Αγανάκτησε και αηδίασε ο λαός της Θεσσαλονίκης, και όχι μόνο, με την επεικέστατα απαράδεκτη και προδοτική στάση της ηγεσίας της τοπικής Εκκλησίας,

Θα είμαστε όλοι εκεί, πρώτα ο Θεός! Στο μεγαλειώδες και παλμώδες συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης για τη Μακεδονία μας!

ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΜΑΣ του Λυκ. Νάνη

Θα είμαστε όλοι εκεί, πρώτα ο Θεός! Στο μεγαλειώδες και παλμώδες συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης για τη Μακεδονία μας!
«Πλην Λακεδαιμονίων», ίνα μνησθώμεν και του αρχαίου λογίου.
Θα λείπει αυτός που θα έπρεπε πρώτος να κατέβει στο πεζοδρόμιο και να ηγηθή της παλλαικής κινητοποιήσεως. Αυτός που θα έπρεπε με πύρινα κηρύγματα να προτρέψη το λαό να αφήσει τους καναπέδες και τις πολυθρόνες και να συμμετάσχει οπωσδήποτε στη μεγαλειωδη κινητοποίηση για τη Μακεδονία μας, για την ελληνικότητα της οποίας τόσα κηρύγματα έχει αφιερώσει. Πλαισιωμένος από το ιερατείο με επικεφαλής τον πρωτοσύγκελο, ΤΟΝ ΥΠΕΥΘΥΝΟ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΝΕΟΤΗΤΟΣ ΤΗΣ Ι.Μ.ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ,και όλους τους κληρικούς της μητροπόλεώς του και όχι μόνο, Ο ένοικος της οδού Βογατσικού τουτέστιν.

Οι νέοι, άγιε αρχιμανδρίτα, υπεύθυνε του γραφείου νεότητος,όταν βλέπουν τους ποιμένες να πρωτοστατούν στους εθνικούς αγώνες δονούνται, πυρακτώνονται και ηλεκτρίζονται, παραδειγματίζονται από το ζήλο και την αγωνιστικότητά τους και ρίχνονται και αυτοί στη χαρά και τη φωτιά του αγώνα. Για τη «χαρά του έρωτα» πληθωρικός ο λόγος, άγιε αρχιμανδρίτα, για τη Μακεδονία ισχνός ή ανύπαρκτος…
Δεν έπρεπε να είχατε ξεσηκώσει, σεις και οι άλλοι ιερείς της πόλεως, τους νέους και τις νέες των ενοριών σας σε έναν ιερό και άγιο ξεσηκωμό για τη Μακεδονία μας; Επειδή ο μητροπολίτης αποδείχθηκε κατώτερος των προσδοκιών του λαού καθώς και των περιστάσεων, μιμούμενος τον αρχιεπίσκοπο της ήττας, πρεπει κατά αναπόδραστη νομοτέλεια να συντονίσετε και σεις το σκεπτικό και τη δράση σας εν προκειμένου με το αντίστοιχο δικό του; Αγανάκτησε και αηδίασε ο λαός της Θεσσαλονίκης, και όχι μόνο, με την επεικέστατα απαράδεκτη, και γιατί όχι, προδοτική στάση της ηγεσίας της τοπικής Εκκλησίας, η οποία ερήμην του και παρά το φρόνημα και τη θέλησή του επέλεξε την τακτική της απαξιώσεως της παλλαικής, αγωνιστικής κινητοποιήσεως. ΚΑΤΑΝΤΙΑ!