Ἐπὶ «ἀποστασίᾳ τῆς πίστεως»
θὰ ἐγκληθῆ ὁ Σεβ. Λαρίσης
δι’ ὅσα ἐδημοσίευσε;
Τὸ 2020, ἀνήμερα τῆς ἑορτῆς τῶν «φωστήρων τῆς τρισηλίου θεότητος»,
τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν, ὁ Σεβ. Λαρίσης προετίμησε νὰ προβάλη τὰ φῶτα τῆς ἑβραϊκῆς λυχνίας!
«METANOIA» ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ
ΔΙΑ ΜΥΣΤΙΚΟΥ ΡΑΒΒΙΝΟΥ
Μένος κατὰ τοῦ Ἁγ. Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ
ἀπὸ τὸ ἐπίσημον περιοδικὸν καὶ τὸν ἱστότοπον τῆς Ἱ. Μ. Λαρίσης!
Χιλιάδες Ἑβραῖοι ἔγιναν Χριστιανοὶ,
ἀλλὰ ὁ Σεβασμιώτατος «κατηχεῖ» τὸ Ὀρθόδοξον ποίμνιον
εἰς τὴν ταλμουδικὴν θρησκείαν!
ΡΑΒΒΙΝΙΚΟΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ Ι. Μ. ΛΑΡΙΣΗΣ
Οἱ “Τουρκο-Kύπριοι” ἐκζήτησαν Ἐπιστροφή στήν Ἑλληνικότητα
Ἕν Ἑκατ. Ἰσραηλίτες, Κρυφοί Πιστοί, Ἀπαιτοῦν Ἱ. Ναό
{Ἐσχατολογική Προφητεία} [Ἀπ. Παῦλος]: «... τὸ μυστήριον τοῦτο͵ // ἵνα μὴ ἦτε [ἐν] ἑαυτοῖς φρόνιμοι͵ // ὅτι πώρωσις ἀπὸ μέρους τῷ Ἰσραὴλ
γέγονεν // ἄχρις οὗ τὸ πλήρωμα τῶν ἐθνῶν εἰσέλθῃ͵ // καὶ οὕτως πᾶς Ἰσραὴλ σωθήσεται·...» (Ρωμ. ια’
25-26). [Παράφρασις]: [... Τό μυστήριον τοῦτο (ἄς γνωρίζετε), // γιά
νά μή θεωρεῖτε τούς ἑαυτούς σας σοφούς, // ὅτι δηλ. ἡ πόρωσις τοῦ Ἰσραήλ ὑπῆρξε, // ἕως ὅτου τό σύνολον τῶν Ἐθνῶν εἰσέλθη στήν
πίστι // καί κατόπιν, θά σωθῆ καί ὁ συνολικός Ἰσραήλ]. |
Α. ΡΑΒΙΝΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ Ι. Μ.
ΛΑΡΙΣΗΣ
[Φιλοεβραϊσμοί ἀπό
Ἐκκλησιαστικούς]
Ὁ ἐν Λαρίση “Ἑπτάφωτος”
Δεσπότης, ὁ κ. Ἱερώνυμος
Νικολόπουλος, ὁ ἐνσυνείδητος
διάδοχος τοῦ “Μοιχεποιβάτου” Δεσπότη Ἰγνατίου Λάππα, κατά συρροήν, ἀμέσως μετά
τήν ἀφιξί του στήν Θεσσαλία, ξεδιπλώνει διακριτό φιλοεβραϊσμό καί προσεκτική εὐμένεια πρός μασωνιστές.
Διαρκῶς ἔρχεται σέ δημοσία ἐπαφή μέ τήν Ἑβραϊκή
Κοινότητα. Προσφέρεται φιλικά πρός ὀργανώσεις προσκείμενες στόν Τεκτονισμό, ὅπως π.χ. πρός τό σωματεῖο τῶν ΑΧΕΠΑΝΣ.
Ἐπί τριετία, οὐδέποτε ἀπουσίασε ἀπό τίς θρησκευτικές
ἐκδηλώσεις, γιά τό “Ὁλοκαύτωμα”, ἀπηύθυνε δέ καί καταλλήλους χαιρετισμούς καί
προσρήσεις. Εἰδικά, μία φορά ἐξεφώνησε καί σχετική ὁμιλία. Ἐπίσης, προέβη στό
ἄναμα τῆς συμβολικῆς “Ἑπταφώτου” Λυχνίας τοῦ Ἑβραϊκοῦ δόγματος, κάτι τό
ὁποῖο ἐνεργεῖ μόνον ὁ Ραβίνος τῆς Κοινότητος.
Καί ἕτεροι Ἐκκλησιαστικοί ρασοφόροι προβαίνουν σέ
ἀνάλογες ἀπαράδεκτες πράξεις καί ἐνέργειες. Γιά παράδειγμα, ὁ ἐν Ἀμερικῆ
Δεσπότης, ὁ Ἐλπιδοφόρος, προλόγισε βιβλίο ἑνός τέκτονος.
Πρό ἡμερῶν (Μάϊος 22), ὁ ἐν Φαναρίω Πατριάρχης Βαρθολομαῖος, ἐπεσκέφθη στήν Θεσσαλονίκη τήν Ὀργάνωσι ΧΑΝΘ, γιά τήν ὁποία θρυλεῖται τό φιλομασωνικό της
προφίλ.
[Δημοσίευσις Ραβινικοῦ πονήματος]
Αὐτή τήν ἐποχή (Μάϊος 2022), ὁ Σεβ. Ἱερώνυμος
Νικολόπουλος, ἐδημοσίευσε στό περιοδικό “Ἀχιλλίου Πόλις”, τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Λαρίσης, ἀπαράδεκτο ἄρθρο τοῦ Ραβίνου κ. Ἠλία Σαμπετάϊ. Σ’ αὐτό προβάλλεται ἐπίθεσις πρός τήν Ἐκκλησία, τό Βυζάντιο, τόν Ἑλληνισμό, καί,
πρός τόν Ἐθναπόστολο Ἅγ. Κοσμᾶ τόν Αἰτωλό.
