Κυριακή 18 Φεβρουαρίου 2024

Άκου βολευτάκο! Τρέμε και φρίττε ενώπιον κάθε Ιερέως που Αφορίζει και Εξαπολύει Επιτίμια

Οὐασιγκτών, Πτῆσις πρός, Μοσχοβία 10/2/24

Πρόσωπο μέ πρόσωπο Ἱερεύς-Βασιλεύς καί Βολευτής

Άκου βολευτάκο! Τρέμε και φρίττε ενώπιον κάθε Ιερέως που Αφορίζει και Εξαπολύει Επιτίμια

Καί τώρα, οἱ δυό μας βολευτάκο,

πρόσωπο μέ πρόσωπο

Ἀκριβής μεταγραφή, Παν. Κοσμίδης,

θεολόγος

{Ἀπαγορευμένες σχέσεις}

[Διακοπή κάθε ἐπικοινωνίας]: «... τί γάρ μοι τοὺς ἔξω κρίνειν; // οὐχὶ τοὺς ἔσω ὑμεῖς κρίνετε; // 5.13 τοὺς δὲ ἔξω ὁ Θεὸς κρινεῖ. // ἐξαρεῖτε τὸν πονηρὸν ἐξ ὑμῶν αὐτῶν» (Α’Κορ. ε’ 13).

[Παράφρασις]: [ ... τούς ἀπίστους // τούς κρίνει ὁ Θεός. // Καί ἐσεῖς ἔχετε καθῆκον // νά ἀπομακρύνετε ὁλοτελῶς // ἀπό τόν κύκλο σας κάθε πονηρόν καί ἀδιόρθωτον ἀδελφόν].

Α. ΑΠΟΠΟΜΠΗ ΒΟΛΕΥΤΟΥ ΑΠΟ ΤΗ ΜΑΝΝΑ

[Ἱερεύς πρός βολευτάκο]

-Καί τώρα οἱ δύο μας ἄβουλε βολευτάκο, πού προάγεις τούς “γάμους» τῶν ὁμοφυλοφίλων, ἀναφερομένων κωδικά καί προκλητικά ὡς ΛΟΑΤΚΙ+.

Ἡ Ἑλλάς, ἡ Ρωμοσύνη, κινεῖται στά ὅρια τοῦ θαύματος. Ὁ Λαός μας κατέληξε στήν κορυφή τῆς ἀθανασίας, γιατί ἔφθασε στήν ἄκρη τῆς θυσίας. «Ἡ Ἑλληνική Φυλή, λογίζεται ὡς ἡ καλλίστη, ἥτις ἔζησε ποτέ ὑπό τόν οὐρανόν» (P. Decharm).

-Καί τώρα, αὐτή ἡ Θεσπέσια Ἑλλάδα, κατήντησε ἡ ΠΡΩΤΗ καί μοναδική Ὀρθόδοξος Χώρα, πού ψήφισε τά διεστραμμένα, μέ τό φονικό χέρι σου. Καί αὐτό συνετελέσθη, ἐπί τῆς βδελυρᾶς θητείας σου. «Ὁ Ἕλλην ἀποτελεῖ τό Δεξί χέρι τοῦ Θεοῦ» (Ρωσική παροιμία). Καί σύ κατέστης τό μισάνθρωπο ἀριστερό χέρι τοῦ Διαβόλου.

-Ἄκουσέ με ζαβό “μετα-ανθρωπάκι”.

-Εἴμαστε Μύριοι(= 10.000) Κληρικοί, ἄλλοι μύριοι Μοναχοί-Μοναχές καί μυριάδες μυριάδων (= ἑκατομμύρια) εὐλαβεῖς πιστοί Ἑλληνορθόδοξοι.

-«Κάθε καμπάνα καί Παπᾶς, κάθε Παπᾶς καί Διάκος» (Δημοτικό, θρῆνοι ἁλώσεως), «κάθε Διάκος καί πιστός, καθε πιστός καί ἥρωας».

-«Σημαίνει ὁ Θεός, σημαίνει ἡ γῆ, σημαίνουν τά ἐπουράνια» (Δημοτικό, θρῆνοι ἁλώσεως).

-Γιά σένα, «σημαίνουν τά καταχθόνια τῆς Θείας ἀρᾶς, τῆς ὑπερβατικῆς τιμωρίας».

-Μέ πλησιάζεις, μέ τό πανάκριβο κουστούμι σου, γιά νά ἐπιδείξης φαρισαϊκῶς τήν εὐσέβεια, τήν ὁποία ἀπέπτυσες. Μέ περισσή ὑπεροψία καί προσποιητή ταπείνωσι. Τά τριμμένα ράσα μου, τό ἦθος καί τό ὕφος μου, οὐδόλως σέ ἀφυπνίζουν.

[Πούλησε τήν ἴδια σου τή μάννα]

-Πούλησες τήν ἴδια τήν μάννα σου, στούς σοδομιστές ΛΟΑΤΚΙ+.

-Ὅταν θά προσκυνήσης στό σπίτι σου, δέν θά σέ ἀναγνωρίζη, οὔτε ἡ ἴδια σου ἡ μάννα. Ἐκείνη πού, σέ γέννησε καί σέ ἀνέθρεψε, μέ τά Χριστιανικά νάματα καί μέ τίς Πατριωτικές ἐξάρσεις.

-«Ἤπιες μέ τό χέρι τῆς μάννας σου // νερό καθάριο τῆς πίστης. // Ὁ πατέρας βοήθησε στό ἄντλημα // ἀπ' βαθύ πηγάδι πατρογονικό». (Κούλα Παρασκευᾶ).

