ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ Κ. ΣΑΡΑΝΤΙΔΗ
Οριζόντιος Άξονας και Ενιαίος Χώρος.
1. Εισαγωγή
Οριστικό τέλος στις 7 Απριλίου του 2022 στα σενάρια περί EastMed ή άλλων αγωγών στην Ανατολική Μεσόγειο με τη στήριξη της Ουάσιγκτον βάζει η υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Βικτόρια Νούλαν. Σημειώνει δε, ότι οι ΗΠΑ προκρίνουν τη μεταφορά φυσικού αερίου μέσω LNG, ενώ συμπεριλαμβάνει και την Τουρκία στις χώρες που θα συνεργαστούν με την Ελλάδα, το Ισραήλ, την Αίγυπτο και την Κυπριακή Δημοκρατία σε αυτό το ευρύτερο πλαίσιο. Μάλιστα εκτιμά ότι η περιοχή μπορεί να γίνει ενεργειακή μηχανή για τη Βόρεια Ευρώπη. Αυτά λέει το ένα ρεπορτάζ. Μία εβδομάδα αργότερα, σε μία σημαντική κίνηση που προοιωνίζεται θετικές εξελίξεις, η Ιταλική Βουλή ενέκρινε στα πλαίσια έκτακτης κοινοβουλευτικής διαδικασίας, ψήφισμα με το οποίο τάσσεται υπέρ της υλοποίησης του αγωγού EastMed. Ειδικότερα, το ψήφισμα «δεσμεύει την Ιταλική Κυβέρνηση να συνεχίσει τη στρατηγική διαφοροποίησης των προμηθειών φυσικού αερίου μέσω διπλωματικών επαφών, πρωτοβουλιών οικονομικής διπλωματίας και περαιτέρω σχεδιασμών διεθνών έργων υποδομής με εταίρους της περιοχής της Μεσογείου, συμπεριλαμβανομένων των επαφών με τις χώρες που συμμετέχουν στο έργο EastMed προκειμένου να επιβεβαιωθούν οι προϋποθέσεις για την επαναπροώθησή του». Αυτά λέει το άλλο ρεπορτάζ.
2. Αδυναμία διάκρισης
Ο καλόπιστος αναγνώστης που δεν γνωρίζει καλά τα ιστορικά γεγονότα, προφανώς θα υποθέσει ότι αυτά είναι θέματα ισχύος και αφού η υπερδύναμη ΗΠΑ λέει Α, δεν μπορεί μια Ιταλία να διαφοροποιείται και να λέει Β, και πως αργά ή γρήγορα θα ευθυγραμμιστεί με την αγγλοσαξωνική εκδοχή και μάλιστα σε περίοδο πολέμου με τη Ρωσία. Σε πρόσφατη ανάλυσή μας εξετάσαμε τα κίνητρα και τις προθέσεις του Ουκρανορωσικού πολέμου ως πολέμου Ρωσίας με τη Δύση. Και στη συγκεκριμένη περίπτωση με την αγγλοσαξωνική πτέρυγά της που ακούει στο όνομα ΗΠΑ. Για την ακρίβεια τα κουμάντα τα κάνει όπως πάντοτε έκανε το Λονδίνο, το οποίο υπό την ασφάλεια του Brexit και καταφέρνοντας πάλι όπως πάντα να στρέφει τα πυρά και τις κατάρες προς την Ουάσιγκτον, η πονηρά Γηραιά Αλβιών παραμένει στο απυρόβλητο αποκομίζοντας όμως τα μέγιστα πολιτικά οφέλη και μάλιστα χωρίς να χάσει δεκάρα ή καλύτερα πένα.
