ΠΡΟΣ
ΤΟΝ
ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟ
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΝ
ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ
ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ κ. ΑΜΒΡΟΣΙΟΝ
«Φιλορθόδοξος Ἕνωσις
“Κοσμᾶς Φλαμιᾶτος”»
Θεσσαλονίκη, 6/3/2012
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ:
Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτες
τῆς Ἐκκλησίας
τῆς Ἑλλάδος
ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΙΤΙΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΕΙΛΕΣ
ΠΕΡΙ ΜΗΝΥΣΕΩΣ
ΩΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΩΝ ΒΡΕΣΘΕΝΗΣ, ΖΑΚΥΝΘΟΥ
ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΔΥΣΑΡΕΣΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ
Πρὸς τὸ
τέλος τοῦ παρελθόντος χρόνου ὁ Μητροπολίτης Καλαβρύτων κ. Ἀμβρόσιος, διαμαρτυρήθηκε
μὲ ἐπιστολὴ πρὸς τὴν «Φιλορθόδοξο Ἕνωσι “Κοσμᾶς Φλαμιᾶτος”» (ΦΕΚΦ), γιὰ ἕνα
ἄρθρο ποὺ δημοσιεύσαμε μὲ τίτλο: «Ὁ κ.
ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ, ὁ κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ καὶ “Ο ΣΩΤΗΡ”» καὶ μᾶς ζητοῦσε νὰ δώσουμε
ἐπαρκεῖς ἐξηγήσεις, ἐντὸς 15 ἡμερῶν, γιὰ κάποια σημεῖα τοῦ ἄρθρου, ἀπὸ τὰ ὁποῖα
θεωρεῖ ὅτι θίγεται κατάφωρα. Σὲ ἐναντία περίπτωση, μᾶς ἀπειλοῦσε, θὰ κατέφευγε στὴν
Δικαιοσύνη!
Βέβαια, δὲν ἦταν τεχνικῶς δυνατὸν νὰ
ἀπαντήσουμε στὸ τελεσίγραφο τῶν 15
ἡμερῶν. Ἔτσι ἀφήσαμε τὴν ἀπάντηση γιὰ ἀργότερα. Ἐν τῷ μεταξὺ παρενεβλήθησαν οἱ
γιορτὲς καὶ κάποιες ἄλλες ὑποχρεώσεις καὶ τώρα, καταφέραμε νὰ ὁλοκληρώσουμε τὴν
ἀπάντηση ποὺ μᾶς ζήτησε, γιὰ νὰ μὴν ἀφήσουμε ἀναπάντητη τὴ μομφὴ ὅτι γράψαμε
ἐναντίον τους ὑβριστικά. Γράψαμε μέσα στὰ πλαίσια τοῦ ἐνδιαφέροντος ποὺ ἔχει
κάθε πιστὸς γιὰ τὴν Ἐκκλησία, τὴν ὁποία αἰσθάνεται σὰν στὸ σπίτι του –καὶ ἀσφαλῶς
πολὺ ἀνώτερη ἀπὸ τὸ σπίτι του– καὶ ἀγαπᾶ τὰ μέλη της σὰν τοὺς δικούς του, ἔστω
κι ἂν τὰ στενοχωρεῖ, ὅταν ἐξ ἀνάγκης ἀναφέρεται σὲ δογματικὰ ἢ φανερὰ ἠθικὰ
λάθη, ἀφοῦ ἡ ἀδιαφορία γι’ αὐτά, μπορεῖ νὰ συμπαρασύρει κι αὐτὸν στὰ ἴδια λάθη.
Ἐξ ἄλλου ὁ ἀπ.
Παῦλος φωνάζει: «Παραγγέλλομεν δὲ ὑμῖν
ἀδελφοὶ στέλλεσθε (=νὰ ἀποχωρίζεσθε) ἀπὸ
παντὸς ἀδελφοῦ ἀτάκτως περιπατοῦντος καὶ μὴ κατὰ τὴν παράδοσιν, ἣν παρέλαβον
παρ' ἡμῶν»· καὶ στὴν πρὸς Ἑβραίους ιγ΄ 7 γράφει, πρὶν μιμηθεῖτε
ὁποιονδήποτε ποιμένα, νὰ ἐξετάζετε προσεκτικὰ τὴν ζωὴν καὶ τὴν πίστιν του καὶ
ὕστερα μιμεῖσθε τὴν πίστιν: «Ἀδελφοί,
μνημονεύετε τῶν ἡγουμένων ὑμῶν, οἵτινες ἐλάλησαν ὑμῖν τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ, ὧν
ἀναθεωροῦντες τὴν ἔκβασιν τῆς ἀναστροφῆς μιμεῖσθε τὴν πίστιν». Κατὰ δὲ τὸν
ἅγ. Θεόδωρο τὸν Στουδίτη (Κατήχησις 15), ἡ ἀποσιώπηση τῶν παρεκτρεπομένων ὡς
πρὸς τὴν εὐαγγελικὴν ἀλήθειαν, λογίζεται ὡς προδοσία: «πῶς μιμησόμεθα τοὺς πατέρας ἡμῶν, οἳ ἐν τοῖς ὁμοίοις καιροῖς τὸ
ὑποσιωπᾶν καὶ ὑποστέλλεσθαι προδοσίαν ἀληθείας ἔφασαν εἶναι; Οὐκοῦν λαλητέον καὶ
ἀκουστέον καὶ προσεκτέον λόγῳ τε καὶ ἔργῳ» (Β' Θεσσ. 3, 6).