Νιώθουμε τήν ἀδήριτο ἀνάγκη νά παρέμβουμε. Ὡστόσο, ἀντί
ἄλλης κριτικῆς ἀναλύσεως, γιά τόν ἀποκαλούμενο “Ἑπτάφωτο”, θά παραθέσουμε
συγκλονιστικό ἀπόσπασμα ἀπό μία Παραβολή. Ἕναν Μύθο τοῦ Στοχαστοῦ Τζοβάννι Παπίνι (Ἰταλός
Λογοτέχνης, 1881-1956 μ.Χ.). Ἕναν ἐμνευσμένον Στοχασμό, καταχωρημένον μέ τήν
ὀξυτάτη γραφίδα ἑνός μετανοημένου πρώην ἀθέου.
Στίς θέσεις τῶν πρωταγωνιστῶν τῆς ἀλληγορίας,
ἐλεύθερα, θεατρικῶ τῶ τρόπω, καταχωρεῖσθε, τοποθετεῖσθε τά πρόσωπα τῶν
συγχρόνων παραγόντων.
Β. «Ο ΘΡΥΛΟΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΡΑΒΙΝΟΥ»
[Σύνοψις μυθώδους Ἱστορήματος]
Ὁ Ἀρχηγός τῶν Ραβίνων
ἐπισκέπτεται τόν Πάπα (Προκαθήμενο) καί τοῦ προτείνει μετάνοια καί
ἐκχριστιανισμό ἁπάντων τῶν Ἑβραίων. [Σ.Σ: Τά ἐντός παρενθέσεως τοποθετούμενα, άποτελοῦν
ἡμέτερο παραλληλισμό].
Ἀντί τούτου, ὡς ἀντάλλαγμα προβάλλει, τήν κατάργησι
τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος. Νά ἀπαλειφθοῦν τά γεγονότα τῶν θεοκτόνων Ἑβραίων κατά τό Θεῖο Πάθος. Προσφέρει δέ δελεαστικά
πλοῦτο καί χρυσάφι ἐξαγορᾶς πρός τήν Ἐκκλησία.
Ἀναμφιβόλως, πολλάκις ἐθεσμοθετήθησαν ἀνάλογες χθόνιες
πρακτικές ἀπό φιλοδόξους καί φιλοχρημάτους ἐπιόρκους
ρασοφόρους;
Συνάμα, τό Ἱστόρημα ἀποκαλύπτει τόν
Μέγα Ἀόρατο Πόλεμο, πού διεξάγεται στό Ἰσραήλ, καί παγκοσμίως, μεταξύ
τοῦ Κράτους τοῦ Ἰσραήλ καί τῶν μυριάδων Μυστικῶν Χριστιανῶν Ἰσραηλιτῶν. «... καὶ
ἄλλα πρόβατα ἔχω // ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης· // κἀκεῖνα δεῖ με ἀγαγεῖν͵ // καὶ τῆς φωνῆς μου
ἀκούσουσιν͵ // καὶ γενήσεται μία ποίμνη͵ εἷς Ποιμήν» (Ἰωάνν. ι’ 16).
[Ἐπίσκεψις τοῦ Μυστικοῦ Ραβίνου]
«Μόλις
νύκτωσε. Μία μεγάλη αἴθουσα στά παπικά Ἀνάκτορα (στά Ἀνάκτορα τοῦ Προκαθημένου). Πάνω στό φαρδύ καί μαῦρο τραπέζι μία ἀσημένια
λάμπα λαδιοῦ σπάζει τούς μεγάλους ὄγκους τῶν σκιῶν τῆς αἴθουσας.
Πίσω ἀπό τό τραπέζι-καθισμένος σ’ ἕνα ἀθέατο
σκαμνί-ἕνας μικρόσωμος κάτασπρος γέρος. ... Εἶναι ὁ πάπας Κελεστίνος ὁ στ’ (ὁ Προκαθήμενος Μάξιμος ὁ στ’), πού περιμένει μόνος.
Στό βάθος ἀνοίγει μία πόρτα. Ἕνας ἄνδρας ντυμένος
στά μώβ, ἀναγγέλλει τόν ἀναμενόμενο ἐπισκέπτη καί ἐξαφανίζεται.
Ὁ Σαμπατάϊ Μπέν Σαλώμ, ὁ
Μεγάλος Ραβίνος τῆς Διασπορᾶς, πλησιάζει μέ ἀργά καί βαριά βήματα στό τραπέζι καί στό
φῶς. ...Ἕνας φαιός μανδύας, μακρύς μέχρι τούς ἀστραγάλους, τυλίγει τήν
ἐπιβλητική κορμοστασιά τοῦ Μεγάλου Ραβίνου.
Φτάνοντας μπροστά στόν πάπα (Προκαθήμενο),
κοντοστέκεται καί σάν νά θέλει νά γονατίσει. Ὅμως, ἀντί γι’ αὐτό, χαμηλώνει μόνο τό κεφάλι,
χωρίς νά πεῖ λέξη.
[Ὁ Ραβίνος ἀναπείθει τούς
Ἑβραίους νά πιστεύσουν στό Χριστό]
»Ὁ Κελεστίνος ὁ στ’ (Μάξιμος ὁ στ’) τόν κοιτάζει μέ
τά διάφανα μάτια του καί ὑψώνει τό χέρι, σάμπως γιά νά εὐλογήσει, μά δέν ὁλοκληρώνει τήν χειρονομία.
Κατόπιν ἀρχίζει:
-«Μοῦ εἶπαν ὅτι, ἐδῶ καί πολύ καιρό, ζητᾶς ἐπίμονα
νά ἔλθης σ’ ἐμένα γιά νά ἀναγγείλεις, ἐξ ὀνόματος τοῦ λαοῦ σου, μία εὐχάριστη εἴδηση. Θέλησα νά σέ ἀκούσω,
γιατί ὁ τοποτηρητής τοῦ Χριστοῦ ἔχει χρέος νά δέχεται ὅλους ὅσους
καταφεύγουν σ’ αὐτόν. Μίλησε λοιπόν. Σ’ ἀκούω».
