Εἶναι ἀνεκτόν δίπλα στούς σφαγιασθέντες “Ἀμνούς” νά δεσπόζουν οἱ ἀνηλεεῖς διῶκτες τους;

 ΔΙΑΜΑΧΗ ΓΙΑ ΤΑ ΠΟΡΤΡΑΙΤΑ ΤΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ ΛΑΡΙΣΗΣ

Του Σεραφείμ Νικολάου

 Οἱ κρυφοί Βασιλεῖς καί Μυστικοί Ἅγιοι

 

«Οὐαὶ ὑμῖν͵ Γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί͵ ὅτι οἰκοδομεῖτε τοὺς τάφους τῶν προφητῶν καὶ κοσμεῖτε τὰ μνημεῖα τῶν δικαίων͵ καὶ λέγετε͵ Εἰ ἦμεν ἐν ταῖς ἡμέραις τῶν πατέρων ἡμῶν͵ οὐκ ἂν ἦμεν αὐτῶν κοινωνοὶ ἐν τῷ αἵματι τῶν προφητῶν. ὥστε μαρτυρεῖτε ἑαυτοῖς ὅτι υἱοί ἐστε τῶν φονευσάντων τοὺς προφήτας» (Ματθ. κγ’ 29-31).

 (Δηλαδή, Ἀλλοίμονό σας, γραμματεῖς καί Φαρισαῖοι ὑποκριταί, διότι οἰκοδομεῖτε τούς τάφους τῶν ἁγίων Προφητῶν καί κοσμεῖτε τά μνημεῖα τῶν Δικαίων. Καί συγχρόνως διακηρύττετε, ὅτι ἄν ζούσαμε στίς μέρες τῶν πατέρων μας δέν θά μετείχαμε στό ἔγκλημα τοῦ αἵματος τῶν Προφητῶν. Κατ’ αὐτόν τόν τρόπο μιλῶντας ἀναγνωρίζετε γιά τόν ἑαυτό σας ὅτι εἶστε ἀπόγονοι καί διάδοχοι τῶν ἀνθρώπων πού ἐδολοφόνησαν τούς Προφῆτες καί κατέχεσθε ἀπό κακή κληρονομικότητα, ἀπό τήν ὁποία ὅμως δέν φροντίσατε νά ἀπαλλαγῆτε).

[Μαῦρο πέπλο στό Πορτραῖτο τοῦ Δόγη]

Στό Κεντρικό Παλάτι στήν Βενετία, μέσα εἰς τήν  Αἴθουσα τῶν Συνεδριάσεων τοῦ Μεγάλου Συμβουλίου, ὑπάρχουν κατά σειράν ἀναρτημένα διάφορα πορτραῖτα τῶν Δόγηδων πού ἐκυβέρνησαν τήν πόλι.

Εἰδικά εἰς ἕνα πορτραῖτο, ἀφηρέθη ἡ φωτογραφία τοῦ ἀντιστοίχου Δόγη καί ἐτοποθετήθη ἕνα “Mαῦρο Πέπλο”, ἐπάνω στό ὁποῖο ἀναγράφεται:

«Ἐδῶ εἶναι ὁ χῶρος ὅπου προριζόταν γιά τόν Marino Falierο, ὁ ὁποῖος ἀπεκεφαλίσθη γιά τά ἀδικήματά του».

Αὐτός ὁ Δόγης προσεπάθησε νά θεσμοθετήση ἔκτακτες ἐξουσίες γιά τόν ἑαυτό του, ὑπερεξουσίες, καί γι’ αὐτό τό λόγο ἐθεωρήθη ὅτι ἐπρόδωσε τήν “Γαληνοτάτη Δημοκρατία τῆς Βενετίας”. Ἀπέτυχε στό φιλόδοξο ἐγχείρημά του καί ἐξετελέσθη.