-Καί τώρα, σ’ ἔπιασε ναυτία ἐπάνω στό σαπιοκάραβο τῆς ἐπηρμένης ἐξουσίας. Ξερνᾶς δηλητήριο ἀπιστίας καί δυσωδία βδελυρότητος. Ὑπερασπίζεσαι ἀνοήτως, τήν «ὁμοφυλοφιλία, τήν ἀδελφή τοῦ θανάτου» (Ρούντολφ Νουράγιεφ).

[Μάννα: Ἐγώ Χριστιανό σέ γέννησα]

-«Ἐγώ Κωσταντῆ ἐγέννησα, καί ὄχι Χασάν», ἐκραύγασε ἡ ἡρωΐδα μάννα τοῦ Ἁγ. Κωνσταντίνου τοῦ Ὑδραίου, ὅταν ἐκεῖνος, ἐξισλαμισμένος, κτυποῦσε τήν πόρτα τῆς Ὑδραίας καπετάνισσας.

Χωρίς νά τοῦ ἀνοίξη τό σπίτι, τόν ἀπέπεμψε σκαιότατα καί ἐκεῖνος μετανόησε. Ἐπανῆλθε στήν πατρώα πίστι καί ἐμαρτύρησε στήν Ρόδο (1800 μ.Χ.).

-Μετέβης στό πτωχικό παλατάκι σου καί δέν σέ ἀναγνωρίζει, οὔτε ἡ ἴδια ἡ μάννα πού σέ ἀνέστησε.

-Ἐγώ, ἀστράφτει, Χριστιανό σέ βάπτισα στήν ἐκκλησιά μας.Ἡ παραδοσιακή οἰκογένειά σου, σέ ἀνέθρεψε μέ τά ἱερά μας νάματα.

-Καί σύ τά ξεπούλησες ὅλα, γιά μιά θέσι, γιά ἕνα μισθό, γιά μιά δημοσιότητα, γιά ἕνα σαπισμένο θῶκο. Δουλοπρεπέστατα, προσκυνᾶς τόν ἀσεβέστατο φαντασιόπληκτο ἄρχοντα πού καταστρέφει τό Γένος μας. Μᾶλλον, ἐπειθάρχησες στόν ἴδιο τόν Διάβολο.

-«Σήμερα μαῦρος οὐρανός, // σήμερα μαύρη μέρα» (15/2/24).

[Μάννα κράζει τό παιδάκι]

-Ἡ μάννα σου, σέ γαλούχησε μέ τά αἰωνόβια παραμύθια μας, καί σοῦ τραγούδησε, τά πιό ὑπέροχα πατριωτικά τραγούδια μας, τίς πιό κατανυκτικές ὠδές. Ὅπως, τό τῆς Παναγίας μας: «Ὦ! Γλυκύ μου Ἔαρ, // Γλυκύτατόν μου Τέκνον».

-Φρονοῦσε σωστά, πώς, ὅταν στήν κούνια δέν ψελλίζονται προσευχές, τότε γαλουχοῦνται τρομοκράτες. Μά ἐσύ καταστρατήγησες αὐτό τό αἰωνόβιο νόμο.

-«“Μάννα” κράζει τό παιδάκι, // “Μάννα” ὁ νιός καί “Μάννα» ὁ γέρος, ...// Τή χαρά σου καί τή λύπη, // μέ τή “μάννα” τή μοιράζεις, // ποθητά τήν ἀγκαλιάζεις, // δέν τῆς κρύβεις μυστικό. ...».

-Καμιά μητρική ἀγκαλιά δέν εἶναι πιά γιά σένα ἀνοικτή. «Κλείσαν οἱ στράτες τοῦ Μοριά». Ἀτιμάζεις ἀπεμπολεῖς καί τήν ἴδιους τούς γονεῖς πού σ’ ἔφεραν στόν κόσμο, χωρίς ντροπή καί ἀναστολή. Καί προσπίπτεις, βυθίζεσαι στήν βδελυρή χοάνη, στήν μαύρη πίσσα τῆς πολιτικῆς μητριᾶς.

[Μάννα μοῦ γράφεις μιά γραφή, // ἕνα Καμμένο γράμμα]

-Ἐσύ βολευτάκο μου, δειλόψυχε, τολμᾶς νά ἀποστείλης στήν μάννα σου γράμμα; Νά τῆς περιγράψεις τί ἐνεργεῖς μέσα στήν παγωνιά τῆς σοδομικότητος καί ὄχι μέσα στήν πατριωτική εὐωχία;

-«Μοῦ γράφεις μάνα μια γραφή, // κι’ ἕνα καμμένο γράμμα, // στοῦ Μπιζανιοῦ τήν παγωνιά, // στό κρύο θα πεθάνω. //

-Λειτούργησε τήν Παναγιά, // κι’ ἄναψε ἁγιοκέρι, // νά κάνη θαῦμα μάνα μου,
νά γίνη καλοκαίρι» (Μπιζάνι, Ἀπελευθέρωσις Ἰωαννίνων 19-21 Φεβρ. 1913).

-Γιά σένα βολευτάκο μου, οὔτε ἡ μάννα σου θ’ ἀνάψη ἁγιοκέρι, καί οὔτε τ’ ὄνομά σου θά εἰσέλθη στό Ἅγιο Ποτήριο κατά τήν Ἁγία Πρόθεσι. Τ’ ἀκοῦς; Οὐδόλως νά ἀμφιβάλλεις γι’ αὐτό.