-«Ἁγιώτατε», λέει μέ δυνατή φωνή ὁ Σαμπετάϊ Μπέν
Σαλώμ, «ἀπό τά βάθη τῆς καρδιᾶς μου σᾶς εὐχαριστῶ γιά τήν
καταδεκτικότητά σας. Αὐτή εἶναι ἡ πιό φοβερή καί συνάμα ἡ πιό εὐτυχισμένη
στιγμή τῆς ζωῆς μου. Ἐδῶ καί χρόνια τήν περιμένω μέ στεναγμούς καί
προσευχές. Δέν φαντάζεσθε τί δυσκολίες καί ἐμπόδια ἔπρεπε νά ξεπεράσω καί νά
κατανικήσω, μέχρι καί γύρω μου, γιά νά φθάσει αὐτή ἡ ἡ ὥρα.
Ἡ Δύση καί ἡ Ἀνατολή εἶδαν τά δάκρυά μου καί εἰσάκουσαν τίς ἱκεσίες μου. Οἱ ἀμφιβολίες
μέ ἐξουδένωσαν, οἱ μαθητές μου μέ ἐγκατέλειψαν, οἱ φίλοι μου θρηνοῦν γιά τήν παραφροσύνη μου, οἱ ἐχθροί μου προσεπάθησαν νά μέ ἐξοντώσουν.
Μά τελικά, τήν νύκτα τῆς ἀγωνίας διαδέχθηκε ἡ μέρα
τῆς νίκης. Κατάφερα νά συντρίψω τούς καχυπόπτους, νά πείσω τούς ἀναποφάσιστους,
νά ἀναθερμάνω τούς χλιαρούς, νά λυγίσω τούς ἰσχυρογνώμονες. Καί τώρα ὅλοι οἱ Ἰουδαῖοι πού βρίσκονται διασκορπισμένοι σέ ὅλες τίς χῶρες
τῆς γῆς, ἀναγνώρισαν τό φῶς καί σᾶς μιλοῦν μέ μία φωνή.
[Ἑβραῖοι θά ὁμολογήσουν τόν
Χριστό]
-»Ὅλοι οἱ ἀδελφοί μου εἶναι πρόθυμοι νά ὁμολογήσουν ὅτι ὁ Ἰησοῦς Χριστός εἶναι ὁ ἀληθινός Μεσσίας, ὁ ἀπόγονος τοῦ Δαβίδ, ὁ Μονογενής Γιός τού Θεοῦ.
Ὅλοι περιμένουν μέ ἀνυπομονησία τή στιγμή πού θά γίνουν δεκτοί στή δική του Ἐκκλησία καί
πού θά μπορέσουν νά γίνουν, ἅγιε Πατέρα, δικά σας παιδιά». ...
-»Ἴσως αὐτή ἡ εἴδησις νά σᾶς φαίνεται τόσο ἀπίστευτη, πού νά φοβᾶστε μήπως ἔχετε μπροστά σας ἕναν ἀλαζόνα
ἤ ἀκόμη καί τρελό. Μά σᾶς λέω τήν ἀλήθεια, ὅτι ἔχουμε πλέον κουρασθεῖ νά ζοῦμε
μέσα στήν περιφρόνησι καί στήν ἀπομόνωση, στήν ἔχθρα καί στίς διώξεις, στίς προσβολές καί στήν ἀπόρριψι. Μετά ἀπό τόσους αἰῶνες, δέν
θέλουμε νά μᾶς ἀντιμετωπίζουν σάν λεπρούς σέ ξένη χώρα, σάν τούς ἀπογόνουν τούς
Κάϊν καί συνεργούς τοῦ Ἰούδα.
-»Νιώθουμε τήν ἀνάγκη, νά μᾶς σφίξουν ἀδελφικά τό χέρι, ν’ ἀντικρύσουμε τό χαμόγελο τῆς
φιλοξενίας, νά γίνουμε δεκτοί στά δεῖπνα σας, νά αἰσθανθοῦμε στό πρόσωπό μας
τόν ἀσπασμό τῆς συγχώρησης, ν’ ἀγαπήσουμε καί ν’ ἀγαπηθοῦμε. Ὅλες οἱ ἐλπίδες
μας κρέμονται πάνω σας, Ἁγιώτατε.
Οἱ καρδιές μας σκιρτοῦν ἀπό χαρά ὅταν ἀναλογιζόμαστε
τήν ἡμέρα, κατά τήν ὁποία θά θελήσετε νά δώσετε ἄφεση στούς
θεοκτόνους καί νά εὐλογήσετε τούς καταραμένους. Σέ συνεργασία
μέ τούς συναδέλφους μου, ἔχω σκεφθῆ τήν τελετή τῆς
συμφιλίωσης.
[Τελετή προσχωρήσεως Ἑβραίων στό
Χριστιανισμό]
Τήν ἡμέρα πού θά ἐπιλέξετε, πλήθη Ἰουδαίων θά
σπεύσουν ἀπό τίς ἀπομονωμένες συνοικίες τους καί ἀπό τίς συναγωγές κάθε γωνιᾶς
τοῦ κόσμου. Μία ἀτέλειωτη πομπή θά διασχίση τήν Ρώμη (Μεγάλη Πολιτεία),
τραγουδῶντας τούς ψαλμούς τῆς μετανοίας καί θά συγκεντρωθεῖ μπροστά τόν Ἅγιο
Πέτρο (στόν Καθεδρικό Ναό).
Ὅλοι θά φοροῦν ἕνα μαῦρο μανδύα καί θά ἔχουν ραντίσει τό κεφάλι τους μέ στάκτη. Θά ἀποθέσουμε στή μέση τῆς πλατείας ὅλα τά
ἀντίτυπα τοῦ Ταλμούδ καί τῶν Μιντρασίμ, πού θά μπορέσουμε νά
συγκεντρώσουμε, καί ἐγώ μέ τά ἴδια μου τά χέρια θά τούς βάλω φωτιά.
Μόλις ὁλοκληρωθεῖ τό κάψιμο τῶν μύθων, μία κλαγγή ἀπό σάλπιγγες θά ἐπιβάλει τή σιωπή.
Δώδεκα ραβίνοι, ἕνας ἀπό κάθε φυλή, θά διαβάσουν μεγαλόφωνα, ὁ ἕνας μετά τόν
ἄλλο, τό κείμενο τῆς ἐπίσημης ἀποκήρυξης, στό ὄνομα τοῦ λαοῦ, ὁ ὁποῖος θά
ἐπιδοκιμάζει σέ κάθε παύση, κραυγάζοντας τό Ἀμήν.