[Πορταῖτο τοῦ ἁγίου Θεολόγου]

Πολλοί εὐσεβεῖς μᾶς ἐκφράζουν μία λογική ἀπορία. Ἆραγε, σχετικῶς μέ τά Πορτραῖτα τῶν Μητροπολιτῶν Λαρίσης, τά ὁποῖα δεσπόζουν μέσα στό Ἐπισκοπεῖο, τί καθεστώς πρυτανεύει;

·     Ἐτέθη ἐκεῖ καί τό Πορταῖτο τοῦ ἁγίου Θεολόγου; Ναί ἤ ὄχι;

·     Καί κεῖται ἀκριβῶς δίπλα στίς φωτογραφίες τῶν διωκτῶν του;

·     Τί σειρά καί τάξις τηρεῖται;

·     Καί τί ἀκριβῶς ἀναγράφεται κάτω ἀπό αὐτά;

·     Καί ποῖες χρονολογίες Ἐπισκοπεύσεως τή Λάρισα καταχωροῦνται;

Ἐρωτοῦμε καλόπιστα καί εὐγενικά, γιά νά ἀποκριθοῦμε εἰς ὅσους ἁπλοϊκά μᾶς ἐρωτοῦν.

Μήπως σέ μερικά Πορτραῖτα ἐπιβάλλεται νά τοποθετηθῆ ἕνα ατόφυο συμβολικό “Μαῦρο Πέπλο”;

Φρονοῦμε βέβαια ὅτι, τό φανταστικόν “Πορτραῖτο” τοῦ ἁγίου Θεολόγου τό  ἔχει ἀναρτημένο ὁ λαός βαθειά στά Φιλοκάρδια του.

[Καρδίτσα, Τρίκαλα καί Βόλος μέ ἴδια “Πορταῖρτα”]

Καί τίθεται ἕνα ἀκόμη ἀδήριτο ἐρώτημα: Στίς ἄλλες Δώδεκα δοκιμασθεῖσες Ἱ. Μητροπόλεις, ὅπου εἰσέβαλαν οἱ “Μοιχεπιβάτες”, τί “Πορτραῖτα” ἔχουν ἐγκατασταθῆ;

·     Εἶναι θρονιασμένοι οἱ Διῶκτες καί “Σφαγεῖς”;

·     ἤ μήπως καί τά θύματα δίπλα στούς βαρυτάτους παραβάτες;

Μνημονεύουμε κατ’ ἀρχάς τά Θεσσαλικά Ἐπισκοπεῖα, χωρίς νά παραγράφουμε καί τίς ἄλλες ταλανισθεῖσες  Ἱ. Μητροπόλεις:

·     Στή Ἱ. Μητρόπολι Θεσσαλιώτιδος, στήν Καρδίτα, τί συμβαίνει; Ὑπάρχει ἐκεῖ ἠ φωτογραφία τοῦ Μητροπολίτου Κωνσταντίνου;

·     Στά Τρίκαλα, ἀντιστοίχως ἐκείνη τοῦ Μητροπολίτου Σεραφείμ;

·     Καί στόν Βόλο ἐπίσης ἡ τοῦ  ὁ Μητροπολίτου Ἠλία;

·     Καί οἱ ἡμερομηνίες Ἀρχιερατεύσεως, εἶναι οἱ πραγματικές ἤ μήπως “ἀλλοιωμένες”;

Καί ὅπου, κατ’ ἀνοχή, ἐτέθησαν οἱ εἰκόνες αὐτῶν τῶν Ἁγίων Ἐπισκόπων ἀνακύπτει τό ἀμείλικτο ἐρώτημα: Κατ’ ἀλήθεια ἐνδημεῖ εἰλικρινής τιμή καί σεβασμός πρός αὐτούς ἤ μήπως ὅλα γίνονται “θεατρικῶς θεοπρεπῶς” πρός τό θεαθῆναι τοῖς ἀνθρώποις; Μήπως προβάλλονται πρός ἐξαπάτησι καί προσέλκυσι μερικῶν ἀφελῶν εὐσεβῶν;

Ὁ χρόνος εἶναι πολύ “Μαρτυριάρης” καί πάντοτε ἀποκαλύπτει τίς γνήσιες προθέσεις.