3. Η στροφή
Αυτό που διαφεύγει είναι η ιστορική στρατηγική της ευρωπαϊκής Δύσεως από τον καιρό που το Ανατολικό Ρωμαϊκό Κράτος έχασε τη στρατιωτική του ισχύ από την Αδριατική μέχρι το Γιβραλτάρ, στα χρόνια δηλαδή μετά τον Βασίλειο Βουλγαροκτόνο τον 11ο αιώνα μ.Χ. Στο τέλος του 12ου αιώνα, η Παπική Δύση αλλάζει προσανατολισμό και από την κάθετη εισβολή του Καρλομάγνου του 8ου αιώνα στην ιταλική χερσόνησο των Απέννινων και έχοντας ισχυροποιήσει ένα ψευδεπίγραφο Σχίσμα του 1054 που δεν ήταν τίποτα άλλο παρά η οριστική απόφαση για μονόπλευρη κοσμική θρησκευτική πορεία πρωτείου αποκομμένη από την ιστορική και θεολογική της μήτρα, με το πρόσχημα των θρησκευτικών δικαιωμάτων των προσκυνητών της προς τα Ιεροσόλυμα που παρεμποδίζονταν από την πειρατεία της Ανατολικής Μεσογείου, στρέφεται εντελώς προς τα ανατολικά, για να κάνει έναν αιώνα αργότερα ένα βόρειο μπαϊπάς στην Κωνσταντινούπολη και να κατσικωθεί έκτοτε στον Βόσπορο και στο Αιγαίο. Θάλασσες, που μαζί με την ηπειρωτική Μικρά Ασία, ένωναν τη Βόρεια Αδριατική, βλέπε Βενετία, με το κλειστό ακόμη Σουέζ και την Περσική Ανατολή.
4. Το πρόβλημα
Σε όλο αυτό το εγχείρημα που πέτυχε χάρη στην προδοτική και ανίκανη συμπεριφορά του Βυζαντίου υπήρχε ένα μεγάλο πρόβλημα. Ο τεράστιος χερσαίος μικρασιατικός χώρος, μετά από τις ήττες των Ρωμανικών δυνάμεων στο Ματζικέρτ το 1071 και Μυριοκέφαλο το 1176, πλημμύρισε και καταλήφθηκε από τις ορδές των Σελτζουκιδών που ακόμη παραμένουν εκεί. Όχι βέβαια οι ίδιοι αλλά κυρίως οι εξισλαμισμένοι συμπαγείς ελληνικοί πληθυσμοί και οι απόγονοι των Βαλκάνιων παιδομαζεμένων Γενιτσάρων. Οι υπόλοιποι, γενοκτονήθηκαν. Τα ελληνικά νησιά λοιπόν της Γαλάζιας Πατρίδας του Ερντογάν που τα βλέπει από τις ακτές και δακρύζει και ακούει τα κοκόρια που λαλούν - τόσο κοντά είναι - δεν τα σπρώξαμε εμείς στις ακτές τους αλλά αποτελούν επί χιλιετίες ενιαίο γεωπολιτικό χώρο του Ελληνισμού και μόνο. Για να μπούνε τα πράγματα στη θέση τους.
5. Συνεκτικότητα
Η συνεκτικότητα στις δύο όχθες του Αιγαίου διατηρήθηκε και στη διάδοχη κατάσταση των Οθωμανών επαναφέροντας την ισορροπία. Και πάλι ο χώρος κατήχετο από μία δύναμη επί αιώνες, άσχετα ποια είναι αυτή. Η διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στον Α΄Παγκόσμιο Πόλεμο έφερε πάλι πρόβλημα και προς στιγμήν η διπλωματία του προέδρου Ουίλσον πήγε να το λύσει με τη Συνθήκη των Σεβρών, παραχωρώντας μεγάλο μέρος της ανατολικής ακτής της περιοχής Σμύρνης στο Ελληνικό Κράτος – προτεκτοράτο αλλά η βλακώδης πολιτική μας σε συνδυασμό με τα συμφέροντα που άλλαξαν κυρίως λόγω του Σοβιετικού κινδύνου μην κατέβει ο Ρώσος κάτω, ανέτρεψαν τα σχέδια και το μπάλωσαν με τη Συνθήκη της Λωζάννης. Πιο εύθραυστη συνθήκη ειρήνης που ετοιμάζει τον επόμενο πόλεμο κατά τον Κλεμανσό, δεν υπάρχει. Γνώμη μας που διατηρήθηκε τόσο, οφείλεται στο ενδιάμεσο ξέσπασμα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και του μετέπειτα ψυχροπολεμικού κλίματος. Πραγματικά, αυτά δεν είναι σύνορα, να ακουμπούν να νησιά τις ακτές και να μην έχει το δικαίωμα ο Έλληνας και Τούρκος να ζήσουν μαζί.