[Μάννα μου τά κλεφτόπουλα]

-Πόσα ἡρωϊκά τραγούδια νά σοῦ ψάλλω, τά ὁποῖα τά μετήλλαξες σέ θρηνητική ἐπωδό τῆς χυδαιότητος!

-«Μάνα μου τά, μάνα μου τα κλεφτόπουλα. // Τρῶνε καί τραγουδᾶνε, // ἄϊντε // πίνουν καί γλεντᾶνε. ...» (Κλέφτικο Ἆσμα).

-«Μάννα μου τά, μάννα μου τά βολευτόπουλα. // Τρῶνε, γλεντοκοπᾶνε καί τά πάντα ξεπουλᾶνε. // Μπεκρουλιάζουν καί τό Γένος ἐκχυδαΐζουν».

«Ξεπουλᾶνε Ρωμιοσύνη, // ξεπουλᾶνε καί τή μάννα τους, // τόν ἴδιο τους πατέρα. // Τ’ ἀδέλφια τούς παπποῦδες τους // καί ὅλη τους τήν συγγένεια».

-«Γονέας ἕνα (1) εἶσαι πατέρα μου // καί σύ μάννα ὁ δύο (2). // Γιαγιάδες τρία (3), τέσσερα (4), // παπποῦδες πέντε (5) κι’ ἕξι (6)».

-«Αὐτό νομοθετήσανε, //αὐτό λένε θά γίνη. // Ὁ ἀφέντης τους ὁ δυσεβής // τούς πρόσταξε αἰσχρά // καί αὐτοί τό συμφωνήσανε, // μέ δουλική καρδιά».

-«Κάναν τά δάκρυα τους νερό // τό σάλιο τους σαπούνι. // μά ὁ πόνος τους ἀπ’ τήν καρδιά // δέν φεύγει καί δέν σβήνει. // Προδότες πού λησμόνησαν // Παράδοσι καί Πίστι» (Διασκευή ἐπικαιροποιημένη).

Β. ΕΠΙΚΡΕΜΑΤΑΙ ΑΦΩΡΙΣΜΟΣ, ΑΡΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΡΑ

[Μήνυμα ἀπό τό μέλλον]

-Ἄκου βολευτάκο. Ἔχεις μήνυμα ἀπό τό ὑπερπέραν.

-Ἔχεις μήνυμα ἀπό τό μέλλον. Ἄκουσέ το.

-Κινεῖσαι σέ μετρημένο χρόνο. Πολιτικό καί κοινωνικό.

-Μή στηρίζεσαι στούς ἐπισήμους ρασοφόρους τῆς τηλοψίας, πού τούς ἐλέγχετε, τούς πιέζετε, τούς ἀξαγοράζετε καί ... τούς ἐκβιάζετε. Αὐτοί, κινοῦνται μόνον ὡς ὀφθαλμόδουλοι, δηλ. δοῦλοι τῆς ἐξουσίας πρός τό θεαθῆναι ἀπό αὐτήν.

-Τώρα οἱ δύο μας μέ τόν λαό μας. Τώρα οἱ δυό μας “πρωτοαφορισμένε”, “πρωθυπουργεύοντα” κ. Κυρ. Μητσοτάκη. Ἀφουγκράζεσαι, ἀστραπόβροντα ἀπό τό Θεό, τόν Λαό, τό Συνειδός.

-Μήν ἀλληθωρίζης πρός τίς «γλυκύτατές σου ψήφους» (Σαίξπηρ, Κοριολανός). Δέν πρόκειται νά τίς ξαναδῆς στά μάτια σου.

-Ἐγώ ὁ ἁπλός Ἱερεύς, μετέχω στό “Βασίλειο Ἱεράτευμα”. Μήπως κατέχεις τί ἆραγε νά σημαίνη αὐτό; Τελῶ τήν ἔνσαρκο ἐνανθρώπισι τοῦ Κυρίου μας κατά τήν ἀναίμακτο Θεία Εὐχαριστία, ὡς Ἱερεύς. Καί συγχόνως, ἀσκῶ τήν βασιλική ἐξουσία τοῦ Κυρίου. Προστάζω κυριαρχικά τήν ἐφαρμογή τῶν Νόμων τοῦ Βασιλέως τῶν Βασιλέων Χριστοῦ. Τῶν θεσπισμάτων τῶν Ἱερῶν Εὐαγγελίων καί τῶν Ἱερῶν Κανόνων.

-Κάθε εὐσεβής καί ἅγιος Κληρικός, κρίνεται ἐν τοῖς πράγμασι, ὡς “Βασιλεύτερος τῶν Βασιλέων” «... σὺ γὰρ βασιλεύτατός ἐσσι ...» (Ὅμηρος, Ἰλιάδα, Ραψωδία ι’ 69, ι’ 160, ι’ 392, κ’ 239 καί Ὀδύσσεια, Ραψωδία ο’ 533). Καί “Στρατηγῶν Ἀξιοστρατηγότερος”. «... λοχαγῶν ἄριστοι // καὶ τῶν στρατηγῶν ἀξιοστρατηγότεροι» (Ξενοφῶν, Κύρου Ἀνάβασις 3.1.24.5).

-Ὁ Πρεσβύτερος, ἀφουγκράζεται τόν πόνο τῆς καρδιᾶς τοῦ λαοῦ, σκουπίζει τόν ἱδρώτα καί τά δάκρυά του. Τοῦ χαρίζει ρίζες καί φτερά. Τόν βυθίζει τήν κολυμβήθρα, στήν θάλασσα τοῦ ἁγίου καί ἐνδόξου παρελθόντος. Τοῦ φυτεύει φτερά, ὥστε, νά ξεχυθῆ καί νά ἀπολαύση τό αἰθέριο γαλάζιο τοῦ οὐρανοῦ καί τό θεοφόρο μέλλον.

