Κυριακή 17 Ιανουαρίου 2021

Περικλῆς, Ἱπποκράτης ἀντιβάλλουν πρός τόν κ. Κυριάκο Μητσοτάκη

ΟΧΙ YΠΕΡΒΑΣΕΙΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ, ΑΛΛΑ, ΕΛΕΓΧΟΣ ΨΕΥΔΟΛΟΓΙΩΝ

Ὄχι “Θείω Δικαίω” Ἰατρικές Ἐντολές, ἀλλά 
 “Λάβαρο” Ἐλέγχου

Γράφει ο Λεωνίδας Αλεξάνδρου



{Α’ Εὐαγγελική Ἀλλληγορία, Ἀμαθής, Καταραμένος Λαός}

[Πιστοί τοῦ Λαοῦ]: «... ἀπεκρίθησαν οἱ ὑπηρέται· οὐδέποτε ἐλάλησεν ἄνθρωπος ὡς οὕτως ὁ ἄνθρωπος.

[Φαρισαῖο “Ὑπουργοί”]: «Ἀπεκρίθησαν οὖν αὐτοῖς οἱ Φαρισαῖοι· μὴ καὶ ὑμεῖς πεπλάνησθε; μή τις ἐκ τῶν ἀρχόντων ἐπίστευσεν εἰς αὐτὸν ἢ ἐκ τῶν Φαρισαίων; ἀλλὰ ὁ ὄχλος οὗτος ὁ μὴ γινώσκων τὸν Nόμον ἐπικατάρατοι εἰσι! ...».

[“Ὑπουργοί” πρός Νικόδημο]: «... -Ἐρεύνησον καὶ ἴδε ὅτι Προφήτης ἐκ τῆς Γαλιλαίας οὐκ ἐγείγερται» (Ἰωάνν. ζ’ 46-52).

[Παράφρασις: [Ἀπεκρίθησαν οἱ ὑπηρέτες (οἱ ἀποσταλέντες ἀπό τούς Φαρισαίους νά συλλάβουν τόν Κύριο)· -ποτέ ἄλλοτε κανείς ἄνθρωπος δέν μίλησε τόσο ὄμορφα καί τέλεια ὅσο αὐτός ὁ Ἄνθρωπος.

Τότε ἀπήντησαν θυμωμένα καί ὑπεροπτικά οἱ Φαρισαῖοι τῆς Πολιτικο-Ἐκκλησιαστικῆς Ἐξουσίας· -μήπως καί σεῖς παραπλανηθήκατε ἀπό Αὐτόν τόν “Πλάνο” (Χριστό); Μήπως εἴδατε ποτέ νά Τόν πιστεύη κάποιος ἀπό τούς σοφούς καί μελετημένους Φαρισαίους; Ὄχι, ἀλλά μόνον αὐτός ὁ Ἀμαθής Λαός, πού δέν ἐνδιατρίβει στό Νόμο ὅπως ἐμεῖς. Γι’ αυτό τό λόγο εἶναι Καταραμένοι. ...

-Καί σύ Νικόδημε Βουλευτά, (πού Ὑπερασπίζεσαι τό Χριστό), ἐρεύνησε τά Ἱερά Κείμενα καί τότε θά βεβαιωθῆς πώς στήν ἐπαρχιακή Γαλιλαία, ἀπό ὅπου κατάγεται ὁ Ἰησοῦς, ΠΟΤΕ δέν θά γεννηθῆ Προφήτης. ...].


Α. ΚΛΗΡΙΚΟΣ ΑΕΡΟΜΑΧΕΙ ΜΕ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΥΣ


[Τραγωδία Συνάμα καί Κωμωδία]

Στήν Παγκόσμιο Θεατρική Σκηνή τοῦ “Παραλόγου” κορωνοϊοῦ Covid 19, προβάλλουμε “Τραγωδία-Κωμωδία” στά παρασκήνια. Συμμετέχουν Ὕψιστοι Παράγοντες.

[Ἀνώτατος Κληρικός]: Οἱ ἀπαραίτητες συστάσεις, ὥστε νά Ζυγοσταθμισθοῦν ἀναλόγως οἱ ὅποιες καταθέσεις τῆς ψυχῆς μας. Οἱ “Πρωταγωνιστές” ἐνεπλάκησαν εἰς ἱκανές Ἐκκλησιαστικο-Εθνικές Ὑποθέσεις.


[Κληρικός “Ἀπογειώνει” Πτέραρχο]

[Α’ τηλεφώνημα: Ἀν. Κλ]: Ἀνήμερα τῆς Θείας Ἑορτῆς τῶν Χριστουγέννων, τῆς Ἐνσαρκώσεως τοῦ Κυρίου μας, μᾶς “πέρασαν” μερικά κρίσιμα τηλεφωνήματα. Μᾶς αἰφνιδίασαν καί μᾶς προεκάλεσαν.

[Πτέραρχος Ἀεροπορίας] : Γέροντα, ἐπειδή ἐσεῖς γνωρίζετε ἀπό τόν “Ἀόρατο Πόλεμο”, καθώς ἐνδιατρίψατε στά πονήματα τοῦ Ἁγ. Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, ἐπιθυμοῦμε νά μᾶς κατατοπίσετε γιά κάποιο δίλημμα. Τίς Πολεμικές Μοῖρες τῶν ἀεροσκαφῶν μας, σέ ποιές Βάσεις νά τίς μετασταθμεύσουμε, ὥστε νά ἐπιτύχουμε ἕνα “Ἀόρατο” Συντριπτικό κτύπημα στόν ἐχθρό;

[Ἀν. Κλ]: Ἐνδοξότατε κ. Πτέραρχε, θ’ ἀστειεύσθε βέβαια. Αὐτό ἀποτελεῖ Ὑπέρβασι Ἁρμοδιότητος. Ὁ Κύριος, δικαζόμενος ἀπό τόν Πιλᾶτο, μᾶς διαβεβαιώνει ὅτι, «... Ἡ Βασιλεία ἡ ἐμὴ οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ κόσμου τούτου· ...» (Ἰωάνν. ιη’ 36). Ἀλλά κατακεραυνώνει, «Οὐαὶ ὑμῖν͵ Γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι (Ὑπουργοί)..» (Ματθ. κγ’ 15 καί ἑξῆς). Καί, «... εἴπατε τῇ ἀλώπεκι ταύτῃ (τόν Βασιλέα Ἡρώδη)͵ ... (τούς “Ἡγεμονίσκους”)» (Λουκ. ιγ’ 32).