Τότε ἡ Ἁγιότητα σας, περιστοιχισμένη ἀπό τούς Καρδιναλίους
(Ἐπισκόπους), τούς Πρίγκηπες καί τούς ὑπόλοιπους ἄρχοντες, θά
ξεπροβάλλει στήν πύλη τῆς Βασιλικῆς (τοῦ Καθεδρικοῦ). Ὅλοι ἐμεῖς γονατιστοί θά
ψάλλουμε τόν ψαλμό τῆς ὑπέρτακτης ἱκεσίας-Ἐκ βαθέων ἐκέκραξα-καί οἱ
ἀπεγνωσμένες φωνές μας θά κάνουν νά ριγήση ὁ θόλος τ’ οὐρανοῦ. Μόλις ἐπικρατήσει ξανά ἡ σιγή, ἐσεῖς θά πεῖτε, μέ
τήν ἐξουσία πού σᾶς παραχώρησε ὁ Χριστός καί ὁ Πέτρος (οἱ Ἀπόστολοι), τήν εὐχή τῆς ἄφεσης καί τῆς κάθαρσης καί θά χαρίσετε
στά παιδιά τοῦ Ἀβραάμ τήν Εὐλογία τοῦ Ἁγ. Πνεύματος.
Τότε θά σηκωθοῦμε ὄρθιοι, θά
τινάξουμε τή στάχτη ἀπό τό κεφάλι, θά πετάξουμε τούς μαύρους μανδύες καί θά μᾶς
δεῖτε ντυμένους μέ τούς λευκούς χιτῶνες τῶν κατηχουμένων. Θά σᾶς ἀκολουθήσει στόν Ναό ἡ
ἀτέλειωτη πομπή τῶν νεοφώτιστων πού θά πλημμυρίσουν τό ἐσωτερικό του, ψέλνοντας
εὐχαριστήριους καί χαρμόσυνους ὕμνους.
Καί σεῖς, θά καθορίσετε τήν ἀκριβῆ στιγμή πού θά
δεχθοῦμε τό νερό τῆς σωτηρίας, καθώς καί τή μέρα πού θά μπορέσουμε κι ἐμεῖς νά
χορτάσουμε τήν ψυχή μας μέ τή Μετουσιωμένη Σάρκα τοῦ Ἀναστάντος». ...
[Ἀμφιβολίες Πάπα (Προκαθημένου)]
»Ὁ Πάπας (Προκαθήμενος) δέν ἄφησε νά φανῆ κανένα
ἴχνος ἔκπληξης ἤ χαρᾶς, ὅσην ὥρα μιλοῦσε ὁ Σαμπατάϊ. Μά τήν στιγμή
πού ἐτοιμαζόταν νά ἀπαντήσει, σάμπως ἕνα πέπλο μελαγχολίας νά σκίασε τά γλυκά γαλάζια μάτια του.
-«Ἄν ὅλα ὅσα λές εἶναι ἀλήθεια», εἶπε ἤρεμα καί
καρτερικά, «εὐχαριστῶ τόν Ὕψιστο πού ἀξίωσε ἐμένα τόν ἀνάξιο δοῦλο του νά ζήσει
ἕνα τέλειο θαῦμα καί νά δεχθεῖ μία τόσο ἀπρόσμενη ἀγαλίαση.
Ἄν ὁ ποιμένας εἶναι εὐτυχισμένος ὅταν ξαναβρίσκει
ἕνα χαμένο πρόβατο, ἡ χαρά του εἶναι πολλαπλάσια, ὅταν βρίσκει ἕνα ὁλόκληρο κοπάδι πού εἶχε χάσει στό δρόμο του....
[Οἱ Ἑβραῖοι ἐπιδιώκουν
ἀντάλλαγμα]
-»Καί προτοῦ προσφέρω τόν λόγο πού περιμένεις, ἔχω
καθῆκον νά σοῦ θέσω κάποια ἐρωτήματα καί νά σκεφθῶ. Ὁ Χριστιανικός κόσμος καί
πρωτίστως ὁ Θεός, δέν θά μποροῦσαν νά μοῦ συγχωρήσουν μία ἀπερίσκεπτη καί βιαστική ἀπόφαση.
Ὀφείλω λοπόν, νά παραραμερίσω τά αὐθόρμητα σκιρτήματα τῆς δικῆς μου ψυχῆς καί νά βολιδοσκοπήσω λίγο
βαθύτερα τή δική σου ψυχή. Μή σέ παραξενεύει ἡ διστακτικότητά μου καί μή
νιώθεις προσβολή ἀπό τήν ἐρώτηση πού θά σοῦ κάνω.
Γνωρίζω καλά τούς Ἰουδαίους καί ξέρω ὅτι λειτουργοῦν
μέ βάσι τήν ἀρχή τοῦ do ut des (δίδω καί λαμβάνω). Πές μου ἐλεύθερα, τί θέλετε ὡς
ἀντάλλαγμα γιά τή μεταστροφή σας. Ἄν εἶναι κάτι λογικό καί περνάει ἀπό τό χέρι
μου θά συμφωνήσω μέ χαρά».
[Κατάργησις Μεγάλης Ἑβδομάδος χάριν
Ἑβραίων]
-«Ἅγιε Πατέρα, βλέπω στ’ ἀλήθεια, πώς σᾶς καθοδηγεῖ
τό Ἅγιο Πνεῦμα καί πώς ἔχετε ἀξιωθεῖ μέ τό χάρισμα τῆς διάκρισης τῶν πνευμάτων.
Ἡ ἐμπνευσμένη σας σοφία μπόρεσε νά διαβάσει τά μύχια τῆς ψυχῆς
μου. Καί ὀφείλω νά ὁμολογήσω ὅτι, ὁ λαός μου μέ ὑποχρέωσε νά μεσολαβήσω σέ σᾶς,
γιά νά σᾶς ἀποσπάσω μία χάρι ὡς ἀντάλαγμα γιά τή μετάνοια καί τήν ἐπιστροφή
μας».
