Εις οιωνός άριστος…
Γράφει ο Γιάννης Φρύδας
ΣΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ
ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ 86
Τρωικός πόλεμος
Μπορεί τα τελευταία χρόνια να ζήσαμε τον τροϊκό
πόλεμο (δηλαδή τον πόλεμο με την τρόικα) και να τον θυμάστε με… νοσταλγία, όμως σήμερα θα σας ξαναγυρίσω
στον γνωστό από τη μυθολογία μας τρωικό πόλεμο.
Θέλω να αποκαλύψω κάποια στοιχεία του, τα
οποία σας απέκρυψε ή δε γνώριζε ο Όμηρος. Βέβαια, έχω και τον φόβο μην τσακωθώ
με τον καλό φίλο και συνάδελφο Κώστα Οικονόμου, αφού ο Κώστας έγραψε τέσσερις
τόμους θεσσαλικής μυθολογίας και ιστορίας, αλλά ούτε λέξη γι’ αυτά που θα σας
πει ο καφετζής (αρκεί να μην τα πάρετε στα σοβαρά…).
Αναζητώντας τα πραγματικά αίτια του πολέμου,
αποκλείω κατ’ αρχάς να πήγαν οι Έλληνες να αποναζιστικοποιήσουν την Τροία, όπως
πήγε ο Πούτιν στην Ουκρανία, διότι δεν είχε ανακαλυφθεί ακόμη ο ναζισμός. Άλλες
ήταν οι πιθανές αιτίες. Κάποιοι λένε ότι η εκστρατεία έγινε για να πάρουν τον
Ελλήσποντο και τα πλούσια σε χαλκό ορυχεία της περιοχής. Ίσως, γι’ αυτό να τους
υποστήριζε κι ο Ήφαιστος. Αν τα πάρουν οι Αχαιοί, σκέφτηκε ο θεός, θα μου
δώσουν με απ’ ευθείας ανάθεση το μέταλλο και θα κάνω χρυσές δουλειές στο
εργοστάσιο, διότι αν δεν ήμουν αθάνατος,
θα με είχαν πεθάνει προ πολλού οι Τρώες με τις δημοπρασίες τους και τις
αυστηρές περιβαλλοντικές μελέτες. Η προσωπική μου άποψη είναι άλλη. Θεωρώ ότι πήγαν
να κατακτήσουν την περιοχή, για να ελέγχουν
την παραγωγή και εμπορία του κολχικού,
βότανο το οποίο έδωσε και το όνομα στην ευρύτερη περιοχή της Κολχίδας. Το είχαν
επισημάνει νωρίτερα οι Αργοναύτες και ήξεραν ότι μόλις οι άνθρωποι ανακαλύψουν
την ουρική αρθρίτιδα, θα κάνουν χρυσές δουλειές με την κολχικίνη που έχει αντιφλεγμονώδη δράση και δε θα ψάχνουν χρυσόμαλλα
τομάρια, για να κινδυνεύουν κι από τους δράκους. Μην κοιτάτε που η Φάιζερ στις
μέρες μας άφησε πρώτα να κυκλοφορήσει ο κορονοϊός και ύστερα άρχισε το ψάξιμο
για τα εμβόλια… Η επιτυχία είναι να βρίσκεις το φάρμακο πριν κυκλοφορήσει μια
αρρώστια.
