Μαντέψτε ποιοί βρίσκονται ΚΑΤΩ από τον πάτο αυτόν, στον απόπατο...
Πάνω πάνω είναι οι 2-3 ξένες Πρεσβείες. Αρκετά πιο κάτω οι 5-6 βαρώνοι της μαφιο-οικονομίας. Κάπου εκεί είναι το μητσοτακέικο. Λίγο πιο κάτω οι κανονικοί μαφιόζοι των ΜΜΕ, της υψηλής γραφειοκρατίας, των Στοών, των Τραπεζών, των οφσόρ, του μαύρου χρήματος, των ναρκωτικών, του οργανωμένου εγκλήματος κτλ. Στον πάτο της πυραμίδας σέρνουν τις θλιβερές υπάρξεις τους, άχθη αρούρης οι εικονιζόμενοι με τους παρακεντέδες τους.
Μαντέψτε ποιοί βρίσκονται ΚΑΤΩ από τον πάτο αυτόν, στον απόπατο...
Ντρόπιασε την δημοκρατία για να υπερασπίσει τον Λιγνάδη!
Ντρόπιασε την δημοκρατία για να υπερασπίσει τον Λιγνάδη! (newsbreak.gr)
Για δεύτερη φορά η Κατερίνα Σακελλαροπούλου προκαλεί το πανελλήνιο
Την ημέρα που υποτίθεται το πολιτικό σύστημα τιμά την δημοκρατία, δηλαδή την αρχή της πλειοψηφίας, η πρόεδρος της Δημοκρατίας εκμεταλλευόμενη τον θεσμικό της ρόλο, προέβη κυριολεκτικά σε ένα παραλήρημα προκειμένου να υπερασπιστεί τον πρωτόδικα καταδικασμένο βιαστή ανηλίκων Δημήτρη Λιγνάδη.
Είναι η δεύτερη φορά που η πρόεδρος επιχειρεί να υπερασπίσει έναν άνθρωπο με τον οποίον όπως φαίνεται σχετίζεται, διότι δεν υπάρχει άλλη εξήγηση για αυτή την εμμονή της στο πρόσωπο του.
Η πρώτη φορά ήταν την ημέρα της σύλληψης του βιαστή ανηλίκων, όταν και η Σακελλαροπούλου θυμήθηκε τα «δικαιώματα του κατηγορουμένου», ζητώντας δημόσια να γίνουν σεβαστά! Δεν είχε κάνει όμως το ίδιο στην υπόθεση της Σοφίας Μπεκατώρου, την οποία την είχε δεχτεί στο προεδρικό Μέγαρο χωρίς τότε να αναφερθεί στα «δικαιώματα του κατηγορουμένου».
Διαβάστε την κατάπτυστη αναφορά της προέδρου:
«Ο λαϊκισμός ριζώνει στις αντιφάσεις και τις ανισότητες, αμφισβητώντας ανοικτά τις βασικές αρχές της φιλελεύθερης δημοκρατίας. Υπονομεύει τη διάκριση των εξουσιών και την ισορροπία του πολιτεύματος. Τα θεσμικά αντίβαρα, όμως, είναι θεμέλια του Κράτους Δικαίου και δεν υποτάσσονται στις πλειοψηφίες και τους εφήμερους συσχετισμούς. Η δικαιοσύνη δεν απονέμεται με βάση το κοινό περί δικαίου αίσθημα, αλλά σύμφωνα με το Σύνταγμα και τους νόμους».
Μιλάμε για ένα παραλήρημα προσβλητικό για την ίδια τη δημοκρατία… Ένας άνθρωπος ο οποίος δεν πιστεύει στην αρχή της πλειοψηφίας, δεν έχει θέση στο προεδρικό μέγαρο.
