Γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου: ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ[:Β΄Τιμ.3,10-15] «Πλανῶντες καὶ πλανώμενοι» 16-2-1997] [Β351]

 

                       ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ [:Β΄Τιμ.3,10-15]

   Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

                                με θέμα:

                              «Πλανῶντες καὶ πλανώμενοι»

   [εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 16-2-1997] [Β351]

 

     Σήμερα, αγαπητοί μου, ανοίγει το «Τριώδιον»· Κυριακή του Τελώνου και του Φαρισαίου. Το «Τριώδιον» είναι ένα λειτουργικό βιβλίο της Εκκλησίας μας· που αρχίζει από σήμερα να εκδιπλούται και να ψάλλεται το περιεχόμενό του, από σήμερα Κυριακή έως το Μεγάλο Σάββατο. Λέγεται «Τριώδιον», επειδή έχουν επινοηθεί από τον άγιον Κοσμάν τον ποιητήν κανόνες, είναι είδος φιλολογικόν, κανόνες με τρεις μόνον ωδές, εις τιμήν του Αγίου Τριαδικού Θεού. Επειδή λοιπόν οι ωδές που χρησιμοποιεί στον κανόνα του είναι τρεις, γι'αυτό λέγεται «Τριώδιον».

     Η εβδομάδα αυτή λέγεται «προφωνήσιμος». Έρχεται να προαναγγείλει, διότι έρχεται να προσαλπίσει την ερχομένη Τεσσαρακοστή. Με την ευκαιρία, την εβδομάδα αυτή έχομε κατάλυση εις πάντα.

    Το βιβλίον «Τριώδιον» είναι κατανυκτικότατον και διδακτικότατον. Με τρόπον προοδευτικόν μας εισάγει εις το μυστήριον του Χριστού. Στην προσέγγιση, δηλαδή, του Θεανθρωπίνου προσώπου του Χριστού, μέσα από τα πάθη Του.

    Σήμερα, με την βοήθεια του Θεού και τον φωτισμό Του, θα μείνομε στην αποστολική περικοπή της ημέρας. Προσέξατε την αποστολική περικοπή. Ο Απόστολος Παύλος γράφει την δευτέρα του επιστολή στον Τιμόθεο και του αφήνει τις τελευταίες πλέον πολύτιμες και θεόπνευστες παραγγελίες του. Αναφέρεται στην σημερινή περικοπή που ακούσαμε, στους πονηρούς ανθρώπους· που δημιουργούν προβλήματα και δυσκολίες και διωγμούς ακόμη εις τους ευσεβείς ανθρώπους. Άλλο τώρα αν αυτοί οι πονηροί άνθρωποι είναι βαπτισμένοι Χριστιανοί. Άλλο θέμα αυτό... Ακόμα χειρότερα… Δηλαδή, ακαλλιέργητοι άνθρωποι.

     Και επιλέγει ο Απόστολος: «Πονηροὶ δὲ ἄνθρωποι καὶ γόητες προκόψουσιν ἐπὶ τὸ χεῖρον, πλανῶντες καὶ πλανώμενοι». «Πονηροί άνθρωποι», λέει, «καί γόητες…». Ο γόης, του γόητος, βασικά είναι ο μάγος, αλλά δεν είναι όμως με την κοινή διάσταση ο μάγος μόνον, αλλά εκείνος που μαγεύει ποικιλοτρόπως. Λέμε: «Να, δες αυτόν τον άνθρωπο, είναι γόητας, γόης», «Αυτή η γυναίκα είναι γόησσα», δηλαδή μαγεύει τρόπον τινά με την ομορφιά, με την εξυπνάδα, με ό,τι άλλο. «Τέτοιοι άνθρωποι, που δεν χρησιμοποιούν βεβαίως για το καλό του εαυτού τους και της Εκκλησίας ό,τι έχουν, αυτοί», λέγει, «θα έχουν προκοπή, αλλ΄ η προκοπή τους θα είναι αρνητική, θα είναι στο χειρότερο. Πλανώντες και πλανώμενοι. Και θα πλανούν και θα πλανώνται». Κατά κανόνα, εκείνος ο οποίος πλανά, πλανάται. Εκείνος που πλανά, πλανάται. Βέβαια θα λέγαμε ότι αυτή θα είναι η αμοιβή του. Κι επειδή το σχήμα «πλανῶντες καὶ πλανώμενοι» υπήρχε και θα υπάρχει πάντοτε, γι'αυτό, αγαπητοί μου, οφείλομε κι εμείς να μάθομε, όπως και ο Τιμόθεος προς τον οποίον αποτείνεται ο Παύλος με την επιστολή του, πώς πρέπει να στεκόμαστε, ώστε ποτέ να μη βρεθούμε μέσα σ’ αυτό το δαιμονικό πλέγμα.