Επισήμως, αναφέρεται ως αιτία η αρπαγή της ωραίας Ελένης, αλλά ήταν
μάλλον η αφορμή και όχι η πραγματική αιτία. Αυτό ενισχύεται κι από μια άλλη
μαρτυρία, αλλά δε θα σας μαρτυρήσω πού τη βρήκα, μην αρχίσουν να μου την
πέφτουν οι διάφοροι ερευνητές ή δημοσιογράφοι κι αναγκαστώ να παρατήσω τα
μπρίκια και να δίνω συνεντεύξεις. Όταν έγινε γνωστή η αρπαγή, μαζεύτηκαν (κατά
τον όρκο τους) οι βασιλιάδες από τις ελληνικές πόλεις, για να συνεδριάσουν και
να αποφασίσουν πώς θα αντιδράσουν στην προσβολή. Πρώτος μίλησε, τιμής ένεκεν, ο ατιμασθείς
Μενέλαος: «Προτείνω να περιμένουμε και να ετοιμαστούμε για αμυντικό πόλεμο σε
περίπτωση που προσπαθήσουν να μας την επιστρέψουν» είπε. Οι άλλοι κατάλαβαν ότι
ο Μένιος δεν πολυσκοτιζότανε, μιας και βρήκε την ησυχία του και ήταν έτοιμοι να
συμφωνήσουν. Όμως, πετάχτηκε ο Αγαμέμνων, πήρε το μικρόφωνο και είπε: «Τι λε,
ρε, που θα χάσω τέτοια ευκαιρία να κατακτήσω την Τροία και να κάνω και μια
κρουαζιέρα στο Αιγαίο καλοκαιριάτικα…». Κόκαλο οι άλλοι… Ό,τι πεις, πρόεδρε,
ψέλλισαν φοβισμένα και άρχισαν το χειροκρότημα, όπως κάνουν και σήμερα τα μέλη
της κυβέρνησης στον πρωθυπουργό ή
τα στελέχη στα διάφορα αρχηγικά κόμματα…
Τα υπόλοιπα είναι όπως τα λέει ο
Όμηρος και τα γράφει ο Οικονόμου.
Ένα άλλο ζήτημα που εμφανίζεται συχνά στις συζητήσεις, είναι το αν και
οι Τρώες ήταν Έλληνες. Δεν έχω ιδέα επ’ αυτού, ψάξτε το μόνοι σας! Πάντως, αν
είναι ελληνικό φύλο, τότε εμείς οι Έλληνες δε γεννήσαμε μόνο τη δημοκρατία, τη
φιλοσοφία, τις καλές τέχνες και τη φασολάδα, είμαστε μανούλες και στον εμφύλιο
πόλεμο, άλλο που έκλαψαν πολλές μανούλες στους αδελφοκτόνους αυτούς πολέμους.
Όπως και να ’χει, εμείς είμαστε με τον Αχιλλέα, τον Αγαμέμνονα, τον
Οδυσσέα… Στα ομηρικά έπη κυρίαρχο ιδεώδες είναι το ηρωικό. Όμως, στην Ιλιάδα το
μέγιστο παράδειγμα φιλοπατρίας μάς το δίνει ο Έκτορας. Όταν ο οιωνοσκόπος
Πολυδάμας τον προειδοποιεί σε κάποια μάχη ότι οι οιωνοί δεν είναι καλοί για
τους Τρώες, εκείνος του απαντά: «Εις οιωνός άριστος,
αμύνεσθαι περί πάτρης», δηλαδή, ο καλύτερος οιωνός είναι ν’ αγωνιζόμαστε για την πατρίδα.
Αυτά κι άλλα πολλά πληροφορούμαστε από τη μυθολογία. Άλλωστε, η
μυθολογία έχει και τα ιστορικά της στοιχεία όπως και η ιστορία τους μύθους
της… Τίποτε, εννοείται, δε μας εμποδίζει
να την κάνουμε χρήση, για να ερμηνεύουμε
ιστορικά ή άλλα γεγονότα και συμπεριφορές μέχρι και σήμερα…
Τουλάχιστον, θα μας βοηθήσει να διακρίνουμε αυτούς που προσπαθούν να μας
πουλάνε τα παραμύθια για αλήθεια…
Πρωτεσίλαος
Έφτασαν οι Έλληνες στην Τροία, αλλά κανένας δεν κατέβαινε από τα
καράβια, επειδή ένας χρησμός έλεγε ότι όποιος πατήσει πρώτος το χώμα της Τροίας θα πάρει απόσπαση εν τόπω χλοερώ. Οι βασιλείς έψαχναν να βρουν κάποιο
κορόιδο, διότι, όπως λέει κι ο λαός μας: του παλαβού
το χέρι βάζουν στου φιδιού την τρύπα. Όμως, κανένας δεν ήθελε να του ψάλλουν τη
νεκρώσιμη ακολουθία και το γύρισαν όλοι στην ανυπακοή, λες και πήραν οδηγίες
από τον Βαρουφάκη.
