ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΛΟΥΚΑ [:Λουκᾶ 7,11-17]
Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΓΙΟΥ ΤΗΣ ΧΗΡΑΣ ΤΗΣ ΝΑΪΝ
«Ἐπορεύετο εἰς πόλιν καλουμένην Ναΐν» [Λουκ. 7,11]
Πρόσεχε ὅμως πῶς σὲ παράδοξα συνάπτει παράδοξα. Καὶ στὴν περίπτωση ὅμως τῆς θεραπείας τοῦ ἄρρωστου δούλου τοῦ ἐκατόνταρχου στὴν ὁποία ἀναφέρθηκε ἀμέσως προηγουμένως βέβαια ἀφοῦ Τὸν κάλεσαν νὰ βοηθήσει ἀπάντησε, ἐδῶ ὅμως, στὴν πόλη Ναΐν, ἂν καὶ δὲν καλεῖται γιὰ βοήθεια, πηγαίνει· γιατί κανένας δὲν Τὸν καλοῦσε σὲ ἀνάσταση νεκροῦ, ἀλλὰ πηγαίνει σὲ αὐτὴν ἀπὸ μόνος Του. Καὶ νομίζω μὲ πάρα πολλὴ σοφία, γιὰ νὰ συνδυάσει μὲ τὸ προηγούμενο θαῦμα τῆς θεραπείας τοῦ ἀσθενοῦς δούλου τοῦ πιστοῦ ἐκατόνταρχου καὶ αὐτό· δὲν ἦταν βέβαια καθόλου παράδοξο νὰ φανταστεῖ κανείς, ὅτι κάποιος θὰ μποροῦσε νὰ ἀντιδράσει πολεμῶντας τὴ δόξα τοῦ Σωτῆρα καὶ λέγοντας:
«Τί τὸ ἀξιοθαύμαστο ἔγινε στὸ δοῦλο τοῦ ἐκατόνταρχου; Ἄρρωστος ἦταν, δὲν ἐπρόκειτο ὁπωσδήποτε νὰ πεθάνει». Καὶ αὐτὸ τὸ ἔχει γράψει ὁ εὐαγγελιστής, διηγούμενος αὐτὰ ποὺ ἦταν γιὰ χαρὰ μᾶλλον, παρὰ τὰ ἀληθινά· γιὰ νὰ φράξει λοιπὸν τὴν ἀκόλαστη γλῶσσα τέτοιων ἀνθρώπων, λέγει ὅτι ὁ Χριστὸς συνάντησε ἤδη πεθαμένο τὸν νεανίσκο, τὸν μονογενῆ υἱὸ τῆς χήρας αὐτῆς γυναίκας. Τὸ πάθος ἦταν ἀξιολύπητο καὶ μποροῦσε νὰ προκαλέσει θρῆνο καὶ ἀφορμὲς γιὰ δάκρυα. Καὶ ἀκολουθοῦσε τὸ πάθος μεθυσμένη καὶ παραλυμένη πιὰ ἀπὸ τὸν ἀνείπωτο πόνο ἡ γυναῖκα καὶ μαζὶ μὲ αὐτὴν πολλοὶ ἄλλοι.«Καὶ προσελθὼν ἥψατο τῆς σοροῦ (:Καὶ ἀφοῦ πλησίασε, ἄγγιξε τὸ φέρετρο)»[Λουκ. 7,14]
Γιατί ὅμως δὲν ἔκανε τὸ θαῦμα μόνο μὲ τὸν λόγο, ἀλλὰ ἄγγιξε καὶ τὴ σορό; Γιὰ νὰ μάθεις ὅτι τὸ ἅγιο Σῶμα τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἐνεργὸ γιὰ τὴ σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου. Γιατί εἶναι σῶμα ζωῆς, καὶ σάρκα τοῦ Λόγου ποὺ μπορεῖ νὰ κάνει τὰ πάντα καὶ ποὺ φόρεσε τὴ δύναμή Του. Ὅπως δηλαδή το σίδερο ὅταν ἔρθει σὲ ἐπαφὴ μὲ τὴ φωτιὰ κάνει αὐτὰ ποὺ κάνει καὶ ἡ φωτιά, καὶ ἐκπληρώνει τὴ δική του ἀνάγκη, ἔτσι, ἐπειδὴ ἡ σάρκα ἔγινε σάρκα Ἐκείνου ποὺ ζωογονεῖ τὰ πάντα, γι᾿ αὐτὸ ἔγινε καὶ ζωοποιός, ἀποκτῶντας τὴ δύναμη νὰ καταργεῖ τὸν θάνατο καὶ τὴ φθορά· γιατί πιστεύουμε ὅτι τὸ σῶμα τοῦ Χριστοῦ εἶναι ζωοποιό, ἐπειδὴ εἶναι καὶ ναὸς καὶ κατοικία τοῦ ζωντανοῦ Λόγου, ἔχοντας ὅλες τίς ἐνέργειές του. Δὲν ἀρκέστηκε λοιπὸν μόνο στὸ νὰ προστάξει, ἂν καὶ ἦταν συνηθισμένος νὰ κάνει ὅλα ὅσα θέλει, ἀλλὰ ἔθεσε στὴ σορὸ καὶ τὰ χέρια Του, δείχνοντας ὅτι καὶ τὸ σῶμα Του ἔχει τὴ ζωοποιὸ ἐνέργεια.
