Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο: «ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΙΣ· Νάρκη στην διοίκησι τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας
και στὸν Ἀπόδημο Ἑλληνισμό, τὴν πυροδοτεῖ ὁ πατριάρχης», σελ. 67, 68, τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου
«…Ἡ
διαίρεσις εἶνε «σημεῖον τῶν καιρῶν» καὶ προφητεύθηκε ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν
Κύριο, ὁ ὁποῖος εἶπε· «Ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις» τῆς ἀποστασίας, τοῦ
ἀτομικοῦ καὶ ὁμαδικοῦ ἐγωισμοῦ, «διὰ τὸ πληθυνθῆναι τὴν ἀνομίαν
ψυγήσεται ἡ ἀγάπη τῶν πολλῶν» (Ματθ. 24,19,12). Ἐμφύλιος πόλεμος στοὺς
κόλπους τῆς Ἐκκλησίας…
Διαιρέθηκαν οἱ χριστιανοὶ τῆς ἀρχαίας Κορίνθου καὶ ἔλεγαν· «Ἐγὼ μέν εἰμι Παύλου, ἐγὼ δὲ Ἀπολλώ, ἐγὼ δὲ Κηφᾶ, ἐγὼ δὲ Χριστοῦ» (Α΄ Κορ. 1,12). Καὶ ἐκείνους μέν, ποὺ διαιρέθηκαν προσωρινὰ σὲ φατρίες, τοὺς ἕνωσε ὁ ἀπόστολος Παῦλος· ἐμᾶς ποιός θὰ μᾶς ἐνώσῃ;…» (ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος )
Διαιρέθηκαν οἱ χριστιανοὶ τῆς ἀρχαίας Κορίνθου καὶ ἔλεγαν· «Ἐγὼ μέν εἰμι Παύλου, ἐγὼ δὲ Ἀπολλώ, ἐγὼ δὲ Κηφᾶ, ἐγὼ δὲ Χριστοῦ» (Α΄ Κορ. 1,12). Καὶ ἐκείνους μέν, ποὺ διαιρέθηκαν προσωρινὰ σὲ φατρίες, τοὺς ἕνωσε ὁ ἀπόστολος Παῦλος· ἐμᾶς ποιός θὰ μᾶς ἐνώσῃ;…» (ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος )
Για να εὐλογήση ὁ Θεός τὸν ἀγῶνά μας
- Ἐνῶ βλέπουμε τους οἰκουμενιστὰς ἑνωμένους νὰ πολεμοῦν τὴν Ὀρθοδοξία καὶ νὰ μᾶς ὁδηγοῦν στὴν πανθρησκεία, οἱ ἀντοικουμενισταί ποὺ μπαίνουν στην μάχη, διαπληκτίζονται μεταξύ τους, για το ποιός ἐκπροσωπεῖ πιο ἄξια την Ὀρθοδοξία!!! Ζητᾶμε τὴν ἀκρίβεια τῶν ἁγίων Πατέρων καὶ καλά κάνουμε, ἀλλὰ δὲν ἔχουμε τὴν ζωή τῶν ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας, γι᾽αὐτὸ διχαζόμεθα. Για νὰ μὴ γελᾶ ὁ διάβολος μὲ τὸν ἀγῶνά μας, νὰ ταπεινωθοῦμε καὶ νὰ ζητήσουμε τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ. Νὰ πολεμήσουμε τὰ πάθη μας. Νὰ μὴ θεωροῦμε ἀλάθητο πάπα τὸν ἑαυτό μας καὶ νὰ ἀφήσουμε τὸν Θεό νὰ διευθύνει τὸν ἀγῶνά μας.