Βέβαια, ἔχουν περάσει οἱ 15 ἡμέρες τοῦ
τελεσίγραφου καὶ δὲν ξέρουμε, ἂν στὸ μεταξὺ ὁ κ. Ἀμβρόσιος πραγματοποίησε τὴν
ἀπειλή του, ἂν δηλαδὴ ἔχει ὑποβάλει τὴν μήνυση. Τὸ ὅτι ἡ περίοδος τῆς
ἀπαντήσεώς μας συμπίπτει μὲ την Μεγάλη Τεσσαρακοστή, ἴσως εἶναι ἀγαθὴ σύμπτωση,
γιατὶ εἶναι καιρὸς μετανοίας, καὶ εἶναι δυνατὸν τὸ κείμενο αὐτὸ νὰ συντελέσει
στὴν μετάνοια καὶ ἐκείνους ποὺ διέπραξαν, ὅσα στοιχειοθετοῦνται, καὶ ἐμᾶς, ἂν
–κατὰ τὴν διατύπωση ὅσων γράφουμε– ἐμφιλοχωροῦν ἀσυνειδήτως στοιχεῖα ποὺ ἔπρεπε
νὰ ἀποφύγουμε.
Θὰ ἀπαντήσουμε ἀναλυτικά, ἀφοῦ μόνο ἕνα
λεπτομερὲς κείμενο μπορεῖ νὰ καταδείξει τὴν ἀλήθεια καὶ νὰ ἀποδείξει ὅτι δὲν
ἀποτελοῦν ὕβρεις, ὅσα ἔχουμε γράψει (ὅπως μᾶς κατηγορεῖ ὁ μητροπολίτης
Καλαβρύτων)· τὸ κείμενό μας ἀποτελεῖ ἁπλὰ καταγραφὴ τῶν λόγων καὶ τῶν ἐνεργειῶν
τοῦ ἰδίου, διὰ τῶν ὁποίων βλάπτει τὴν Ἐκκλησία· ἴσως ἔτσι (ἐνθυμούμενος τὶς
λεπτομέρειες) ἀντιληφθεῖ τὴν σύγχυση ποὺ ἔχει γιὰ κάποια πράγματα, ἀλλὰ κυρίως
ὅμως, θὰ ἀντιληφθοῦν, ὅσοι ποιμένες καὶ πιστοὶ ἐνδιαφερθοῦν γιὰ τὴν ἀλήθεια τοῦ
θέματος, ποιοί εἶναι αὐτοὶ στοὺς ὁποίους ἔχουν ἐμπιστευθεῖ τὴν καθοδήγηση τῶν
ψυχῶν τους. Εἶναι καιρὸς νὰ πληροφορηθοῦν οἱ πιστοὶ τὴ συμπεριφορὰ κάποιων
ἐπισκόπων, οἱ ὁποῖοι, ἀντὶ νὰ συναισθανθοῦν τὰ λάθη τους καὶ νὰ ἀπαλλάξουν τὴν
Ἐκκλησία ἀπὸ τὴν παρουσία τους, «ζητοῦν καὶ τὰ ρέστα», σύμφωνα μὲ τὴ γλῶσσα τοῦ
λαοῦ, ἀπειλώντας μὲ μηνύσεις, ὅσους τολμήσουν νὰ συγκρίνουν τὸ ἦθος τους μὲ
καθρέπτη τὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ κι ὄχι μ’ ἕνα «εὐαγγέλιο» ποὺ οἱ ἴδιοι
διδάσκουν, κομμένο καὶ ραμμένο στὰ μέτρα τους.
Περισυλλέξαμε, λοιπόν, τὰ
στοιχεῖα ποὺ μᾶς ζήτησε ὁ μητροπολίτης Καλαβρύτων, μερικὰ ἐκ τῶν ὁποίων
παραθέτουμε. Ἐπειδή, ὅμως, τὸ μέγεθος τοῦ κειμένου ἦταν μεγάλο, προτάξαμε μιὰ περίληψη 5 σελίδων, καὶ ἀκολουθεῖ τὸ
μεγαλύτερο κείμενο, ὅσων ἀποτελοῦν ἀπάντηση στὸ αἴτημά του.
Τὰ κυριότερα σημεῖα τῆς ἐπιστολῆς ποὺ μᾶς
ἔστειλε ὁ κ. Ἀμβρόσιος, εἶναι:
«Ἀγανάκτησιν μοῦ προκαλοῦν ὅσα
ἀναγράφονται καὶ δημοσιοποιοῦνται σήμερον διὰ τῆς ἱστοσελίδος σας
www.apotixis.blogspot.com καὶ ἀναφέρονται εἰς τὸ προσωπόν μου... Μᾶς ἀδικεῖτε
καταφώρως. Παρακαλῶ, λοιπόν, ὅπως εὐαρεστηθῆτε καὶ ἐντὸς προθεσμίας 15 ἡμερῶν
ἀπὸ τῆς λήψεως τῆς παρούσης νὰ μοῦ ἀποδείξετε ὡς ἀντικειμενικοὺς τοὺς
ἰσχυρισμούς σας, οἵτινες ὑποκρύπτονται εἰς τὰς κατωτέρω φράσεις ἢ καὶ λέξεις:
1. Στὴν Μητρόπολη Καλαβρύτων καὶ Αἰγιαλείας,“ἰδιοκτησίας”
τοῦ κ. Ἀμβροσίου,
2. συμβαίνουν τὰ ἑξῆς “εὐχάριστα”
πράγματα,
3. δὲν θέλει οἱ πιστοὶ νὰ
ἀνακατεύονται καὶ νὰ ἔλεγχουν τὰ κακῶς πεπραγμένα τῆς Μητροπόλεως του ἐπὶ ποινῇ
ἀφορισμοῦ,
4. δὲν ἄντεξε δίπλα στὸν κ.
