Γιώργος Ρωμανός
Συγγραφέας, ιστορικός ερευνητής
Το ζήτημα της Προσφυγής στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης (ΔΔΧ) το έθεσε ο ίδιος ο πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης, συζητώντας με τον Εκτελεστικό Διευθυντή του Economist, Ντάνιελ Φράνκλιν στον οποίο δήλωσε ότι: «Αν δεν φτάσουμε σε συμφωνία, είμαστε διατεθειμένοι να φέρουμε το ζήτημα στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Και θα σεβαστούμε την απόφαση, η οποία θα βασίζεται σε συνυποσχετικό το οποίο θα υπογράψουμε με την Τουρκία. Θα ζητάμε από το Δικαστήριο να λάβει απόφαση πάνω στο ζήτημα που θα έχουμε θέσει. Σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, όταν δύο χώρες διεκδικούν δικαιώματα σε μια θαλάσσια περιοχή, δεν επιτρέπονται οι μονομερείς ενέργειες.»
Αυτή η δήλωση του κ. Μητσοτάκη είναι επικίνδυνα απλουστευτική, αίολη από πλευράς νομίμων χειρισμών του Διεθνούς Δικαίου και ευχόμαστε να μην καλύπτει ένα παρασκήνιο δόλιων ενεργειών ντόπιων και ξένων ελίτ οι οποίες κινούνται συστηματικά και επί δεκαετίες εναντίον της χώρας μας.
Γιατί, Συνυποσχετικό η Τουρκία ΔΕΝ θα υπογράψει χωρίς να είναι βέβαιη από πριν για τα κέρδη της. Πράγμα που σημαίνει ότι η Ελλάδα θα υποστεί βέβαιο ακρωτηριασμό των δικαιωμάτων της στα διεθνοδικαιϊκά κεκτημένα της, καθώς και σε Εθνικά Κυριαρχικά Δικαιώματα, Υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ. Ήδη οι ξένες ελίτ ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, Γερμανίας έχουν επιβάλλει με μυστικές συνομιλίες να αναζητείται Πλαίσιο ενδοτισμού για συγκυριαρχία σε Αιγαίο και Μεσόγειο, καθώς και για εγκατάλειψη της Κύπρου.Το μόνο δίλημμα των Επικυρίαρχων της χώρας μας είναι το εξής:
1. Η Ελλάδα και φυσικά και η Κύπρος να εκχωρήσουν εθελόδουλα τα νόμιμα διεθνοδικαιϊκά τους κεκτημένα και μεγάλο μέρος της εθνικής τους κυριαρχίας στην Τουρκία με «συνομιλίες» ή και Συνυποσχετικό προσφυγής στη Χάγη. Και
2. Η Ελλάδα και φυσικά και η Κύπρος να εκχωρήσουν εθελόδουλα τα νόμιμα διεθνοδικαιϊκά τους κεκτημένα και μεγάλο μέρος της εθνικής τους κυριαρχίας στην Τουρκία με «συνομιλίες» ή και Συνυποσχετικό προσφυγής στη Χάγη, τα οποία όμως η Άγκυρα τα θέλει ΚΑΙ με Τσαμπουκά. Η καθαρόαιμη τουρκική αυτή λέξη περικλείει όλη την δήθεν περίφημη τουρκική «Σχολή» διπλωματίας των τελευταίων πολλών αιώνων.
Όπως καταλαβαίνει ο αναγνώστης η μόνη διαφορά μεταξύ της δήθεν «λύσης» 1 και 2 είναι η βία, ο «Τσαμπουκάς» της Τουρκίας τον οποίο εξασκεί όχι ως πραγματική δύναμη, αλλά ως το σκοινί στην διελκυστίνδα μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Γιατί αυτό ακριβώς ήταν και είναι η Τουρκία: ένα σκοινί που τραβούν οι Μεγάλες Δυνάμεις η κάθε μία στην μεριά της. Άρα, ως μη πραγματική δύναμη η Τουρκία μπορεί να κερδίσει ΜΟΝΟ μέσω ελληνώνυμων ενδοτικών και ριψάσπιδων, με δεδομένο ότι η ΗΠΑ έχουν ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕΙ των πόλεμο στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο.
Ούτως εχόντων των πραγμάτων με μία εξαναγκαστικά… αμοιβαία Προσφυγή στη Χάγη, η Τουρκία μόνο κερδισμένη θα είναι. Γιατί η ίδια Ελλάδα θα την βγάλει από τον περιορισμό των τριών (3) ν.μ. από της ακτές της, τα οποία ορίζει σαφώς η Συμφωνία της Λοζάνης, 1923. Έτσι οτιδήποτε καινούργιο κερδίσει η Τουρκία το οποίο θα εκτείνεται πέραν της συνοριογραμμής της, των τριών (3) ν.μ., θα είναι προς όφελός της.
Εάν ο Πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης, με την ως άνω δήλωσή του, φαντάζεται ότι η χώρα μας θα προσφύγει στο ΔΔΧ χωρίς την Τουρκία, τότε ΔΕΝ γνωρίζει τι συνέβη το 1976, όταν η Ελλάς προσέφυγε μονομερώς στο ΔΔΧ. Σε αυτή την περίπτωση θα
του το θυμίσουμε, επαναλαμβάνοντας όσα ήδη έχουμε δημοσιεύσει στην ιστοσελίδα που παραθέτουμε και αναδημοσιεύτηκαν και σε πολλές άλλες ιστοσελίδες: https://infognomonpolitics.gr/2020/01/anarmodia-i-chagi-olethria-i-prosfygi-i-apodixis/
Όπως και στο: https://eligea.gr/%ce%b3%ce%b9%cf%8e%cf%81%ce%b3%ce%bf%cf%82-%cf%81%cf%89%ce%bc%ce%b1%ce%bd%cf%8c%cf%82-%ce%bc%cf%85%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%ce%b4%ce%b9%cf%80%ce%bb%cf%89%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%af%ce%b1-%ce%b5/
Όμως εάν πράγματι ένας πρωθυπουργός δεν αντιλαμβάνεται ή δεν γνωρίζει τόσο κρίσιμα για την χώρα ζητήματα, είναι εξαιρετικά επικίνδυνος και οφείλει να παραιτηθεί.