Τότε ο
Οδυσσέας, που είχε μυαλό ξουράφι, ανέλαβε να ξεμπλοκάρει την κατάσταση.
Προχώρησε αποφασιστικά, πέταξε έξω την ασπίδα του και πήδηξε πρώτος… Αποκοντά
κι ο Πρωτεσίλαος μη χάσει το ασημένιο μετάλλιο… Μόλις πάτησε το πόδι του στη γη,
την έφαγε στο «δοξαπατρί» και πήρε αύξοντα αριθμό 1 στον κατάλογο των νεκρών
ηρώων. Ο Οδυσσεύς, βλέπετε, πήδηξε μεν πρώτος, αλλά πάτησε πάνω στην ασπίδα κι
όχι στο χώμα. Έτσι τη γλύτωσε κι απέδειξε ότι ο ήρωας δεν πρέπει να έχει μόνο
τόλμη, χρειάζεται και σύνεση…
Καημένε, Πρωτεσίλαε! Την πάτησες σαν αγράμματος (όχι, ότι δεν την πατάνε
κι οι γραμματισμένοι…). Ωστόσο, για την περίπτωσή σου, οικονόμησε… ο Οικονόμου
και σου έραψε και έγραψε μια σπουδαία έμμετρη τραγωδία σε άψογο
δεκαπεντασύλλαβο.
Στο διάβα της ιστορίας, πολλοί
είναι αυτοί που σε αντιγράφουν (γραμματισμένοι κι αγράμματοι), χωρίς να
γίνονται ήρωες όπως εσύ. Απλώς, για να τους περιγράψουμε, χρησιμοποιούμε
διάφορες εκφράσεις όπως: επέδειξαν υπερβάλλοντα ζήλο
(η πιο ήπια), είναι βασιλικότεροι του βασιλέως (τόσο
κορόιδα!) ή τους λέμε: πρόθυμους (είναι και
ολίγον ύποπτοι αυτοί…) και χρήσιμους ηλίθιους (εδώ
το τερματίζουμε…).
Επειδή, Πρωτεσίλαε, καθώς έλεγε ο Φώτης
Κόντογλου: «Το σήμερα θρέφεται από τα περασμένα και τα
μελλούμενα από το σήμερα» καλά είναι να προσέχουμε πολύ, μα πάρα πολύ, το σήμερα… Γι’ αυτό θεωρώ ότι στο σημερινό Καφενείο, μου είσαι πολύ χρήσιμος…
Θυμωμένο Καφενείο
Θυμωμένο είναι τούτο το Καφενείο… Κι όταν
γράφεις με θυμό, δε γράφεις και τόσο
καλά (να ’χουμε
και μια δικαιολογία της προκοπής για το αποτέλεσμα…). Μην περιμένετε να γελάσετε.
Για να θυμώσετε κι εσείς το μαστόρεψα. Τώρα, αν θυμώσουν και κάποιοι,
επειδή θυμώσαμε, σκασίλα μας και
σκορδοκαΐλα μας…
Αφού το διαβάσετε ολόκληρο (χαρά στο κουράγιο
σας...), θα δικαιολογήσετε, πιστεύω, τον θυμό και για ποιον λόγο ο καφετζής
καταπιάστηκε με αυτά τα θέματα της μυθολογίας…
Αχελώος
Μην ανησυχείτε! Δε θα ασχοληθώ με τα
μυθολογικά του. Στα τωρινά του θα πάμε...
«Από τον Αχελώο μόνο αυτό το κομμάτι από τη γέφυρα
Καταφυλλίου ως τη γέφυρα Κοράκου απόμεινε ακόμη ποτάμι. Θα το χαλάσουν κι αυτό…».