-«Ἐμεῖς ζητᾶμε ἕνα πράγμα μονάχα: Νά ἐξαλειφθεῖ ἀπό τό ἐκκλησιαστικό ἔτος ἡ Ἑβδομάδα τῶν Παθῶν. Ἔχουν περάσει πιά ἑκατοντάδες χρόνια ἀπό τό
ἔγκλημα τῶν προγόνων μας, καί ἀκόμη, καί γιά τό εἰδεχθέστερο κακούργημα, πρέπει
νά φθάνει ἡ ἡμέρα τῆς παραγραφῆς. Ἡ ἀνάμνηση τῆς θεοδικίας θά
παραμείνει, ἀλλά μόνον στά βιβλία. Δέν σᾶς ζητᾶμε, οὔτε νά ἀκρωτηριάσετε, οὔτε
νά πλαστογραφήσετε τά Εὐαγγέλια:
Σᾶς ζητᾶμε ἁπλᾶ νά ἐξαλείψετε τήν Μεγάλη Ἑβδομάδα,
δηλαδή νά γιορτάζετε μόνον τό Πάσχα, τήν ἀνάμνηση τῆς Ἀνάστασης. Ἀφοῦ γίνουμε Χριστιανοί, δέν θά μποροῦμε νά
ὑποφέρουμε κάθε ἄνοιξη νά ἐπαναλαμβάνετε σέ ὅλες τίς Ἐκκλησίες τῆς
Χριστιανοσύνης τή διήγηση τῆς ἐπαίσχυντης πράξης μας. Ὁ πατέρας τῆς παραβολῆς, δέν
ἐπαναλαμβάνει κάθε Σάββατο στόν Ἄσωτο γιό πού ἐπέστρεψε, τήν ἱστορία τῆς φυγῆς
του».
[Ἀπαράδεκτος ἀσέβεια]
-«Σαμπατάϊ Μπέν Σαλώμ», τόν διέκοψε ὁ Κελεστίνος
(Μάξιμος) μέ ἀράγιστη φωνή, «οἱ πατέρες σου δέν ἤξεραν τί
ἔκαναν, ἀλλά ἐσύ δέν
καταλαβαίνεις τί λές.
Πῶς εἶναι δυνατόν νά γιορτάσει κανείς τήν ἡμέρα τῆς
Ἀνάσταστης, ἄν δέν θρηνήσει πρῶτα τήν ἀγωνία τῶν Παθῶν; Καί
πῶς εἶναι δυνατόν νά κατανοηθεῖ ἡ ἄφατη θυσία τῆς Λύτρωσης, χωρίς τήν Γεσθημανῆ
καί τό Συνέδριο, χωρίς τό Πραιτώριο καί τή Σταύρωσι; ...».
[Ἀπαλλαγή Ἑβραίων, εὐθύνεται ὁ
Πιλάτος]
-«Θά μπορούσαμε», ἀποκρίθηκε ὁ Μεγάλος Ραβίνος «νά
βροῦμε μία συμβιβαστική λύσι: Νά
διατηρήσουμε τήν ἀκολουθία τῶν Παθῶν, ἀφαιρῶντας ὅμως ἀπ’ αὐτήν
ὁποιαδήποτε ἀναφορά στούς Ἰουδαίους. Ὡς ἔνοχοι καί θεοκτόνοι, νά
παρουσιάζονται μόνον ὁ Πιλᾶτος καί οἱ Ρωμαῖοι».
-«Παραλογίζεσαι, Σαμπατάϊ». «Αὐτό, πού βλακωδῶς προτείνεις, εἶναι
προσβολή κατά τῆς δικαιοσύνης καί τῆς ἀλήθειας. Οἱ Ρωμαῖοι ἦταν φυσικοί
ἐκτελεστές. Ἦταν στρατιῶτες καί ἔπρεπε νά ὑπακούσουν. Δέν εἶναι ἔνοχοι. Καί ὁ
Πιλάτος, ὑπῆρξε θύμα τῶν δικῶν σας κατηγοριῶν καί ἀπειλῶν. Ἄν δέν τόν εἴχατε
ἐξαπατήσει, ποτέ δέν θά συναινοῦσε στήν θανάτωσι τοῦ Δικαίου. Οἱ Ἰουδαῖοι καί
μόνον αὐτοί μηχανεύτηκαν καί ἀπαίτησαν τόν θάνατο τοῦ Θεοῦ».
[Θά σᾶς προσφέρουμε χρυσάφι]
«Ἄς εἶναι. Ἀποδεχόμαστε ὅλο τό βάροςτῆς εὐθύνης. Οἱ
πατέρες μας ζήτησαν τό Αἷμα τοῦ Χριστοῦ νά πέσει πάνω τους καί δέν θέλουμε νά
τούς ἀποκηρύξουμε. Κοίταξε τά μαλλιά μας
καί θά βρῆς ἀκόμη μερικές ρανίδες τοῦ Αἵματος τοῦ Χριστοῦ. Ὅμως, αὐτό τό ἐπαίσχυντο βάπτισμα στό
αἷμα, δέν πρέπει νά σταθεῖ ἐμπόδιο στό νέο βάπτισμα πού
ζητᾶμε ἀπό σένα».
«Εἴμαστε πρόθυμοι νά ἐξαγοράσουμε τό αἷμα πού χύθηκε ἐξ αἰτίας τοῦ ἔθνους μας. Κάθε σταγόνα θά ἐξοφληθεῖ
σέ ὑπέρογκη τιμή. Ἡ Ἁγία Ἕδρα (Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία) εἶναι φτωχή. Ἔχει
ἀνάγκη νά στείλει Ἱεραποστόλους στούς εἰδωλολατρικούς λαούς. Νά οἰκοδομήσει
Ἐκκλησίες, νά θρέψει τούς ὑπηρέτες της, νά συμπαρασταθεῖ στούς πτωχούς της. ...
Ἐμεῖς θά σᾶς δώσουμε ὅσα σᾶς λείπουν. Ἡ Ἐκκλησία δέν
θά γίνη ποτέ τόσο πλούσια, ὅσο μετά ἀπό τή δική μας ἐπιστροφή. Ἐμεῖς θά
ἀποθέσουμε μπροστά στό ἀλτάρι (= η αγία Τράπεζα των Καθολικῶν) τοῦ Ἁγίου Πέτρου
(τῶν Ἀποστόλων), ὡς ἐξιλαστήρια προσφορά, ὅλο τό χρυσάφι πού θά μπορέσουμε νά
συγκεντρώσουμε στήν κοινότητά μας. Θά ἀφήσουμε μπροστά στά πόδια σας, σακιά γεμᾶτα μέ ὅλα τά νομίσματα τοῦ
κόσμου. Καί ἄν αὐτά δέν σᾶς φανοῦν ἀρκετά, τότε χαρίζουμε, χρυσά κανδήλια,
χρυσά δισκοπότηρα, χρυσά ἀγάλματα, χρυσά
περιδέραια, ράβδους χρυσοῦ. ...