«Ἒλαβε δὲ φόβος πάντας καὶ ἐδόξαζον τὸν Θεὸν λέγοντες ὅτι προφήτης μέγας ἐγήγερται ἐν ἡμῖν, καὶ ὅτι ἐπεσκέψατο ὁ Θεὸς τὸν λαὸν αὐτοῦ (:Καὶ κατέλαβε φόβος ὅλους καὶ δόξαζαν τὸν Θεό, λέγοντας ὅτι "προφήτης μέγας παρουσιάστηκε μεταξύ μας καὶ ὅτι ὁ πανάγαθος Θεὸς ἐπισκέφτηκε τὸν λαὸ Του")» [Λουκ. 7,16]
Ἦταν μεγάλο καὶ αὐτὸ σὲ ἕναν ἀναίσθητο καὶ ἀχάριστο λαό, γιατί ὕστερα ἀπὸ λίγο οὔτε προφήτη Τὸν θεωροῦν, οὔτε ὅτι φανερώθηκε γιὰ τὸ καλὸ τοῦ λαοῦ, ἀλλὰ Αὐτὸν ποὺ κατάργησε τὸν θάνατο, Τὸν παρέδωσαν σὲ θάνατο, μὴ γνωρίζοντας ὅτι τότε, ναὶ τότε ἀκριβῶς καταργοῦσε τὸν θάνατο, ὅταν ἔκανε τὴν ἀνάσταση τοῦ ἑαυτοῦ Του.
ΠΡΟΣ ΔΟΞΑΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ ΘΕΟΥ,
ἐπιμέλεια κειμένου: Ἑλένη Λιναρδάκη, φιλόλογος
ΠΗΓΕΣ:
• Ἁγίου Κυρίλλου ἀρχιεπισκόπου Ἀλεξανδρείας, Ἐξήγησις ὑπομνηματικὴ εἰς τὸ κατὰ Λουκᾶν εὐαγγέλιον, Πανεπιστήμιο Αἰγαίου, ἐρευνητικὸ ἔργο «Οἱ δρόμοι τῆς πίστης: Ψηφιακὴ Πατρολογία»
(https://greekdownloads3.files.wordpress.com/2014/09/commentarii-in-lucam .pdf)
• Κυρίλλου Ἀλεξανδρείας Ἅπαντα τὰ ἔργα, πατερικὲς ἐκδόσεις «Γρηγόριος Παλαμᾶς», ἐκδ. οἶκος «Τὸ Βυζάντιον», Θεσσαλονίκη 2005, «Ὑπόμνημα εἰς τὸ κατὰ Λουκᾶν Α΄», σελ. 344-347.
• Παν. Τρεμπέλα, Ἡ Καινὴ Διαθήκη μετὰ συντόμου ἑρμηνείας, ἐκδ. Ὁ Σωτήρ, Ἀθήνα 1997
• http://www.greek-language.gr/digitalResources/ancient greek/tools/liddell-scott/index.html
• http://users.sch.gr/aiasgr/Kainh Diathikh/Biblia/Kainh Diathikh.htm