6. Το αυτονόητο
Οι Τούρκοι υπό αυτήν την έννοια έχουν δίκιο να διαμαρτύρονται όταν ακούνε τα κοκόρια από απέναντι. Το ζήτημα δεν είναι αυτό. Είναι αυτονόητο ότι δεν μπορούνε να ζήσουν μαζί όσο το πολιτιστικό μείγμα που τους διαχωρίζει, ο τρόπος διαβίωσης και δη ο μεταφυσικός είναι συμπαγής και συγκρουόμενος. Και η προώθησή τους στις ακτές έγινε γενοκτονώντας διαχρονικά και με μεθοδικότητα τους αυτόχθονες χριστιανικούς πληθυσμούς. Εκτός αν κάποιος αλλάξει. Ο Τούρκος δεν αλλάζει. Άρα ο κίνδυνος είναι από την άλλη πλευρά αν δεν κρατηθεί στο ύψος των παραδόσεών της. Τότε δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα επιστρέψει στο καθεστώς της Τουρκοκρατίας, θα αφομοιωθεί και θα επανέλθει η ισορροπία του Ενιαίου Χώρου αλλά με χαμένους πρώην Έλληνες. Η Ιστορία είναι αμείλικτη.
7. Συνθήκη Λωζάννης
Ελάχιστοι γνωρίζουν ότι στο Αιγαίο πλην των Δωδεκανήσων που ενσωματώθηκαν το 1948 διά της συνοριακής Ιταλοτουρκικής Σύμβασης του 1932, δεν υπάρχουν σύνορα. Εκκρεμούν δίνοντας τη δυνατότητα στην άλλη πλευρά να γκριζάρει περιοχές. Η Συνθήκη της Λωζάννης προβλέπει ρητά πως ό,τι υπάρχει στα 3 ναυτικά μίλια από τις ακτές της Τουρκίας είναι τουρκικό χωρίς καμία άλλη αναφορά και χάραξη συνόρων. Για χερσαία νησιωτικά τμήματα καλώς. Τα θαλάσσια ποια είναι και ποιανού; Τα υπόλοιπα δηλαδή σημεία δεν είναι πρακτικά κανενός και μόνο το δικαίωμα της επέκτασης της Αιγιαλίτιδας Ζώνης από τα 6 στα 12 ν.μ. με το παράδοξο των 10 ν.μ. του Εναέριου Χώρου έχουμε από το Διεθνές Δίκαιο και αυτό με casus beli. Στα πέρα από τα 6 και τα 12 ν.μ.; Τα Ίμια π.χ. είναι στα 3,2 ν.μ. και άρα για αυτό ελληνικά. Η θάλασσα που τα περιβάλλει; Τα Ίμια όμως είναι Δωδεκάνησα και έχουν σύνορα. Η ελληνική πλευρά κληρονόμησε αυτοδίκαια και την Σύμβαση του 1932. Αυτό είναι ξεκάθαρο.
Όλοι νομίζουν ότι η Συνθήκη της Λωζάννης έγινε μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας σε μια συγκεκριμένη ημερομηνία του 1924. Αλλά η ΣτΛ έγινε μεταξύ μερικών δεκάδων κρατών σε χρονικό διάστημα έξι (6) μηνών συμπεριλαμβανομένων και της Ελλάδος, ακόμη και της Ιαπωνίας! από τη μία πλευρά, και του Τουρκικού κράτους από την άλλη, αντικαθιστώντας τη Συνθήκη των Σεβρών του 1920, με την οποία πολύ ζαχαρώνουν τελευταία οι Δυτικοί και ποτέ δεν την ξέχασαν.