    Τι σημαίνει «πλάνη»; Είναι η εκτροπή από την αλήθειαν. Αν θέλετε, και από τη πραγματικότητα. Με την μέθοδο της απάτης. Η πρώτη απάτη συνέβη στον Παράδεισον από τον αρχέκακον όφιν, τον διάβολο. Και οι πρώτοι απατηθέντες και πλανηθέντες ήσαν οι πρωτόπλαστοι. Έκτοτε, πλάι στην αλήθεια, θα υποβόσκει αυτό το σιχαμερό ερπετό της πλάνης, για να θυμίζει τον έρποντα όφιν, που με πονηρία επλησίασε τους πρωτοπλάστους δια να τους ανατρέψει.

      Ο πρώτος εισηγητής της πλάνης, λοιπόν, είναι ο διάβολος. Ο πρώτος εισηγητής. Έργο του είναι να πλανά τους ανθρώπους, για να τους αποτρέπει από την σχέση τους την αγαθή με τον Θεό, αλλά και με τους άλλους ανθρώπους και ιδία μέσα εις την Εκκλησίαν. Γι'αυτό και η Αποκάλυψις, το βιβλίο της Αποκαλύψεως δίδει τον χαρακτηρισμό: «Ὁ δράκων, ὁ ὄφις ὁ μέγας ὁ ἀρχαῖος, ὁ καλούμενος Διάβολος καὶ ὁ Σατανᾶς, ὁ πλανῶν τὴν οἰκουμένην ὅλην».  

      Η πλάνη είναι μία μέθοδος. Γιατί δεν μπορεί κανείς να επιτύχει κάτι που θέλει χωρίς μίαν μέθοδον, χωρίς να πλανήσει. Και την μέθοδον αυτήν, μετά από τον πρώτον διδάξαντα, δηλαδή τον διάβολον, την μετέρχονται οι άνθρωποι οι πονηροί, που αυτοί είναι όργανά του. Εν ευρεία εννοία είναι δαιμονισμένοι άνθρωποι, ο πονηροί άνθρωποι, που ασκούν την πλάνην, προκειμένου να πετύχουν κάτι ή να ανατρέψουν. Γι' αυτό γράφει ο Απόστολος Παύλος: «Μηκέτι ὦμεν νήπιοι(:Μην είμαστε πια νήπια παιδάκια -δηλαδή στο μυαλό εννοείται), κλυδωνιζόμενοι καὶ περιφερόμενοι παντὶ ἀνέμῳ τῆς διδασκαλίας -κλυδωνίζομαι. «Το πλοίον», λέγει, «κλυδωνίζεται μες στην θάλασσα την τρικυμισμένη»- «Να μην είμεθα κλυδωνιζόμενοι και περιφερόμενοι σε κάθε άνεμο -Ο λαός το λέει «ανεμοδείκτης». Γυρίζει σε κάθε άνεμο της διδασκαλίας. Άλλοτε να πιστεύομε αυτό και άλλοτε να πιστεύομε εκείνο-, ἐν τῇ κυβείᾳ τῶν ἀνθρώπων- κυβεία, από τους κύβους. Όπως σήμερα, θα λέγαμε, τα τυχερά παιγνίδια. Τυχερό παιγνίδι ήταν οι κύβοι στην αρχαιότητα και συνεπώς θα το αποδίδαμε: δολιότης και τέχνασμα. Όταν πάω να παίξω ένα τυχερό παιγνίδι, μετέρχομαι βεβαίως την δολιότητα και το τέχνασμα, γιατί εγώ θέλω να κερδίσω και όχι ο άλλος, ο αντίπαλός μου-, ἐν πανουργίᾳ πρὸς τὴν μεθοδείαν τῆς πλάνης». «Με πανουργία ως προς την μεθοδείαν της πλάνης». Μέθοδος, λοιπόν, είναι η πλάνη. Και ξέρετε, βασικά είναι μέθοδος. Υπάρχουν όμως επιμέρους, επιμέρους τρόποι και μέθοδοι, ανάλογα με το τι θέλω να πετύχω, εάν εγώ είμαι εκείνος που πλανώ.

