Η Εκκλησία της Ελλάδος θα έπρεπε να είναι μπροστάρισσα στον ιερό αγώνα που αποσκοπεί στην αποτροπή της διαφαινόμενης προδοσίας, από πλευράς της ελληνικής πολιτικής ηγεσίας, αναφορικά με το θέμα του ονόματος του γειτονικού προβληματικού κρατιδίου. Ενθυμούμαι με ρίγη συγκινήσεως το αλησμόνητο, ογκωδέστατο συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης του 1992, στο οποίο πρωτοστάτησε η τοπική Εκκλησία με τη συνδρομή ορθόδοξων χριστιανικών σωματείων, εκπροσώπων του μοναστικού κόσμου και άλλων εκκλησιαστικών παραγόντων.
Δυστυχώς ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών, δέσμιος μιας χρόνιας, στρεβλής και προβληματικής συλλογιστικής, για μία ακόμη φορά μας απογοήτευσε με τις περί συλλαλητηρίων απαράδεκτες και αδιανόητες δηλώσεις του. Αποδείχθηκε για άλλη μία φορά κατώτερος των περιστάσεων και των προσδοκιών του πιστού λαού και των ορθοφρονούντων Ελλήνων.
Αφιερώνω στον κρίμασιν οις οίδε Κύριος κατέχοντα την αρχιεπισκοπική καθέδρα των Αθηνών τις εξής σκέψεις του μακαριστού εθνικού ήρωα και αγωνιστή, κρατουμένου στα γερμανικά στρατοπεδα συγκεντρώσεως Στόουν και Μπερνάου όπου επί τριετία βασανίσθηκε φρικτά, αοιδίμου Τρίκκης και Σταγών Διονυσίου όπως αυτές έχουν καταχωρηθεί στο βιβλίο του με τίτλο "Ο ΠΙΣΤΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΣ", σελ.27: "Πόσας πολυτίμους υπηρεσίας προσφέρει ο ιερεύς εις την Εκκλησίαν! Αλλά και αι υπηρεσίαι προς το Έθνος του Έλληνος ιερέως; Είναι κυριολεκτικώς αναρίθμητοι. Και γίνεται έτσι ο ιερεύς Ο ΘΕΜΑΤΟΦΥΛΑΞ ΤΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ ΠΑΡΑΔΟΣΕΩΝ, Ο ΣΥΝΤΗΡΗΤΗΣ ΤΟΥ ΕΘΝΙΣΜΟΥ ΜΑΣ (λυπάμαι για την αλλεργική αντίδραση που θα προκληθή επί τη αναγνώσει των εθνοκεντρικών αυτών θέσεων σε κάποιους θαμώνες της βολιώτικης "ακαδημίας". εθνομηδενιστές θολο-λόγους και σε κάποιους συριζαιο-"θεολόγους" που λυμαίνονται τον επίσημο εκκλησιαστικό ραδιοσταθμό...).
Και συνεχίζει ο μακαριστός Διονύσιος: "Όπως η ασχημόθωρος άλμη διατηρεί το παστόν ψάρι", γράφει ο Γκωσύ Δεσάν εις το βιβλίον του "Πάνω στους δρόμους της Μικράς Ασίας", "έτσι και το λιγδωμένον και ξεθωριασμένον ράσον του Έλληνος ιερέως συντηρή τον ελληνικόν εθνισμόν".
Είναι η ψυχή του Έθνους ο ιερεύς. Πρωτοπόρος αυτός πάντα και ενισχυτής και αγωνιστής θερμός εις καθε εθνικόν ιερόν αγώνα. Χωρίς δισταγμούς και αμφιταλαντεύσεις προτάσσει με θάρρος και ανδρείαν τον εαυτόν του, ασπίδα εναντίον κάθε επιβούλου εχθρού της πατρίδος. Του είναι πολύ γνώριμη η θυσία της ζωής του διά την πίστιν, αλλά και διά την πατρίδα".
Μήπως θυμάστε, μακαριώτατε, ποιος μίλησε στο συλλαλητήριο της ΠΕΕΚ (ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΝΩΣΕΩΣ ΚΥΠΡΟΥ) στην Αθηνα το 1956; Ο τότε ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ , μακαριστός προκάτοχός σας Δωρόθεος (Κοτταράς). Μήπως ενθυμείσθε ποιος υπήρξε γραμματέας της εν λόγω οργανώσεως; Ο τότε αρχιμανδρίτης και μετέπειτα αρχιεπίσκοπς Αθηνών Ιερώνυμος ο Α' (Κοτσώνης). Μήπως λησμονήσατε τον εθναρχικό ρόλο της Κυπριακής Εκκλησίας προ και κατά τη διάρκεια του Κυπριακού Έπος 1955-19591; Μήπως λησμονήσατε τους εθνικούς αγώνες των μακαριστών προκατόχων σας Χρυσάνθου και Δαμασκηνού;
Μπορούμε και χωρίς εσάς και τους δορυφόρους σας μακαριώτατε να κατέλθουμε στο "άγιο πεζοδρόμιο" για τη Μακεδονία μας! Δεν εκπροσωπείτε σεις εν προκειμένω το φρόνημα της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού αλλά και του πληρώματος της Εκκλησίας. Τις όποιες "συνετές" απόψεις σας κρατείστε τις για τον εαυτό σας.
ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΕΣΑΣ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΕ!
Υ.Γ.:"Χαμένες ευκαιρίες για την Εκκλησία της Ελλάδος οι αγώνες για το Μακεδονικό και τις ταυτότητες", κατά τον π.Βασίλειο Θερμό!!! Πού καταντήσαμε!