Δεν είναι καθόλου λοιπόν μόνο ελληνική υπόθεση η ΣτΛ και είναι τόσο ασταθής για τους λόγους που αναλύθηκαν, όσο η ισορροπία ενός ποτηριού που εξέχει το μισό από την άκρη ενός τραπεζιού. Μπορεί να ισορροπεί για χρόνια αν δεν διαταραχτεί. Να πέσει όμως και να γίνει κομμάτια είναι απλά θέμα χρόνου και ο χρόνος για τον Ελληνισμό τόσους αιώνες ήταν με το μέρος του, ακόμη και στα 500 χρόνια Οθωμανοκρατίας. Να μη λησμονούμε ότι η Ελλάς είναι το μόνο Ευρωπαϊκό Κράτος που δεν έχει ελευθερώσει ακόμη την Πρωτεύουσά του και πως η Κρήτη ελευθερώθηκε μετά από 808 χρόνια περνώντας από την Ενετική και Οθωμανική Κατοχή. Η Αθήνα ποτέ δεν ήταν Πρωτεύουσα του Ελληνισμού και οι ιστορικές διαδρομές γράφονται με εκατονταετίες. Στην περίπτωση του Ελληνισμού, με χιλιετίες. Γλωσσικά για Ελληνισμό, με δεκάδες χιλιετίες. Αυτοί είμαστε. Ακόμη.
8. Ενιαίος Χώρος
Ο ενιαίος αυτός γεωγραφικός χώρος δεν μπορεί παρά να ανήκει και σε ενιαία πολιτική και στρατιωτική οντότητα. Όποια και όπως κι αν λέγεται αυτή. Το αντίθετο φέρνει τεκτονικές τριβές δηλαδή πόλεμο για την επικράτηση του ισχυροτέρου. Σημειωτέον, η επικράτηση αυτή ενίοτε θα μπορούσε να είναι και πολιτιστική, όπως έγινε με την ακμή επί 5 αιώνες της Ρωμιοσύνης στα πλαίσια Τουρκοκρατίας. Συνεπώς, ή Ελληνικός ή Περσικός ο χώρος στα Αρχαία Χρόνια. Επεβλήθη στρατιωτικά και πολιτιστικά ο Ελληνισμός. Περσικοί Πόλεμοι και Μέγας Αλέξανδρος με την οριστική λύση που έφερε οικουμενικά. Πολύ αργότερα τον 6ο μ.Χ. αιώνα, ο Ηράκλειος διατηρεί πολεμικά πάλι το ενιαίο του χώρου αυτού μέχρι την ηττημένη Περσία. Ρωμαϊκή Περίοδος από την Pax Romana έως το 1204. 12 αιώνες αδιατάρακτα Ενιαίος ο χώρος, οι 9 υπό ελληνική διοίκηση.
9. Διάσπαση
Το 1204 ξεκινά περίοδος δυόμιση αιώνων διάσπασης του χώρου αφού στην απέναντι όχθη κυριαρχεί το τουρκικό στοιχείο αλλά οι δύο όχθες παραμένουν ακόμη σχεδόν ενωμένες. Ο κάθετος όμως άξονας έχει διαρραγεί καί από τους δύο παράλληλους κλάδους του. Ο ένας της κεντρικής Ευρώπης κυρίως από το φράγμα των Άλπεων και των Φράγκων και τώρα ο ανατολικός λόγω των Τουρκιδών. Με την υποδούλωση της Λατινικής Ορθόδοξης Δύσης από τους Φράγκους και την κατάληψη του Πρεσβυγενούς Πρώτου Πατριαρχείου Ρώμης από το 1007 και παγίωση της Φεουδαρχίας πολύ πριν, ο δυτικός κόσμος πορεύεται έκτοτε σαν συμπαγής ομάδα κρούσης προς την Ανατολή έχοντας ως εμπροσθοφυλακή του τις Σταυροφορικές ορδές.
10. Θαλάσσιο δίκτυο
Το δυνατό του σημείο ο στόλος και οι πρώτες τράπεζες. Αυτά δεν θα μπορούσαν να γίνουν χωρίς τον απίστευτο όγκο χρυσού που εκλάπη μαζί με τα υπόλοιπα από τη Βασιλεύουσα η οποία δεν συνήλθε ποτέ από το χτύπημα. Το ελληνικό Αρχιπέλαγος τούς έδωσε τα νησιά που δεν ήταν παρά απόρθητα στρατηγικά θαλάσσια δίκτυα. Ένα πλέγμα συμπαγές που κατεβαίνει προς τη Μεσόγειο και η Μεσόγειος τους ενδιέφερε διότι από τότε που χάθηκε η Μικρασία, αυτή τους ένωνε με τα πλούτη της Ανατολής. Τότε, εγκαταλείπεται οριστικά η ενεργειακή σήμερα και πρώτη καπιταλιστική ροή πλούτου για τότε κάθετα και μορφοποιείται η θαλάσσια πορεία από τις ακτές της Παλαιστίνης προς τα δυτικά. Τρία ελληνικά στρατηγικά νησιά ένωσαν αρχικά την Μέση Ανατολή. Η Κύπρος, η Ρόδος και η Κρήτη. Όλα με κτίσεις Ενετικές. Και όλα διατεταγμένα οριζόντια. Έκτοτε, δεν έχει αλλάξει η διάταξη και το πλαίσιο παραμένει ακριβώς το ίδιο.