-Καί ἐσύ, εἰσάγοντας στήν κοινωνία ἀντινόμους ἀντιευαγγελικούς, νόμους φρίκης ΛΟΑΤΚΙ+, ἄς ἀναμμένης, φοβερές συμφορές καί τιμωρίες.

[Βουλή, τ’ ὄνομά σου “Λεγεών”]

-«Ποιό εἶναι τό ὄνομά σας, ἐκεῖ στή βουλή;», ἐρωτοῦσε ὁ Μητροπολίτης Φλωρίνης, ὁ π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης;

-“Λεγεών”, ἀποκρινόταν ὁ ἴδιος, καθότι, ἐκεῖ, ἐμφωλεύει καί χορεύει μία πλήρης Λεγεώνα ἀπό δαιμόνια. Δέν πρόκειται γιά ἱερό τῆς Δημοκρατίας, ἀλλά καί ἄντρο σκοτεινοῦ σατανισμοῦ!

-Γι’ αὐτό τό λόγο δέν χρειάζεται ἁγιασμό, ἀλλά ἐξορκισμό!».

-Βολευτάκο μου, πόσους Ἀντιχριστιανικούς νόμους καί ποιές Ἀντεθνικές διατάξεις ψήφισες μέ τό ρυπαρό χέρι σου, τό ἀλλοτριωμένο μυαλό σου;

-«Νά κοπῆ τό χέρι μου // καί νά κολλήση ἡ γλῶσσα μου στό λάρυγγά μου», ἐκραύγαζαν μετανοημένοι, στό λαϊκό κατακλυσμό, οἱ μισοί Ἐπίσκοποι πού ὑπέγραψαν τήν προδοτική συμφωνία τῆς “ψευτοοικουμενικῆς» συνόδου τῆς Φερράρας-Φλωρεντιας (1439).

-Ἐσύ, βολευτάκο μου, πότε θά ντραπῆς καί θά μετανοήσης; Ἀναμένουμε, ἐλπίζω, ὄχι ματαίως. Ἐγκαίρως καί πρό τῆς τρομερῆς Θείας Κρίσεως.

Γ. ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΠΙΕΣΕΙΣ ΠΡΟΣ ΘΕΟΝ

[Κύριος: Ἱερεμία μή μέ πιέζης]

-Μελετῶ τίς Θεόπνευστες Γραφές καί σάν νά ἀφουγκράζομαι τόν Κύριο, νά ἀπευθύνη τό λόγο, καί σέ μένα τόν Ἱερέα. Πρός ὅλους τούς Πατέρες καί τούς Ἀδελφούς μου. Ἀκροάζομαι, ἀνάλογα, ἐκεῖνα τά τρομακτικά λόγια Του, πρός τόν πυρπολητή Προφήτη Ἱερεμία.

-«Ἐσύ Ἱερεμία, μή προσεύχεσαι πιά γιά τό διεφθαρμένο αὐτό λαό. Μή φωνάζης καί μή μέ παρακαλῆς· μή μέ πιέζης, γιατί δέν θά σέ ἀκούσω. Δέν βλέπεις τί κάνουν αὐτοί;» (Ἱερεμ ζ’ 16).

Προβαίνοουμε στήν ἐπικαιροποίησι, τῆς ἀνωτέρω τρομερῆς Θεϊκῆς Προσταγῆς:

-Πώ, πώ! Τί νά κάνω Κύριε, πού ἐξαπολύεις τίς δίκαιες προσταγές σου;

«Παπᾶ μου, μήν προσεύχεσαι, ποτέ σου, γι’ αὐτό τόν βολευτάκο. Μήν τόν μνημονεύης σέ καμιά τελετουργία. Μή μέ πιέζεις μέ τίς ἱκεσίες σου, ὥστε νά τόν ἐλεήσω. Αὐτός, ἀνάλγητα, καταστρέφει ὁλόκληρο τό Γένος τήν δική μου Κληρονομιά!».

-«Τέκνον Πάτερ, δοῦλε Μου, μή φωνάζης, μή Μέ ἱκετεύης καί μή Μέ ἐκλιπαρῆς. Μή Μέ πιέζης καί δέν πρόκειται νά σέ ἀκούσω!».

[Κύριος: Λώτ, λῦσε μου τά χέρια]

Ὁ Θεός προσέταξε τόν Λώτ, τόν ἀνεψιό τοῦ Ἀβραάμ, νά ἀναλάβη τήν οἰκογένειά του καί νά ἀπομακρυνθῆ, ἀπό τά Σόδομα καί τά Γόμορα. Νά μεταβῆ σ’ ἕνα ξέμακρο μέρος, τό ὁποῖο τοῦ ὑπέδειξε. Ἐπρόκειτο νά πυρπολήση τήν Πεντάπολι, λόγω τῆς θεσμοθετημένης διαστροφικῆς ὁμοφυλοφιλίας.

Ὡστόσο ὁ Λώτ, ἐπειδή ἦτο γέρος, ἀδυνατοῦσε νά μετακινηθῆ πρός τόν συγκεκριμένο μακρινό τόπο. Καί, παρεκάλεσε τόν Κύριο, νά καταφύγη σέ μία πιό προσιτή κοντινή περιοχή, στή Σιγώρ. Τότε, τί τόν ἀπάντησε ὁ πολυέλεος Κύριός μας; Μήπως, ἐνθυμεῖσαι βολευτάκο μου;

-«Πήγαινε σύντομα, ὅπου δύνασαι νά μεταβῆς, ὥστε νά Μοῦ λύσης τά χέρια Μου!». Καί τάχιστα ἐπηκολούθησε ἡ Θεομηνία τῆς καταστροφῆς (Γέν. ιθ’ 17-22).