Καί ὁ κορυγαῖος Ἅγ. Πατήρ ἡμῶν, ὁ Ἰ. Χρυσόστομος ἀπελογεῖτο κηρύττοντας ὅτι, «ὅσο ἀπέχει ὁ Οὐρανός ἀπό τή γῆ, τόσο ἀπέχει ὁ Ἰωάννης νά ἀσχολεῖται καί νά ἐμπλέκεται στά Βασιλικά Πολιτικά πράγματα». Ἀλλά, «θά ἐλέγχη καί θά κτυπᾶ τήν ἄδικο Βασίλισσα».

[Πτ. Ἀερ.]: Τότε Γέροντα, καί ἐδῶ ἔριξε ἀεροπορικῶς Βαλλιστικό Πύραυλο, πῶς ὁ Προκαθήμενος Πάσης Ἑλλάδος μᾶς δίδει Ἰατρικές συμβουλές; Προστάζει νά ὑποστοῦμε τό ἐμβόλιο τῆς Phizer, τό κατά τοῦ κορωνοϊοῦ Covid 19. Μάλιστα, χωρίς Ἱεροσυνοδική Ἔγκρισι, ἐτόλμησε νά διαθέση τούς Ἱ. Ναούς, ὥστε, μαζί μέ τό Ἀντίδωρο καί τή Θ. Κοινωνία νά παρέχωνται ἐμβόλια καί “βατσίνες”.

Μήπως ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία μετηλάχθη εἰς “Πολιτικό Μαγαζί” καί Παράρτημα τοῦ Ὑπογείου “Παρακράτους” τῆς “Ἀντι-Ελλάδος”; Εἶχε ἀποκάλυψι ἀπό τό Θεό γιά τό ἐμβόλιο; Ἄγγελος ἐξ Οὐρανοῦ καί ὄχι ἄνθρωπος τόν προσέταξε; Ἀλλά, ... καί σήμερα γνήσιοι «Οὐρανοφάντορες Βασίλειοι κατακεραυνώνουν Ἀρειανίζοντες Αὐτοκράτορες».

[Ἀν. Κλ]: Φίλτατε, Πτέραρχέ μου, ἡ Ἱερή Ὁλκάς, ἡ Ἐκκλησία, ἀποτελεῖ «Ἀβύθιστο Ἀεροπλανοφόρο» καί, «Κάστρο Ἀκατάλυτο».

[Φωνή Ἀγγέλου ἤ Δαίμονος]: (Ξαφνικά παρεμβάλλεται στήν γραμμή μία Ἀπόκοσμος Φωνή). Ναί, ἀσφαλῶς κ. Πτέραρχε. Ἐγώ, τό “Μεγάλο Πνεῦμα” τόν διέταξα. Διότι ἡ Ἐκκλησία «ἀποτελεῖ Θεραπευτήριο Ψυχῶν τε καί σωμάτων».

[Ἀν. Κλ]: Λάθος τρομερό. Παρεμβολή Σατανική. Ὁ Διάβολος Μετασχηματίζεται ἀκόμη καί σέ Ἄγγελο Φωτός. Μιλᾶ ἁγιογραφικά, ὅπως στόν Κύριο κατά τούς τρεῖς Πειρασμούς (Ματθ. δ’ 1-11).

[Ἀν. Κλ]: Μόνον οἱ Βάρβαροι Φράγκο-Γότθιοι, ὅταν ἐξεχριστιανίσθησαν, μετασχηματίσθησαν σέ Ἱππότες καί συγχρόνως σέ “Δεσπότες”. Μέ τά σπαθιά τους δολοφονοῦντες καί στή συνέχεια “Ἱερουργοῦσαν” μέ πομπώδεις Ἀρχιερατικούς Σάκους. Οἱ ἐγκληματικές ὑπερβάσεις διεδραματίσθησαν ἀποκλειστικῶς στήν ἐκτραπεῖσα Αἱρετική Δύσι κατά τό Μεσαίωνα. Ποτέ ὅμως στήν Ἑλλάδα καί στήν Ὀρθοδοξία. Ἐδῶ, «οἱ Πατερικές Μορφές ἐλέγχουν βασιλεῖς, ὡς ὁ Πρόδρομος τόν ἀδελφογυναικοδιαφθορέα Ἡρώδη Ἀντίπα».



[Κληρικός Καταστρώνει “Στρατηγική” μέ Στρατηγό]

[Β’ τηλεφώνημα: Ἀν. Κλ]: Ταραχτήκαμε τά μέγιστα καί πρίν κἄν συνέλθουμε μᾶς “πέρασαν” ἄλλη παράδοξο γραμμή.

[Στρατηγός]: Γέροντα, διεξάγουμε Ἄσκησι Προσομοιώσεως γιά “Ἀπόβασι” στήν Ἑλληνική Μ. Ἀσία. Ποῦ νά διατάξω τίς δυνάμεις μας. Νά μεταφέρω τά Κανόνια μας κατά “Ναπολεόντειο” Τρόπο; Ἐσεῖς ἔχετε φώτισι καί ἀποκάλυψι καί διαβάζετε στήν Ἀποκάλυψι γιά τά “Πύρινα Ἄλογα”, τούς «... ἵππους ἐν τῇ ὁράσει καὶ τοὺς καθημένους ἐπ΄ αὐτῶν͵ ἔχοντας θώρακας πυρίνους καὶ ὑακινθίνους (=ἐρυθροῦ χρώματος) καὶ θειώδεις· καὶ ... ἐκπορεύεται πῦρ καὶ καπνὸς καὶ θεῖον». (Ἀποκ. θ’ 17). Σάν τί λοιπόν μέ νουθετεῖτε νά ἐνεργήσω;

[Ἀν. Κλ]: Ἐνδοξότατε Στρατηγέ μου. Προφανῶς αὐτό ἀποτελεῖ Ὑπέρβασι Ἁρμοδιότητος καί Λογικῆς. Ἀνάμεσα στίς σπουδές μας στήν Θεολογική δέν περιλαμβάνεται ἡ “Τακτική” καί ἡ “Στρατηγική” τοῦ Θερμοῦ Πολέμου. Μόνον τοῦ Πνευματικοῦ καί Ὑπερβατικοῦ “Ἀοράτου Πολέμου”.

[Στρ.]: Ναί, σωστά, ἀλλά ὁ εἰς Ναύπακτο “Δελφῖνος” Ἐπίσκοπος, ὁ κ. Ἱερόθεος Βλάχος κατέχει ἀπό Ἰατρική καί Βιολογία; Γιατί ἐμβολιάζεται δημοσίως κατά τοῦ Κορωνοϊοῦ Covid-19, καί παρωθεῖ τό Εὐσεβῆ Λαό νά τόν μιμηθῆ.