- Νὰ βλέπουμε μὲ ἀγάπη ὅλους τοὺς ἀντιοικουμενιστάς ἀδελφοὺς μας καὶ νὰ προσευχόμεθα για νὰ γίνουν ἀνώτεροί μας. Ἄν δὲν ἔχουμε ἀγάπη μεταξύ μας, θὰ μᾶς ἀποδοκιμάση ὁ Θεός, ὁ ἐγωϊσμὸς καὶ τὰ πάθη μας θὰ θριαμβεύουν, οἱ οἰκουμενισταί θὰ θριαμβολογοῦν μὲ τὴν φαγωμάρα μας, ὁ σατανᾶς θα ὁλοκληρώση το καταστροφικό του ἔργο και ἐμεῖς θὰ τὸ παίζουμε ἀντιστασιακοί!!!
ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΕΝΩΜΕΝΟΙ Ν᾽ ΑΓΩΝΙΣΤΗΤΕ
«Ἀδελφοὶ
καὶ πατέρες, ἑνωθῆτε! φωνάζει ὁ Κύριος Ἰησοῦς (βλ. Ἰω. 17,21), φωνάζει ὁ
Παῦλος (βλ. Α΄Κορ. 12,12-27. Ἐφ. 4,3-4,13), φωνάζουν οἱ προφῆτες,
φωνάζουν οἱ πατέρες τῆς Ἐκκλησίας. Ἑνωθῆτε!…
Δὲν θέλουμε λοιπὸν ν᾽ ἀκούσουμε αὐτούς; Ἔ, τότε διδάσκαλοί μας ἂς γίνουν τὰ …ζῷα! Ποιά ζῷα; Τὰ βόδια! Τί κάνουν τὰ βόδια, τὰ βουβάλια· ὅταν ἐκεῖ ποὺ βόσκουν ἐμφανισθοῦν λύκοι, γιὰ νὰ μὴν καταφαγωθοῦν ξεμοναχιασμένα, μαζεύονται, σχηματίζουν κύκλο, βάζουν τὰ μικρά τους στὸ κέντρο, κι αὐτὰ μὲ τὰ κεφάλια καὶ τὰ κέρατα πρὸς τὰ ἔξω εἶνε ἕτοιμα νὰ ἀμυνθοῦν. Ἂν κάποιος λύκος τολμήσῃ νὰ ἐπιτεθῇ, θ᾽ ἀφήσῃ τὰ ἔντερά του πάνω στὰ κέρατά τους· εἶνε ἀδύνατον νὰ νικηθοῦν. Τί κάνει ἡ ἑνότης!
Ἔτσι κάνουν τὰ βόδια· καὶ οἱ ὀρθόδοξοι Χριστιανοί; Δυστυχῶς, ὄχι «νοῦν Χριστοῦ» (Α΄ Κορ. 2,16), ἀλλ᾽ οὔτε νοῦν βοῶν ἔχουμε. Γιατὶ ἂν εἴχαμε στοιχειώδη νόησι καὶ συναίσθησι τῶν κινδύνων ποὺ διατρέχει ἡ Ὀρθοδοξία, θὰ εἴχαμε ἑνωθῆ.
Ἀδελφοί μου, «ἐσχάτη ὥρα ἐστί» (Α΄ Ἰω. 2,18). Ἐὰν καὶ τὴν κρίσιμη αὐτὴ ὥρα δὲν θελήσουμε ν᾽ ἀκούσουμε τὴ φωνὴ τοῦ Χριστοῦ γιὰ ἑνότητα, ἀλλὰ ἐν ὄψει Ἁρμαγεδῶνος ἐξακολουθήσουμε νὰ διαπληκτιζώμαστε μεταξύ μας, τότε ἕνας τρόπος μένει νὰ ἑνωθοῦμε· ὁ διωγμός, ποὺ ἔρχεται γιὰ τὶς ἁμαρτίες ὅλων μας. Ὅταν κηρυχθῇ διωγμὸς καὶ οἱ ὀρθόδοξοι συλληφθοῦμε καὶ ῥιχτοῦμε στὶς φυλακές, ἐκεῖ θὰ ἑνωθοῦμε ὅλοι, θὰ ἀνταλλάξουμε τὸν ἐν Χριστῷ ἀσπασμὸ καὶ θὰ ποῦμε· Κύριε, ἁμαρτήσαμε καὶ δικαίως τιμωρούμεθα· διαιρεθήκαμε σὲ φατρίες καὶ κόμματα, καὶ προκαλέσαμε τοὺς λύκους.