Μάτια ἀνθρώπου, δέν θά ἔχουν δεῖ νά λάμπει ἕνα
τέτοιο βουνό ἀπό χρυσάφι. Ἀμέτρητα ἑκατομμύρια: Μέ μία σας λέξη,
θά εἶναι δικά σας».
[Βλασφημεῖς Ραβίνε, μέ ξανα-Πούλημα
τοῦ Κυρίου]
-«Σαμπατάϊ, βλασφημεῖς!
θέλεις νά ἐξαργυρώσεις τό Θεῖο Αἷμα, τό Αἷμα τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ μέ ἕνα κάρο
φορτωμένο μέταλλο. Μά δέν ξέρεις ἤ δέν θυμᾶσαι ὅτι, ἡ ἐλάχιστη σταγόνα αὐτοῦ
τοῦ Αἵματος ἀξίζει περισσότερο ἀπό ὅλο τό χρυσάφι πού κρύβει ἡ γῆ στά σπλάχνα
της;».
-«Ἅγιε Πατέρα μή ὑποτιμᾶτε τό δῶρο μας. Πρίν τό ἀπορρίψετε σκεφθεῖτε ὅλα αὐτά πού
μπορεῖτε νά κάνετε μέ αὐτό τό θησαυρό». ...
-«Μήν ἐλπίζεις ὅτι θά μέ πείσεις. Ἀκόμη ἡ
φιλανθρωπία μπορεῖ νά εἶναι ἕνα δίχτυ τοῦ Σατανᾶ. Μή μέ ἀναγκάζεις νά πῶ ὅτι σέ
κάθε Ἑβραῖο ξαναζεῖ ὁ Ἰούδας. Πουλᾶτε τόν
Κύριο γιά τριάντα δηνάρια καί σήμερα θέλετε νά τόν ἐξαγοράσετε μέ
τούς καρπούς πού συσσώρευσαν τοκογλυφίες αἰώνων.
-Παραληρεῖς Ραβίνε, ἡ Ἐκκλησία δέν ξεπουλάει τό Θεό της μέ
κανένα ἀντίτιμο»...
-«Ξεχνᾶς ὅτι, ἡ προσφορά σας συνδέεται μέ μία σιμωνιακή συμφωνία. Δέν εἶναι αὐθόρμητη δωρεά, ἀλλά κατάθεση πού προϋποθέτει ἕνα τρομακτικό αἴτημα. Ἐμεῖς δέν μποροῦμε νά ἀφαιρέσουμε οὔτε μία συλλαβή ἀπό τήν τραγωδία τῶν Παθῶν, ἀκόμη καί ἄν θάψειςτήν Ρώμη (Πολιτεία), κάτω ἀπό ἕνα βουνό χρυσάφι».
(Σ.Σ.: Μά, πόσο εὐτελεῖς κατέστησαν μερικοί. Συμβολική δωρεά
ἀπό τό “Ρόταρυ”, στό “Κρίκκειο Ὀρφανοτροφεῖο” τῆς Ἱ.Μ.
Λαρίσης, τοῦ “Ἑπταφώτου” Ἱερωνύμου Νικολοπούλου, στίς
26/06/19, μέ τό καταπληκτικό ποσό τῶν 500(;) εὐρώ!
Τόση ἀξία ἔχει ἡ Χριστιανική Φιλανθρωπία! «Λίαν ηὔφρανας τούς
... κακοδόξους καί κατήσχυνας τούς Ὀρθοδόξους. ...»).
[Ὁ Πάπας (Προκαθήμενος) κλαίει
καί ἀπορρίπτει τήν ἀτιμία]
-«Ἅγιε Πατέρα», τόν διέκοψε σχεδόν ὀργισμένος ὁ Σαμπατάϊ, «μήπως δέν ἔχουμε ὑποφέρει ἀρκετά; Ἡ Ἁγία πόλη μας κάηκε, οἱ Ἑβραῖες μητέρες
ἀναγκάσθηκαν νά τρέφωνται μέ τίς σάρκες τῶν παιδιῶν, μᾶς πῆραν τήν πατρίδα μας. Σέ κάθε
γωνιά τῆς γῆς, μᾶς ἀποδεκατίζουν, μᾶς γυμνώνουν, μᾶς διώχνουν. Τόσοι αἰῶνες
μετάνοιας καί ταπεινώσεων, δέν εἶναι ἀρκετοί γιά νά ἐξευμενίσουν Αὐτόν πού θανατώσαμε;»
-«Ἅγιε Πατέρα, ἡ ἀγάπη δέν
ὑπακούει οὔτε στή θέληση, οὔτε στή λογική. ...»
Ὁ Σαμπατάϊ σώπασε καί κοίταξε τόν Πάπα
(Προκαθήμενο). Τότε ἀντελήφθηκε ὅτι ὁ Κελεστίνος (ὁ Μάξιμος) ἔκλαιγε. Ἀπό τά θλιμμένα του μάτια, μάτια παιδιοῦ πού
γέρασε προσευχόμενο, κυλοῦσαν νήματα δακρύων, ρυάκια ἀγάπης στ’ αὐλάκια τῶν
ρυτίδων.
-«Ἐσεῖς κλαῖτε!», ἀναφώνησε ὁ Μεγάλος Ραβίνος, μέ θριαμβευτικό ὕφος. Ἡ φιλανθρωπία λοιπόν, νίκησε κάθε ἀμφιβολία! Δοξασμένος νά εἶναι ὁ Ὕψιστος, τώρα καί στούς αἰῶνες!
Μπορῶ ἀλήθεια νά σᾶς ἀποκαλῶ πατέρα; Ἀπαντῆστε μιλῆστε!».