Φοβερό, μά καί ὑπέροχο! Ἕνας ἄνθρωπος, ὁ δίκαιος Λώτ, εἶχε δέσει τά Χέρια τοῦ Θεοῦ, ὥστε νά μήν τοῦ ἐπιτρέπη, νά καταστρέψη τήν Πεντάπολι!!! Μόνον ἕνας μοναδικός πιστός καί εὐλαβής ἄνθρωπος!

Μεγάλη ἡ δύναμις τῶν εὐλογημένων πιστῶν ἀνθρώπων! Καί τῶν Ἱερέων καί τῶν Μοναχῶν. Χάρι σ’ αὐτούς συνεχίζεται ἡ ἱστορία τοῦ κόσμου καί δέν μᾶς ἔχει ἀκόμη κατακαύσει ὁ Οὐρανός.

[Δυσαρέσκεια, περιφρόνησις, ἀποκήρυξις]

-Μέ βάσι τά δύο προτεθέντα γεγονότα τοῦ Προφήτου Ἱερεμίου καί τοῦ Πατριάρχου Λώτ, βολευτάκο μου, ὑποχρεοῦμαι, ἐγώ καί ὁ κάθε Ἱερεύς, νά σοῦ ἐπιβάλλουμε, καθηκόντως, κάθε πνευματική καί ἄϋλο ποινή.

-Μέσα στήν καρδιά μας, ἀναφύεται, ἡ Ἱερατική ἀποκήρυξίς σου, ἡ περιφρόνησις καί ἡ ἔντονος δυσαρέσκεια γιά τίς αἰσχύνες σου.

-Ταῦτα συγκροτοῦν, ἀλήθεια, φρικτά μυστικά Ἱερατικά ἐπιτίμια, ἀπό τά ὁποῖα ἀδύνατον νά διαφύγης, μέ κάποιος ἄλλο τρόπο, παρά μέ τήν ντροπή καί τήν βαθυτάτη μετάνοια.

-Μή ἐπιστηρίζεσαι στήν προβολή σου ἀπό τά κατάπτυστα, στρατευμένα, συστημικά ΜΜΕ (Ἐξαπατήσεως), πού τούς πετᾶς μερικά ξεροκόμματα προσφορᾶς.

[Μέ τό Χριστό τους ... Κότες στά κλουβιά]

-Μήτε νά ἐλπίζης, ὅτι θά σέ βοηθήσουν τά “Ληγμένα Προϊόντα”, μερικῶν ἀναξίων Ἀρχιερέων. Ἐκείνων, τούς ὁποίους, ὁ ἀφωρισμένος, κατά φαντασίαν «Βοναπαρτιστής” “Kαῖσαρ”, τούς ἀπεκάλεσε, θρασύτατα καί προκλητικότατα, «δειλούς” καί “κότες ”. Κάτι, τό ὁποῖο δυστυχῶς, οὐδέποτε ΔΙΕΨΕΥΣΘΗ!

(Κυρ. Μητσοτάκης, Βλάσφημος συνομιλία εἰς Facebook): «… Πρόεδρος: Άντε, να τελειώνουμε με δαύτους (τούς Ἐπισκόπους) και να μπει το τελικό σχέδιο σε εφαρμογή. Έχω κουραστεί, ρε συ… Μου έχουν πρήξει τα παπ@@ρια με τον Χριστό τους. Πάλι καλά που οι περισσότεροι είναι κότες και κάθονται στα κλουβιά τους». (Ἐπιστολή πρ. Μητροπολίτου Αἰγιαλίας κ. Ἀμβροσίου, 20 Ἰουλ. 2020).

Καταφανέστατα, προκλητικότατα, ἀσεβεῖ, ὁ συντηρητικά μασκοφορεμένος, καί πρός τόν ἴδιο τόν Κύριο Ἰησοῦ. Βλασφημεῖ ὁ “πρωθυπυργεύων”, «... μέ τόν Χριστό τους ...», ἀποφαίνεται. Ὄχι τόν δικό του Χριστό. Μήπως κατέστη ἄθεος, ὑλιστής, μυστικιστής ἤ καί ἀλόπιστος;

-Ἕνας διαβόητος ὑπουργός, διακηρύττει προκλητικά, πώς δέν πρόκειται ἐνεργήσουν τίποτε οἱ “παπᾶδες”, καθόσον ἐμεῖς, ἐλέγχουμε πλήρως τούς Ἐπισκόπους. Νομίζει, φαντάζεται, ἀπατᾶται οἰκτρῶς!

-Πράγματι, εὐάριθμοι Ἀρχιερεῖς, δουλόφρονες, δέν ἀποτολμοῦν, οὔτε ἐν Ἁγίω Πνύματι, νά συγκαλέσουν Ἱερατικές συνάξεις. Καί ἐάν τίς ἐνεργοποιήσουν, ἀπευθύνουν τό λόγο πρός τούς Ἱερεῖς, μέ τήν ὑποδόρια ἐπιθυμία νά ... μή μιλήσουν. «Νομίζω ὅτι θά τυφλωθῶ, ὅταν κοιτάζω τούς Εὐσεβεῖς Ἱερεῖς στά μάτια», ὁμολογεῖ ἔντρομος Δεσπότης. Νιώθουν τήν Ἱερατική εἰρωνία, πού συγκαλύπτεται μέ ἀπατηλότατες κολακεῖες αὐτοκρατορικοῦ τύπου. «Τρέμουν τό ἀκατάβλητο καί ἀδούλωτο “Παπαδαριό”!» (Μητρ. Φλωρίνης, π. Αὐγουστῖνος Καντιῶτης).

