Σήμερα ζούμε σίγουρα
τον απόλυτο, ιδεολογικό, αριστερόστροφο φασισμό. Ειδικά στο λαθρομεταναστευτικό, όπου
ο όρος «πρόσφυγας» χρησιμοποιείται από τους επαγγελματίες του «αντιρατσισμού»
χωρίς διάκριση για όλους ανεξαιρέτως.
Οι πολιτικές που ακολουθούνται, έχουν
στο μικροσκόπιο κάθε έκφανση της ζωής των λαθρομεταναστών, χωρίς να
ασχολούνται καθόλου με τους Έλληνες που καλούνται να ζήσουν με αυτή
την ανεπίτρεπτη κατάσταση.
Χρησιμοποιούν διαρκώς τις ίδιες κλισέ
φράσεις, το ίδιο ξύλινο
και μονότονο λεξιλόγιο: αντιρατσισμός,
ανθρώπινα δικαιώματα, δημοκρατικές δυνάμεις, προοδευτικοί πολίτες,
ανθρωπιστική αλληλεγγύη, δημοκρατικές ευαισθησίες.
Ο ρόλος των ΜΜΕ σε αυτό
είναι καταλυτικός.
Έχοντας υιοθετήσει την ιδεοληψία της ανθρωπιστικής οπτικής των «ευαίσθητων
επαγγελματιών αλληλέγγυων», προχωρούν σε καθημερινή πλύση εγκεφάλου, προπαγανδίζοντας
ουσιαστικά των αφανισμό των Ελλήνων και τον εποικισμό της Ελλάδος στο όνομα
αυτής της οπτικής.
Χρησιμοποιώντας τη συγκινησιακή φόρτιση
και την απομόνωση εικόνων παιδιών και γυναικών, αν και
η μεγάλη πλειοψηφία των λαθρομεταναστών αποτελείται από άνδρες,
στοχεύουν στην αποδοχή του φαινομένου. Γίνεται ακόμη καιχυδαία προσπάθεια
εξίσωσης των Ελλήνων προσφύγων της Μικρασιατικής Καταστροφής με τους σημερινούς πρόσφυγες –
λαθρομετανάστες. Από την
άλλη, γίνεται a priori αξιολόγηση των ΜΚΟ ως ένα θετικό φαινόμενο,
παρά το γεγονός ότι πρόκειται ουσιαστικά για «επιδοτούμενο ανθρωπισμό».
Οποιαδήποτε αντίδραση εκ μέρους του γηγενούς πληθυσμού χαρακτηρίζεται
άμεσα και σύσσωμα από τα ΜΜΕ ως απαράδεκτη και οι συμμετέχοντες ως ρατσιστές,
ακροδεξιοί και φασίστες. Είναι πρόσφατο το παράδειγμα από την Λέσβο,
όταν όλα τα ΜΜΕ, τοπικά και μη, έντυπα και ηλεκτρονικά, έδωσαν
«διαπιστευτήρια».
Όσοι τελικά μιλούν απλώς για δικαιώματα
και αντιρατσισμό είναι οι πλέον ρατσιστές και ακραίοι
φονταμενταλιστές. Όχι απλώς δεν μπορούν να σεβαστούν τον απέναντί τους και
τα οποιαδήποτε φρονήματά του αλλά στην πραγματικότητα δεν αντέχουν καν να
ανεχθούν το οτιδήποτε διαφορετικό πέρα από τη δική τους επιδοτούμενη και
κατευθυνόμενη ιδεοληψία.
Φυσικά αυτή η προπαγάνδα είναι πλήρως
εναρμονισμένη με τις ντιρεκτίβες της ευρωπαϊκής ελίτ των Βρυξελλών και του
«φιλάνθρωπου» Σόρος.
Όλα αυτά όμως ξεκίνησαν μόλις το 2015 με
την έναρξη της λαθρομεταναστευτικής κρίσης; Πιάστηκε πράγματι η Ευρώπη
εξαπίνης; Ήρθε ο συγκεκριμένος χειρισμός εκ μέρους των ΜΜΕ ως ανθρωπιστικό
αντανακλαστικό; Είναι όλα τυχαία;
Η αλήθεια είναι
άλλη. Υπήρξε συστηματική προετοιμασία. Αναφέρω παρακάτω ορισμένες σημαντικές
δράσεις-πρωτοβουλίες-πολιτικές διεθνείς αλλά και εθνικές, από τις πολλές είναι
η αλήθεια που έχουν γίνει όλα αυτά τα χρόνια.
Το 2000, το τμήμα
πληθυσμού του ΟΗΕ εκδίδει
έκθεση με τον τίτλο «Replacement Migration (Μετανάστευση Αντικατάστασης)» με
αφορμή την μείωση του γηγενούς πληθυσμού της Ευρώπης και της Ιαπωνίας.