Ἀμβρόσιο καὶ ἔφυγε,
5. καὶ θὰ πρέπει νὰ μάθει ἀπὸ τὸν
ἴδιο τὰ μυστικὰ τῆς χρηστῆς “διαχειρίσεως” τῆς Μητροπόλεως,
6. μὲ τὸν ἀέρα τοῦ “ἰδιοκτήτη” τῆς
ἐπισκοπῆς.
Θεωρῶν ἄκρως ὑβριστικά, καὶ
μάλιστα διὰ τοῦ ἠλεκτρονικοῦ Τύπου διαδιδόμενα, τὰ ἀνωτέρω, μετὰ τὴν λῆψιν τῆς
ἀπαντήσεως σας, ἐὰν δὲν μὲ ἱκανοποιῆ αὕτη, θὰ καταφύγω εἰς τὴν προστασίαν τοῦ
Νόμου, τούθ' ὅπερ ἀπεύχομαι».
Σ’ αὐτὰ ἀπαντοῦμε ἀρχικῶς ΕΝ
ΠΕΡΙΛΗΨΕΙ (ἀκολουθεῖ δὲ ἡ εὐρυτέρα ἀπάντηση).
Ἀρχίζουμε,
διορθώνοντας τὴν πρώτη ἀνακρίβειά σας, Σεβασμιώτατε· τὸ ἱστολόγιο apotixisi, τὸ
ὁποῖο ἀνακριβῶς ἀναφέρετε ὅτι μᾶς ἀνήκει, οὔτε μᾶς ἀνήκει,
οὔτε ποτὲ ὑπήρξαμε διαχειριστές του, ἀλλ’ οὔτε καὶ μᾶς ἐκφράζουν ὅλα, ὅσα ἐκεῖ
ἀναρτῶνται. Δημοσιεύονται κι ἐκεῖ τὰ κείμενά μας, ὅπως καὶ σὲ ἄλλα ἱστολόγια.
Γιατί, λοιπόν, ἀλλοιώνετε σκοπίμως τὴν ἀλήθεια; Ἂν εἴχατε ἀμφιβολίες μπορούσατε
νὰ μᾶς ρωτήσετε ἢ νὰ ρωτήσετε τὸν ἐπώνυμο ἰδιοκτήτη τοῦ ἱστολογίου.
* Mᾶς ζητᾶτε νὰ σᾶς καταθέσουμε
στοιχεῖα ἠλεγμένα, ποὺ νὰ ἀποδεικνύουν ὅσα γράψαμε. Καὶ ἐνῶ ζητᾶτε τοῦτο ἀπὸ
μᾶς (καὶ εἶναι ἠλεγμένα –κατὰ τὸ δυνατὸν– τὰ δημοσιεύματά μας), οἱ δικές σας
δημοσιεύσεις δὲν στηρίζονται σὲ ἠλεγμένα στοιχεῖα. Π.χ., καταφέρεσθε κατὰ τοῦ
πρώην Πρωθυπουργοῦ Γ. Παπανδρέου χωρὶς νὰ εἶστε σίγουρος γιὰ τὴν ἀκρίβεια τῶν
στοιχείων ποὺ παραθέτετε, δηλ. μὲ ἀνεξέλεγκτα στοιχεῖα!!! Τοῦτο τὸ δηλώνετε μάλιστα
ὁ ἴδιος:
Γράφετε (http://mkka.blogspot.com/2011/12/2.html
1/12/20011): Δημοσιεύουμε κείμενα περὶ «χλιδῆς Παπανδρέου»,
ἂν καὶ «ἐπαναλαμβάνουμε, ὅτι δὲν μποροῦμε οὔτε νὰ τὰ ἐπιβεβαιώσουμε,
οὔτε ὅμως καὶ νὰ τὰ ἀποσιωπήσουμε... Εἶσθε ἐλεύθεροι... νὰ τὰ ἀποδεχθῆτε» ἢ «νὰ τὰ ἀπορρίψετε»!!! (Οἱ ὑπογραμμίσεις ὅλων τῶν κειμένων δικές μας).
Ὅταν, κ.
Ἀμβρόσιε, γράφετε κριτικὲς κατὰ δεκάδων δημοσίων προσώπων (ὑπουργῶν,
Πρωθυπουργῶν, Ἐπισκόπων, Πατριαρχῶν, κ.λπ.), ἀπὸ ποῦ παίρνετε τὶς πληροφορίες
σας; Δὲν τὶς παίρνετε ἀπὸ τὶς ἐφημερίδες; Καὶ οἱ δικές μας πληροφορίες γιὰ τὰ
ἄρθρα ποὺ δημοσιεύουμε, προέρχονται καὶ ἀπὸ
ἐφημερίδες. Μὲ ποιά λογική, ὅταν χρησιμοποιοῦνται ἀπὸ ἐσᾶς οἱ ἐφημερίδες καὶ τὰ
Μ.Μ.Ε., ἀποτελοῦν ἔγκυρη πηγὴ πληροφόρησης, ἐνῶ ὅταν τὶς χρησιμοποιοῦμε ἐμεῖς ἢ
ὅσοι σκανδαλίστηκαν ἀπὸ τὰ ἀποδιδόμενα στὸν Μητροπολίτη κ. Θεόκλητο Κουμαριανὸ
(εἰς τὸ ἑξῆς Θ.Κ.), ἀποτελοῦν ἄκυρη πηγὴ πληροφόρησης καὶ «φανταστικὰ στοιχεῖα, ἀνευθύνως θρυλούμενα, δηλ. φῆμες»;
* Ὑπῆρξαν φοβερὲς
καταγγελίες ἐναντίον τοῦ Κ.Θ., ἀπὸ ἐπώνυμους μάρτυρες, στὸν μητροπολίτη Ξάνθης,
ἀνακριτὴ τῆς ὑποθέσεως τοῦ Κ.Θ. α) Ἂν δὲν ἦσαν ἀληθινὲς οἱ καταγγελίες, θὰ
ἔπρεπε οἱ κατήγοροι νὰ μηνυθοῦν γιὰ ψευδῆ κατάθεση, πρᾶγμα ποὺ δὲν ἔγινε. β)
Λόγῳ τῆς σοβαρότητος τῶν καταγγελλομένων θὰ ἔπρεπε ὁ ἴδιος ὁ καταγγελλόμενος νὰ
εἶχε ἐπιδιώξει, νὰ προχωρήσει ἡ ἐκκλησιαστικὴ ἐξέταση τῆς ὑποθέσεως, ὥστε μὲ μιὰ
ἀξιοπρεπῆ δίκη νὰ ξεκαθαρίσει ἡ κατάσταση, καὶ νὰ μὴ διασύρεται τὸ πρόσωπό του
καὶ ὁ ἐπισκοπικὸς θεσμός. Τίποτα ἀπὸ αὐτὰ δὲν ἔγινε.