Διατείνεται δέ ὅτι ἐκπροσωπεῖ καί τόν Προκαθήμενο τῆς Πάσης Ἑλλάδος. Αὐτό δέν εἶναι ἀφελές καί παράλογο; Νά ἀποστείλω καί ἐγώ ἕνα Ἀξιωματικό μου, νά ὑποστῆ τό ἐμβόλιο γιά μένα καί νά ἐπιτελέση τίς ἰατρικές ἐξετάσεις πού χρειάζομαι; Καί, νά γευθῆ καί τά φάρμακα πού ἀπαιτοῦνται, ... πάντοτε ἀντί γιά μένα;

Μήπως ὁ ἐν λόγω Κληρικός ἐδέχθη Φωτεινή Ἔλαμψι καί Θεία Ἀποκάλυψι; Τότε νά τόν σεβασθοῦμε ἤ νά ἀναρωτηθοῦμε περισσότερο, Ἀλλά, ... «ὁ Ἅγ. Νικόλαος ἐράπισε τόν ἀσεβῆ Ἄρειο, ἐνῶ αὐτός ἀνεγνώρισε ὡς Ἐπισκόπους Ἀχειροτονήτους Οὐκρανούς».

Τήν ἐκδοχή τῆς βδελυρᾶς Ἐκχύσεως Ζωντανοῦ Βιολογικοῦ Ὑλικοῦ Ἐκτρώσεων στά ἐν λόγω ἐμβόλια, οὐδείς τήν ἔχει ἀμφισβητήσει ἤ διαψεύσει. Ἀποσαφήνησαν τήν πληροφορία οἱ “Ρασοφόροι Δοκιμαστές”; Πατέρες φανέρωσαν τίς μιαρές “Παρα-Ϊατρικές” καί τούς «“Πετροβόλησαν”, ὡς τόν Ἅγ. Γρηγόριο στήν Πόλι οἱ ψευδολόγοι Ἀρειανοί».

[Φωνή Ἀγγέλου ἤ Δαίμονος]: Στρατηγέ, κάνε ὑπακοή στόν κ. Ἱερόθεο. Ἐκεῖνος γνωρίζει. Ἐγώ τοῦ ἐνέβαλα τίς ἀπόψεις. Ὁ Λαός σας εἶναι Ἀμαθής καί Ἀσύνετος. Ὁ Ἐπίσκοπος ἰδιοτελῶς ὑπηρετεῖ τήν Προπαγάνδα, ὡς δῆθεν “Σοφός” καί ἀποδεκτός. Συνέγραψε καί βιβλία, πού ἅπτονται τῆς Ψυχολογίας καί τῆς Ἰατρικῆς.

Ἐσύ πού γνωρίζεις νά καταστρώνης Διαταγές, πρέπει νά ὑποτάσσεσαι. Καί στόν Ἐπίσκοπο καί στόν Ἀρχηγό σου τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων ΓΕΕΘΑ, τόν Στρατηγό κ. Κων. Φλῶρο. Αὐτός δημοσίως ἐμβολιάσθη πειθαρχήσας στούς Πολιτικούς Ἰθύνοντες καί στούς Ἀφέντες του (27/12/20).

[Στρ.]: Τέτοια κατάπτωσι ἀπό “Κλαροῦχο” Στρατηγό τῆς Πατρίδος μου, οὐδέποτε τήν φανταζόμουν. Δέν εἶναι ἁρμοδιότης του ἡ Ἰατρική καί Πολιτική Προπαγάνδα, ἀλλά ἡ ἔργω Προάσπισις τῆς κινδυνευούσης Πατρίδος.

[Ἀν. Κλ]: Σήμερα, ἀνήμερα Χριστούγεννα δέν θά εἰρηνεύσουμε Στρατηγέ μου;

Ἐπακολούθησαν καί ἄλλα τηλεφωνήματα τό ἴδιο ἀπαιτητικά, Εἰρωνικά καί ἐλεγκτικά. Καταγράφω ἀκόμη δύο, τά πιό οὐσιώδη, ὅπως κρίνεται.

[Κληρικός “Ἀπο-Θεραπεύει” Καθηγητή Ἰατρικῆς]

[Γ’ τηλεφώνημα: Καθηγητής Ἰατρικῆς]: Γέροντα, ἐσεῖς πού, κατά τόν Ἅγ. Γρηγόριο τό Θεολόγο «τελεῖτε τήν κατά Σάρκα Φανέρωσι τοῦ Κυρίου ἐν τῆ Θεία Εὐχαριστία», ἡ ὁποία μεταδίδεται εἰς «Ὑγείαν Ψυχῆς τε καί Σώματος», τί φρονεῖτε; Ποῖο ἀπό τά πέντε ἐμβόλια κατά τοῦ κορωνοϊοῦ πραγματικά εἶναι πιό ἀσφαλές καί ἀποτελεσματικό; Ἀκίνδυνο καί χωρίς Γονιδιακές Παρενέργειες ἤ μελλοντικές Μεταλλάξεις;

[Ἀν. Κλ]: Ἐκτρεπόμεθα εἰς Μεσαιωνικές σκοταδιστικές Θέσεις, καθαρά Θρησκοληπτικές δεισιδαιμονίες μιᾶς «... γενεᾶς ἀπίστου καὶ Διεστραμμένης, ...» (Ματθ. ιζ’ 17).

Ὀφείλουμε νά καθιστάμεθα ὁλόφωτες Προσωπικότητες, κατά τό Θεῖο Παῦλο «... ἄμεμπτοι καὶ ἀκέραιοι͵ τέκνα Θεοῦ ἄμωμα μέσον γενεᾶς σκολιᾶς καὶ διεστραμμένης͵ ...» (Φιλιππ. β’ 15).

[Καθ. Ἰατρ.]: Μά ἐσεῖς γνωρίσατε ἐν ζωῆ πολλούς παλαιούς Σοφούς Πατέρες. Μελετᾶτε καί τούς Θεοφόρους Πατέρες ἐμβριθῶς. Συνομιλεῖτε μέ ἐναρέτους Πατέρες καί φαντάζομαι μέ τόν ἴδιο τό Κύριο. Καί δέν γνωρίζετε; Δέν ἔχετε Φώτισι; Οὔτε Χάρι; Οὔτε ἀνάλογο ἐπίκαιρο Ἁγιογραφική προσέγγιση ἤ Προφητική Ἀποκάλυψι; Ἐσεῖς ἐλέγχετε ὡς ὁ «Μέγας Φώτιος, ὁ ἐκ τούτου, ἐξορισθείς ἀπό τόν Αὐτοκράτορα Βασίλειο Α’ τόν Μακεδόνα;».