Το 1976, λοιπόν, η Ελλάς ζήτησε από το ΔΔΧ την επιβολή «προσωρινών μέτρων», εναντίον της Τουρκίας, όταν αυτή επιχειρούσε γεωλογικές έρευνες σε περιοχή της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, (όπως ακριβώς (!) τώρα με το Ορούτς Ρέις). “Οποία σύμπτωσις” των σκοπίμως ανεπίλυτων ζητημάτων, από τον Ενιαίο Κυβερνητισμό της χώρας μας κατά την ανερυθρίαστα συνεχιζόμενη πολιτική της εγκληματικής Μεταπολίτευσης των Μνημονίων. Τότε, η απάντηση του ΔΔΧ ήταν: 1. να εκδώσει, με μεγάλη καθυστέρηση, στις 11 Σεπτεμβρίου 1977, «εντολή» με την οποία απέρριπτε το ελληνικό αίτημα για λήψη «προσωρινών μέτρων» με το αιτιολογικό, ότι «δεν πάθαμε δα και ‘‘ανεπανόρθωτη βλάβη’’». 2. να υποδείξει πως θα είχε λόγο μόνο σε περίπτωση που η Ελλάς θα διεκδικούσε «επανόρθωση (!) συντελεσμένης ζημίας». Τέτοιο κυνισμό! Και, τελικά, στις 19 Δεκεμβρίου 1978, δηλαδή ένα χρόνο και τρεις μήνες, μετά από την πρώτη «εντολή» του, και δύο χρόνια μετά από την ελληνική προσφυγή, του 1976, το ΔΔΧ κήρυξε τον εαυτό του αναρμόδιο να κρίνει επί της ουσίας τη διαφορά. Αυτά οφείλει να τα γνωρίζει ο κ. πρωθυπουργός.
Τονίζουμε κατηγορηματικά: η Ελλάδα ΔΕΝ επιτρέπεται να προσφύγει στο Δικαστήριο της Χάγης για να συζητήσει ζητήματα της Εθνικής της Κυριαρχίας ούτε να θέσει εν αμφιβόλω τις Διεθνείς Συνθήκες που την έχουν υποστασιοποιήσει ως κράτος. Εάν συμβεί αυτό θα διαπραχθεί το ύψιστο έγκλημα κατά του Έθνους και του λαού.
Προαπαιτούμενο της Προσφυγής είναι το να είχε ήδη ανοίξει ο δημόσιος και κοινοβουλευτικός Διάλογος για το πώς θα γίνει αυτή η Προσφυγή, δηλαδή με ποια Κριτήρια και σε πιο Νομικό Πλαίσιο θα βασίζεται. Και αυτό το Πλαίσιο, όπως θα αποδείξουμε στη συνέχεια, ΔΕΝ προσδιορίζεται σύμφωνα με τα εθνικά και διεθνή δικαιώματα και κεκτημένα της χώρας μας, από την Κυβέρνηση της ΝΔ, η οποία συνεχίζει την πολιτική του Σημιτικού-ΠΑΣΟΚ καθεστώτος και του καθεστώτος ΣΥΡΙΖΑ.
Έτσι η υπόθεση εξελίσσεται ακριβώς όπως έγινε με την εθνοκτόνο «Συμφωνία των Πρεσπών». Με την «Προσφυγή στην Χάγη» σαλαμοποιείται (επίσημος διεθνής όρος που εισήγαγε ο Ούγγρος κομμουνιστής ηγέτης Ματίας Ράκοζι) το όλο ζήτημα από ντόπιες και ξένες ελίτ, οι οποίες ήδη επινοούν ένα παράνομο νομικό Πλαίσιο με το οποίο επιδιώκουν την ακύρωση των διεθνώς κατοχυρωμένων δικαιωμάτων της χώρας μας. Με αυτό το Πλαίσιο, ως Δούρειο Ίππο, θα επιχειρηθεί να εκχωρηθούν στην Τουρκία κομμάτι κομμάτι και μεγάλα τμήματα εθνικής κυριαρχίας και πλούτου της Ελλάδος και της Κύπρου. Οι κίνδυνοι είναι άμεσοι και ορατοί, όχι μόνο σε Αιγαίο και Μεσόγειο, αλλά και στη Θράκη, η περίπτωση της οποίας οποίο ως μέγιστο ζήτημα αξίζει να εξεταστεί ξεχωριστά!
Τώρα είναι η ώρα της υπέρβασης. Τώρα είναι η ώρα που θα πρέπει οι σαθρές και ένοχες πολιτικές δυνάμεις της Μεταπολίτευσης των Μνημονίων να καταλάβουν πως επί σαράντα έξη (46) ολόκληρα χρόνια ξεκλήρισαν [για ενενήντα εννέα (99) χρόνια] κυριολεκτικά την Πατρίδα, και να συνέλθουν την υστάτη ώρα.
Γνωρίζουν πολύ καλά και το τι έπραξαν, αλλά και το τι πρέπει να πράξουν έναντι της αλλόφρονας Τουρκίας και των στυγνών και άσπονδων δήθεν «Συμμάχων» μας.
Ο χρόνος είναι υπερ-πολύτιμος.
Οι καιροί ου μενετοί.