* Δηλώνετε ὅτι
θὰ λάβετε μέτρα ἐναντίον τοῦ κ. Θεοκλήτου, ἂν σᾶς φέρουμε στοιχεῖα: «Σᾶς προκαλῶ νὰ προσκομίσετε ὅσα ἐπιβαρυντικὰ ...στοιχεῖα
ἔχετε εἰς τὴν διάθεσιν σας καὶ σᾶς ὑπόσχομαι νὰ λάβω τὰ ὁποῖα μέτρα
ἐπιβάλλονται ὑπὸ τῶν Ἱ. Κανόνων. Ἡμεῖς, ἐρευνήσαντες τὸ ζήτημα, διεπιστώσαμεν
ὅτι εἴχομεν πλανηθῆ...».
Ἔχετε, ὅμως, ἁρμοδιότητα νὰ λάβετε μέτρα ἐναντίον τοῦ κ. Θεόκλητου ἐσεῖς, ἕνας
συνεπίσκοπός του; Ἀσφαλῶς ὄχι. Οὔτε διορισμένος βοηθός σας εἶναι, οὔτε καμιὰ
ἁρμοδιότητα ἔχετε σὲ ἕνα «φιλοξενούμενο» ἐπίσκοπο. Πρὸς τί, λοιπόν, αὐτὸ τὸ
πυροτέχνημα;
* Ζητᾶτε, λοιπόν,
νὰ σᾶς ἀποδείξουμε τὴν ἐνοχή του, ὥστε «νὰ λάβετε
μέτρα ποὺ ἐπιβάλλουν οἱ Ἱ. Κανόνες». Πιστεύετε ὅτι μποροῦμε νὰ ἔχουμε
ἐμπιστοσύνη πλέον στὴν «δικαιοσύνη» σας (ὅτι μπορεῖτε νὰ πάρετε κάποια μέτρα, ἂν
ὑποτεθεῖ ὅτι εἴχατε ἁρμοδιότητα νὰ ἐφαρμόσετε τοὺς Ἱ. Κανόνες ἐναντίον του) ἢ
στὴν ἐκκλησιαστικὴ δικαιοσύνη, μετὰ τὰ ὅσα π.χ. ὁ Ἀρχιεπίσκοπος καὶ ἐσεῖς ἐσεῖς
ἔχετε πεῖ γι’ αὐτήν;
Σᾶς θυμίζουμε
τί ἔχει πεῖ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἱερώνυμος μέσα στὴν Ἱ. Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας: «Στὶς σχέσεις μας... βλέπω τὰ δαιμόνια τοῦ φατριασμοῦ,
τῶν μηχανορραφιῶν, ἀντιπαθειῶν, συκοφαντιῶν, ἀσπλαχνίας,
φαρισαϊσμοῦ, σκληροκαρδίας, ὑπεροψίας, φιλαργυρίας,
πολυτέλειας ζωῆς, ἀρχομανίας ποὺ μᾶς κατατρύχουν... (σ.σ. ἐννοεῖ:
ἐμᾶς τοὺς ἐπισκόπους!). Κλονίζεται ἡ ἐμπιστοσύνη τῶν
πιστῶν μας ἀπὸ τὶς ἴντριγκες καὶ τὶς
μεθοδεύσεις μας. Τὰ ὑποστηριζόμενα
ἐκ μέρους μας, ὅτι δῆθεν τὸ Ἅγιο Πνεῦμα λειτουργεῖ μέσα καὶ ἀπ'
αὐτοὺς τοὺς τρόπους, εἶναι λόγια ἀποενοχοποίησης». Ὅσο γιὰ τὴν
ἐκκλησιαστικὴ δικαιοσύνη εἶπε: «Τὴν ἀναζητῶ, ἔχω
ὅμως τὴν αἴσθηση, μακάρι νὰ κάνω λάθος, ὅτι δὲν ὑπάρχει. Ὑπνώττει, γιὰ νὰ μὴν
πῶ ὅτι πολλὲς φορὲς καταντᾶ διατεταγμένη ὑπηρεσία» (Ἐφημ. «Ἐλευθεροτυπία», 19/10/2002).