[Μυστικοί Βασιλεῖς καί Ἅγιοι]

Ὑπάρχουν οἱ μυστικοί Βασιλεῖς, οἱ μυστικοί Πατέρες καί μυστικοί Ἡγέτες τοῦ Ἐθνους καί τῆς Ἐκκλησίας.

Συχνά ὅμως ἐπελαύνουν, ἐπιπλέουν οἱ ἄλλοι, οἱ φανεροί καί ἀνάξιοι, οἱ ἀνίκανοι καί οἱ ἀνήθικοι. Αὐτοί προελαύνουν καί κατακλύζουν τήν Κοινωνία μας. Καί τότε μέ λύπη μας διαπιστώνουμε πώς, μερικοί νιώθουν μεγάλη εὐωχία. Βλέπουν Ἀρχιερατική Μίτρα καί Πατερίτσα καί ἐκστασιάζονται ἀπό δῆθεν εὐσέβεια!

«Ἡ ἀλλαγή τῶν “Βασιλιάδων” (καί τῶν Ἐπισκόπων)  ἀποτελεῖ τήν  εὐωχία τῶν “τρελλῶν”» (Βυζαντινό Ρητό πού ἐπεβίωσε καί τό χρησιμοποιοῦν καί στήν Βυζαντινή Ρουμανία).

Βαθυστόχαστα ὁ πεπειραμένος λαός μας ἐνημερώνει γιά νά μή ἀεροβατοῦμε πώς, «ἐκεῖ πού κάποτε κρεμοῦσαν οἱ Κλέφτες τά σπαθιά τους, τώρα κρεμοῦν οἱ γῦφτοι τά σκουτιά τους».

[Οἱ λαλίστατοι κατέστησαν “Βωβά” Πορτραῖτα]

Οἱ Εἰκόνες καί τά Πορτραῖτα τῶν Ἁγίων μας εἶναι ζωντανά καί μᾶς μιλοῦν.

Ἀλλά, κατά τήν δυσήνιο ἐποχή μας, μᾶς ἔμειναν τά “Βωβά Πορτραῖτα”, τά “Ἄναρθρα Ράσα”, οἱ Κληρικοί πού κατέστησαν, «Ἰχθύος ἀφωνότεροι καὶ βατράχου ἀπραγότεροι» (Παλλάδιος, Φιλόσοφος). (Ήγουν, πού εἶναι πιό ἄφωνοι ἀπό τό ψάρι καί πιό ἄπραγοι ἀπό τό βάτραχο).

Αὐτοί πού ἀκόμη καί γιά τόν Διωγμό καί τήν αἰσχρή ἀπαγόρευσι τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Λατρείας, μέ πρόφασι τήν Πανδημία τοῦ Κορωνοϊοῦ, σιωποῦν αἰδημόνως. Κυριαρχοῦνται ἀπό νηπιώδη “βουβαμάρα”, συμμορφούμενοι δουλικά πρός τήν Ἀντικανονική καί Ἀντισυνταγματική ἐντολή τῶν ἐν τῆ Διοικήσει τῆς Ἐκκλησίας:

«... δὲν ἐπιτρέπει πλέον (ἡ ΔΙΣ) σὲ κανέναν ἀπολύτως,

Ἀρχιερέα, Ἱερέα, Διάκονο, Μοναχὸ ἢ ἄλλον ἐργάτη τῆς Ἐκκλησίας,

νὰ προβαίνει σὲ δημόσιες δηλώσεις ἢ ἐμφανίσεις

στὰ μέσα τῆς Γενικῆς Ἐνημερώσεως καὶ τὸ Διαδίκτυο

καὶ προτρέπει ὅλους νὰ ἡσυχάζουν, νὰ ἀσκοῦνται στὴν σιωπὴ καὶ τὴν ἐντονότερη προσευχὴ». (Ἀνακοινωθὲν ΔΙΣ 1/4/2020) (Σ.σ: Ἡμέτερες ὑπογραμμίσεις).