Έτσι μου είπε ο Δημήτρης Τσίνας με μια πίκρα και απογοήτευση στα λόγια του την
Κυριακή των αγίων Πάντων, εκεί που πίναμε καφέ στο βενζινάδικο στα Βραγκιανά,
μετά τη λειτουργία στο κοντινό πανέμορφο εκκλησάκι που γιόρταζε εκείνη τη μέρα…
Δυστυχώς, δεν έχει πια η Αργιθέα έναν Δημήτρη Τσίνα…
Δεν προλάβαμε να συνέρθουμε από την κεραμίδα του Αγοραστού και του
περιφερειακού συμβουλίου, που έδιναν για την κοιλάδα Αχελώου θετική γνωμάτευση
στη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων του σχεδιαζόμενου φράγματος Αυλακίου, μας
ήρθε και η στουμπιά στο κεφάλι με παρόμοια θετική γνωμάτευση κι από το δικό μας
δημοτικό συμβούλιο…
· Παρά
την αντίδραση των θιγόμενων πατριωτών μας
· Παρά
τη διαβεβαίωση ότι η απόφαση θα είναι σύμφωνη με τη θέση των δημοτών
· Παρά
την αρνητική απόφαση του κοινοτικού συμβουλίου Βραγκιανών
Την επομένη το
ΟΧΙ έγινε ΝΑΙ (αυτό
κάτι μου θυμίζει, κάτι μου θυμίζει…).
Των οικιών τινών εξ ημών κατακλυζομένων, ημείς ψηφίζομεν
ΝΑΙ.
Πλην ενός
αντιδημάρχου και δύο δημοτικών συμβούλων, κυβερνώσα παράταξη και μείζων
αντιπολίτευση ψήφισαν ΝΑΙ…
Και ους
η Τέρνα συνέζευξεν, παρατάξεις μη χωριζέτω!... Βέβαια, για τα σοβαρά θέματα συνεχίζουν να διαφωνούν. Ας
πούμε για την προμήθεια χαρτιού υγείας στο δημαρχείο η μία παράταξη είναι με τη
Σόφτεξ και η άλλη με την Κλίνεξ. Ελπίζουμε να βγάλει και η Τέρνα τέτοιο προϊόν,
ώστε να τελειώσει αυτή η σφοδρή διαφωνία…
και έσονται οι δυο παρατάξεις εις σάρκαν μίαν... (άντε,
βίον ανθόσπαρτον και καλούς απογόνους!...).
Δύο
αντιδήμαρχοι απουσίαζαν. Δε γνωρίζω τους λόγους της απουσίας από μια συνεδρίαση
που θα έπαιρνε μια τόσο σοβαρή απόφαση… Ούτε την επομένη είδαμε μια δημόσια
δήλωσή τους να ξεκαθαρίζουν τη θέση τους. Ουδεμία αντίδραση!… Παιδιά, αλλιώς το
παίζαμε παλιά το κρυφτούλι… (βγείτε, σας έφτυσα και να τα φυλάξει άλλος!…).
Όλοι θα πάρετε θέση. Θέλετε, δε θέλετε!...
Ο ανεξάρτητος
αντιδήμαρχος (έχουμε και τέτοιον) ψήφισε ΝΑΙ. Φαίνεται
δεν είναι και τόσο ανεξάρτητος, αλλά ξεχασιάρης είναι και παραείναι…
Βρε,
συμπτώσεις!... Με περίεργο τρόπο περνούν κάτι αποφάσεις και συμφωνίες… (αιολικό
στο Χονδροσπάνι, συμφωνία Πρεσπών, φράγμα Αυλακίου…).
Των οικιών τινών εξ
ημών κατακλυζομένων, ημείς ανταμώνομεν, άδομεν, χορεύομεν και κουτσαπ’δάμεν…
Το συλλογικό αργιθεάτικο κίνημα (πλην ελαχίστων) παραμένει σε ακινησία
και εν υπνώσει. Ουδεμία αντίδραση!... Παιδιά, προσοχή μη σας πέσει η σφραγίδα
όσο κοιμάστε ή μην πέσετε εσείς πάνω στη σφραγίδα κι έχουμε τίποτε
τραυματισμούς.