Δ. ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΜΟΣ ΠΝ. ΕΠΙΤΙΜΙΑ

[Βολευτάκο, ἔχεις τήν δυσμένειά μου]

-Ὑπέπεσες, βολευτάκου μου, στήν δυσμένειά μου καί στήν ἀποστροφή μου. Κρατῶ στά χέρια μου, τά πνευματικά ὅπλα καί τά ἐπιτίμια. Κεραυνούς καί ἀστραπές. Διαθέτω κάθε ἁρμοδιότητα, νά τά ἐκτοξεύσω, πρός οἰκοδομήν, πρός σωτηρίαν καί πρός προστασία τοῦ Λαοῦ μου. Κάθε πνευματικός ἀφορισμός καί ἀρά ἐξαπολύεται, ἀπό μυρίους (10.000) Ἱερεῖς.

-Μή ἐπαναπαύεσαι. Μή ἡσυχάζης. Μή βαυκαλίζεσαι. Θυμήσου πώς, κάθε Ἱερεύς δικαιοῦται, ἀπολύτως, νά ἐκτελῆ, ὅλα τά Ἱερατικά του καθήκοντα, πλήν τῆς χειροτονίας, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ Ἀρχιερατική ἁρμοδιότητα.

-Ἀπόδειξις ἀποτελεῖ τό γεγονός ὅτι, στήν Ὀρθοδοξία, αὐτό συντελεῖται ἐπί 2.000 ἔτη, ἀδιαλείπτως καί ἀνελλειπῶς. Εἰδικά, κατά τά χρόνια τῆς ἐπαράτου μαύρης Τουρκοκρατίας, ὁ ἀφορισμός ἀποτελοῦσε, ἕνα λίαν διαδεδομένο Ἱερατικό λειτούργημα καί ἀκατάλυτο ἐφαρμοζομένη πν. ἐξουσία.

-Οἱ Ἱερεῖς ἐξαπέλυαν ἀφορισμούς, καί αὐτό ἐπέφερε τόν φόβο καί τόν τρόμο στούς ἀνόμους καί στούς ἀξέστους ἰσχυρούς τῆς ἐποχῆς. Καί συνάμα, μία ἀσφαλῆ προστασία, πρός τόν ἀδύναμο ἁπλοϊκό Λαό. Συνέπεια συνήθης, τοῦ ἀφορισμοῦ, τά ἀναλλοίωτα, τά τυμπανιαῖα δυσώδη πτώματα, μετά τήν ἐκταφή τους.

-Ἡ ἐν λόγω ἐκτενής χρῆσις τοῦ ἀφορισμοῦ, ἐνδεχομένως πάνω ἀπό τό μέτρο, ὡδήγησε τήν Ἱ. Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, κατά τό 1935 μ.Χ., νά συστήση προσοχή καί αὐτοσυγκράτησι. Συγκεκριμένα, προτείνει νά μή ἐνεργεῖται καθ’ ὑπερβολήν ὁ ἀφορισμός, ἀλλά μόνον σέ ἐξαιρετικές καί προκεχωρημένες περιπτώσεις.

-Κατά συνέπειαν, δικαιοῦμαι, ὅπως καί ἅπαντες οἱ Πατέρες, νά ἀναλάβουμε τά “πνευματικά ὅπλα”, τήν “μάχαιρα τοῦ Πνεύματος” ἀνά χεῖρας καί νά ἐνεργήσουμε, γιά τήν διασφάλισι τῆς εὐσεβείας τοῦ Ἔθνους. «... Ἐχαρίσατο, // θώρακα δικαιοσύνης͵ // ζώνην ἀληθείας͵ // κράνος σωτηρίας͵ // ἀσπίδα πίστεως͵ // μάχαιραν Πνεύματος͵ ...» (Ἰ. Χρυσόστομος, Expositiones in Psalmos 55.356.17).

[Πρώην Ἱερεύς, Ἀγᾶς, λύει ἀφορισμό]

-Ἄκου, ἀφελέστατε βολευτάκο. Μή ἐπιστηρίζεσαι στήν Ἐπισκοπική προστασία καί στόν βαρύτιμο βασιλικό μανδύα, ὥστε νά σέ καλύψη. Μετά τήν ψήφισι τοῦ σοδομικοῦ νόμου (15/2/24), ἐξ ὅσων γνωρίζουμε, οὔτε ἕνας, οὔτε ἕνας Ἀρχιερεύς ἐκ τῶν ἑκατόν εἴκοσι (120) τῆς Ἑλλάδος, δέν προέβη σέ δήλωσι, ἀγανακτήσεως καί ἀποδοκιμασίας. Αὐτοί εἶναι δικοί σου. Οἱ στρατηγοί πρόδωσαν, μά οἱ πανίσχυροι συνταγματάρχες (Πρεσβύτεροι) κατέχουν τίς ἐπάλξεις.

Κατά τά μαῦρα χρόνια τῆς σκλαβιᾶς, κάποιος Ἱερεύς, ἀφόρισε ἕναν Χριστιανό καί αὐτός ἀπέθανε. Μετά τήν ἐκταφή του τό σῶμα του, ἀνεσύρθη σέ ἀναλλοίωτο μορφή, ἀποκρουστικό καί ἐκπέμποντας ἀνυπόφορο δυσωδία.