Μποροῦμε, ἐσᾶς
εἰδικότερα νὰ σᾶς ἐμπιστευθοῦμε, μετὰ τὰ ὅσα σᾶς καταμαρτυροῦν; Θὰ μᾶς
ἐπιτρέψετε νὰ ἀναφερθοῦμε σὲ μιὰ μεγάλη ἀδικία καὶ κατὰ συρροὴν ἄλλα ἀδικήματα
ποὺ γνωρίζουμε ὅτι συνδέονται μὲ αὐτὴ (μιὰ καὶ τὸ γνωρίζουμε ἀπὸ «πρῶτο χέρι»),
ὅταν ἀφορίσατε πιστοὺς τῆς Μητροπόλεως σας, μὲ τελευταῖο θῦμα ἕνα θεολόγο ποὺ
ἀφορίσατε ἀδίκως, παρανόμως, παρατύπως καὶ ἀντικανονικῶς, μὲ ψεύδη, συκοφαντίες
καὶ ἀπειλὲς ἐναντίον του, ὅπως τουλάχιστον διαπιστώσαμε ἀπὸ τὰ δημοσιεύματα
ἐφημερίδων ποὺ ἐκδίδονται στὴν μητροπολιτική σας περιφέρεια, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὸ
Βούλευμα τοῦ Εἰσαγγελέως, ὁ ὁποῖος γνωμάτευσε ὅτι στοιχειοθετοῦνται κατηγορίες ἐναντίον σας, γι’ αὐτὸ σᾶς παρέπεμψε νὰ δικαστεῖτε τὴν 10/12/2010, κατηγορούμενος γιὰ τέσσερις
ἐγκληματικὲς πράξεις· συγκεκριμένα τὸ Βούλευμα ἐναντίον σας λέγει ὅτι
παραπέμπεται ὁ μητροπολίτης Καλαβρύτων:
«ὡς
ὑπαίτιος τοῦ ὅτι στο Αἴγιο στοὺς κατωτέρω ἀναφερομένους χρόνους, ἐνεργώντας μὲ πρόθεση, μὲ περισσότερες ἀπὸ μία
πράξεις, διέπραξε περισσότερα ἐγκλήματα καὶ συγκεκριμένα: α) καταμήνυσε ἄλλον ψευδῶς..., β) διατύπωσε γραπτῶς ψευδεῖς ἰσχυρισμούς..., ἐνῶ τελοῦσε ἐν
γνώσει τῆς ἀναλήθειάς τους... γ) προσέβαλε
μὲ λόγο τὴν τιμὴ ἄλλου δ) ἀπείλησε ἄλλον
μὲ παράνομη πράξη»!!!
Ὑπόψιν ὅτι
ἀποφύγατε τὴν δοκιμασία τοῦ δικαστηρίου, φυγοδικήσατε, μὲ τὴ δικαιολογία ὅτι
εἴσαστε σὲ ἐκκλησιαστικὸ συνέδριο στὴ Βουλγαρία(!!!) τὴν ἡμέρα τῆς δίκης, ἐνῶ
γνωρίζατε, εἴχατε λάβει εἰδοποιητήριο 5 μῆνες νωρίτερα, τὴν ἡμερομηνία τῆς διεξαγωγῆς
της! Καὶ ἀκόμα, μὲ ὑπαιτιότητά σας, δὲν δικαστήκατε!
Μετὰ ἀπὸ αὐτὲς τὶς ἐξηγήσεις, λοιπόν, θὰ μᾶς
ἐπιτρέψετε νὰ ἔλθουμε καὶ σὲ ἄλλες λεπτομέρειες καὶ ἀναλύσεις, ὥστε –ὅταν μᾶς
καλέσει τὸ δικαστήριο νὰ καταθέσουμε, ἐὰν ἔχετε ὑποβάλει μήνυση ἐναντίον μας ἢ
θὰ πραγματοποιήσετε τὴν ἀπειλή σας γιὰ μήνυση– νὰ εἴμαστε ἕτοιμοι νὰ
προτείνουμε ὡς πρῶτο καὶ βασικὸ μάρτυρα
ὑπέρ μας, τὴν Σεβασμιότητά σας! Θὰ σᾶς ζητήσουμε, δηλ., νὰ μᾶς ἀποκαλύψετε-μαρτυρήσετε
τὰ στοιχεῖα ἐκεῖνα ποὺ εἴχατε ὑπ’ ὄψιν σας τότε, ὅταν τὴ δεκαετία τοῦ 1990
χαρακτηρίζατε τὸν κ. Κουμαριανὸ ὡς «πρόσωπο
ἀκατάλληλο» γιὰ νὰ γίνει ἐπίσκοπος! Ἐκτὸς τῶν δημοσιευμάτων στὸν Τύπο, μιλήσατε
κι ἐσεῖς, καὶ εἴχατε πείσει κι ἐμᾶς γιὰ τὴν «ἀκαταλληλότητά»
του, ὥστε ἐσωτερικὰ νὰ πιστεύουμε ὅτι σ’ ἐκείνη τὴν ὑπόθεση τουλάχιστον, εἴχατε
δίκιο.
Ἄραγε, ἕνα
ὑπεύθυνο πρόσωπο, ὅπως ἐσεῖς, ἦταν δυνατὸν νὰ ἐξέφρασε δημοσίως καὶ ἐπιπολαίως
ἕνα τόσο βαρὺ χαρακτηρισμό, λαμβάνοντας ὑπ’ ὄψιν του στοιχεῖα «φανταστικὰ ἢ ἀνευθύνως θρυλούμενα, δηλ. φῆμες», χωρὶς
δηλ. νὰ ἔχει στοιχεῖα χειροπιαστὰ καὶ ἔγκυρα, τὰ ὁποῖα τὸ ὁδήγησαν στὸ
συμπέρασμα ὅτι ὁ Θ.Κ. ἦταν «ἀκατάλληλος» γιὰ νὰ
γίνει ἐπίσκοπος; Γιατὶ εἶναι γνωστό, ὅτι τὰ κωλύματα ἱερωσύνης εἶναι
συγκεκριμένα, ὁ δὲ Θ.Κ. εἶχε κατὰ τὰ ἄλλα τὴν μαρτυρία τοῦ τότε μητροπολίτη Δημητριάδος Χριστόδουλου, ὁ ὁποῖος τὸν
γνώριζε καὶ τὸν προωθοῦσε (ὡς πνευματικό του τέκνο), ὁ ἴδιος δέ, ἦταν
αὐτάδελφός σας στὴν «Χρυσοπηγή». Θὰ ἦταν καλύτερο ἐὰν φανταζόμαστε, ὅτι ὁ
χαρακτηρισμὸς ἐκεῖνος ἦταν προϊὸν συκοφαντίας σας ἢ ὅτι ὑπέκρυπτε σκοπιμότητες;
Ἡ «πλάνη» σας,
ὅμως, περὶ τοῦ Κ.Θ. ἐπαναλήφθηκε. Πλανηθήκατε
δυὸ φορὲς ὡς πρὸς τὸ πρόσωπο του. Μιὰ τὴν
δεκαετία τοῦ 1990, ὅταν χαρακτηρίζατε ὡς «ἀκατάλληλο
πρόσωπο» τὸν Θ.Κ., γιὰ νὰ γίνει ἐπίσκοπος, καὶ μία τὴν περίοδο τῶν
ἐκκλησιαστικῶν σκανδάλων τοῦ 2005.