     Οι άνθρωποι που κατέχουν το ψεύδος και θέλουν να το διαδώσουν, επειδή νομίζουν ότι έχουν συμφέρον, οπωσδήποτε θα μετέλθουν την απάτη και την πλάνη. Θα διαδίδουν πράγματα τα οποία δεν είναι έτσι. Μάλιστα, θα λέγαμε, οι «ψυθιρισταί», όπως λέει στο πρώτο κεφάλαιο ο Απόστολος Παύλος, στην προς Ρωμαίους. Οι «ψυθιρισταί». Οι «διαδοσίαι». Αφήνουν σκοπίμως να διαδίδονται διάφορες διαδόσεις τέτοιες, όπως ακριβώς θα λέγαμε, το Πυροβολικό σε μία μάχη ξεκαθαρίζει τις γραμμές του εχθρού, για να ορμήσει εκεί μετά ο στρατός.

     Έτσι η πλάνη, σαν αποτέλεσμα της απάτης, υπάρχει, δυστυχώς, σε όλους τους τομείς της ζωής. Εκεί όμως που πολύ ενδιαφέρει, πάρα πολύ, γιατί, αν κάποιος με απατήσει και μου πάρει χρήματα, ε, κακό είναι βεβαίως, αλλά δεν είναι τέλος πάντων το μέγιστον κακόν. Αλλά κυρίως σε θέματα σωτηρίας. Και μάλιστα όταν αναφέρεται στην γνώση και την λατρεία του Θεού. Ακούστε τι γράφει το Δευτερονόμιον: «Ἐὰν δὲ παρακαλέσῃ σε ὁ ἀδελφός σου -εδώ «ἀδελφός», τόσο ο κατά σάρκα αδελφός, όσο και ο συμπατριώτης. Γιατί οι Εβραίοι ελέγοντο «αδελφοί». Ο κατά σάρκα αδελφός ή ο συμπατριώτης-  ἢ ὁ υἱός σου(:ο γιος σου) –εδώ κατά σάρκα σαφώς-  ἢ ἡ θυγάτηρ σου ἢ ἡ γυνή σου(;η γυναίκα σου, που είναι δίπλα σου)  ἢ φίλος ἴσος τῇ ψυχῇ σου (:ή  φίλος σου, που είναι ισόψυχος· έλθει, λέγει) λάθρα λέγων -αυτό το «λάθρα», λαθραίως, πονηρά-· βαδίσωμεν καὶ λατρεύσωμεν θεοῖς ἑτέροις(: «Πάμε να λατρεύσομε άλλους θεούς. Όχι ο Κύριος του Ισραήλ. Όχι σ’ Αυτόν. Όχι. Θα σου πω εγώ. Πάμε και θα δεις»), οὓς οὐκ ᾔδεις(:που δεν τους εγνώριζες) σὺ καὶ οἱ πατέρες σου(:άγνωστες θεότητες σε σένα και τους πατέρες σου, προγόνους σου), οὐ συνθελήσεις αὐτῷ(:δεν θα θελήσεις μαζί του να κάνεις αυτό) καὶ οὐκ εἰσακούσῃ αὐτοῦ(:δεν θα τον ακούσεις, όποιος και να είναι)».  Είναι στο Δευτερονόμιο,  αγαπητοί μου, στο 13^ο κεφάλαιο.