[Συσταυρωμένοι καί Συναναστημένοι μέ τόν Κύριο]

Ἰσχυρίζονται ἄφρονες τινές, ὅτι ἐάν οἱ διωχθέντες Δώδεκα (12)

Μαρτυρικοί Ἀρχιερεῖς ἦσαν ἐκλεκτοί τοῦ Χριστοῦ, τότε δέν θά ἐδιώκοντο, οὔτε θά “Ἐσφαγιάζοντο” ἀπό τήν ἐξουσία.

Ἀλλά τό πραγματικό ἐπιχείρημα εἶναι ἀκριβῶς τό ἀντίθετο. Ἐπειδή ἀληθῶς ἦσαν “Ἐπίλεκτοι” τοῦ Κυρίου, ἐπολεμήθησαν σφόδρα. Ὁ Ἴδιος ὁ Κύριος τό προφητεύει, κατά τόν Μυστικό Δεῖπνο:

 «Εἰ ἐκ τοῦ κόσμου ἦτε͵ ὁ κόσμος ἂν τὸ ἴδιον ἐφίλει· ὅτι δὲ ἐκ τοῦ κόσμου οὐκ ἐστέ͵ ἀλλ΄ ἐγὼ ἐξελεξάμην ὑμᾶς ἐκ τοῦ κόσμου͵ διὰ τοῦτο μισεῖ ὑμᾶς ὁ κόσμος» (Ἰωάνν. ιε’ 19). [Ἤτοι, (ἐσεῖς οἱ ἀληθεῖς Μαθηταί μου), ἐάν εἴσαστε ἀπό τόν Κόσμο αὐτό, ὁ Κόσμος θά σᾶς ἀγαποῦσε. Ἐπειδή δέν εἶσθε ἀπό τόν Κόσμο αὐτό, ἀλλά ἐγώ σᾶς ἐπέλεξα μέσα ἀπό τόν Κόσμο, γι’ αὐτό τό λόγο σᾶς μισεῖ ὁ Κόσμος].

Γι’ αὐτόν ἀκριβῶς τόν λόγο, μή ὄντες ἐκ τῆς “Ἐκκοσμικευμένης” Ἐκκλησίας, “Συνεσταυρώθησαν” μέ τόν Βασιλέα καί Κύριό μας. 

Οἱ δέ διῶκτες τους, μέ αἰσχρό καί ἀμετανόητο τρόποι, μιμοῦνται τούς Φαρισαίους πού, κάτω ἀπό τόν Σταυρό βυσσοδομοῦσαν, εἰρωνευόμενοι τόν Κύριο:

«Ὁ Χριστὸς ὁ Βασιλεὺς Ἰσραὴλ καταβάτω νῦν ἀπὸ τοῦ Σταυροῦ͵ ἵνα ἴδωμεν καὶ πιστεύσωμεν» (Μαρκ. ιε’ 32). (Ήτοι, (Εἰρωνικά) Λοιπόν! Εἶσαι ὁ Χριστός ὁ Βασιλεύς τοῦ Ἰσραήλ, τώρα κατέβα ἀπό τόν Σταυρό νά τό δοῦμε καί νά τό πιστεύσουμε).

Ἀλλ’ Ἐκεῖνος, ὁ θυσιαζόμενος Ἀμνός, ποτέ δέν κατῆλθε ἀπό τό Σταυρό. Ἀλλά, δυναμικά ἐπανῆλθε ἐκ τοῦ μνήματος, Ζῶν καί ἀνεμίζοντας τήν φωτοφόρο Σημαία τής  Ἀναστάσεώς Του.

Σεραφείμ Νικολάου