[Ἀν. Κλ]: Ὄχι, ἀσφαλῶς Ὄχι! Καί μέσα στά Ἱερά Συγγράμματα δέν ἐμφυλοχώρησε μέθοδος, πῶς θά ἐπιλύωνται οἱ Διαφορικές Ἐξισώσεις τῶν Μαθηματικῶν. Οὔτε πῶς θά θεραπεύωνται οἱ φονικές Πανδημίες καί οἱ Συνδημίες, πού ἐνσκήπτουν.

Πρόταγμα ὅλων τῶν Ἐπιστημόνων ἀποτελεῖ ἡ ἐν Θεῶ Διακονία. Τῶν Κληρικῶν προβάλλει διάφορο χρέος, ἤτοι ἡ Προσευχή, ἡ Διδαχή, ἡ Μετάνοια, ὁ ἔλεγχος, ἡ Μυστηριακή καί Ἁγιαστική ζωή. Στοιχεῖα πού βεβαίως ἀπολήγουν στόν ἐμπερίστατο ἄνθρωπο καί συχνά συντελεῖται τό ἀπρόσμενο Θαῦμα, κατά τήν Θεία Βουλή. Ἀλλά, ... ἐνεργοῦν ὡς «ὁ «Ἅγ. Ἀμβρόσιος, πού ἀπηγόρευσε στόν Βασιλέα Θεοδόσιο τήν εἴσοδο τόν Ἱ. Ναό».

[Φωνή Ἀγγέλου ἤ Δαίμονος]: Ὑπακοῦστε καί Ὑποταχθεῖτε στόν κ. Ἱερώνυμο Λιάππη καί στόν κ. Ἱερόθεο Βλάχο. Αὐτοί δηλώνουν ὑπακοή στήν Ἐξουσία, καί ἡ Ἐξουσία ... σέ Μένα τό “Μέγα Πνεῦμα” (Ἱεροεξεταστής, τοῦ Ντοστογιέφσκι).

[Καθ. Ἰατρ.]: Ὑπενθυμίζουμε πώς, «ὁ Ἅγ. Γρηγόριος Παλαμᾶς, κατήγγειλε τόν αἱρετικό Πατριάρχη καί ... ἐπί τέσσερα ἔτη ἐφυλακίσθη στά ὑπόγεια τῶν Ἀνακτόρων». Νά δηλώσουμε Ὑπακοή στούς Πολιτικούς, τούς ἑκουσίους δούλους τῆς ἀοράτου καί Σκοτεινῆς Ὑπερ-Εξουσίας; Σ’ αὐτούς πού γονυπετοῦν στίς σκοτεινές Λέσχες καί στά ἀπόρρητα Φόρουμ τῆς Πακοσμιοποιημένης ἀναλγήτου Ἐλίτ; Σ’ αὐτούς πού περιβάλλονται “Ποδίτσες” καί δέν λατρεύουν στό Ἀληθινό Θεό;

[Φωνή Ἀγγέλου ἤ Δαίμονος]: Στούς Τρεῖς Πειρασμούς (Ματθ. δ’ 1-11), τό “Μεγάλο Πνεῦμα” ἀπεπειράθη νά Παγιδεύση τόν Κύριο, μέσα ἀπό Ἁγιογραφικά Χωρία. Παρομοίως καί ἐγώ, σᾶς βραχυκυκλώνω Εὐαγγελικά μέ αὐτό πού σημειώνει ὁ Ἀπόστολος Πέτρος, «τὸν βασιλέα τιμᾶτε» (Α’ Πετρ. β’ 17). Καί τότε βασιλεύς ἦτο ὁ αἱμοσταγής παράφρων Νέρων, πού μάλιστα τόν Ἐσταύρωσε Κατωκέφαλα, δηλ. μέ τό κεφάλι πρός τά κάτω.


Β. ΚΛΗΡΙΚΟΣ ΚΑΙ ΠΡΩΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ


[Κληρικός συνευδοκεῖ μέ Πρώην Κυβερνήτη τῆς Ἑλλάδος]

[Δ’ τηλεφώνημα: Ἀν. Κλ]: Καί πάνω πού φαντάσθηκα ὅτι καταφέραμε νά ἡσυχάσουμε, μᾶς πέρασαν μία πιό ἀπαιτητική τηλεφωνική γραμμή. Ἰδού, ἕνας Ἀξιοσέβαστος εὐσεβής φίλος, μέ τόν ὁποῖο συχνά παρακαθήσαμε στό ἴδιο τραπέζι, συνδειπνήσαμε καί κυρίως συμπνευματισθήκαμε Ἐθνικοθρησκευτικά.

[Πρώην Κυβερνήτης Ἑλλάδος]: (Σκοπίμως δέν προσδιορίζουμε τά ἀκριβῆ στοιχεῖα). Γέροντα τί φρονεῖς; Νά ὑποστοῦμε τά ἐμβόλια; Τό ζήτημα δύνανται νά τό διευθετοῦν οἱ νῦν σκιώδεις Πολιτικοί, οἱ ἄσημοι Κυβερνῆτες καί ὄχι ἐσεῖς οἱ φωτισμένοι ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ;

Τά ἄτομα πού παροικοῦν στά δύο Ὕψιστα Δώματα, στό Μαξίμου καί στά Νέα Ἀνάκτορα μᾶς διαβεβαιώνουν, “Βαστινωμένοι” (27/12/20), πώς τό ἐμβόλιο λογίζεται ἀγαθό, ἀποτελεσματικό καί ἀσφαλές.

[Ἀν. Κλ]: Ἀξιοσέβαστε κ. Πρόεδρε, προφανῶς πρόκειται γιά ὑπέρβασι κάθε λογικοῦ Ἐπιπέδου καί φυσικά ἁρμοδιότητος. Ὁ ἰός καί τά πέντε ἐμβόλιά Του, δέν εἶναι θέμα Ἐκκλησιαστικό καί Πολιτικό, ἀλλά, Ἐπιστημονικό, Ἰατρικό, τῆς Μικροβιολογίας καί πρωτίστως Χρονοδιαχειριστικό.

Ἡμέτερο ἐπίκαιρο αἴτημα ἀποτελεῖ ἡ Δόξα, ὁ Αἶνος τοῦ Κυρίου καί ἡ Θερμουργός Ἱκεσία. Συνάμα ὁ Δημόσιος ἀκριβής τεκμηριωμένος Ἐλεγκτικός λόγος. Τό “Πλήρω­μα” τῆς Ἐκκλησίας, ὁ Κλῆρος καί ὁ Λαός, ἄς ἐκτοξεύη πύρινο, ὄχι δουλόφρονα λόγο, ἐν Πνεύματι. Νά προτάσση τόν Προφητικό λόγο τοῦ Ἰσαποστόλου Πατρο-Κοσμᾶ, «Θά πᾶς Ἀλῆ Παςᾶ (“Ὑπουργέ”) στήν Πόλι, ἀλλά μέ Κόκκινα γένεια!...».