    Πρέπει να μάθομε να στεκόμαστε πάνω από συγγένειες και πάνω από φιλίες, όταν είναι κάτι που προσβάλλει τον Θεό. Κατά το: «Ὁ φιλῶν πατέρα ἢ μητέρα ἢ υἱὸν ἢ θυγατέρα ὑπὲρ ἐμὲ(:πιο πάνω από μένα) οὐκ ἔστι μου ἄξιος». Σε θέματα τέτοια, οι συγγένειες και οι φιλίες πρέπει να πηγαίνουνε στην άκρη. Και μάλιστα να επιτιμώνται. Θα σας κάνει εντύπωση. Θα σας το πω όμως. Αν το διαβάσετε, πάτε εκεί που σας είπα, θα σας καταπλήξει. «Μη διστάσεις –λέγει- να πας να παραδώσεις στις αρχές αυτόν που θέλει να σε παρασύρει· είτε είναι γιος σου ή θυγατέρα σου ή φίλος σου». Και προεβλέπετο δε εις αυτόν ποινή θανάτου! Αυτή η θέσις είναι προοίμιον, στην Παλαιά Διαθήκη, της θέσεως: «Ὁ φιλῶν πατέρα ἢ μητέρα … οὐκ ἔστι μου ἄξιος».  «Κι αν», λέει, «δεν μισήσεις τον πατέρα σου…». Ποιος το λέει; Ο Χριστός! «Εάν δεν μισήσεις τον πατέρα σου και την μητέρα σου -ακούτε;- και μάλιστα με τέλειον μίσος, δεν μου είσαι άξιος». Τι μίσος είναι αυτό; Δεν μπορείς πατέρα μου, μάνα μου, αδελφέ μου, να σταθείς πιο πάνω από εκείνο που λατρεύω, εκεί που είμαι αφιερωμένος; Δεν μπορείς να με παρασύρεις. Όποιος και να είσαι. Το είδατε;

     Και ποιοι είναι αυτοί οι αλλότριοι θεοί που κινδυνεύεις, βέβαια, να λατρεύσεις πλανώμενος; Είναι κατ’ αρχάς ο «θεός» Μ.Α.Τ.Σ.  Ο Μέγας Αρχιτέκτων Του Σύμπαντος. Ποιος; Ο «θεός» των Μασόνων.  Ποιος είναι; Είναι αγαπητοί μου, ο ήλιος. Είναι η κτίσις. Είναι ο πανθεϊσμός. Απρόσωπος ο πανθεϊσμός. Προσέξτε· απρόσωπος. Α-συνείδητος. Έχει ο ήλιος πρόσωπον; Έχει ο ήλιος συνείδησιν; Αν είναι δυνατόν. Αλλά τι; «Επειδή με ζωογονεί, με τρέφει κ.λπ. κ.λπ. είναι ο θεός μου». Και όλα τα παρακλάδια του Μασονισμού. Είναι οι ανατολικές θρησκείες· που είναι κατά κανόνα, κατά κανόνα ενδοκοσμικές, δηλαδή ειδωλολατρικές και που αρχίζουν,ξέρετε, πολύ αθώα. Ξέρετε πόσα τέτοια κέντρα υπάρχουν; Που μαθαίνουν εκεί την Γιόγκα, Καράτε κ.λπ.