11. Οι ρίζες
Με Ιωαννίτες ιππότες, Ναϊτες, Ροδόσταυρους και Μάλτα ξεκινούν, για να καταλήξουν στο Γιβραλτάρ. Προκάτοχοι της Μασονίας. Τα ισχυρά στρατιωτικά τμήματα των ευγενών, τάχα ανθρώπων ανώτερων με θρησκευτική επικάλυψη καθ’ όλα αιρετική. Ο προπομπός της ναζιστικής ιδεολογίας του υπερανθρώπου που βρήκε και θεωρητικό φιλοσοφικό αποκούμπι στον υπεράνθρωπο του Νίτσε, βρίσκεται εκεί. Από κει και πέρα, κόμηδες και υποκόμοι, βαρώνοι και βαρωνίσκοι, μαρκήσιοι και κάθε λογής φαντασιακό κοινωνικό μόρφωμα άνω κλάσης. Οι ρίζες λοιπόν είναι πολύ βαθιές. Και αν σκαλίσουμε την εβραϊκή Καμπαλά, θα τις βρούμε στην Ιουδαία των Φαρισαίων. Κατά βάση, εβραϊσμός. Για την ακρίβεια, Σιωνισμός.
12. Οριζόντιος άξονας
Ισραήλ Ναϊτών και Ιωαννιτών ιπποτών του 1204 που μετακόμισαν στην Κύπρο όταν η Ιερουσαλήμ καταλήφθηκε από τους Άραβες και στη Ρόδο. Η αφετηρία. Μετά από την κατάληψη της Ρόδου το 1523 από τον Σουλεϋμάν τον Μεγαλοπρεπή και μετά από την πτώση της Κύπρου το 1570 από τους Οθωμανούς στην πολιορκία της Αμμοχώστου, μαζεύονται στην Κρήτη. Με την πτώση του Χάνδακα και Κρήτης το 1669 από τους Οθωμανούς, τούς βρίσκουμε στη Μάλτα για να φθάσουν ως στο Γιβραλτάρ το 1713 με τη Συνθήκη της Ουτρέχτης και να αναλάβουν οι Αγγλοσάξονες. Η τελική κατάληξη από το 1949, στην Ουάσιγκτον του ΝΑΤΟ. Και πάντα ο Άξονας Οριζόντιος, ενεργειακά οπλικός και θαλάσσιος. Για όποιον βλέπει και δεν κοιτάζει.
13. Συνέδριο του Βερολίνου
Κομβικό ιστορικό σημείο, το Συνέδριο του Βερολίνου το 1878 υπό τον Μπίσμαρκ αλλά υπό την πλήρη σκιά της βικτωριανής Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Το 1869 ανοίγει το Σουέζ και στο Λονδίνο είναι απαραίτητη η Κύπρος που θα το ελέγχει. Με τη Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου το 1877 η Ρωσία διά της Μεγάλης Βουλγαρίας που δημιουργεί στην ηττημένη Οθωμανική Αυτοκρατορία, βγαίνει στις θερμές θάλασσες του Αιγαίου και η αγγλική πολιτική τρελαίνεται όπως ακριβώς και σήμερα και βάζει όλη της τη μυστική διπλωματία κάτω από τη μύτη του διαπραγματευτή του Σουλτάνου Στέφανου Καραθεοδωρή και σε συνεννόηση διά τηλεγράφου μόνο με τον ίδιο τον Σουλτάνο του λέει το περίφημο «Τι θα μου δώσεις για να μην κάνω τίποτα;». Για να κρατήσει ουδέτερη στάση και να επανέλθουν τα πράγματα στην προτεραία κατάσταση και να διατηρήσει τη συνεκτικότητα ο Τούρκος μέχρι τη Βοσνία για μισόν αιώνα ακόμη. «- Τι θέλεις; - Την Κύπρο. – Πάρ’ την.» Τόσο απλά.