Οἱ οἰκεῖοι κατέφυγαν στόν ἐπιχώριο Ἐπίσκοπο, ὥστε νά ἀποδώση τήν λύσι τοῦ ἀφορισμοῦ. Ἀποτέλεσμα ἀνύπαρκτο μηδέν.

Τότε ὁ Ἀρχιερεύς, ἀπεφάνθη ὅτι, ἡ δική του εὐχή, οὐδόλως διαλύει τόν ἀφορισμό, καθότι ὁ Ἱερεύς, ὁ ἀφορίσας, εὑρίσκεται ἀκόμη στή ζωή. Πράγματι, αὐτό συνέβαινε, ἀλλά ὁ Ἱερεύς ἐκεῖνος, κάτω ἀπό τίς Τουρκικές ἀπειλές καί τούς ἐκβιασμούς, εἶχε ἤδη ἀποσχηματισθῆ καί μετεβληθη σέ Ἀγᾶ. Αὐτό ὅμως δέν “διέγραψε” τό φοβερό πνευματικό ἐπιτίμιο.

Προσέτρεξαν λοιπόν, οἱ συγγενεῖς. Παρεκάλεσαν τόν ἀποστάτη νά προσέλθη καί νά συγχωρήση τόν νεκρό. Ἐναπέθεσαν τό φέρετρο ἐπάνω ἀπό τόν τάφο. Ὁ πρώην Ἱερεύς, νῦν δέ “Ἀγᾶς”, κατέφθασε ὑπεροπτικά, καβαλαρία στό ἄλογο του, μαζί μέ τούς στρατιῶτες του.

-«Εἶδες τί ὑπέστης γιά τίς ἀνομίες σου;», ἀνεφώνησε ὁ “Ἀγᾶς” πρός τόν νεκρό.

-«Λοιπόν, ἀρκετά! Σέ συγχωρῶ, γιά ὅτι ἔπραξες καί σέ ἐπευλογῶ». Ὕψωσε τά χέρια του, καί, σχηματίζοντας τό “μοναδικό Εἰδικό Ἱερατικό Σχῆμα Εὐλογίας, διά τῶν δακτύλων, τό ΙC ΧC”, σημείωσε σταυροειδῶς, τρεῖς φορές. Πάραυτα ὁ νεκρός μετεβλήθη σέ ἕνα σκελετό ὀστῶν, δίχως ἴχνος σάρκας.

-Ἐπάγωσαν ἅπαντες οἱ παρόντες. Φόβος καί τρόμος τούς κατέλαβε, γιά τήν ἀκατάλυτο ὑψίστη Ἱερατική Ἐξουσία. Τούς συγγενεῖς, τούς συνοδούς στρατιῶτες καί τόν ἴδιο τόν πρώην Ἱερέα. Ἡ βαθυτάτη μετάνοια τοῦ ἐκπεςόντος Ἱερέως, ἐπακολούθησε μετά τό πρωτόφαντο αὐτό γεγονός.

[Ἀόρατος Πόλεμος Ἐπιτιμίων]

-Πληθώρα ἀναλόγων περιστατικῶν, καταγράφονται στήν ζωή τῶν Χριστιανῶν, τά ὁποῖα τεκμηριώνουν τήν Ἱερατική Πνευματική Ἐξουσία, κάθε εἴδους ἐπιτιμίων, ὅπως καί τοῦ ἀφορισμοῦ. Δέν θά καταχωρήσουμε ἕτερα.

-Νά ἐπιπροσθέσουμε δέ καί τά Ἐπιτίμια κατά τά Ἱ. Μυστήρια, κυρίως τῆς Ἱ. Μετανοίας καί τῆς Ἱ. Ἐξομολογήσεως. Τότε θά σχηματίσουμε μία ὁλοκληρωμένη εἰκόνα τῶν ὑπερβατικῶν πνευματικῶν ἀρμοδιοτήτων τοῦ Κληρικοῦ. Τοῦ “Ἀοράτου Πολέμου”, ὁ ὁποῖος διενεργεῖται μέσα στό Ἀσυνόρο Κράτος τῆς Ἐκκλησίας. Ἀπό τούς Ἱερεῖς, οἱ ὁποῖοι λογίζονται “Βασιλεῖς, // βασιλευόμενοι ἄνωθεν” (Γρηγόριος Θεολόγος).

Πέραν τῶν ἀνωτέρω, φυσικά, τά Ἱ. Μυστήρια, καί τά Μυστηριοειδῆ, θά εἶναι ἀπρόσιτα καί ἀπροσπέλαστα ἀπό τούς ὁμοφυλοφίλους “παντρεμένους” μέ τόν αἴσχιστο νόμο τῆς Κυβερνήσεως ΛΟΑΤΚΙ+. Προσέτι, πρός ὅλους τούς συνοδοιπόρους, συντελεστές τοῦ ἀθλίου νομοθετήματος. Ἀπροσπέλαστα, Γάμοι, Βαπτίσεις, Κηδεῖες, Ἁγιασμοί, Μνημόσυνα, Ἀναδοχές, Κουμπαριές κ.τ.λ..

[Πόσο πούλησε τήν ψυχή του ὁ Ἰουδας;]

-Ἄκου, ἐπιπόλεε βολευτάκου. Βεβηλώσατε, ἀκόμη καί τόν περίκλυτο Παρθενῶνα, τήν «διαμαντόπετρα στῆς γῆς τό δακτυλίδι», μέ τίς ἀποχρώσεις τοῦ αἴσχους τῆς καρδιᾶς σας (16/2/24).