Ίσως, περιμένουν να γίνει το φράγμα, για να ασχοληθούν και με τα
αχαρτογράφητα νερά της λίμνης…
Στο μεταξύ, ο
αυτοαποκαλούμενος Μήτσιος, αγνώστων λοιπών στοιχείων, μετά την εισπήδησιν εμπλουτίζει
με νέες λέξεις το λεξιλόγιό μας: λιμνοκοιλάδα η
νεοφανής. Πρώτη φορά λίμνη δημιουργεί κοιλάδα… Ως τώρα, μόνο τα ποτάμια είχαν
αυτό το δικαίωμα… Θα πεις, πιο μάγκες είναι τα ποτάμια; Από τη λιμνοκοιλάδα
βγήκαν στον αφρό (της λίμνης) κι άλλες: κοιλαδολίμνη, κοιλαδοκοιλάδα,
τερνοκοιλάδα, κοιλαδόφραγμα, κοιλαδογέφυρα και θα ακολουθήσουν κι άλλες, διότι
εκτός από την ανάπτυξιν θα παραχθώσι και πλείστοι νεολογισμοί (και παραλογισμοί…).
Η λίμνη θα έχει και νούφαρα. Προς το παρόν έχουμε μόνο φούμαρα…
Για να αποφύγουμε την εισπήδηση, προτείνω να εκτοπίσουμε τους
περατιανούς, επεκτείνοντας τα χωρικά μας ύδατα (του Αχελώου)
στα δώδεκα ναυτικά μίλια. Να δω τον Χρήστο Καπερώνη
οχυρωμένο να αμύνεται (περί πάτρης) στο μοναστήρι του Σέλτσου
και τον Αντώνη Κοσσυβάκη ως Πετροκοσσυβάκη πάνω στις
πετρώδεις πλαγιές του Κοκκινόλακου κι ας μη σώσω να δω τη
λιμνοκοιλάδα!...
Εκεί που μας χρωστούσανε μας παίρνουν και τον Άσπρο… (το βόδι μας το
πήραν πολύ νωρίτερα…).
Μας πήρε το ποτάμι, μας πήρε ο ποταμός.
Θέλουνε να μας πνίξουν Τέρνα κι Αγοραστός…
(με την πρόθυμη και
ευγενική παραχώρηση του δήμου μας)
Ήρθε η Τέρνα, να μας κάνει το ποτάμι στέρνα.
Οι κάτοικοι της περιοχής λένε: Στερνή μου γνώση να σ’
είχα πρώτα… μ’ αυτούς που ψήφιζα…
Έτσι μου ’ρχεται να πάρω το τσαπί και να
χαλάσω τη λίμνη Στεφανιάδας. Να την κάνω ποτάμι σε ένδειξη διαμαρτυρίας και για
αντίποινα στη λιμνοποίηση του Ασπροπόταμου… Το πρόβλημα είναι πού θα κάνει μετά
η νεολαία μας το «μιούζικ μπάι δε λέικ φέστιβαλ», αν το αποδίδω καλά στα
μαρκελεσιώτικα… (μπάι, μπάι!...).
Υπενθυμίζω προς όλους μια τοπική
έκφραση: Δε σας ξεπλένει ούτε ο Άσπρος…
Ημερίδα, η μερίδα και η μπύρα να ’ναι κρύα…
Έγινε και μια ημερίδα στη γέφυρα Κοράκου για τη διαχείριση των νερών του
Αχελώου. Παρών για πρώτη φορά και ο επί δωδεκαετίαν περιφερειάρχης Θεσσαλίας.
Μετά τη θετική γνωμάτευση να πνίξουν την κοιλάδα Αχελώου, σκέφτηκε ότι πρέπει
να ρυθμίσει και τα άλλα νερά… αφού τα απόνερα δε ρυθμίζονται.
Για τα συμπεράσματα της ημερίδας έχω να
σημειώσω κάτι που είπε παλιότερα, για ανάλογη μάζωξη στο Λεοντίτο, ο αείμνηστος
δάσκαλος και πρόεδρος Πετροχωρίου, ο Ηλίας Νασιώκας: «Το
κατσικάκι ωραίο και η μπύρα κρύα».