Στὴν πρὸς ἐμᾶς
ἀπειλητικὴ ἐπιστολή σας, δηλώνετε ὅτι: «ἡμεῖς,
ἐρευνήσαντες τὸ ζήτημα, διεπιστώσαμεν ὅτι εἴχομεν
πλανηθῆ καὶ διὰ τὸν λόγον αὐτὸν προέβημεν δημοσίως εἰς ἐπανόρθωσιν τῆς
γενομένης ἀδικίας». Ἡ δήλωσή σας αὐτή, ὅμως, (ὅτι «εἴχατε πλανηθεῖ») ἀναφέρεται
στὴν περίοδο τοῦ 2005, δηλαδὴ στὸ «ζήτημα, τῆς
ἀναμείξεως τοῦ Σεβ. κ. Θεοκλήτου εἰς τὸ ἐπικληθὲν “παραδικαστικὸν κύκλωμα”... Κατὰ τὴν περίοδον
ἐκείνην θύμα τῆς ἐντόνου
φημολογίας καὶ τῆς γενομένης παραπληροφορήσεως ὑπῆρξα καὶ ἐγώ, ὁ ὑποσημειούμενος!» γράφετε[1].
Περὶ τῆς ἀκαταλληλότητάς του, ὅμως, γιὰ τὴν Ἀρχιερωσύνη, ἀκόμα (ἀπ’ ὅσο
γνωρίζουμε) δὲν ἔχετε μιλήσει.
Θὰ τελειώσουμε
τὸ θέμα αὐτό, μὲ μιὰ πληροφορία μὴ δημοσιογραφική, ἀλλ’ αὐθεντική, ποὺ δὲν
περιέχει «φανταστικὰ στοιχεῖα, ἀνευθύνως θρυλούμενα,
δηλ. φῆμες» καὶ ἡ ὁποία δὲν διεψεύτηκε. Πρόκειται γιὰ μαρτυρία, φίλου
σας ἐσχάτως, μητροπολίτου, τοῦ πρ. Ζακύνθου Χρυσοστόμου, ὁ ὁποῖος δυὸ χρόνια
μετὰ τὰ σκάνδαλα (δηλ. τὴν 11/3/2007, ὁπότε εἶχε περάσει ἡ περίοδος «παραπληροφόρησης»)
μὲ ἐπιστολή του τάσσεται κατὰ τῆς ἐκλογῆς τοῦ κ. Θεόκλητου Κουμαριανοῦ ὡς
μητροπολίτου Μεσσηνίας! Καὶ τάσσεται ἐναντίον του, ἐπειδὴ ἦταν σίγουρος γιὰ τὴν
ἐνοχή του. Καὶ θεωρεῖ (ὅπως γράφει) «ἀδιανόητο θράσος»
οἱ ἔνοχοι καὶ οἱ σκανδαλοποιοὶ νὰ νομίζουν πὼς τὰ σκάνδαλα ξεχάστηκαν.
Ἂν ὑποκύψουμε –γράφει πρὸς τοὺς συνεπισκόπους του– καὶ τὸν ψηφίσουμε γιὰ
ἐπίσκοπο «δικαίως» ὁ λαὸς θὰ ἐπιρρίψει καὶ σὲ
μᾶς τὶς ἴδιες ρετσινιὲς καὶ θὰ μουρμουρίζει φωναχτὰ πλέον «Ἄστους μωρέ, ὅλοι τους τὰ ἴδια εἶναι»[2].
«Σᾶς ὑπενθυμίζω (προσθέτει, ἀναφερόμενος στὸν
Θ.Κ.) ὅτι πρόκειται περὶ τοῦ κέντρου τοῦ “τσουναμιοῦ”,
τὸ ὁποῖο ἔπληξε ἀποκλειστικῶς τὸ περιβάλλον τοῦ Ἀρχιεπισκόπου
Χριστόδουλου..."» (Θ. Τσάτση, Ἐλευθεροτυπία, 12/03/2007)[1].
Στὴν συνέχεια θὰ ἐξετάσουμε ἕνα πρόσφατο κείμενό
σας, ἐπειδὴ διευκρινίζει ἱκανοποιητικὰ τί ἐννοοῦμε μὲ τὴν λέξη «ἰδιοκτησία»,
γιὰ τὴν ὁποία μᾶς ζητᾶτε ἐξηγήσεις καὶ ὑπάρχει στὴν ἑξῆς φράση τοῦ ἄρθρου μας:
«Στὴν Μητρόπολη Καλαβρύτων καὶ Αἰγιαλείας,
“ἰδιοκτησίας” τοῦ κ. Ἀμβροσίου...».