Ἀποτελεῖ διάφορο αἴτημα μία Πολιτική Ἀπόφασις καί Ἐντολή ἀπό μία καθαρά Ἐπιστημονική Γνωμάτευσι. Παράλογο λογίζεται νά διδάσκουν οἱ Οἰκονομολόγοι ἤ οἱ Νομικοί ἤ οἱ Θεολόγοι Φυσικούς Νόμους. Τόν τῆς Παγκοσμίου Ἕλξεως τοῦ εὐλαβοῦς Νεύτωνος, στή Φυσική. Τόν τῆς Κληρονομικότητος τοῦ Μέντελ στήν Βιολογία. Τόν τοῦ ὑποδιπλασιασμοῦ στήν Πυρηνική Φυσική.

Κατατείνουμε νά ἀποδεχθοῦμε ὅτι ὁ ἰός εἶναι καί “Πολιτικός Ἰός” καί ὄχι μόνον ἀόρατος φονικός Ζωντανός Ὀργανισμός.

Τίθεται τό ἐρώτημα γιά ποιό λόγο οἱ Πολιτικοί καί ἕνας Ἐπίσκοπος, ὁ κ. Ἱερόθεος Βλάχος, σκηνοθέτησαν ἕνα τηλεοπτικό φαιδρό θέαμα, θέατρο μέ τό ἐμβόλιο. Καθώς ἐπίσης καί ἕνας Κυβερνητικός Καθηγητής Ἐπιδημιολογίας. Εἶναι χαρακτηριστικό πώς τό 70% περίπου τῶν Ἰατρῶν τῆς Χώρας προβάλλει ΟΧΙ στόν ἐμβολιασμό του, ἐπί τοῦ παρόντος, καί μόνον τό 30% Ναί. Ἀνάλογα ποσοστά καταγράφονται καί σέ ὅλες σχεδόν τίς προηγμένες Πολιτεῖες τοῦ Πλανήτου μας. Βασικό τό Timing.



[Πρώην Κυβερνήτης Ἑλλάδος, Ἐπικαιροποεῖ Περικλῆ, Ἱπποκράτη]

[Πρ. Κυβ. Ἑλλ.]: Ἀνατρέχω στήν Πανδημία τῶν Ἀθηνῶν (430 π.Χ.), κατά τήν περίοδο τοῦ Ἐμφυλίου Τριακονταετοῦς Πελοποννησιακοῦ Πολέμου (431-404 π.Χ.). Ποῖος εἶχε τήν εὐθύνη ἀπαλλαγῆς ἀπό τό θανατηφόρο λοιμό; Ὁ “Πατέρας” τῆς Ἰατρικῆς, ὁ Ἱπποκράτης καί ὄχι βεβαίως ὁ Ἀρχηγός τοῦ Κλεινοῦ Ἄστεως καί θεμελιωτής τῆς Χρυςῆς Ἐποχῆς, δηλ. ὁ “Χρυσ-Αιωνίτης” Περικλῆς.

Ὡστόσο, ὁ κορυφαῖος “Ἀρχι-Ιατρός”, πρότυπο ἀρίστου Ἐπιστήμονος, ἐπέτυχε, μέ τά περιορισμένα συστήματα τῆς ἀρχαιότητος, κυρίως τή φωτιά, ὥστε νά κατανικήση τήν θανατηφόρο λοιμική ἐπέλασι.

Ὁ Περικλῆς δέ ἀπώλεσε τήν ζωή του στήν κολασμένη ἐκείνη Πανδημία. Βασίμως πιθανολογεῖται ὅτι, ὁ Τάφος του εὑρίσκετο κάτω ἀπό Ἱ. Ναό τῆς Ἁγ. Τριάδος, τῆς ὁδοῦ Πειραιῶς, στόν Κεραμικό. (Βιβλίον Δ. Φερούση, «Στήν Ὁδό Πειραιῶς», Ἐκδ. “Ἀκρίτας”). Χρέος μας νά τοποθετηθοῦν σχετικές ἐπιγραφές καί νά ὑψωθῆ εὐπρόσωπος Ἀνδριάντας.

Καί φυσικά δέν συγκρίνονται οἱ νῦν ἄσημοι “Ὑπο-Κυβερνῆτες” μέ τόν “Εὔψυχο” Κτήτορα τοῦ Παρθενῶνος, τοῦ Λαμπροτέρου Παγκοσμίου Μνημείου.

[Ἀν. Κλ]: Ἀναμφιβόλως, ὁ ἔχων Ἱστορική μνήμη Λαός μας, ἀποστρέφεται τό θέατρο τῶν ἐμβολιασμῶν στίς τηλοψίες. Γροθιά στήν εὐπρέπεια καί στήν λογική.

Οἱ Πρυτάνεις, οἱ Καθηγηταί τῶν Ἰατρικῆς, οἱ ταπεινοί καί οἱ κορυφαῖοι Ἰατροί, τῆς Ἑλλάδος, ἐντός καί ἐκτός γεωγραφικῶν συνόρων ἔχουν τό κύριο λόγο. Νά φωτισθοῦν ἀπό τόν “Ἰατρό” Χριστό, νά ἐμπνευσθοῦν ἀπό τόν Ἱπποκράτη. Νά συντονισθοῦν, νά θυσιασθοῦν καί νά ἀκυρώσουν τούς ἀνθρωποκτόνους ἰούς. Μακριά ἀπό Πολιτικές Παρεμβάσεις καί συμφέροντα Φαρμακευτικῶν Ἑταιρειῶν.

Ἀπό τήν ἄλλη πλευρά, οἱ Πολιτικοί νά προσγειωθοῦν, νά κατέλθουν ἀπό τό “καλαμάκι” νά μή κινοῦνται ὑπερφίαλα καί νά μή θεοποιοῦν τήν συνήθως δοτή καί ὑποτονική Ἐξουσία της. Οἱ Πατέρες ἐλέγχουν ὡς, «ὁ Ἀρχιμανδρίτης π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης πού, ἤλεγξε δρυμύτατα τόν Βασιλέα Παῦλο γιά τό ἄνοιγμα τῶν Μασωνικῶν Στοῶν» (1949).