    Ή κάποιες διαιτητικές, που περισσότερο αυτή η διαιτητική των ανατολικών θρησκειών οφείλεται όχι σε κάποια δίαιτα για να αδυνατίσω ή να μην πάθω καρκίνο ή να μην πάθω αρρώστιες, μένοντας σε μία χορτοφαγία, επί παραδείγματι. Αλλά σε δυαρχικούς λόγους παρά διαιτητικούς. Γιατί θεωρείται στον πανθεϊσμό ότι… όπως και στον αρχαίο Μανιχαϊσμόν; «Το σύκο», λέγει, «έχει ζωή! Έχει ψυχή. Αν το φας το σύκο από την συκιά, το κόψεις, έκανες φόνο!». Σας κάνουν εντύπωση αυτά; Αν διαβάζατε εκκλησιαστική Ιστορία, θα βρίσκατε τόσα τέτοια και τέτοια... «Άστο να πέσει από τη συκιά, να πεθάνει και τότε μπορείς να το φας». Οι λόγοι είναι δυαρχικοί. Είναι ο θεός του καλού και ο θεός του κακού. Ο θεός δημιουργός είναι ο θεός του κακού. Το πιστεύει μέχρι σήμερα ο Μασονισμός. Αν δείτε μία προσευχή που έχουν στρεφόμενοι προς τον Θεόν Δημιουργόν, το τι του λέγουν..Και ξέρετε ποιος υποτίθεται ότι είναι αυτός; Ότι είναι ο Θεός του Ισραήλ. Δεν ξέρουν τι κάνουν, τι λένε, είναι κάτι φοβερό δηλαδή. Δεν έχομε χρόνο πιο πολλά να πούμε.

      Ακόμα είναι και η αίρεσις· που είναι μία πλάνη. Αυτή πλανά ομοίως. Γράφει ο άγιος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος: «Ἀδελφοί, ἐάν τις ἐν ὑμῖν πλανηθῇ ἀπὸ τῆς ἀληθείας» κ.τ.λ. κ.τ.λ. που δείχνει τι; Την δυνατότητα πλάνης από την αλήθειαν του Χριστού. «Εάν», λέει, «κανείς από σας πλανηθεί». Αυτήν την πλάνη την φοβείται ο Ευαγγελιστής Ιωάννης και γράφει εις την δευτέρα του επιστολή: «Εἴ τις ἔρχεται πρὸς ὑμᾶς(:Όποιος σας πλησιάσει, στο σπίτι σας κ.λπ.)  καὶ ταύτην τὴν διδαχὴν οὐ φέρει-Ποια διδαχή; Αυτή που εμείς σας παραδώσαμε-, μὴ λαμβάνετε αὐτὸν εἰς οἰκίαν, καὶ χαίρειν αὐτῷ μὴ λέγετε». «Μην τον παίρνετε στο σπίτι σας, μην τον φιλοξενείτε και καλημέρα δεν θα του πείτε». Πολλοί έχουν το επιχείρημα το ανόητο, το ανόητο…: «Μα η καλημέρα είναι του Θεού…». Δεν μου λες, αν σου προσέβαλε κάποιος άνθρωπος την γυναίκα σου, θα του λες «καλημέρα»; Ας αφήσομε τις υποκρισίες λοιπόν. Υπάρχει και η καλημέρα του σατανά. Το ακούσατε; Ας το υποθέσομε έτσι. Αν έπρεπε να γράψομε μια πλατιά διήγηση, την πλάνη των πρωτοπλάστων από τον διάβολο, ήρθε ο διάβολος ως όφις, μιλούσε με ανθρωπίνη φωνή, μην σας κάνει εντύπωση, δεν είναι της ώρας να το εξηγήσομε περισσότερο, ασφαλώς θα τους είπε: «Καλημέρα σας». Αλλά πίσω από εκείνο το «καλημέρα σας» εκρύβετο όλο το κατασκεύασμα της πλάνης.