Ως προς τη μερίδα δεν ξέρω λεπτομέρειες, αλλά μια καλή μερίδα εγγυάται
μια καλή ημερίδα. Δεν είμαι κι αστυνόμος… να ζυγίζω
ελλιπείς μερίδες…
Με την ευκαιρία απονεμήθηκε στον κ. περιφερειάρχη πλακέτα, για την προσφορά
του στην Αργιθέα, παρότι δήλωσε ότι για τους χωματόδρομους της Αργιθέας δεν
υπάρχουν χρήματα. Συμπέρασμα: Πλακέτες υπάρχουν,
χρήματα δεν υπάρχουν…
Το κακό είναι που διασαλεύεται και η παράδοση του τόπου. Όποιος πήγαινε
για πρώτη φορά σε έναν τόπο, τον έβαζαν να φιλήσει κόπανο, δεν του έδιναν πλακέτες…
Βέβαια, αυτή η πλακέτα είναι της πλάκας, σαν τα πέτσινα πέναλτι που
δίνει ο διαιτητής, ενώ δεν είναι. Είναι, όμως, στο χέρι του περιφερειακού
άρχοντα να τη δικαιολογήσει, ασφαλτοστρώνοντας έναν από τους πολύπαθους δρόμους
της περιοχής. Αλλιώς, θ’ αναγκαστούμε να τους στρώσουμε με πλάκες ή με
πλακέτες…
Άιντε, γεια, μωρέ παιδιά!...
Η υγεία είναι το μεγαλύτερο δώρο στη ζωή. Μέχρι και η κυβέρνηση το
κατάλαβε, γι’ αυτό και η υγεία των πολιτών της χώρας αποτελεί την πρώτη από τις
πολλές πρώτες προτεραιότητες που έχει. Δεν την κολλάει ύπνος κάθε βράδυ. Το
κακό είναι ότι κόλλησε και στον Τσίπρα αυτή την αϋπνία κι έπεσε ο Αλέξης σε
παραισθήσεις. «Δεν κοιμάμαι τα βράδια, φοβάμαι τι θα παραλάβουμε» δήλωσε κι άντε,
τώρα, να του βγάλεις απ’ το μυαλό ότι δεν είναι καλό να στεναχωριέται για κάτι
που δεν πρόκειται να συμβεί κι ότι η
στεναχώρια μπορεί να επιφέρει κλονισμό στην υγεία.
Έτσι, κατά την κυβέρνησιν, η υγεία είναι
δωρεάν και για να το εξηγήσω καλύτερα: όποιος έχει υγεία, δεν πληρώνει τίποτε. Όμως,
αν αρρωστήσει κάποιος, τα γράμματα αλλάζουν. Όποιος έχει χρήματα, την αγοράζει…
Όποιος δεν έχει τα… τινάζει, αλλά κρατάει και το θετικό, αφού απαλλάσσεται
οριστικά από την υποχρέωση φορολογικής δήλωσης, από την ακρίβεια, από τους
λογαριασμούς και από τας λοιπάς θλίψεις του βίου…
Η υγεία είναι το μεγαλύτερο δώρο στη ζωή. Το είπε κι ο Βούδας. Λες κι αν
δεν το ’λεγε, θέλει πολύ μυαλό να το καταλάβεις… Είδατε εσείς κανέναν να
παρακαλάει να του ανεβεί ο πυρετός;
Τούτων δοθέντων (αφού το ’πε κι ο Βούδας), η τελευταία πρωτοβουλία περί
υγείας είναι η θεσμοθέτηση του προσωπικού γιατρού. Θα γίνει πάλι ο σχετικός
ντόρος και μετά από ένα χρονικό διάστημα, ο προσωπικός γιατρός θα έχει την τύχη
του οικογενειακού γιατρού, δηλαδή: κάτι ήταν και κάτι
το ’φαγε…
Στην Αργιθέα η προστασία της υγείας
επιχειρείται με διάφορους τρόπους. Θα αναφέρω κάποιους, ώστε να εφαρμόσουν παρόμοιες
δράσεις και άλλες περιοχές της υπαίθρου, για να δώσουν ανάλογες αποτελεσματικές
λύσεις.
