, τότε θα είναι αληθινός εθνικός ηγέτης.
Εάν υπακούσει σε κοσμοπολίτικες πεποιθήσεις, σκυφτούς συμβούλους, γερμανικές ή άλλες πιέσεις και τη «σωφροσύνη» των δειλών και ενδώσει, χωρίς αγώνα, τότε δεν θα υπάρχει κανένας ΣΚΑΪ, κανένας επικοινωνιολόγος, που θα μπορούν να κάνουν εύπεπτη την ήττα χωρίς μάχη, κανένα λαγούμι αρκετά βαθύ να κρυφτεί. Ο ΣΥΡΙΖΑ έπεσε από τις προδοτικές Πρέσπες, για ένα ηθικό και ιστορικό ζήτημα. Εδώ έχουμε να κάνουμε με τον προαιώνιο εχθρό, με τον Τούρκο, και ο Ελληνας αντιδρά ανακλαστικά και μόνο στην όψη των Γενοκτόνων καταπατητών. Όποιος αγωνιστεί θα μπει στα εικονίσματα. Οποιος κάνει πίσω θα γίνει θήραμα του τελευταίου πολίτη με εθνική συνείδηση…