Ὑπερβατικά οἱ Κληρικοί, οἱ Μοναχοί, οἱ εὐσεβεῖς Χριστιανοί νά ἐπικαλοῦνται τό Θεῖο Ἔλεος καί τήν Ἄνωθεν Ἱλαστήριο Βοήθεια, μέ Ἱκεσίες, Λιτανεῖες, Προσευχές, Μυσταγωγίες. Καθότι, πολλές φονικές Πανδημίες κατά τό παρελθόν ἐξοβελίσθησαν μέ τήν ἁγιαστική δύναμι τῶν Ἁγ. Λειψάνων καί τῶν Ὑπερφυῶν Μυστηρίων τοῦ Χριστοῦ. Ἀλλά ... ἀνάλογα κινοῦνται, ὡς «ὁ Μέγας Ἀθανάσιος ἐτράνταξε τά χαλινάρια τοῦ ἀλόγου τοῦ τότε Βασιλέως, τοῦ Ἁγ. Κωνσταντίνου».

Ἕκαστος ὀφείλει νά ἐπιτελῆ τό ἔργο του στόν τομέα τῆς εἰδικῆς καί ἀποκλειστικῆς ἁρμοδιότητός του.



[Ἀφελῆ “Κορωνο-Διαγγέλματα” “Ἡγεμονίσκου”]

[Πρ. Κυβ. Ἑλλ.]: Ἡ Ἱστορία θά τούς καταχωρήση στίς σελίδες τῆς “Φαιδρᾶς Πορτοκαλέας”. Ἐκεῖνος ὁ λίγος Πρωθυπουργῖσκος τό πῆρε σχοινί-κορδόνι καί προβαίνει, κατ’ ἐξακολούθησι εἰς “Κορωνο-Διαγγέλματα”. Κατ’ ἀρχάς, τό “Διάγγελμα” ἀποτελεῖ Ἀπόλυτο ἀπόλυτο Προνόμιο μόνον τοῦ Ἀνωτάτου Πολιτειακοῦ Ἄρχοντος, τοῦ Βασιλέως ἤ τοῦ Προέδρου τῆς Χώρας.

Αὐτός ὁ Τύπος αὐτοεξευτιλίζεται κατά συρροή. Δέν εἶναι θέμα δικό του νά ἐντέλεται τά μέτρα τῆς Ἰατρικῆς Προστασίας, μέ συχνότατα “Ψευτο-Διαγγέλματα”. Οἱ ἁρμόδιοι Ὑγειονομικοί, ἄς τά μελετοῦν καί κατόπιν ἄς τά προβάλλουν πρός τόν λαό.

Οὔτε βεβαίως χαρακηρίζει Πολιτεία Εὐνομίας ἡ Ληστρική ἀφαίμαξις τῶν τριακοσίων (300) εὐρώ ἀπό τούς δῆθεν παραβάτες Πολῖτες. Τραγικῶς δέ, προσδιορίζει ἀσέβεια Σουλτανικοῦ Χαρατσιοῦ. Ἐκβιασμός, εἰς τούς Πρεσβυτέρους χίλια πεντακόσια (1.500) εὐρώ. Ἐξαναγκασμός εἰς τούς Ἱ. Ναούς τρεῖς χιλιάδες (3.000) εὐρώ. Δουλικός «... Κῆνσος στόν Καίσαρα ...» (Ματθ. κβ’ 15-22). Τόσο προφανής εἶναι ἡ ἀνικανότητα τους; Τόσο ὑποτονική ἡ ἀδυναμία τους; Ἀπώλεσαν κάθε φυσιολογικό αὐτοέλεγχο. Φαντασιώνονται ὅτι Κυβερνοῦν μέ τή Βία καί τόν Φασιστικό ἐκβιασμό. Εἶναι ἀπόλυτα ἐξαπατημένοι καί διεφθαρμένοι.

[Πρ. Κυβ. Ἑλλ.]: Ὅλα αὐτά ἀποτελοῦν “Νεο-Ναζιστικές” μεθοδολογίες, ἔξω ἀπό τά πλαίσια τῆς Ἐλευθερίας τῶν Ἑλλήνων καί τῶν Χριστιανῶν. Μέ τό πρωτόφαντο σφράγισμα τῶν Ἱ. Ναῶν, τό “Σβήσιμο” τοῦ Πάσχα, τό “Πάγωμα” τῶν Χριστουγέννων, τή “Διαγραφή” τῶν Ἱ. Πανηγύρεων, τή “Βουβαμάρα” τῶν Ἐθνικῶν Ἑορτῶν, τήν “Ἀφωτία” τῶν Ἱ. Μυστηρίων, τόν “Ἀπανθρωπισμό” τῶν Κηδιῶν κ.τ.λ..

[Πρ. Κυβ. Ἑλλ.]: Ἀνάλογες μεθοδολογεῖες ὑπέστη τό Γένος, μόνον κατά τήν μελανή περίοδο τῶν τριῶν “Κατοχικῶν” Κυβερνήσεων, Γ. Τσολάκογλου, Κ. Λογοθετόπουλου, Ἰ. Ράλλη (1941-44). Τότε ὁ ἅγιος Προκαθήμενος, ὁ Χρύσανθος, “Ἀπο-Ώρκισε” τήν “Κυβέρνησι” τῶν “Δοσιλόγων” καί ἀπέπεμψε σκαιότατα τόν Ναζί Στρατάρχη Στοῦμπε (1941).


Γ. ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

[Ἐμβόλιο, Placebo ἤ Ἁλατόνερο]

Τί ἆραγε νά σημαίνη ὁ “Συμβολικός” ἐμβολιασμός, μάλιστα εἰς τηλεοπτική θέα καί προβολή, ἀφελῶν Πολιτικῶν καί ἰδιοτελῶν Ἐκκλησιαστικῶν προσώπων;

Τό μή σκηνοθετηθέν περιστατικό τῆς νοσηλεύτριας, ἡ ὁποία εἰσέδυσε τή βελόνα στόν Φυσιολογικό Ὁρό καί κατόπιν στό βραχίονα τοῦ “Παρα-Xαμογελαστοῦ” Ἡγεμονίσκου, δέν ἔμεινε καθόλου ἀπαρατήρητο, οὔτε κρίθηκε ὡς ἀσήμαντο. Τίθενται ἀνάλογα ἀπορητικά Φημολογήματα.

Ἀπό τό συγκεκριμένο χειρισμό, ἐφούντωσαν τά ποικίλα Σενάρια περί ἐμβολιασμοῦ “Μαϊμοῦ” μέ τό “Placebo”, δηλ. τό “ψεύτικο” φάρμακο ἤ καί μέ ἁλατόνερο. Μήπως οἱ “Δοκιματές” ἐτρυπήθησαν μέ Φυσιολογικό Ὁρό; Ἐν προκειμένω, ἀπαιτεῖται σαφής Ἐπεξήγησις καί ἑρμηνεία. Πειστική, Ἐπιστημονική καί μετ’ Ἀποδείξεων.