Εδώ την ιατρικήν ασκεί αποκλειστικά ο Θεός,
αφού γιατρός εμφανίζεται σπάνια στα ιατρεία της περιοχής. Εφτά μήνες έκανε ο
διοικητής να μάθει τη χιλιομετρική απόσταση από Μουζάκι – Βραγκιανά και μετά εδέησε
κι έστειλε έναν γιατρό. Τα υπόλοιπα χωριά πληροφορούνται από ανακοινώσεις του
δήμου πότε θα περάσει ο επισκέπτης γιατρός στα κενά περιφερειακά ιατρεία. Έτσι
ξέρουν όλοι ποια μέρα επιτρέπεται να αρρωστήσουν, για να διευκολύνεται και το
υγειονομικό σύστημα. Δυστυχώς, δεν είναι διοικητής ο δικός μας Φώτης Σερέτης
από την Καλή Κώμη που θα έλυνε αυτά τα θέματα. Αντί για Καληκωμήτες, μάς την
πέφτουν οι κομήτες κι άντε να βρεις γιατρειά!…
Διαμαρτύρομαι!... Δε φτάνουν τα
προαναφερθέντα, εδώ και μια βδομάδα παραμένει κενή και η θέση μοριακού βιολόγου
στο πολυδύναμο ερευνητικό κέντρο (πρώην ιατρείο Φουντωτού). Απαιτώ να δοθεί
λύση εντός δύο ημερών. Καλό θα είναι, επειδή θα γίνει προσεχώς και το αφιέρωμα
στη γυναίκα, να επανδρωθεί συμβολικά με γυναίκα (άρα χρειάζεται ανδρογυναίκα
για την επάνδρωση). Ελπίζω να πιέσει για το ίδιο θέμα και το πνευματικόν
κέντρον του χωριού, μιας και το εν λόγω χωρίον δεν έχει οινοπνευματικόν κέντρον,
το οποίον θα αναλάμβανε (μετά τα τσίπ’ρα) σχετικήν, θορυβώδη και ενδεχομένως
αποτελεσματικήν πρωτοβουλίαν…
Όταν αρρωστήσει ένας Αργιθεάτης, το δηλώνει
τραγουδώντας:
Δεν μπορώ, μανούλα μ’, δεν μπορώ.
Αχ, σύρε να φέρεις τον γιατρό!
Τον γιατρό, μάνα μ’ απ’ την Καρδίτσα…
(Πες τ’, αρέ
μάνα, άμα έρθει σι απάν’ ου γιατρός, να φέρει δυο θ’λιές λουκάν’κου κι κάνα
καόνι απ’ του Μπζάκι να καλουσκιρίσουμι…).
Σχετικές πρωτοβουλίες υπέρ υγείας πήρε και ο
δήμος. Αρχικά προμήθευσε με οξύμετρα τους μόνιμους κατοίκους, ώστε να μετράνε
το οξυγόνο (αφού ο αέρας ο κοπανιστός δε μετριέται εύκολα). Ύστερα προμήθευσε
τα χωριά με κοινοτικά φαρμακεία. Κάτι ανάλογο είχε κάνει το 1983 (με επιφύλαξη
η χρονολογία) και ο σύλλογος Αργιθεατών Λάρισας. Καλή η ιδέα και επαινετή η
προσπάθεια, γιατί πάντα χρειάζεται ένα υποτυπώδες φαρμακείο, αρκεί να γίνεται
με οδηγίες γιατρού και φαρμακοποιού και προσοχή στην ημερομηνία λήξης των
φαρμάκων… ή της ιδέας.
Η αντιπολίτευση υποστήριζε ότι πρέπει να
δοθούν στους κατοίκους και πιεσόμετρα καθώς και στηθοσκόπια (ν’ ακούει ο άλλος,
αν βροντάει η καρδιά του). Πάντα πλειοδοτεί η αντιπολίτευση. Ευτυχώς, δεν
πρότεινε να έχει κάθε σπίτι τον αξονικό του τομογράφο (και ποιος βγάνει το
γαϊδούρι απ’ το κατώι να βάλει τον τομογράφο;).
Κάθε πρόεδρος κοινότητας, πήρε κι ένα
φαρμακείο. Έτσι, έχει τώρα να δίνει στους χωριανούς του ένα κινίνο σε περίπτωση διάρροιας. Το ζήτημα
είναι να μην αποκλείει από την περίθαλψη εκείνους που δεν τον ψήφισαν.