14. Κύπρος και ΕΕ
Ας αναλογιστεί τώρα κάποιος γιατί η Κύπρος και η Μάλτα μπήκαν ταυτόχρονα στην ΕΕ το 2004 και μάλιστα ένα νησάκι δυτικά στη Μεσόγειο στο μέγεθος της Νάξου και ένα αβύθιστο αεροπλανοφόρο ανατολικά απέναντι από το Σουέζ με πρόβλημα κατοχής στο βόρειο μέρος του. Η Κύπρος εντάχθηκε ολόκληρη στην ΕΕ με αναστολή του Ευρωπαϊκού Κεκτημένου στα Κατεχόμενα έως ότου ενωθούν πολιτικά με το υπόλοιπο μέρος. Τεράστια επιτυχία της Ελλάδος τότε χάρη στην ευφυή πολιτική οξυδέρκεια του μακαρίτη Γιάννου Κρανιδιώτη που σκοτώθηκε στον αέρα πάνω από τη Ρουμανία το 1999 στο τραγικό ατύχημα του Φάλκον. Ακριβώς τις ίδιες ημέρες προσπάθησαν να καταλύσουν την Κυπριακή Δημοκρατία με το Σχέδιο Ανάν του οποίου ήταν θερμοί υποστηρικτές όλοι οι σημερινοί πολιτικοί που κυβέρνησαν αλλά ο ελληνικός λαός έχει μνήμη χρυσόψαρου. Η Κύπρος σώθηκε χάρη στον τελευταίο πολιτικό του Ελληνισμού Τάσσο Παπαδόπουλο με το ιστορικό διάγγελμά του στο οποίο είπε ότι «Παρέλαβα κράτος, δεν θα παραδώσω κοινότητα». Απλά οι άλλοι, δεν είναι του Ελληνισμού.
15.Εισβολή και ΝΑΤΟ
Εισβολή στην Κύπρο δεν θα γίνονταν αν η μεγαλομανία του Μακάριου την άφηνε να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ. Αλλά την τριγυρνούσε στους Αδεσμεύτους προκαλώντας τον έντονο προβληματισμό των ΗΠΑ φοβούμενοι μην εξελιχθεί σε Νάσερ ή και Κάστρο της Ανατολικής Μεσογείου. Όταν το 1974 ο Νίξον ήταν αποδυναμωμένος λόγω του σκανδάλου Γουότεργκέιτ, ο επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ ανθέλλην μασονοεβραίος Κίσιγκερ, οργάνωσε την εισβολή δουλεύοντας στην Αθήνα με δήθεν ένωση τον Ιωαννίδη. Ουσιαστικά οι ΗΠΑ τότε φοβούμενοι επέκταση Σοβιετικών βάσεων στην Κύπρο και έχοντας την εμπειρία του Κόλπου των Χοίρων στην Κούβα το 1961, έκαναν στην Κύπρο αυτό που κάνει ο Πούτιν σήμερα αλλά σε έναν ξένο λαό δι΄ενός βαρβάρου λαού. Ο Πούτιν επιχειρεί σε πρώην ρωσικό έδαφος με γενοκτονημένους συμπολίτες του. Ο Μακάριος ούτε την Ένωση επιθυμούσε διότι δεν ήθελε να χάσει την Προεδρία ενώ σε περίπτωση Ενώσεως ζητούσε να γίνει Αντιβασιλεύς. Σε όλα αυτά, ο αγνός πατριωτισμός του Γρίβα δεν αμφισβητείται. Όποιος μελετά τις πηγές, μια χαρά προκύπτουν όλα.