Μᾶς ἐπιδεικνύουν μία “Βατσίνωσι”, ὥστε νά παρασύρουν, τόν ἀφελῆ, ὡς νομίζουν Λαό. Νά τόν ξεγελάσουν καί νά τόν πιέσουν. Ὡστόσο, δέν πείθεται ἀπό ἀνάλογα νηπιώδη παραμύθια. Οἱ Πολῖτες εἶναι λίαν ἐπιφυλακτικοί, φοβισμένοι, νοιασμένοι καί λογικῶς διαλογιζόμενοι, ἀναμένουν. Ἡ Προπαγάνδα τῆς στρατευμένης δουλικῶς Τηλοψίας τεράστια, ἀλλά ἡ ἰσχύς τοῦ Ψεύδους μηδενική. Οἱ Πατέρες τούς Ἐξορκίζουν γιά τήν ἀλήθεια ὅπως, «ὁ Ἅγ. Κων/νος ὥρκισε τόν Αἱρεσιάρχη Ἄρειο καί αὐτός ἀπεβίωσε μέ μιαρό τρόπο».

[Ὁ Ἀπ. Παῦλος “Ναυλουχεῖ” Καπετάνιο καί Ναύαρχο]

Ὁ Βασιλεύς Ἅγ. Κωνσταντῖνος παρήγγειλε στόν Ἅγ. Νικόλαο τῶν Θαλασσῶν «νά μήν τόν ἐλέγχη, διότι ἔπραξε ὅπως τόν προσέταξε».

Βασικό στοιχεῖο μέσα στή ζωή τῆς Ἐκκλησίας εἶναι τό Θαῦμα, συναπτά μέ τήν Διδαχή, τόν ἔλεγχο καί τά Ἱερά Μυστήρια. Ὑπακούουμε μέσα στήν τρικυμία στόν Καπετάνιο καί ὄχι στόν Κληρικό. Ἐκτός ἐάν αὐτός ἔχει Θεία Ἀποκάλυψι. Ἐκτός καί ἐάν αὐτός ὁ Κληρικός προσφωνεῖται Ἀπ. Παῦλος, ὁ Δέσμιος διά Χριστόν. Αὐτός καταθέτει Σωστικές ἐντολές πρός τόν καπετάνιο, πρίν ἀπό τό Ναυάγιο στή Νῆσο Μελίτη (Μάλτα), πού περιγράφεται ἐναργέστατα στίς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων (Πράξ. κζ’ 9, κη’ 2).

Καταχωροῦμε πώς, ἀκόμη καί ὁ περίφημος Ναύαρχος Νέλσων, πρό τῆς κρισίμου θριαμβευτικῆς Ναυμαχίας τοῦ Τραφάλγκαρ (1805 μ.Χ.), μελέτησε ἐπιμελῶς τό συγκεκριμένο Ἁγιογραφικό χωρίο.

Ὁ Ναύαρχος, πρίν ἀπό τήν Πολεμική Ναυτική τέχνη, ἀνεκάλεσε τόν θεῖο Παῦλο. Αὐτό ἐπέδωσε ξεχωριστό ἐνθουσιασμό στούς Ἀξιωματικούς καί στούς Ναῦτες καί κυριάρχησε. Ἐνίκησε μέν, ἀλλά ἐφονεύθη δέ. Αὐτός ὁ θρίαμβος ἐπέφερε ὡς ἐπακόλουθο τήν θεμελίωσι τῆς Ναυτικῆς κυριαρχίας τῆς πατρίδος του στήν Μεσόγειο.

Οἱ Ἐπίσκοποι εἶναι Διάδοχοι τῶν Ἀποστόλων. Ἀλλά τό χάρισμα τῆς Θαυματουργίας, τῆς Διοράσεως, τῆς Προοράσεως κ.τ.λ., δέν τούς μεταδίδεται αὐτομάτως. Ὑφίστανται εἰδικές προϋποθέσεις, Ἠθικές, Ἐξαγιασμοῦ καί Θείας Δωρεᾶς. Χρέος τους ἡ Διδαχή, ἡ λογική Ἁγιαστική Τελετουργία καί ὄχι ἡ θρησκοληψία.



[Δέν ὑφίσταται Ἀντιπαράθεσις Θεολογίας Ἐπιστήμης]

Ὡς Τέκνα τῆς Πίστεως καί τῆς Ἑλλάδος, μέ σοβαρότητα δέν προβαίνουμε βιαστικά εἰς Ὑπέρβασι τῆς Λογικῆς, τῶν Φυσικῶν Νόμων τῶν Ἐπιστημῶν καί τῶν Νόμων τῆς Ἠθικῆς. Ἀλλά...ἐλέγχουμε ὡς ὁ Ἅγ. Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής «σθεναρῶς ἤλεγξε Βασιλεῖς καί Πατριάρχες».

Ποτέ δέν προκύπτει οὐσιώδης σύγκρουσις μεταξύ Ἐπιστήμης καί Θεολογίας, ὥστε νά ὑποχρεούμεθα νά ἐπιλέξουμε τή μία ἤ τήν ἄλλη. Διότι ἀμφότερες ὑπηρετοῦν τήν Ἀλήθεια σέ διαφορετικό ἐπίπεδο. Εἶναι ἀπολύτως συμβατές μεταξύ τους.

Δέν τίθεται ἐπίσης θέμα ἀντιπαραθέσεως Ἰατρικῆς καί τῆς Δικαίας Οἰκονομίας, ἐφ’ ὅσον ἀμφότερες ὑπηρετοῦν τόν ἴδιο χοϊκό θνητό.

Δέν ὑφίσταται πρόβλημα Συγκρούσεως Καθηκόντων. Ἀγαποῦμε καί ἑλκυόμεθα ἀπό τό Φῶς καί ὄχι ἀπό τό Σκότος. Διότι οἱ ἄνθρωποι τοῦ Κόσμου τούτου, ἄν καί «... τὸ Φῶς (ὁ Χριστός) ἐλήλυθεν εἰς τὸν κόσμον ἠγάπησαν, οἱ ἄνθρωποι μᾶλλον τὸ σκότος ἢ τὸ Φῶς͵ ἦν γὰρ αὐτῶν πονηρὰ τὰ ἔργα» (Ἰωάνν. γ’ 19).