Ὅμως ὁ Πάπας (ὁ Προκαθήμενος), συνέχισε νά κλαίει σιωπηλά. ... Ἡ ἀπάντηση τοῦ Πάπα βρισκόταν σέ αὐτό τό κλάμα.
Ὁ Σαμπατάϊ, ... κάνει μιά βαθειά ὑπόκλισι καί μέ
γρήγορα βήματα κατευθύνεται πρός τήν πόρτα.
»Στήν ἀπέραντη σκοτεινή αἴθουσα ἀκούγεται ἡ φωνή τοῦ
Πάπα (τοῦ Προκαθημένου) νά ψιθυρίζει τήν προσευχή τοῦ Μεγάλου Σαββάτου:
«Εὐχόμεθα καί ὑπέρ τῶν ἀπίστων
Ἰουδαίων, ἵνα ὁ Θεός καί Κύριος ἡμῶν, ἄρη τό κάλυμμα ἐκ τῶν καρδιῶν αὐτῶν. ...».
Γ. ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΡΥΠΤΟ-ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ
[Μετάνοια Τουρκο-Κυπρίων,
ἐλευθέρωσις Κρυπτο-Ρωμιῶν]
Ἀπό τήν ἀντίθετο πλευρά, ἀρχάς τοῦ 20οῦ
αἰῶνος, διεδραματίσθη ἡ πραγματική ἱστορία, μέ μία ἑκούσιο προσφορά τῶν Τουρκο-Κυπρίων, πρός τόν τότε Προκαθήμενο τῆς Κύπρου, νά ἐπαν-Ελληνισθοῦν καί ἐπανα-Χριστιανισθοῦν,.
Δυστυχῶς, ἡ εὐλογία ἐναυάγησε. Πῶς; Φυσικά μέ τήν
παρέμβασι καί τίς ραδιουργίες τῆς σκοτεινῆς Διπλωματίας τῆς Γεροκολασμένης Ἀγγλικῆς Αὐτοκρατορίας, ὅπως τήν ἀποκαλεῖ ὁ Ἥρωας
τῆς Ε.Ο.Κ.Α., ὁ π. Σταῦρος Παπαγαθαγγέλου.
Ἐπεκτείνουμε τά συνάλληλα γεγονότα. Τό 1856, ὁ Σουλτάνος Ἀμπντούλ Μετζίτ Α’, ἐψήφισε διάταγμα, τό “Χάτι Χουμαγιούν”, γιά τήν ἀπελευθέρωσι τῶν Κρυφῶν Χριστιανῶν τῆς Μ. Ἀσίας. Ὡστόσο, ἡ πληθωρική
ἐμφάνισις μυριάδων μυριάδων (ἑκατομμυρίων) Χριστιανῶν,
(νῦν 25), προεκάλεσε τρόμο στούς σκοταδιστές καί τήν κατάργησι τοῦ εὐμενοῦς Νόμου.
[Ἕν Ἑκατομμύριον Κρυφοί Ὀρθόδοξοι στό Ἰσραήλ]
Μετά τήν πτῶσι τοῦ ὑπαρκτοῦ σοσιαλισμοῦ, τό 1991,
εἰσέρρευσαν στό Ἰσραήλ πολλοί Ἰσραηλίτες ἀπό τήν διασπορά τῶν κομμουνιστικῶν Χωρῶν.
Ἕνα τουλάχιστον ἑκατομμύριο (1.000.000) ἀπό αὐτούς,
κυρίως ἀπό τήν Ρωσία, εἶναι ἔντονα θρησκευόμενοι, Χριστιανοί
Ὀρθόδοξοι. Καί φυσικά, παραμένουν κρυφά, σταθερά στήν πίστι, παρά τίς ἀντίξοες
συνθῆκες.
Πράκτωρ τῶν Μυστικῶν Ὑπηρεσιῶν τοῦ
Ἰσραήλ, ἐφανέρωσε πώς, οἱ Χριστιανοί Ἑβραῖοι ὑπολογίζονται σέ πολλαπλάσιο
ἀριθμό ἀπό τίς τριακόσιες χιλιάδες (300.000) ἐντοπισμένους.
Κατά τό πρόσφατο παρελθόν ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία
προσεπάθησε νά ἀνεγείρη καί νά προσφέρη Ἱ. Ναό στούς ἐν θέματι Χριστιανούς.
Δυστυχῶς, ἀνικανότητες, φιλοδοξίες, ἐγωϊσμοί, καί πολιτικές σκοπιμότητες ἀπέτρεψαν τήν ἔγκαιρο πραγμάτωσι αὐτοῦ τοῦ θεφιλοῦς ἐφετοῦ τολμήματος.
Τό τελευταῖο διάστημα, εὐτυχῶς, τροχιοδρομεῖται σχετικό
ἐγχείρημα ἀπό Ἕλληνα Ἐπίσκοπο. Προσέτι, ἀπό παλαιότερα, καί οἱ Ρῶσοι ὀργανώνουν, δόξα τῶ Θεῶ, τή δική τους εὔορκο ἐπιμέλεια.
[Ἀναλογίες καί Ἀλληγορίες Φανταστικῆς
Ἱστορίας]
Οἱ ἐπίλεκτοι φίλοι ἀναγνῶστες, δύνανται νά προβοῦν
στίς ἀνάλογες ὁραματικές Ἀλληγορίες.
Στούς θεσπεσίους Παραλληλισμούς σχετικά
μέ τήν “Πλασματική Ἱστορία”. Αὐτή πού
συνέλαβε, ἴσως ἀπό πραγματικές αἰτίες, ὁ περιώνυμος, ὁ μετανοημένος λογοτέχνης καί
διανοούμενος στό πόνημά του. (Τζοβάννι Παπίνι, «Οἱ Μάρτυρες τοῦ Θείου Πάθους»,
κεφάλαιο VII, Ὁ θρύλος τοῦ Μεγάλου Ραβίνου, Ἐκδόσεις
Ἁρμός, 2010).
(Σ.Σ.: Ἀγνοοῦμε τήν αἰτία, πού τό ὄνομα Σαμπε(α)τάϊ ἐμφανίζεται, τόσο στόν Ραβίνο Ἀρθρογράφο τοῦ
Μητροπολιτικοῦ Περιοδικοῦ, ὅσο καί στό παραβολικό διήγημα τοῦ Τζ. Παπίνι).
