Οι Μεγάλοι φεύγουν....
ΣΤΙΧΟΙ 1946 (Ο γερο-δάσκαλος)
Ο γερο δάσκαλος ποιος τον θυμάται;
Τον ανεξύπνητο ύπνο κοιμάται
τον ξενυχτάνε δυο χωριανοί.
Οι νέοι σκόρπισαν στα καφενεία
δυο τρεις που πήγανε στην εκκλησία
δε βγάλαν λόγο για τη θανή.
Ο ψάλτης βιαζόταν είχε βαφτίσια
βουβά τον θάψανε στα κυπαρίσσια
και τον ξεχάσανε πολύ καιρό.
Ο δασοφύλακας τον άλλο χρόνο
κάρφωσε κάγκελα κι έφτιαξε μόνο
με δυο σανίδια ένα σταυρό.
Κάποιος αργόσχολος ειρηνοδίκης
βρήκε το κείμενο της διαθήκης
όπου διαβάσαμε το λόγο αυτό:
Στον τάφο θα ‘θελα σαν θα πεθάνω
πως ήμουν δάσκαλος να γράψουν πάνω
και δίχως λάθη παρακαλώ.
============================================================
Ο εθνομάρτυρας δάσκαλος Ιωάννης Πίτσιουλας
ΕΘΝΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ
Φωτογραφία του 1904 που εμφανίζει τον 23χρονο δάσκαλο Ιωάννη Πίτσιουλα
(1881-1904) με καταγωγή από την Ναύπακτο, κρεμασμένο από το ένοπλο τμήμα
του Βούλγαρου κομιτατζή Αποστόλ Πετκώφ έξω από την πόλη της
Γουμένισσας.
Ο εν λόγω δάσκαλος αποφάσισε να εργαστεί ως δάσκαλος σε
Ελληνικό σχολείο της Μακεδονίας στην περιοχή της Γουμένισσας, η οποία
περιοχή ήταν υπό τουρκική κατοχή, και την οποία περιοχή εποφθαλμιούσαν
οι Σλάβοι και κυρίως οι Βούλγαροι.
Ο Αποστόλ Πετκώφ που
λυμαίνονταν την εκεί περιοχή απαιτούσε οι κάτοικοι των χωριών της
Γουμένισσας να δηλώσουν ότι είναι βούλγαροι.
Οι ωμότητες των Βούλγαρων Εξαρχικών εναντίον των Πατριαρχικών (Ορθοδόξων - Ελλήνων) είχαν πάρει μεγάλες διαστάσεις, σε συνδυασμό με την ύπουλη προπαγάνδα τους.
Ο νέος δάσκαλος, αφού πήρε τον διορισμό του και οδηγίες από τον Έλληνα Πρόξενο στην Θεσσαλονίκη Λάμπρο Κορομηλά, ξεκίνησε για την Γουμένισσα όπου θα δίδασκε. Όμως ο δάσκαλος δεν κατόρθωσε ποτέ να φτάσει στην Γουμένισσα αφού έπεσε σε ενέδρα των Βουλγάρων Κομιτατζήδων, οι οποίοι είχαν πληροφορηθεί για την άφιξή του. Έτσι αφού τον συνέλαβαν τον Ιωάννη Πίτσιουλα, τον οδήγησαν σε άγνωστη τοποθεσία όπου επί τρεις ημέρες υπέστη μεσαιωνικά βασανιστήρια, και αφού του λόγχισαν το σώμα 20 φορές χωρίς να του επιφέρουν τον θάνατο προκειμένου ο βασανισμός και οι πόνοι του να συνεχίζουν να είναι συνεχείς επώδυνοι και μαρτυρικοί, τον οδήγησαν σε έναν πλάτανο έξω από την Γουμένισσα και τον κρέμασαν σε ορατό σημείο προς παραδειγματισμό.
Ο εθνομάρτυρας δάσκαλος Ιωάννης Πίτσιουλας πριν ξεψυχήσει φώναξε “Ζήτω η Ελλάς”, και τραγουδώντας με όση δύναμη πλέον του είχε απομείνει τον Εθνικό μας ύμνο, άφησε την τελευταία του πνοή την 14-11-1904