Αὐτή ἡ ἀλήθεια μέσα στήν Ὀρθοδοξία κυριαρχεῖ, σέ ἀντίθεσι μέ τήν αἱρετική Δύσι. Στήν Ἀνατολή, ποτέ δέν ὑπῆρξε Ἱερά Ἐξέτασις. Οὔτε καί “Πυρά” σέ ὅσους διαφωνοῦσαν μέ τίς “Ἐπιστημονικές” Θεωρίες τοῦ Ρωμαιοκαθολικισμοῦ. Καθότι, ἐκεῖ, ὅποιος ἔθετε διάφορο θέσι ἀπό τόν Πάπα, π.χ. στήν Κοσμολογία, ἔπρεπε νά μαρτυρήση διά φρικτῆς κατακαύσεως.

Ἐμφανέστατα, νέος Σκοταδισμός ἀνέκυψε. Τώρα, ὅποιος ἀμφιταλαντεύεται ἤ ἐπιφυλάσσεται πρός καιρόν γιά ἕνα ἐμβόλιο, προσάγεται στήν “Κούλειο” “Πυρά” τῶν δολίων Ἐκβιασμῶν, τῆς Ἀπολύσεως, τῶν Διωγμῶν, τῶν Ἀποκλεισμῶν κ.τ.λ.. Φυσικά δέν πρόκειται νά ἀποδεχθοῦμε τήν Μεσαιωνική “Τσίκνα” τῆς “Πυρᾶς” τῶν συγχρόνων Πολιτικῶν “Ἱεροεξεταστῶν”. «“Λεγεών” Δαιμονίων, τ’ ὄνομα σας Βουλευταί, Ὑπουργοί», βοοῦσε δικαίως ὁ π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης.


[Ὑποσβήνει ἡ “Αὕρα” τῆς “Kακέκτυπης” Ἐπιστήμης]

Ὁ Κόσμος ἀναζητεῖ τήν Ἀλήθεια καί ἡ Ἐπιστήμη, λόγω τῶν Πολυεθνικῶν σκοτεινῶν ληστρικῶν μεθοδεύσεων, ἔχει ἀπωλέσει τήν γλυκειά αὕρα της καί τήν ἑλκυστικότητά της.

Ἀναμφισβήτητα, κατά τήν ἐποχή μας, πολλοί Παγκοσμιοποιητές βυσσοδομοῦν, ὥστε νά ἐπιβάλλουν ἐναλλακτικές “Νόρμες” καί νά ὑποκαταστήσουν τίς Πανανθρώπινες Πνευματικές Ἀξίες. «Ὡς “Ἡρώδηδες”, “Διώκουν” τόν Κύριο, σφαγιάζουν τά “νήπια”».

Τό Πλαίσιο τῶν Τεχνολογικῶν ἐξελίξεων, ἐξετροχιάσθη καί κατήντησε νά μεθοδεύη μυσαρή εἰσβολή στόν Ἄβατο Χῶρο τῆς Ἀποκλειστικῆς Δικαιοδοσίας τοῦ Θεοῦ.


[Ἀπελεύθερος Ἐκκλησία μέ “Κεραύνιο” λόγο]


Προφανέστατα, ἡ ἑκούσιος Ὑποταγή πολλῶν τῆς Ἐκκλησιαστικῶν Διοικήσεως, καθώς καί ἡ Ἐκμετάλευσις τοῦ Θρησκευτικοῦ Συναισθήματος μέ τήν ἐξαπάτησι τῶν Πιστῶν, καταγράφεται ὡς πασιφανής Τραγωδία τῆς χιλιετίας μας.

Τό Πανάγιο Πνεῦμα ἐπεδήμησε ὡς Πύρινες Γλῶσσες. Γι’ αὐτό τό λόγο, ἡ Ἐκκλησία, τό “Πλήρωμα”, Κλῆρος καί Λαός, Ὑψώνει τό Λάβαρο τῆς Ἀληθείας.

· Ἐξαπολυει Ἀστραπές Αὐθεντίας. Καί, δέν ἀνταλλάσσει “Μανδύα” μέ τήν Διεφθαρμένη Πολιτική Ἐξουσία.

· Δρᾶ δυναμικά, ὄχι ὑποτεταγμένα στά δόλια Κυβερνητικά ἐντάλματα.

· Ἐπικαίρως, ἐπιστρατεύει τούς Εὐσεβεῖς καί Ἀρίστους Ἐπιστήμονες.

· Ἀνακαλεῖ τούς Φωτισμένους Πατέρες. Στοιχίζεται στά Θεόπνευστα Ἱ. Κείμενα.

· Οἱ Πιστοί “Πολιτεύονται”, ἐν Πνεύματι, ὡς ἀπολύτως Ἀπελεύθεροι Χριστοῦ.

· Σκεπόμενοι ἀπό τόν Κύριο, Σκέπτονται ἐν λογικῆ Ἐγρηγόρσει.


{Β’ Ἁγιογραφική Θαυματουργία, ὄχι Ἰατρική Θεραπεία}

«... ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ἀρχισυνάγωγος͵ ἀγανακτῶν ὅτι τῷ Σαββάτῳ ἐθεράπευσεν ὁ Ἰησοῦς͵ ἔλεγεν τῷ ὄχλῳ· ὅτι ἕξ ἡμέραι εἰσὶν ἐν αἷς δεῖ ἐργάζεσθαι· ἐν ταύταις οὖν ἐρχόμενοι θεραπεύεσθε καὶ μὴ τῇ ἡμέρᾳ τοῦ Σαββάτου» (Λουκ. ιγ’ 14).

[Παράφρασις: (Μετά τή θεραπεία τῆς καμπουριασμένης γυναικός ἀπό τόν Κύριο) ὁ ὑπεύθυνος τῆς Συναγωγῆς ἀγανάκτησε, καί ξεφυσοῦσε, γιατί κατά τήν ἡμέρα τοῦ Σαββάτου ἐθεράπευσε ὁ Κύριος. Ἐπέπληττε λοιπόν τόν συγκεντρωμένο ἐκεῖ πιστό λαό. -Ἕξ ἡμέρες παρεσχέθησαν, ὥστε νά ἐργαζώμεθα (λές καί ἡ θαυματουργία ἦτο ἐργασία). Κατ’ αὐτές μόνον ἐπιτρέπεται νά προσέρχεσθε καί νά θεραπεύεσθε (λές καί ἐπρόκειτο γιά ἰατρική ἴασι) καί ὄχι κατά τήν ἡμέρα τοῦ Σαββάτου, ἡ ὁποία εἶναι ἀφιερωμένη στό Θεό].-

-----------------------
[1] Ἐδημοσιεύθη εἰς τήν Ἐφημερίδα “Ὀρθόδοξος Τύπος”, Νο 2337, 15/1/21, καθώς καί στήν Ἱστοσελίδα της.