16. Δόγμα Μαρκεζίνη
Υπάρχει και η άποψη Μαρκεζίνη, να έπεφταν οι τόνοι για Ένωση στον Κυπριακό Αγώνα του 1955 που ήταν αντίθετο προς τα συμφέροντα των ΗΠΑ και της Αγγλίας και να έπαιζαν το χαρτί της αυτονομίας με την παραμονή των Βάσεων. Ήταν η εποχή που όλες οι αποικίες η μία μετά την άλλη μέχρι σχεδόν το 1960 ανεξαρτηκοποιήθηκαν στο πλαίσιο της Αγγλικής Κοινοπολιτείας και αυτό που «πέτυχαν» ήταν η Αγγλία να βάλει στο παιχνίδι της Κύπρου την Τουρκία η οποία ούτε που είχε στο μυαλό της την Κύπρο. Είχε παραιτηθεί εντελώς από αυτήν από το Συνέδριο του Βερολίνου το 1878 και έκανε λόγω Κύπρου την καταστροφή του Ελληνισμού στην Πόλη στα Σεπτεμβριανά του 1955. Ακολούθησε η Συνθήκη Ζυρίχης και Λονδίνου του 1959 που έβαλε το σπέρμα της εισβολής σε ένα δήθεν ανεξάρτητο κράτος με εγγυητή και την Τουρκία. Λάθη μεγάλα.
17. Κύπρος και Ρωσία
Όσο για την τότε Ρωσία ως Σοβιετία, γνώριζε τα πάντα για την εισβολή από τις μυστικές της υπηρεσίες και μπορούσε να την αποτρέψει με μία της κίνηση. Δεν το έκανε προσδοκώντας ελληνοτουρκικό πόλεμο που θα αποδυνάμωνε την Νοτιοανατολική Πτέρυγα του ΝΑΤΟ και θα δημιουργούσε ρήγμα στον παραπάνω οριζόντιο ενεργειακό Μεσογειακό Άξονα. Το ίδιο που κάνει και τώρα με άλλα μέσα συνάπτοντας συμμαχίες τάχα μου με την Τουρκία. Η Αρκούδα ποτέ δεν ξεχνά ότι η Τουρκία είναι μεγάλος προαιώνιος εχθρός που δοθείσης της ευκαιρίας θα τον διαλύσει για να κατέβει στις θερμές θάλασσες. Οι Ρωσοτουρκικοί Πόλεμοι είναι σε αριθμό οι πολυπληθέστεροι στην Ευρωπαϊκή Ιστορία.
18. Ασφάλεια
Η Δύση ως Ευρώπη ποτέ δεν θα εγκαταλείψει τον Οριζόντιο ενεργειακό και στρατιωτικό ασφαλή Μεσογειακό Άξονα και τα στρατηγικά του νησιωτικά σημεία για να μπλέξει κάθετα με την αμφίβολη Τουρκία σε τραχύ και ηφαιστειογενές έδαφος, όταν μάλιστα έχει ένα πιστό σκυλί που την γλείφει συνεχώς και λέγεται Ελλάδα και οι ΑΟΖ Ελλάδος και Κύπρου μαζί έχουν τα μεγαλύτερα και καθαρότερα κοιτάσματα υδρογονανθράκων του κόσμου και δη φυσικού αερίου προς ενεργειακή απεξάρτηση από τη Ρωσία. Διότι ιστορικά δεν ξεχνά. Ανεξαρτητοποίηση ενεργειακή από Ρωσία, σημαίνει Οριζόντιος Άξονας. Η κατάργησή του ωφελεί βραχυπρόθεσμα μόνο τις ΗΠΑ για να πουλά φυσικό αέριο μέσω LNG. Μέχρι η Ευρώπη να γονατίσει οικονομικά από κυρώσεις που η ίδια κάνει στη Ρωσία και να ευθυγραμμιστεί και πάλι οριζόντια. Έχουμε τοποθετηθεί προσφάτως ότι Ευρώπη χωρίς Ρωσία κάνει υπερδύναμη την Κίνα με ό,τι σημαίνει αυτό για τον χριστιανικό κόσμο αλλά ακριβώς εκεί είναι το εμπόδιο που η Δύση μισεί τη Ρωσία: Ο χριστιανισμός της και το ύφος της που είναι Ορθόδοξα και πρέπει να σβήσουν. Συνεπώς το πρόβλημα είναι Νέας Τάξης και όχι του παρόντος.