      Είμεθα πιο πάνω από την αγάπη του Ευαγγελιστού Ιωάννου; Δεν νομίζω. Όταν λέγει: «Καὶ χαίρειν αὐτῷ μὴ λέγετε» - σε εκείνον που πάει να σε πλανήσει, μην του λέτε- «Ὃς οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ Θεοῦ οὐκ ἀκούει ἡμῶν(:Όποιος δεν είναι από τον Θεό, δεν μας ακούει). Ἐκ τούτου γινώσκομεν τὸ πνεῦμα τῆς ἀληθείας καὶ τὸ πνεῦμα τῆς πλάνης». Ακούς τι λέγει ο Θεός; Τα ευαγγέλια ακούς τι λένε; Αν πεις: «Το λέει ο Θεός», μάλιστα. Τέλειωσε. Δεν υπάρχει συζήτηση. Εάν δεν ακούς το ευαγγέλιον, τότε λοιπόν να το ξέρεις, υπόκεισαι εις το πνεύμα της πλάνης.

      Σε σχέση με την αίρεσιν, εννοεί ο άγιος Ιωάννης, πρώτον ότι δεν πρέπει να υπάρχει διάλογος. Ανοίχτηκε διάλογος ανάμεσα στον διάβολο και τους πρωτοπλάστους. Όπως και σήμερα… ου… ου… σήμερα, διαρκώς έχομε διαλόγους με τους αιρετικούς, Πού θα φθάσουμε; Πού θα φθάσουμε; Δεν ξέρω. Διάλογοι από δω, διάλογοι από κει. Καταλαβαίνετε όταν λέω «διάλογος» ε; Σε συνέδρια με αιρετικούς… Δεν πρέπει να υπάρχει φιλοξενία στο σπίτι μας. Ποτέ. Ούτε φιλία φυσικά. Κριτήριον τι είναι; Η παράδοσις. Ποια παράδοσις; Η προφορική παράδοση. Και η γραπτή. Αυτό που λέει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης. «Οὐκ ἀκούει ἡμῶν». Αυτός που δεν ακούει εμάς. Σήμερα κατεχωρήθη η Παράδοσις. «Τι λέγει η Εκκλησία; Το λέγει η  Εκκλησία αυτό; Συνεπώς αν το λέγει η Εκκλησία, αυτό θα δεχθώ. Δεν το λέγει η Εκκλησία; Δεν το δέχομαι».

     Σήμερα κορυφαία αίρεσις είναι ο Οικουμενισμός. Αυτό το συνονθύλευμα. Δεν είναι της ώρας πιο πολλά να πω. Και που σαν… -ο Οικουμενισμός- σαν φίδι συμπλέκεται στο σώμα της Εκκλησίας και πλανά πολλούς.

    Είναι ακόμη και οι πόρτες του διαβόλου. Οι πόρτες του διαβόλου. Έχει πόρτες ο διάβολος; Όχι μία. Αν δεν μπορεί να σε μπάσει –με συγχωρείτε για την λέξη «μπάσει»- εισαγάγει, από την μία πόρτα, θα σε βάλει από την άλλη. Ποιες είναι αυτές; Χμμ… Εκεί που τελεσιουργείται το μυστήριο της ανομίας και λατρεύονται «τὰ βαθέα τοῦ σατανᾶ», όπως λέγει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης στην Αποκάλυψη. Είναι η μαγεία, είναι η μαντεία, η μαντεία σε όλο της το φάσμα, από την χειρομαντεία, από την καφεομαντεία, μέχρι, μέχρι, μέχρι, μέχρι…