Το 2009, το Ινστιτούτο
Μεταναστευτικής Πολιτικής (Ι.ΜΕ.ΠΟ.) προσπαθεί να μας «μάθει», μέσω ολοσέλιδων καταχωρήσεων σε
εφημερίδες, αλλά και με πανάκριβα τηλεοπτικά σποτς, ότι «για τους
Έλληνες δεν υπάρχουν μετανάστες, υπάρχουν άνθρωποι». Το Ινστιτούτο αυτό
πορεύεται, ως Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου που εποπτεύεται από το
υπουργείο Εσωτερικών και στόχο έχει «την έρευνα και την εκπόνηση μελετών για
το σχεδιασμό και την εφαρμογή της μεταναστευτικής πολιτικής της Χώρας».
Η διαχείρισή του
ως media event με κυρίαρχη αφήγηση το συναίσθημα, αποτελεί τον κύριο παράγοντα για να
κάμψουν την κοινή γνώμη.
Το 2010, γίνεται εργαστήριο,
με τίτλο, "ΜΜΕ και Μετανάστες - Καταπολέμηση των αρνητικών
στερεοτύπων και προώθηση της διαπολιτισμικότητας & της
ποικιλομορφίας"με
την υποστήριξη και συνεργασία της Διεύθυνσης Κοινωνικής Ένταξης της Γενικής
Διεύθυνσης Μεταναστευτικής Πολιτικής & Κοινωνικής Ένταξης του Υπουργείου
Εσωτερικών, Αποκέντρωσης & Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης. Το εργαστήριο αυτό
είχε στόχο την ευαισθητοποίηση των δημοσιογράφων για την αντιμετώπιση
φαινομένων «ρατσισμού και ξενοφοβίας» και βελτίωση των τρόπων διαχείρισης από
τους δημοσιογράφους, τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ και λοιπούς εκπροσώπους του
τύπου, του ζητήματος της μετανάστευσης, κατά τρόπο που να συμβάλει στη
διαδικασία ομαλής ένταξης των μεταναστών στην ελληνική κοινωνία. Το
πρόγραμμα αυτό συγχρηματοδοτείτο κατά 75% από κοινοτικούς και κατά 25% από
εθνικούς πόρους. Από τότε λαμβάνουν χώρα συχνά-πυκνά τέτοια εργαστήρια.
Το 2014, οι διευθυντές του
ειδησεογραφικού κολοσσού Associated Press, απαγορεύουν τη χρήση
του όρου «λαθρομετανάστης».
To 2016, το ευρείας
κυκλοφορίας περιοδικό National Geographic εκδίδει ειδικό τεύχος με τον τίτλο
«The New Europeans (Οι Νέοι Ευρωπαίοι)»,αναφερόμενο σε πείραμα εκ
μέρους της Ευρώπης.
Το 2016, ιδρύεται από
τον Δήμο Αθηναίων το «Κέντρο Συντονισμού και Παρατηρητήριο για θέματα
μεταναστών και προσφύγων»,
το οποίο χρηματοδοτείται στο σύνολό του από το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος μέσω της
δωρεάς 10.000.000 ευρώ προς τον Δήμο Αθηναίων. Ανάμεσα στους στόχους του είναι
και η έναρξη εκστρατείας για την ενημέρωση του κοινού
(συμπεριλαμβανομένων των μέσων κοινωνικής δικτύωσης).
Και ερχόμαστε στο 2018, όπου το Κέντρο
Συντονισμού του Δήμου Αθηναίων για θέματα Μεταναστών και Προσφύγων οργανώνει
με την υποστήριξη της Europe Direct της ΕΕ την εκδήλωση "Ζούμε μαζί -
Εργαζόμαστε μαζί", μεστόχο την εργασιακή ένταξη προσφύγων και
μεταναστών. Το δίκτυο
των κέντρων πληροφόρησης Europe Direct αποτελεί ένα από τα βασικότερα εργαλεία
της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την ενημέρωση των Ευρωπαίων πολιτών (!!!) σχετικά
με την Ένωση. Ειδικότερα, όσον αφορά στα δικαιώματα των πολιτών της (!!!),
καθώς και στην ενίσχυση της συμμετοχής του πολίτη σε τοπικό και περιφερειακό
επίπεδο στις πολιτικές της.
Οι δράσεις και οι
πρωτοβουλίες στην κατεύθυνση της υποχρεωτικής αποδοχής των
λαθρομεταναστών συνεχίζονται…
Ναι, τελικά είναι όλα τυχαία!
Γιάννης Παγώνη
