Πολύς λόγος γίνεται για το κούρεμα του ασήκωτου χρέους της χώρας μας.
Πανηγυρισμοί από τους μεν, διότι, όπως υποστηρίζουν, πετύχαμε κούρεμα του
χρέους μας 50% μετά από μαραθώνιες διασκέψεις, συζητήσεις, πιέσεις και
αντεγκλήσεις των μεγάλων και ισχυρών της Ευρώπης. Άλλοι όμως επιμένουν ότι η
αλήθεια είναι πως αυτή τη στιγμή βρίσκεται η χώρα μας σε κατάσταση αφόρητης
φτώχειας. Το δε κούρεμα όχι μόνο την επέτεινε, αλλά και την επιμήκυνε. Κανένας
δεν υπάρχει σ’ αυτό τον τόπο που να αισθάνεται ευτυχής για το κούρεμα αυτό.
Ούτε καν και αυτοί που αγωνίστηκαν για να το εξασφαλίσουν...
Ωστόσο κανείς δεν φαίνεται να προβληματίζεται για το πώς φτάσαμε ως εδώ.
Διότι πριν από το κούρεμα αυτό προηγήθηκε άλλο κούρεμα! Εκείνου του κουρέματος
είναι καρπός αγλαός και ώριμος το τωρινό οδυνηρό οικονομικό κούρεμα του
ασήκωτου χρέους μας. Ποιό είναι αυτό το κούρεμα;
Δεν χρειάζεται σοφία για να το εντοπίσουμε. Ένα αντικειμενικό βλέμμα
χωρίς πολιτικές παρωπίδες, κομματικές και συντεχνιακές προκαταλήψεις, το
διαπιστώνει.
Ο λαός μας δέχτηκε δυστυχώς αδιαμαρτύρητα και με απάθεια την προπαγάνδα
της στρατευμένης αθεΐας και του αντιεκκλησιαστικού μένους των δήθεν
«πνευματικών» ανθρώπων, ουσιαστικά άπιστων και υπονομευτών του ελληνορθόδοξου
ήθους μας. Ανέχτηκε το φούντωμα των εξώφθαλμων κομματικών συντεχνιών, που για
καθαρά ψηφοθηρικούς σκοπούς καπηλεύονταν συστηματικά κοινωνικές αξίες και
στόχους. Έστρεψαν τη νεολαία σε μια άκρατη ηδονοθηρία, στην τρυφηλή ζωή και τον
ωχαδελφισμό. Δηλαδή σε καταστάσεις που κατεξοχήν υποβαθμίζουν τις πνευματικές
και ηθικές αντιστάσεις του ανθρώπου. Ταυτόχρονα οπαδοί απάνθρωπων ολοκληρωτισμών
χλεύαζαν την Εκκλησία και ό,τι ελληνικό. Ο μηδενισμός των δήθεν προοδευτικών
δυνάμεων κατακτούσε έδαφος μεταξύ των νέων, οι οποίοι αποδέχονταν εύκολα
φλύαρες αερολογίες, θαυμάζοντας τους ρητορικούς αμοραλισμούς των πολιτικών και
των επιτήδειων ισντρουχτόρων. Κάτω από αυτόν τον καταιγισμό συνθημάτων της
ανερυθρίαστης ιντελλιγκέντσιας οι νέοι φόρεσαν κουκούλες, επιδόθηκαν σε
καταλήψεις πανεπιστημιακών Σχολών, έκτιζαν καθηγητές των ΑΕΙ στα γραφεία τους,
κατάργησαν κάθε σεβασμό και αξιοκρατία.
Μάθανε από την άρχουσα τάξη ότι όλα επιτρέπονται, ότι η αυθαιρεσία είναι
δημοκρατικός τρόπος ζωής, ότι οι καταχραστές δημοσίου χρήματος μένουν
ατιμώρητοι, διότι κάνουν απλώς μικρά δωράκια στους εαυτούς τους. Και με τη
γενική αποδοχή όλων των αυθαιρεσιών, πετύχαμε το κούρεμα των διαχρονικών
ελληνικών αξιών και του Ορθόδοξου ήθους του λαού μας.
Το αποτέλεσμα είναι ότι υφίσταται τώρα ο ίδιος λαός το δεύτερο,
σύγχρονο, οδυνηρό οικονομικό κούρεμα. Το υφίσταται δε μόνο ο λαός. Διότι οι
αίτιοι και οι καθαυτό κουρείς κανένα κούρεμα δεν υπέστησαν. Ο μισθός των
βουλευτών και των παρατρεχάμενων ακέραιος. Οι άρχοντες κάθονται στους
βουλευτικούς και υπουργικούς θώκους. Και καταφθάνουν αραχτοί στο... ελληνικό
κοινοβούλιο μέσα στις λιμουζίνες τους... «αγρυπνούντες» και «δειπνούντες» για τα
δίκαια του λαού!...
Περιοδικό «Η
Δράση μας»