    Είναι ο Πνευματισμός. Ακούστε τι γράφει το Δευτερονόμιο πάλι στο 13^ο κεφάλαιο:   «Ἐὰν δὲ ἀναστῇ ἐν σοὶ προφήτης ἢ ἐνυπνιαζόμενος τὸ ἐνύπνιον καὶ δῷ σοι σημεῖον ἢ τέρας (:έλθει, λέει, κοντά σου ο ἐνυπνιαστής, ο προφήτης, -ψευδοπροφήτης εννοείται-, «ἐνυπνιαζόμενος», δηλαδή βλέπει όνειρα, βλέπει οράματα, και σου δώσει σημάδι ή θαύμα, μεγάλο θαύμα, «τέρας», τεράστιον) καὶ ἔλθῃ τὸ σημεῖον ἢ τὸ τέρας(:και πραγματοποιηθεί αυτό που σου είπε· προσέξτε αυτό· όταν πηγαίνομε …σε  μάγους και μάγισσες και λέμε…: «Μα βγήκε, το λέει ο Θεός»- «και πραγματοποιηθεί – λέει- αυτό»), ὃ ἐλάλησε πρός σε(:εκείνο που σου είπε)  οὐκ ἀκούσεσθε τῶν λόγων τοῦ προφήτου ἐκείνου(:δεν θα τον ακούσετε) ἢ τοῦ ἐνυπνιαζομένου τὸ ἐνύπνιον ἐκεῖνο(:ή εκείνου που βλέπει ενύπνια και οράματα κ.λπ.), ὅτι πειράζει Κύριος ὁ Θεός σου ὑμᾶς εἰδέναι(:σε δοκιμάζει ο Κύριος να γνωρίσεις συ), εἰ ἀγαπᾶτε τὸν Θεὸν ὑμῶν(:αν Τον αγαπάτε· είναι στην πρώτη εντολή το όλο θέμα) ἐξ ὅλης τῆς καρδίας ὑμῶν καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς ὑμῶν». Συνεπώς, κάθε επίσκεψή μας εις αυτά τα άντρα του διαβόλου, είναι και μία σπονδή, είναι μία πλάνη, είναι μία αποστασία, είναι μία προδοσία.

      Πλάνη είναι ακόμη και ο κακός τρόπος ζωής· που δεν είναι βέβαια μέσα στον χώρο τον ευαγγελικό. Και κυριοτάτη θέση έχει σήμερα το θέμα της ελευθερίας, το πρόσχημα της ελευθερίας. Η ελευθερία σαν κήρυγμα, γίνεται παγίδα πλάνης και απωλείας πολλών ψυχών. Γράφει ο Απόστολος Πέτρος: «Ὑπέρογκα ματαιότητος φθεγγόμενοι –Λένε: «Α, ξέρεις τι ωραίος που είναι ο ηδονισμός, ξέρεις τι ωραία που είναι τα ναρκωτικά» -δελεάζουσιν -είδατε; Βάζουν δόλωμα- ἐν ἐπιθυμίαις σαρκὸς (:ό,τι αφορά την επιθυμία της σαρκός, όποιας μορφής κι αν είναι) ἀσελγείαις τοὺς ὄντως ἀποφυγόντας(:εκείνοι που πράγματι έχουν αποφύγει)  τοὺς ἐν πλάνῃ ἀναστρεφομένους(:αυτοί έρχονται που αναστρέφονται την πλάνην, έρχονται σε εκείνους που δεν δοκίμασαν την πλάνην),  ἐλευθερίαν αὐτοῖς ἐπαγγελλόμενοι(:υποσχόμενοι ελευθερίαν, ό,τι γίνεται σήμερα στη νεότητά μας, στα σχολειά μας) –«Καημένε, βγες έξω να δεις τι ωραία που είναι η ζωή, τι ωραία που είναι τα ναρκωτικά, τι ωραία που είναι η πορνεία, τι ωραία που είναι αυτά ή εκείνα…!»- αὐτοὶ δοῦλοι ὑπάρχοντες τῆς φθορᾶς -αυτοί οι πλανώντες, κι αυτοί έχουν πλανηθεί φυσικά-· ᾧ γάρ τις ἥττηται, τούτῳ καὶ δεδούλωται(:εκεί που κανείς έχει νικηθεί, εκεί έχει και δουλωθεί)». Είναι η κακοποιημένη ελευθερία, που εν ονόματί της θυσιάζονται τα πάντα.