Στὸ κείμενό
σας ἐκεῖνο, ἀναφέρεσθε σὲ καθηγητή, μέλος τῆς «Φιλορθοδόξου Ἑνώσεως “Κοσμᾶς
Φλαμιᾶτος”, ὁ ὁποῖος σᾶς ἤλεγξε γιὰ τὴν προώθηση τοῦ κ. Θεόκλητου Κουμαριανοῦ
σὲ ἄτυπο βοηθό σας. Γράφετε ἐκεῖ: «Ἂς μᾶς ἀφήση λοιπὸν
ἡσύχους (ὁ καθηγητής), ὥστε νὰ πορευώμεθα τὴν
πορείαν μας. Κριτὴς τοῦ Ἐπισκόπου εἶναι ὁ Ἀρχιποίμην Ἰησοῦς Χριστός. Τὸ δικαίωμα αὐτὸ δὲν τὸ ἔχει» ὁ
συγκεκριμένος καθηγητὴς (Ἐπιστολή σας πρὸς τὴν ἐφημ. "Τὸ Βῆμα τῆς
Αἰγιάλειας", 13/6/2011).
Μὲ αὐτὲς τὶς
δυὸ φράσεις σας ἀποδεικνύεται ποιό εἶναι τὸ φρόνημά σας. Θεωρεῖτε ὅτι στὴν Ἱ.
Μητρόπολη Καλαβρύτων καὶ Αἰγιαλείας εἶσθε ἀνεξέλεγκτος. Κανένας πιστὸς δὲν
μπορεῖ νὰ σᾶς ἐλέγξει καὶ νὰ σᾶς κρίνει. Κι ὄχι μόνο κανεὶς πιστός, ἀλλ’ οὔτε
σὲ ἐπίσκοπο, οὔτε στὴ Σύνοδο ἀφήνετε περιθώρια νᾶ σᾶς ἐλέγξουν! «Κριτής» σας, λέτε, εἶναι μόνον ὁ «Χριστός»!!! Καὶ αὐτὸ δὲν ἀποτελεῖ παραδρομὴ τῆς γλώσσας
σας, εἶναι πεποίθησή σας.
Τὸ ἴδιο εἴπατε
καὶ σὲ Συνέντευξη τὸ 2001 στὸ «ΑΞΙΟΝ TV» τοῦ Αἰγίου. Ἐκεῖ εἴπατε: «Ἐμεῖς
λέμε, ὁ κάθε ἐπίσκοπος λογοδοτεῖ εἰς τὸν Θεόν. Εἶναι ἀπέναντι εἰς τὸν Θεὸν ὑπεύθυνος, στὴ
συνείδησή του καὶ στὸν Θεό. Ἔχει κριτήν του τὸν Θεόν».
Γιὰ σᾶς,
ὅποιος πιστὸς σᾶς ἐλέγχει, «τυγχάνει ἀνύπαρκτον
πρόσωπον!»· ἔχετε τὴν ὑποψίαν πὼς θέλει νὰ «συνδιοικεῖ»(!)
μαζί σας τὴν Μητρόπολη! «Ἀπ’ ἐδῶ καὶ
ἐμπρὸς τὸ τί θὰ
πράξω διὰ τὸν Σεβ. Μητροπολίτην Βρεσθένης κ.
Θεόκλητον δὲν θὰ τὸ συζητήσω μὲ
τὸν “ἀποτειχισθέντα”... Οὔτε συν-διοικητὴς εἰς τὰ τῆς Μητροπόλεως εἶναι,
οὔτε κριτὴς τοῦ Ἐπισκόπου
του» (Ἑορτολόγιον 2012, Ἐκδ. Ἱ. Μ. Καλαβρύτων καὶ Αἰγιαλείας, σελ. 87).
Ἐρχόμαστε,
ὅμως, καὶ σὲ μιὰ ἄλλη περίπτωση, κατὰ τὴν ὁποία φαίνεται καθαρὰ ὅτι, σὰν νὰ σᾶς
ἀνῆκε προσωπικὰ ἡ Μητρόπολη, ποδοπατήσατε τὴν θέληση καὶ τὴ γνώμη τῶν ἱερέων
«σας», οἱ ὁποῖοι ἀποφάνθηκαν μὲ ψήφισμα (τὸ ὁποῖο ἐσεῖς ...προωθήσατε!!!), ὅτι
ὁ πρ. Ζακύνθου Χρυσόστομος, εἶναι «ἀναθεματισμένος» καὶ ἀνάξιος «νὰ ἁγιάζῃ τὸν Λαό, νὰ διδάσκη τὴν Ἐκκλησία καὶ νὰ εἶναι
εἰς Τύπον καὶ Τόπον Χριστοῦ»!!! (Δελτίο Τύπου Ἱ. Μ. Καλαβρύτων καὶ
Αἰγιαλείας, φύλ. 277, 1999). Μετὰ ἀπὸ μερικὰ χρόνια, ὅμως, χωρὶς νὰ ἀλλάξει
τίποτα, δεχθήκατε (κι ὄχι μόνο μιὰ φορά) τὸν πρ. Ζακύνθου στὸ Αἴγιο, γιὰ νὰ
ἁγιάσει πιστοὺς καὶ ἱερεῖς! Καὶ οἱ ἱερεῖς σας τὸν ἀποδέχτηκαν νὰ τοὺς
εὐλογήσει, αὐτὸν ποὺ ὀνόμαζαν «ἀναθεματισμένο»,
φοβούμενοι ἴσως νὰ σᾶς θυμίσουν τὸ ψήφισμα ἐναντίον του, ἀλλὰ καὶ ὅσα, πρὶν ἀπ’
αὐτούς, εἴχατε κι ἐσεῖς πεῖ ἐναντίον του. Ὅταν δηλ. σᾶς εἶχε κατηγορήσει ὅτι
εἶστε «νυμφαγωγὸς
ἀνηθίκων κληρικῶν» καὶ πὼς «κάνετε ἐξαγωγὴ
κιναίδων (ἱερέων) στὴ Συγγροῦ», εἴχατε
ἀπαντήσει ὅτι ὁ μητροπολίτης πρ. Ζακύνθου «ἔχει
εἰσαγάγει τὴν ἀλητεία στὴν Ἐκκλησία»! Ἀλλὰ καὶ ὅταν ἔδωσε ἐκείνη τὴν
συνέντευξη στὸ Πεντχάουζ, εἴχατε πεῖ: «Ὁ
κατηγορούμενος πρ. Μητρ. Ζακύνθου ὑπέπεσε στὸ ἀδίκημα τῆς “ἑτεροδιδασκαλίας” ὅπως λέγεται στὴν ἐκκλησ. ὁρολογία. Ὅσα ἐγγράφως
διετύπωσε …εἶναι ἀντίθετα πρὸς τὸν εὐαγγελικὸ Νόμο» καὶ ἰσοδυναμοῦν «μὲ θανάσιμο ἁμάρτημα»!