19. Κύπρος και Ουκρανία
Το «τεράστιο» iq του Φράγκου Αντικόμη Χιλιάνθρωπου De Broca, κατά κόσμον Ν.Λ., δεν είναι σε θέση να διακρίνει ότι η εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο έγινε σε ένα Ελληνικό στρατηγικό νησί που οι γεωπολιτικές συγκυρίες το εξετάζουν ως ανεξάρτητο κράτος με μειονότητα αυτόχθονες εξισλαμισμένους Κυπρίους δήθεν Τουρκοκύπριους, ισότιμους με τους Ελληνοκύπριους, ενώ της Ρωσίας στην Ουκρανία σε έναν Ρωσικό χερσαίο χώρο κοιτίδα του πολιτισμού τους, τεράστιας στρατηγικής σημασίας για την επιβίωση της Ρωσίας, που οι γεωπολιτικές συγκυρίες το εξετάζουν ως ανεξάρτητο Ουκρανικό κράτος, με αυτόχονες Ρώσους που από το 2014 βιώνουν από τα νεοναζιστικά Ουνιτικά Τάγματα Γενοκτονία. Ουδεμία σχέση και αδυνατούν ή δεν θέλουν να το καταλάβουν ακόμη και σεβαστοί και ικανοί καθηγητές οι οποίοι κατά αντικειμενικό τρόπο δικαιολογούν χωρίς να επικροτούν την κίνηση Πούτιν. Αυτό είναι τουλάχιστον περίεργο. Αρκεί και ο Πούτιν να μην αποτελεί κι αυτός μέρος του παιχνιδιού για να ξεκινήσουν προγραμματισμένα γεγονότα.
20. Επίλογος
Το δόγμα του Ενιαίου Αιγαιακού Χώρου είναι ο κάθετος ενεργειακός και γεωστρατηγικός σταθερός άξονας που αυτή τη στιγμή απουσιάζει. Με δεδομένο ότι η Δύση θα κάνει ακόμη και Γ΄Παγκόσμιο Πόλεμο για να εμποδίσει τη Ρωσία να κατέβει κάτω από τον Εύξεινο Πόντο, και γνωρίζοντας την αναξιοπιστία της Τουρκίας και το τραχύ αφιλόξενο έδαφος, θα συνενώσει τον διασπασμένο εδώ και 100 χρόνια Ενιαίο Χώρο υπό μία (1) δύναμη ελεγχόμενη. Το πότε, σε τι βάθος χρόνου που μπορεί να είναι και κοντά, δεν είναι δυνατόν να προσδιοριστεί. Η πορεία αυτή όμως είναι μονόδρομος.
Οι Έλληνες ως ιστορικοί κτήτορες να κάνουν το αυτονόητο της υπεράσπισης της γης των πατέρων τους. Αν δεν το πράξουν, η φύση απεχθάνεται το κενό και θα γίνουν υπόλογοι στις επόμενες γενιές, αν υπάρξουν. Ο Οριζόντιος Άξονας ήταν και είναι ενεργός εδώ και 8 τουλάχιστον αιώνες και τα τεράστια κοιτάσματα υδρογονανθράκων στην ΑΟΖ του Ελληνισμού, τον καθιστούν μοναδικό και του δίνουν πνοή ζωής που άνετα θα μπορούσε να κλείσει τη χιλιετία και πάνω. Η πρόσκαιρη πολιτική Μπάιντεν είναι απλά το σκηνικό το οποίο μαζεύεται μετά από τη θεατρική παράσταση που αλλάζει. Το πλαίσιο παραμένει σταθερό και είναι θαλάσσιο. Λόγω συμφέροντος και πρακτικότητας. Η Ιταλία το γνωρίζει πολύ καλά γι’ αυτό και το τελευταίο ψήφισμα αλλά και η Γαλλία της οποίας τα συμφέροντα είναι παλαιόθεν σε Συρία και Λίβανο. Το Ισραήλ είναι ο πρώτος διδάξας και προωθεί το μεσσιανικό του σχέδιο. Η Ελλάδα χρειάζεται μόνο τον ηγέτη. Όλα τα άλλα τα έχει και αν δεν φαίνονται μπορούν να ξυπνήσουν από τους νέους. Ο νέος με το σκουλαρίκι στο αυτί και τον χαλκά στη μύτη, έχει τη μαγιά σε λανθάνουσα ύπνωση για να μας κάνει την έκπληξη. Ο Άξονας κάθετα από Τουρκία δεν θα περάσει, από Βόρεια Αφρική με αστάθεια και Σαχάρα εξωτερικά οριζόντια δεν μπορεί να περάσει. Τι απομένει;