Στην προ κοινοτικού φαρμακείου εποχή, ο
πρόεδρος το μόνο που έκανε ήταν να γράφει μια κατάσταση με τα ονόματά τους και
να τα δίνει στον παπά… Ξέχασα να πω ότι η κατάσταση έγραφε στην επικεφαλίδα υπέρ υγείας κι ο παπάς τη διάβαζε κάθε φορά στη
λειτουργία…
Στις επόμενες εκλογές, οι Αργιθεάτες σκέφτονται,
αντί προέδρου, να ψηφίζουν για μάγο της φυλής. Τι
να τον κάνουν τον πρόεδρο; Στοιχίζει πεντέξι χιλιάρικα τον χρόνο, για να
διαχειρίζεται ένα χιλιάρικο, αν του το δώσουν κι αυτό…
Για μάγος θα βάζει υποψηφιότητα μόνο αυτός
που θα ξέρει καλά όλες τις συνταγές που είχε ο πάτερ Γυμνάσιος… Θα προηγείται
των εκλογών γραπτός διαγωνισμός.
Φωτογραφίες…
Την πρώτη φωτογραφία με τη γέφυρα Καταφυλλίου – Αυλακίου την απαλλοτρίωσα από το διαδίκτυο. Δεν ξέρω
τίνος είναι, για να τον αναφέρω, αλλά εδώ κλέβουν κι απαλλοτριώνουν να πνίξουν κομμάτι του τόπου μας και θα σας πειράξει η
κλεμμένη φωτογραφία;
Η φωτογραφία με το Τελωνείο (κούλια) στη
Συκιά Πετρωτού είναι της αρχαιολόγου Άννας Τριανταφύλλου. Η Άννα εργάστηκε στην
Αργιθέα, κάνοντας καταγραφές στα μνημεία της. Παραμένει ένθερμη φίλη της
περιοχής μας και των μνημείων της. Για κάθε υπάλληλο που υπηρέτησε με συνέπεια
τον τόπο μας, θέλω να εκφράζω την ευγνωμοσύνη μου. Γι’ αυτό η σημερινή αναφορά
στην Άννα και για έναν ακόμη λόγο: τέτοιους ειδικούς συνεργάτες χρειάζεται ο
δήμος μας…
Ξέχασα να σας πω ότι τα δυο αυτά μνημεία, μόλις γίνει η λιμνοκοιλάδα, θα
τα επισκέπτεστε εύκολα με ταχύπλοο και απορώ πώς δεν το αναφέρουν στα οφέλη οι
υποστηρικτές του φράγματος Αυλακίου…
Δυστυχώς, δε βλέπω να γλυτώνει για πολύ ακόμη το Τελωνείο, αφού καμιά
προσπάθεια δε γίνεται (έστω και με ένα προσωρινό σκέπασμα με τσίγκους). Αυτό θα
συμβεί και σε πολλά άλλα μνημεία. Περιφέρονται στον τόπο μας διάφοροι γυρολόγοι
και αερολόγοι, αλλά απουσιάζουν οι αρχαιολόγοι…
Διό καλώ υμάς και ομού να
αναφωνήσομεν (τρις): Αιωνία η μνήμη των μνημείων…
…αμύνεσθαι περί πάτρης
«Όταν μου
πειράζουν την πατρίδα μου και θρησκεία μου, θα μιλήσω, θα ’νεργήσω κι ό,τι
θέλουν ας μου κάμουν» έλεγε και προπαντός έκανε ο αθάνατος Μακρυγιάννης.
Μην περιμένεις να γίνει πόλεμος, για να
αμυνθείς για την πατρίδα σου! Χρειάζεται να το κάνεις κι άλλες φορές για άλλους
λόγους. Το ίδιο ισχύει και για την ιδιαίτερη μικρή σου πατρίδα, τη γενέθλια γη.
Από την Ιλιάδα διαχρονικά φτάνει σε μας, διά
στόματος Έκτορα, η μεγαλειώδης παραίνεση – εντολή: «Αμύνεσθαι περί πάτρης!»…
Την
απειλεί
Την
καταστρέφει
Την
προσβάλλει
Την
υποτιμά
Τη
χλευάζει
Την
εμπορεύεται
Την
ξεπουλά
Ακόμη και τότε που δεν είναι καλοί οι οιωνοί…
22/7/2022
