Να ζησουν οπως εζησε ο Καποδιστριας

 ΑΓΩΝΑΣ : Εφημερίδα Αγωνιζομένων Χριστιανών Λαρίσης 177

     Στη σημερινή δύσκολη εποχή που ευρίσκεται η πατρίδα μας προκαλεί πόνο, θλίψη και αγανάκτηση η στάση της ηγεσίας μας. Στην ελληνική ιστορία ο ηγέτης ήταν και ο πρώτος μαχητής και γι’ αυτό ήταν ηγέτης. Στην Ιλιάδα οι βασιλείς ήσαν μαχητές της πρώτης γραμμής, ο Κόδρος, ο Λεωνίδας,ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος έπεσαν επί του πεδίου τηςμάχης.                                 

   Το παράδειγμα τους ακολούθησαν οι ηγέτες της επαναστάσεως, ο αρχιστράτηγος Γ. Καραϊσκάκης, ο Μάρκος Μπότσαρης, ο Αθανάσιος Διάκος, ο Παπαφλέσσας, ο Σαλώνων Ησαΐας, ο Αναγνωσταράς. Ο πατριάρχης Γρηγόριος και ο Σμύρνης Χρυσόστομος μαρτύρησαν για να μην εγκαταλείψουν τον λαό τους. Όλοι αυτοί και αναρίθμητοι άλλοι, γνωστοί και άγνωστοι, Έλληνες ηγέτες, θυσίασαν τον εαυτό τους για να σώσουν τον λαό.

Οι σημερινοί ηγέτες μας, ενώ και οι ίδιοι ομολογούν ότι η πατρίδα μας ευρίσκεται σε πόλεμο και ζητούν θυσίες από τον λαό με το δίλημμα «θυσίες ή πτώχευση», οι ίδιοι δεν κάνουν καμία θυσία, αλλά θυσιάζουν τον λαό για να σώσουν τον εαυτό τους και τον φορτώνουν με όλα τα έξοδα της απολαύσεως των προνομίων τους, των προσωπικών τους και της στρατιάς των κομματικών υποστηρικτών τους. Μοιάζουν με τους Φαρισαίους του Ευαγγελίου: «Δεσμεύουσι γάρ φορτία βαρέα και δυσβάστακτα και επιτιθέασι επί τους ώμους των ανθρώπων, τω δε δακτύλω αυτών ου θέλουσι κινήσαι αυτά» (Ευαγγέλιον κατά Ματθαίον, κεφ. ΚΓ΄,4). Φορτώνουν τους ώμους του λαού με φόρους επί φόρων, κόβουν και τους μικρότερους μισθούς και συντάξεις και δημιουργούν στρατιές ανέργων, οι ίδιοι όμως δεν κουνάνε ούτε το μικρό τους δαχτυλάκι για να τον ελαφρώσουν. Και όλα αυτά ενώ ως ηγέτες έπρεπε να πρωτοστατούν σε θυσίες και δίνοντας το καλό παράδειγμα: Να ακινητοποιήσουν και να πουλήσουν αμέσως τα τρία αεριωθούμενα αεροπλάνα και τη στρατιά των τεθωρακισμένων λιμουζινών που χρησιμοποιούν για τις μετακινήσεις τους, να περιορίσουν τα σαράντα δύο υπουργεία και υφυπουργεία σε δέκα, να απολύσουν αμέσως τη στρατιά πλουσιοπαρόχως αμειβομένων κομματικών στελεχών «συμβούλων» των υπουργείων, να καταργήσουν αμέσως τις δημόσιες επιχειρήσεις που τις διατηρούν για να τρέφονται κομματικά στελέχη, μεγαλόμισθοι διευθυντές και σύμβουλοι, όταν οι επιχειρήσεις αυτές είναι ζημιογόνες ή και περιττές, να παύσουν αμέσως να πληρώνουν σε ορισμένες κατηγορίες υπαλλήλων κομματικών στελεχών υπερβολικές αμοιβές και επιδόματα, να παύσουν τις προσλήψεις νέου προσωπικού σε θέσεις που δημιουργούν για να τακτοποιούν κομματικά στελέχη, να επιστρέψουν στο κράτος -όσοι πλούτισαν κατά τη διάρκεια της συμμετοχής τους στον δημόσιο βίο- τα «κέρδη» τους, όπως το «δωράκι» των πεντακοσίων εκατομμυρίων δραχμών, το ένα εκατομμύριο ευρώ της κομματικής ενισχύσεως, τα εκατομμύρια δολάρια της κατασκευής Νόμου με φωτογραφία, τα κεφάλαια των υπεράκτιων «εταιρειών», τις υπερκοστολογήσεις οπλικών συστημάτων και τις αδικαιολόγητες διαφορές μεταξύ των περιουσιών που μερικοί πολιτικοί μας είχαν κατά την είσοδο τους στον δημόσιο βίο και των περιουσιών που έχουν σήμερα, να παραιτηθούν από τις αμοιβές τους και να ζήσουν για ένα διάστημα μόνο από την ιδιωτική προσωπική τους περιουσία, όπως έζησε ο Καποδίστριας.