    Η μόδα, σαν τρόπος του σκέπτεσθαι, όχι η μόδα στα ρούχα μόνο, σαν τρόπος του σκέπτεσθαι και ενεργείν, είναι μία πλάνη. Κοσμικό θέμα. Τα σαρκικά αμαρτήματα είναι μία πλάνη. Θυμίζουν την πόρνη της Αποκαλύψεως. Η ευημερία, ο πλουτισμός, είναι μία πλάνη· γιατί απομακρύνουν από τον Θεό. Το κοσμικό φρόνημα κ.ο.κ. Η διαστροφή της αληθείας. Λυπάμαι, δεν έχω χρόνο πιο πολύ, γιατί πέρασε ο χρόνος, να έλεγα περισσότερα. Και πρόδρομοι της διαστροφής είναι ο διάβολος, οι αρχαίοι σοφισταί στην Ελλάδα, στην Αθήνα, οι φιλόσοφοι, παλαιοί και νεότεροι πλανούν – «Το ΄πε», λέει, «η φιλοσοφία», «ο Κοινωνιολόγος το είπε» κ.ο.κ. Πόσοι νέοι σήμερα πλανώνται! Ή η καινούρια Παιδαγωγική. Πλανώνται ότι θα βρουν τον Παράδεισον σε όλα αυτά και την λύση των προβλημάτων των. Δυστυχώς σκοντάφτουν και πέφτουν στον Άδη.

      Η εσχάτη πλάνη, αγαπητοί μου, είναι ο Αντίχριστος και ο Ψευδοπροφήτης. Γι'αυτό λέγει ο Κύριος: «Βλέπετε μή τις ὑμᾶς πλανήσῃ (:Προσέχετε μη σας πλανήσει κανείς). Πολλοὶ γὰρ ἐλεύσονται ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου λέγοντες ὅτι ἐγώ εἰμι, καὶ πολλοὺς πλανήσουσιν». Ξέρετε σήμερα πόσοι εγείρονται και λέγουν: «Εγώ είμαι ο Χριστός». Φερειπείν ο Μουν. Μέχρι βαθμού να παρασύρονται και καθηγηταί Πανεπιστημίου της Θεολογικής Σχολής των Πανεπιστημίων μας. Το φαντάζεστε; Για να δείτε τι σημαίνει πλάνη.

    Πάντως, κατά κανόνα, αυτός που πλανά, πλανάται. Αγαπητοί, ο Κύριος είπε: «Τυφλὸς δὲ τυφλὸν ἐὰν ὁδηγῇ, ἀμφότεροι εἰς βόθυνον(:στον λάκκο) πεσοῦνται». Και θέλει να πει ότι και ο πλανών και ο πλανώμενος, «προκόψουσιν», που λέγει ο Παύλος, «ἐπὶ τὸ χεῖρον». Θα πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο. «Βλέπετε, λοιπόν, μη πλανηθείτε», λέγει ο Κύριος. Κι έτσι, να μείνομε, αγαπητοί μου, απλανείς εις την πίστιν. «Απλανής» μένει ο ταπεινός άνθρωπος. Εδραίοι στον πνευματικό μας βίο. Προσανατολισμένοι στον Θεανθρώπινον Πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Και τότε θα έχομε αποφύγει το πνεύμα της πλάνης, που μαστίζει αυτή την στιγμή την Οικουμένη. Κάθε πλάνης. Κάθε πλάνης. Και ο Κύριος της Αληθείας θα μας φανερώσει το πρόσωπό Του.

             ΠΡΟΣ ΔΟΞΑΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ ΘΕΟΥ

    και με απροσμέτρητη ευγνωμοσύνη στον πνευματικό μας καθοδηγητή

              μακαριστό γέροντα Αθανάσιο Μυτιληναίο,

          ψηφιοποίηση και επιμέλεια της απομαγνητοφωνημένης ομιλίας:

                             Ελένη Λιναρδάκη, φιλόλογος

ΠΗΓΕΣ:

·        Απομαγνητοφώνηση ομιλίας δια χειρός του αξιοτίμου κ. Αθανασίου Κ.

·        https://www.arnion.gr/mp3/omilies/p_athanasios/omiliai_kyriakvn/omiliai_kyriakvn_628.mp3