Παρ’ ὅλα αὐτά,
ὅμως, στὴν μνημονευθεῖσα ἐπιστολή σας, δηλώνατε ὅτι μὲ τὸν «Σεβ. Ζακύνθου κ. Χρυσόστομον, ὅσον καὶ πρὸς τὸν Σεβ.
Βρεσθένης κ. Θεόκλητον, ...κατὰ τὸ παρελθὸν εἴχομεν διαφορὰς οὐχὶ ἐπὶ
προσωπικῶν ζητημάτων, ἀλλ’ ἐπὶ θεμάτων ἐκκλησιαστικῆς τάξεως ἢ Διοικήσεως...
Ἦλθεν λοιπὸν ἡ ὥρα νὰ δώσωμεν ἀμοιβαίας ἐξηγήσεις, νὰ ζητήσωμεν ἀμοιβαίως
συγγνώμην, νὰ συγχωρήσωμεν ὁ εἷς τὸν ἕτερον» (Ἐφημ. «Τὸ Βῆμα τῆς
Αἰγιάλειας»..., ὅπ. παρ.).
Σᾶς ρωτᾶμε: Σὲ
ποιό Εὐαγγέλιο καὶ ποιά ἐκκλησιαστικὴ Παράδοση μάθατε, ὅτι μποροῦν δυὸ
ἐπίσκοποι –ἐρήμην τοῦ σώματος τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἐναντιούμενοι στὴν ἁγιογραφικὴ
διδαχὴ– νὰ ἀλληλοσυγχωροῦνται χωρὶς νὰ
ἔχει ὑπάρξει μετάνοια καὶ διόρθωση
τῶν «ἑτεροδιδασκαλιῶν» καὶ διελεύκανση ὅσων ἐσκανδάλισαν τοὺς πιστούς; Σὲ
ποιά Ἐγκύκλιό σας, ἢ δημοσίευση, ἐξηγήσατε στὸ λαὸ καὶ στοὺς ἱερεῖς σας, ὅτι οἱ
δύο μητροπολῖτες μετανόησαν γιὰ ὅσα αἱρετικὰ εἶπαν ἢ ἔκαναν, γιὰ τὰ ὁποῖα καὶ
ἐσεῖς τοὺς κατηγορήσατε; Σὲ καμία. Δὲν ἔχουμε δίκιο, λοιπόν, ὅταν ἐκτιμοῦμε πὼς
«διαχειρίζεσθε» τὰ τῆς Πίστεως, ὡς «ἰδιοκτησία» σας; Δὲν φτάνει ποὺ
σκανδαλίσατε –μὲ τὶς δηλώσεις σας γι’ αὐτοὺς– τὸ λαό, ἀλλ’ ἔχετε τὸ θάρρος νὰ δέχεστε
καὶ στὸ Αἴγιο ἐκείνους ποὺ τότε χαρακτηρίζατε μὲ βαρύτατους χαρακτηρισμούς, καὶ
νὰ λέτε πὼς αὐτὸ εἶναι προσωπικό σας θέμα!
Εἶναι ὅλες
αὐτὲς θεάρεστες πράξεις; Εἶναι εὐαγγελικές; Εἶναι «”εὐχάριστα”
πράγματα»; Δὲν δείχνουν προσπάθεια νὰ διοικεῖτε τὴν Μητρόπολη δεσποτικά,
ὡς «ἰδιοκτησία» σας καὶ μάλιστα καθὼς
ἀποκρύπτεται ὅλο αὐτὸ τὸ παρασκήνιο ἀπὸ τὸ λαὸ καὶ διαστρεβλώνεται ἔτσι ἡ
πραγματικότητα;
Δυστυχῶς, ὅλα
αὐτὰ δὲν μπορεῖ νὰ τὰ ξεχάσει ὅποιος πονᾶ γιὰ τὴν Ἐκκλησία καὶ ἐνδιαφέρεται γιὰ
τὴν ἀκεραιότητα τῆς Εὐαγγελικῆς, Ἀποστολικῆς, Πατερικῆς Πίστεως καὶ τὴν
ἐφαρμογὴ τῶν Ἱερῶν Κανόνων, ὅπως παραγγέλλουν οἱ Ἅγιοι Πατέρες μας.
Ἀκολουθεῖ
ἡ ἀναλυτικὴ ἀπάντησή μας, ἡ ὁποία
ὑπάρχει στὴν Διεύθυνση:
http://paterikiparadosi.blogspot.com/2012/03/normal-0-false-false-false_06.html