-Ἄκου, ἐπιπόλεε βολευτάκου. Ὅπου καί νά ἐμφανισθῆς, θά νιώθης τίς εἰρωνίες, τούς χλευασμούς καί τήν περιφρόνησι τῶν Ρωμιῶν. Θά σοῦ λένε μία κουβέντα καί θά νιώθης ὅτι σέ λοιδοροῦν καί σέ προσβάλλουν. Γιατί τραυμάτισες, βεβήλωσες καί πρόδωσες τήν ἐκστατική Ἑλλάδα.

-Ἄκου, ἀσεβέστατε καί ἀφελέστατε βολευτάκου. Μήπως κατέχεις, πόσο πούλησε τήν ψυχή του, ἐκεῖνος ὁ πρώην ἀπόστολος, ὁ ἀλήστου μνήμης Ἰούδας; Μετεμελήθη, ἀλλά δέν μετενόησε καί ἐχάθη. Ἐσύ, πόσα παρέλαβες σέ χρῆμα, σέ εἶδος καί σέ δουλική δόξα; Μήπως ἐνθυμεῖσαι, γιατί ἕνας Αὐτοκράτωρ (ὁ Κωνσταντῖνος Ε’, 718-715 μ.Χ.), “ἐστολίσθη» μέ τόν χαρακτηριστικό τίτλο “Κοπρ@@υμος”; Ναί, γιά τήν πολεμική του ἐναντίον τῆς Ἐκκλησίας, ὡς ἀτεγκτος εἰκονοκλάστης.

Μή ἀτενίζης τίς προσωρινές δόξες καί τά ἀπατηλά χειροκροτήματα. Αὐτά σβήνουν σάν τόν ἀφρό τῆς θαλάσσης. «Plaudite, amici, // comedia finitα est», ἤτοι, «… χειροκροτεῖτε, φίλοι, ἡ κωμωδία ἐτελείωσε» (Ὀκταβιανός Καῖσαρ, ἐνῶ ξεψυχοῦσε, 14 μ.Χ.).

Συνελόντ’ εἰπεῖν:

-«Προσευχόμαστε στον Ἅγιο Θεό, νά φυλάττη τήν Ἑλλάδα, ὡς ζωντανή καρδιά του Χριστιανισμοῦ καί ὡς λαμπερό φῶς, πού φωτίζει τά Ἔθνη ἀπό γενιά σε γενιά. Καλῶς ἤλθατε στό σπίτι σας». (Πατριάρχης Ἀντιοχείας Ἰωάννης, Ἄραβας, 12 Ἀπριλίου 2019, πρός τόν Πρόεδρο τῆς Δημοκρατίας τής Ἑλλάδος).

Ἀποκάλυψις: Ὡς γνωστόν, ἐάν παραιτηθοῦν κάποιοι βουλευταί καί οἱ ἀναπληρωματικοί του, πάραυτα, σφραγίζεται ἡ βουλή καί προκηρύσσονται ἐκλογές στίς ἀνάλογες περιφέρειες.

Τά τρία συντηρητικά κόμματα, Ἑλληνική Λύσις (12), Σπαρτιάτες (10) καί Νίκη (10) καί οἱ ἀνεξάρτητοι (4), ἐπιβάλλεται νά τό μεθοδεύσουν ἀμέσως. Μία παραίτησις βουλευτοῦ ἀνά μήνα. Τί ἀποκρίνεσθε κ. Βελόπουλε, κ. Στίγκα καί κ. Νατσιέ; Μήπως, καταδεικνύεσθε ἕκαστος, «... ἄνθρωπος // ἰχθύος ἀφωνότερος καὶ // βατράχου ἀπραγότερος» (Παλλάδιος, Dialogus de vita Joannis Chrysostomi).

{Μετεμελήθη, ἀλλά δέν μετανόησε}

[Φρικτό τέλος Ἰούδα]: «... Τότε ἰδὼν Ἰούδας // ὁ παραδιδοὺς αὐτὸν ὅτι κατεκρίθη // μεταμεληθεὶς // ἐπέστρεψεν τὰ τριάκοντα ἀργύρια // τοῖς ἀρχιερεῦσιν καὶ πρεσβυτέροις λέγων͵ // Ἤμαρτον παραδοὺς αἷμα ἀθῷον. // οἱ δὲ εἶπαν͵ Τί πρὸς ἡμᾶς; // σὺ ὄψῃ. καὶ ῥίψας τὰ ἀργύρια // εἰς τὸν ναὸν ἀνεχώρησεν͵ // καὶ ἀπελθὼν ἀπήγξατο» (Ματθ. κζ’ 3-5).

[Παράφρασις]: [ ... Τότε (μετά τήν δίκη του Κυρίου) // εἶδε ὁ Ἰούδας ὅτι Αὐτός κατεδικάσθη // καί μετεμελήθη (γιά τίς συνέπειες, ἀλλά δέν μετενόησε). // Ἐπέστρεψε δέ τά τριάκοντα (30) ἀργύρια τῆς προδοσίας // στούς ἀρχιερεῖς καί στούς πρεσβυτέρους, λέγοντας. // Ἁμάρτησα, παραδόσας αἷμα ἀθῶον. // Οἱ δέ τοῦ ἀπεκρίθησαν. // Καί τί μᾶς νοιάζει ἐμᾶς; // Ἐσύ εὐθύνεσαι. // Καί πέταξε στά μοῦτρα τους // τά χρήματα στόν Ναό τοῦ Σολομῶντος καί // ἀνεχώρησε καί ἀπηγχονίσθη]._