Ἀλλά, ἀδελφοὶ ὀρθόδοξοι, εἶνε ἀνάγκη νὰ ἔλθῃ ὁ αἱματηρὸς διωγμὸς γιὰ νὰ ἑνωθοῦμε; (†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος)
Δὲν θέλουμε λοιπὸν ν᾽ ἀκούσουμε αὐτούς; Ἔ, τότε διδάσκαλοί μας ἂς γίνουν τὰ …ζῷα! Ποιά ζῷα; Τὰ βόδια! Τί κάνουν τὰ βόδια, τὰ βουβάλια· ὅταν ἐκεῖ ποὺ βόσκουν ἐμφανισθοῦν λύκοι, γιὰ νὰ μὴν καταφαγωθοῦν ξεμοναχιασμένα, μαζεύονται, σχηματίζουν κύκλο, βάζουν τὰ μικρά τους στὸ κέντρο, κι αὐτὰ μὲ τὰ κεφάλια καὶ τὰ κέρατα πρὸς τὰ ἔξω εἶνε ἕτοιμα νὰ ἀμυνθοῦν. Ἂν κάποιος λύκος τολμήσῃ νὰ ἐπιτεθῇ, θ᾽ ἀφήσῃ τὰ ἔντερά του πάνω στὰ κέρατά τους· εἶνε ἀδύνατον νὰ νικηθοῦν. Τί κάνει ἡ ἑνότης!
Ἔτσι κάνουν τὰ βόδια· καὶ οἱ ὀρθόδοξοι Χριστιανοί; Δυστυχῶς, ὄχι «νοῦν Χριστοῦ» (Α΄ Κορ. 2,16), ἀλλ᾽ οὔτε νοῦν βοῶν ἔχουμε. Γιατὶ ἂν εἴχαμε στοιχειώδη νόησι καὶ συναίσθησι τῶν κινδύνων ποὺ διατρέχει ἡ Ὀρθοδοξία, θὰ εἴχαμε ἑνωθῆ.
Ἀδελφοί μου, «ἐσχάτη ὥρα ἐστί» (Α΄ Ἰω. 2,18). Ἐὰν καὶ τὴν κρίσιμη αὐτὴ ὥρα δὲν θελήσουμε ν᾽ ἀκούσουμε τὴ φωνὴ τοῦ Χριστοῦ γιὰ ἑνότητα, ἀλλὰ ἐν ὄψει Ἁρμαγεδῶνος ἐξακολουθήσουμε νὰ διαπληκτιζώμαστε μεταξύ μας, τότε ἕνας τρόπος μένει νὰ ἑνωθοῦμε· ὁ διωγμός, ποὺ ἔρχεται γιὰ τὶς ἁμαρτίες ὅλων μας. Ὅταν κηρυχθῇ διωγμὸς καὶ οἱ ὀρθόδοξοι συλληφθοῦμε καὶ ῥιχτοῦμε στὶς φυλακές, ἐκεῖ θὰ ἑνωθοῦμε ὅλοι, θὰ ἀνταλλάξουμε τὸν ἐν Χριστῷ ἀσπασμὸ καὶ θὰ ποῦμε· Κύριε, ἁμαρτήσαμε καὶ δικαίως τιμωρούμεθα· διαιρεθήκαμε σὲ φατρίες καὶ κόμματα, καὶ προκαλέσαμε τοὺς λύκους.
Ἀλλά, ἀδελφοὶ ὀρθόδοξοι, εἶνε ἀνάγκη νὰ ἔλθῃ ὁ αἱματηρὸς διωγμὸς γιὰ νὰ ἑνωθοῦμε; (†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος)