{Τό παράπονο τοῦ Κυρίου} [Κύριος]: «...Τάδε λέγει Κύριος τοῖς Ἰουδαίοις· // Λαός μου τί ἐποίησά σοι, ἢ τί σοι παρηνώχλησα; // τοὺς τυφλούς σου ἐφώτισα, τοὺς
λεπρούς σου ἐκαθάρισα, // .... καὶ τί μοι ἀνταπέδωκας; //ἀντὶ τοῦ μάννα χολήν, ἀντὶ τοῦ ὕδατος
ὄξος, // ἀντὶ τοῦ ἀγαπᾶν με, σταυρῷ με προσηλώσατε· // ... καλέσω μου τὰ
ἔθνη, // κᾀκεῖνα με δοξάσουσι, ...» (Ἀντίφωνον ιβ’ Μ. Παρασκευῆς). [Παράφρασις]: [Αὐτά λέγει (παραπονεμένα) ὁ Κύριος στούς Ἰουδαίους. // Λαέ μου τί σοῦ ἔκανα, ἤ τί σέ παρηνώχλησα; // Τούς τυφλούς σου ἐγέμισα φῶς, //
τούς λεπρούς σου ἐκαθάρισα, // ... καί τί μοῦ ἀνταπέδωκες; // Ἀντί γιά τό μάννα χολή, ἀντί γιά τό νερό
ξύδι, ἀντί τῆς ἀγάπης μου, // μέ ἀνεβάσατε στό Σταυρό· // λοιπόν θά προσκαλέσω τά Ἔθνη καί ἐκεῖνα θά μέ δοξολογήσουν, ...]._ |
ΔΕΙΤΕ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ:
2- ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΗΣ AHEPA HELLAS ΣΤΟΝ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΛΑΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΤΥΡΝΑΒΟΥ (26/11/2018) https://imlarisis.gr/
15--Πανελλήνια αγανάκτηση και αποστροφή έχει προκαλέσει η ενέργεια και η στάση του νέου δεσπότη Λαρίσης κ. Ιερωνύμου, καθώς και η συμμετοχή των δύο "εκλεκτών του" ιερέων, σε εκδηλώσεις των Ρόταρυ και της συναγωγής. Ο δεσπότης Λαρίσης κ. Ιερώνυμος (Νικολόπουλος) ακόμη να ζητήση συγγνώμη για την συμμετοχή του σε εκδήλωση της εβραϊκής συναγωγής και δια την εκπροσώπησή του σε εκδήλωση των Ρόταρυ
21-- Ο δεσπότης και ο Ραββίνος ...παπαδάκι του
22-- «Ἡ Πίστις μας, πρέπει νά παραδίδεται ἀνόθευτη, καθαρή ἀπό κάθε σπίλο...»
24 Απάντηση στη κατάπτυστη ανακοίνωσή του Ιερωνύμου και της Μητροπόλεως Λαρίσης.
2 6 Προς τον Μητροπολίτη Λαρίσης κ. Ιερώνυμο που ξεκινά εμβολιασμούς στους Ιερούς Ναούς
27 Έρχεται το μπόλι έξω από τους Ναούς της Μητροπόλεως Λαρίσης !
29 Χαίρε Ιερώνυμε Λαρισαίων αισχύνη και εμβολιασμένων το καύχημα !
31 Λάρισα SOS… Αρχιερατική πρωτοβουλία απωλείας
33 κ. Ιερώνυμε Νικολόπουλε, δεσπότη της Λάρισας, θα ηγηθείς δυναμικής αντιδράσεως προς αποτροπή της ελεύσεως του περιφερόμενου ξόανου – μαριονέτας «Αμάλ» ή θα το αναλάβει ο λαός;;;
34 Κύριε Ιερώνυμε εις Λάρισα, η μάσκα σου δεν σε κρύβει πλέον
35 Ο Ιερώνυμος Λαρίσης αγωνίζεται διαρκῶς, νά διαφοροποιηθεῖ ἀπό τούς Ἀποστόλους καί τούς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, πράττων ἀκριβῶς τά ἀντίθετα
36 Εἶναι ἀνεκτόν δίπλα στούς σφαγιασθέντες “Ἀμνούς” νά δεσπόζουν οἱ ἀνηλεεῖς διῶκτες τους;
39 Όταν η μάσκα αποκαλύπτει τον προβατόσχημο λυκοποιμένα
40 Ο αγαπητός δεσπότης της Συναγωγής κ. Ιερωνύμος (Νικολόπουλος) ο είς Λάρισα, παρέστη στην επιμνημόσυνη δέηση και την κατάθεση στεφάνων στο Μνημείο των Εβραίων, όπως συνηθίζει ανελλιπώς (για τρίτη χρονιά) από την ἀναρρίχησή του στό θρόνο του Αγίου Αχιλλείου.
41 «Ἡ Πίστις μας, πρέπει νά παραδίδεται ἀνόθευτη, καθαρή ἀπό κάθε σπίλο...»
42 Ο δεσπότης και ο Ραββίνος ...παπαδάκι του
47 «Ξέφυγε ο Λαρίσης… Πάρτε του το ωμοφόριο… Αποσχηματίστε τον….»
49 Ἡ ἄνοδος καί ἡ πτῶσις τοῦ Σεβ. Λαρίσης
50 Ηχηρό "Χαστούκι" Αμβροσίου σε Ιερώνυμο της Λάρισας Ἔχεις ξεφύγει… μαζέψου Ἱερώνυμε
51 Σχολιασμός στην αυθάδη και ειρωνική απάντηση του νεοσσού δεσπότη της Λαρίσης (;) κ. Ιερωνύμου προς τον τον Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Αμβρόσιο (βίντεο)
53 Ο Ιερώνυμος στη Λάρισα ου βούλεται συνιέναι
ΦΩΤΟ-ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ
ΘΕΜΕΛΙΩΣΙΣ ΚΑΙ ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΙΣ
Ραββίνος Ηλία Σαμπετάι: “Αντισημιτισμός. Διακρίσεις Και Διώξεις Κατά Ιουδαίων”
Άρθρο του Σοφολογιωτάτου Ραββίνου
Ηλία Σαμπετάι.
Ο Ιερώνυμος στη Συναγωγή της Λαρίσης |